tag:blogger.com,1999:blog-7725512265922774522024-02-22T02:13:21.818-08:00 "Δια-Λόγου Διαδρομές" Χαριτίνη ΜαλισσόβαHaritini Malissovahttp://www.blogger.com/profile/13175545986575302990noreply@blogger.comBlogger137125tag:blogger.com,1999:blog-772551226592277452.post-24251073368113527072018-04-15T01:49:00.004-07:002018-04-15T01:56:36.247-07:00<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<br />
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: ".sfuitext-bold"; font-size: 17pt; font-weight: bold;"> Βίβιαν Στεργίου</span><span style="font-family: ".sfuitext"; font-size: 17pt;"> </span></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<span style="font-family: ".sfuitext"; font-size: 17pt;"></span><br /></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<br /><span style="font-family: ".sfuitext"; font-size: 17pt;"></span></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<span style="font-family: ".sfuitext"; font-size: 17pt;"></span><br /></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: ".sfuitext-bold"; font-size: 17pt; font-weight: bold;">«Δεν είναι λίγο ν' ασχολείσαι, επιτυχώς ή ανεπιτυχώς μ' αυτά που σ' αρέσουν....»</span></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<span style="font-family: ".sfuitext"; font-size: 17pt;"></span><br /></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<span style="font-family: ".sfuitext"; font-size: 17pt;"></span><br /></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<span style="font-family: ".sfuitext"; font-size: 17pt;"></span><br /></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<span style="font-family: ".sfuitext"; font-size: 17pt;"></span><br /></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: ".sfuitext"; font-size: 17pt;">Η Βίβιαν Στεργίου γεννήθηκε στα Τρίκαλα, το 1992. </span></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: ".sfuitext"; font-size: 17pt;">Σπούδασε νομική στην Αθήνα και στην Ουτρέχτη.</span></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: ".sfuitext"; font-size: 17pt;">Είναι υποψήφια διδάκτωρ της Νομικής Αθήνας. Το </span><span style="font-family: ".sfuitext-italic"; font-size: 17pt; font-style: italic;">μπλε υγρό </span><span style="font-family: ".sfuitext"; font-size: 17pt;">είναι η πρώτη της συλλογή διηγημάτων που έκανε ιδιαίτερη αίσθηση στο αναγνωστικό κοινό.</span></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: ".sfuitext"; font-size: 17pt;">Πολλοί και διαφορετικοί χαρακτήρες κάθε ηλικίας συνθέτουν το καλογραμμένο παζλ του βιβλίου της.Με γραφή ώριμη που αγγίζει και τον πιο δύσκολο αναγνώστη η Βίβιαν Στεργίου σίγουρα έχει πολλά ακόμα να προσφέρει στο συγγραφικό χώρο. </span></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<span style="font-family: ".sfuitext"; font-size: 17pt;"></span><br /></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<span style="font-family: ".sfuitext"; font-size: 17pt;"></span><br /></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<span style="font-family: ".sfuitext"; font-size: 17pt;"></span><br /></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: ".sfuitext-bold"; font-size: 17pt; font-weight: bold;">Η συλλογή των διηγημάτων σας με τίτλο Μπλε υγρό,από τις εκδ. Πόλις .Πείτε μας λίγα λόγια.</span></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<span style="font-family: ".sfuitext"; font-size: 17pt;"></span><br /></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: ".sfuitext"; font-size: 17pt;">Ιστορίες καθημερινών ανθρώπων που ζουν τώρα. Πολλοί διαφορετικοί χαρακτήρες και όχι όλοι νέοι ή όλοι της γενιάς μου όπως συνηθίζεται να γράφεται όταν γίνονται αναφορές στο “μπλε υγρό”.</span></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<span style="font-family: ".sfuitext"; font-size: 17pt;"></span><br /></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<span style="font-family: ".sfuitext"; font-size: 17pt;"></span><br /></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: ".sfuitext-bold"; font-size: 17pt; font-weight: bold;">Με δεδομένο το νεαρό της ηλικίας σας είναι βέβαιο ότι ξεκινήσατε να γράφετε κατά τα φοιτητικά χρόνια.Τι ήταν αυτό που παρακίνησε μια φοιτήτρια Νομικής να ασχοληθεί με τη συγγραφή ;</span></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<span style="font-family: ".sfuitext"; font-size: 17pt;"></span><br /></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: ".sfuitext"; font-size: 17pt;">Δεν ξέρω τι είναι αυτό που μας κάνει να γράφουμε. Από μόνη μου δεν έχω αναρωτηθεί στα σοβαρά γιατί γράφω, δεν έχω καθίσει να φιλοσοφήσω. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν το κάνω συνειδητά, αλλά δεν βρήκα σκόπιμο να σκεφτώ γιατί το κάνω. Θα μπορούσα να πω διάφορα, που τα έχω μάλιστα ισχυρισθεί, όπως ότι με ισορροπεί, ότι μου δίνει νόημα, με κάνει χαρούμενη και μού αρέσει. Δεν είναι λίγο ν' ασχολείσαι, επιτυχώς ή ανεπιτυχώς μ' αυτά που σ' αρέσουν, να μπορείς να τα ονομάσεις και να τα έχεις στη μέρα σου. Αλλά όλες αυτές οι σκέψεις έρχονται μετά το γράψιμο. Όταν κάθεσαι να γράψεις το κάνεις από ανάγκη, θέλεις να το κάνεις, δεν μπορείς αλλιώς. Φυσικά αυτό δεν σημαίνει ούτε ότι θα βγει οπωσδήποτε κάτι καλό ούτε ότι θα έχεις αποτέλεσμα, αν δεν δουλέψεις με το γράψιμο σου.</span></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<span style="font-family: ".sfuitext"; font-size: 17pt;"></span><br /></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: ".sfuitext-bold"; font-size: 17pt; font-weight: bold;">Γιατί τα νέα παιδιά δεν διαβάζουν λογοτεχνία ;</span></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<span style="font-family: ".sfuitext"; font-size: 17pt;"></span><br /></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: ".sfuitext"; font-size: 17pt;">Πιστεύω ότι θα έχουν να δώσουν καλύτερες εξηγήσεις οι ειδικοί. Μπορώ να υποθέσω ότι φταίει πολύ το σχολείο που πείθει τα παιδιά ότι πρέπει να διαβάζουν, για να πάρουν κάτι (π.χ. Βαθμό, αποδοχή του δασκάλου), ενώ διαβάζουμε και δημιουργούμε, για να μαθαίνουμε και να χαιρόμαστε και για την ίδια την απόλαυση της ανάγνωσης. Ίσως φταίει και η υπερβολική έκθεση σε εφαρμογές ή οθόνες που χαλάνε τη συγκέντρωση, αλλά αλήθεια δεν έχω διαβάσει έρευνες πάνω στο θέμα, είμαι σίγουρη ότι θα υπάρχουν. </span></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<span style="font-family: ".sfuitext"; font-size: 17pt;"></span><br /></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: ".sfuitext-bold"; font-size: 17pt; font-weight: bold;">Είναι γεγονός ότι είστε κατά κοινή ομολογία αποδεκτή από τον συγγραφικό κόσμο στο σύνολό του -αλλά και ως η πιο πολυσυζητημένη νέα συγγραφέας.Ποια είναι τα συναισθήματά σας ;</span></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<span style="font-family: ".sfuitext"; font-size: 17pt;"></span><br /></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: ".sfuitext"; font-size: 17pt;">Χαίρομαι για την αποδοχή και αισθάνομαι ειδικά ευγνωμοσύνη για τους ανθρώπους που πίστεψαν στο “μπλε υγρό” από πολύ νωρίς. Οι συγγραφείς ναι μεν δεν γράφουν για να είναι αρεστοί ή να ταιριάζουν στις προσδοκίες των αναγνωστών ή των εκδοτών, αλλά από την άλλη επιχειρούν να επικοινωνήσουν με τους ανθρώπους, να δημιουργήσουν σημεία επαφής και οικειότητας να νιώσουν κοντά με άλλους, κυρίως μ' αυτούς που θα τους διαβάσουν. Οπότε χαίρομαι που το βιβλίο προκαλεί μεγάλο ενδιαφέρον, ενώ εννοείται δεν συμμερίζομαι πάντα αυτό που βλέπουν στο βιβλίο άλλοι συγγραφείς ή αναγνώστες. Εμένα δηλαδή τυχαίνει μερικές φορές να μού αρέσει για άλλους λόγους. Παρακολουθώ με τεράστιο ενδιαφέρον όμως τους λόγους για τους οποίους αρέσει, ή δεν αρέσει, και διαβάζω όλες τις γνώμες που γράφονται είτε αναγνωστών είτε συγγραφέων και κριτικών με μεγάλη ευγνωμοσύνη. </span></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<span style="font-family: ".sfuitext"; font-size: 17pt;"></span><br /></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: ".sfuitext-bold"; font-size: 17pt; font-weight: bold;">Παρόλο που μεγαλώσατε σε μια επαρχιακή πόλη ,δίνετε το στίγμα της αθηναϊκής ζωής με μεγάλη ευστοχία .Ποιο στοιχείο της ζωής στην πρωτεύουσα σας έκανε τη μεγαλύτερη εντύπωση ;</span></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<span style="font-family: ".sfuitext"; font-size: 17pt;"></span><br /></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: ".sfuitext"; font-size: 17pt;">Αρχικά, ίσως η ζωή σε αρκετά διαφορετικά μέρη, επαρχία, Αθήνα, εξωτερικό να βοηθάει, μαζί με άλλα, στην παρατήρηση. Όλα σού κάνουν εντύπωση, καλά και άσχημα, αν τους δώσεις την κατάλληλη προσοχή και μιας που ήθελα να βάλω τις ιστορίες μου στην Αθήνα, τις περισσότερες τουλάχιστον, εστίασα την προσοχή μου στην Αθήνα όπως είναι και έτσι δημιουργήθηκε το σχετικό μοτίβο που υπάρχει στο βιβλίο.</span></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<span style="font-family: ".sfuitext"; font-size: 17pt;"></span><br /></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<span style="font-family: ".sfuitext"; font-size: 17pt;"></span><br /></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: ".sfuitext-bold"; font-size: 17pt; font-weight: bold;">Η αποτύπωση της διαφορετικότητας είναι έντονη σε πολλά κείμενά σας.</span></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: ".sfuitext-bold"; font-size: 17pt; font-weight: bold;">Ποια κοινωνική σύμβαση σάς είναι πιο αποκρουστική ;</span></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<span style="font-family: ".sfuitext"; font-size: 17pt;"></span><br /></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: ".sfuitext"; font-size: 17pt;">Δεν μ' αρέσει αυτοί που δεν μοιάζουν πολύ με τους πολλούς να αντιμετωπίζονται ως “οι άλλοι”. Να καταπιέζονται, επειδή είναι ο εαυτός τους και έχουν μια δυσαρμονία με αυτό που υποτίθεται ότι είναι ένα συμπαγές όλον, η πλειονότητα των ατόμων, με την κυρίαρχη ταυτότητα, το κυρίαρχο φύλο, εθνικότητα, σεξουαλικότητα, τον κυρίαρχο τρόπο σκέψης κλπ. Είναι άδικο. Δεν θα 'πρεπε να υπάρχουν διακρίσεις, υπάρχουν όμως και υπάρχει μαζί κι η παρηγοριά ότι στις ιστορίες μας μπορούμε να λέμε τα πράγματα όπως είναι, όχι να κάνουμε κήρυγμα ούτε να κουνάμε το δάχτυλο, αλλά με αγάπη, κατανόηση και σεβασμό προς όλες τις κατευθύνσεις να δημιουργούμε οικειότητα γι αυτούς που συνήθως είναι “οι άλλοι”. Ήθελα, με τη συλλογή, και σ' αυτούς που βλέπουν τους “ξένους”, τους γκέι, τους “περίεργους” ως άλλους να πω ότι αν τους κοιτάξεις από κοντά θα δεις ότι μοιάζετε, στα βασικά ανθρώπινα στοιχεία μας είμαστε όλοι μαζί, δεν διαφέρουμε, παραμένουμε εντελώς ξεχωριστά άτομα που όμως βιώνουν όλα παρόμοιες ανθρώπινες καταστάσεις.</span></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<span style="font-family: ".sfuitext"; font-size: 17pt;"></span><br /></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: ".sfuitext-bold"; font-size: 17pt; font-weight: bold;">Το χιούμορ είναι ένα ακόμα στοιχείο της γραφής σας .Μήπως τελικά το χιούμορ είναι ένας σίγουρος τρόπος να διατυπώσουμε τα πολύ σοβαρά που θέλουμε να πούμε ; </span></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: ".sfuitext"; font-size: 17pt;">Ναι σίγουρα. Είναι η καλύτερη παρηγοριά. Δεν υπάρχει άνθρωπος που να έχει περάσει δύσκολα κάποια στιγμή στη ζωή του και να μην εκτιμά το γέλιο. Σιχαίνομαι και τη σοβαροφάνεια, αν κάτι είναι καλά γραμμένο δεν έχει καμία ανάγκη να το παίζει και σοβαρό, μπορεί μια χαρά να μιλά για τα σοβαρά και να είναι αστείο.</span></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<span style="font-family: ".sfuitext"; font-size: 17pt;"></span><br /></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: ".sfuitext-bold"; font-size: 17pt; font-weight: bold;">Αλήθεια ,πόσο ανασχετικός παράγοντας είναι η ευφυΐα απέναντι στο συμβιβασμό;</span></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<span style="font-family: ".sfuitext"; font-size: 17pt;"></span><br /></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: ".sfuitext"; font-size: 17pt;">Δεν ξέρω. Δεν νομίζω πάντως ότι συμβιβάζονται οι χαζοί και επαναστατούν οι ευφυείς, άλλα στοιχεία είναι ίσως σημαντικά όπως, για παράδειγμα, το αν βολεύεσαι εύκολα ή δύσκολα σε καταστάσεις που δεν σου πάνε ή που είναι άδικες. </span></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<span style="font-family: ".sfuitext"; font-size: 17pt;"></span><br /></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: ".sfuitext-bold"; font-size: 17pt; font-weight: bold;">Πώς θα θέλατε να είναι η ζωή σας (επαγγελματικά ) μετά από 10 χρόνια; </span></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: ".sfuitext"; font-size: 17pt;">Δεν πάει τόσο μακριά το μυαλό μου.</span></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<span style="font-family: ".sfuitext"; font-size: 17pt;"></span><br /></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: ".sfuitext-bold"; font-size: 17pt; font-weight: bold;">Ποιο βιβλίο διαβάσατε πρόσφατα και σας εντυπωσίασε ;</span></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<span style="font-family: ".sfuitext"; font-size: 17pt;"></span><br /></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: ".sfuitext"; font-size: 17pt;">Διάβασα την “Αγωνία του τερματοφύλακα πριν από το πέναλντι” του Handke και το λάτρεψα. Από ελληνικά μού άρεσαν πολύ “Οι κόρες του ηφαιστείου” του Οικονόμου.</span></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<span style="font-family: ".sfuitext"; font-size: 17pt;"></span><br /></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: ".sfuitext-bold"; font-size: 17pt; font-weight: bold;">Γράφετε κάτι καινούργιο ;Θέλετε να μας πείτε ;</span></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: ".sfuitext"; font-size: 17pt;">Ναι, γράφω, αλλά δεν έχω ξέρω τι θα βγει. Περνάω ωραία γράφοντάς το όμως κι αυτό είναι το πιο σημαντικό σ' αυτό το πολύ αρχικό στάδιο. </span></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<span style="font-family: ".sfuitext"; font-size: 17pt;"></span><br /></div>
<br />
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<span style="font-family: ".sfuitext"; font-size: 17pt;"></span><br /></div>
</div>
Haritini Malissovahttp://www.blogger.com/profile/13175545986575302990noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-772551226592277452.post-7617534427144596922018-04-01T02:21:00.002-07:002018-04-01T02:21:35.510-07:00Ασημίνα Ξηρογιάννη « Το θέατρο θα έπρεπε να υπάρχει σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης»<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;"> Ασημίνα Ξηρογιάννη </span></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;"></span><br /></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;"></span><br /></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;">« Το θέατρο θα έπρεπε να υπάρχει σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης»</span></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;"></span><br /></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;">«Η θεατρική αγωγή μπορεί να συμβάλλει καθοριστικά στην ανάπτυξη του παιδιού.Και η πείρα μού διδάσκει πως έχουν βοηθηθεί πολλά παιδιά μέσω αυτής.»</span></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;"></span><br /></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;"></span><br /></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;"> Με αφορμή την ημέρα θεάτρου που γιορτάζεται στις 27 Μαρτίου συνομιλήσαμε με τη θεατρολόγο και ποιήτρια Ασημίνα Ξηρογιάννη για την Ανθολογία της με τίτλο «Το θέατρο στην πόιηση» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Momentum,αλλά και για ζητήματα που αφορούν την θεατρική αγωγή στο σχολείο .</span></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;"></span><br /></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;"></span><br /></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;">1)Το θέατρο στην ποίηση είναι μια ανθολόγηση 55 ποιημάτων διαφορετικών συγγραφέων που αφορούν το θέατρο.... </span></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;"></span><br /></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;">Από όταν ήμουν φοιτήτρια στη δραματική σχολή «Θέατρο-εργαστήριο»/Εμπρός,υπήρχε μέσα μου το ενδιαφέρον να δω πώς οι δύο τέχνες, το θέατρο και η ποίηση, μπορούν να συνυπάρξουν ή να συνδεθούν με κάποιον τρόπο.Έχοντας αυτό το έντονο ενδιαφέρον κάποια στιγμή γύρω στο 2013 ξεκίνησα σιγά σιγά, κάνοντας έρευνα, να συγκεντρώνω ποιήματα που είχαν ως θέμα τους το θέατρο, ή είχαν άμεση ή έμμεση αναφορά σε αυτό.Βρήκα πολλά τέτοια ποιήματα Ελλήνων και ξένων ποιητών, ζώντων και τεθνεώτων. Τα χώρισα σε τρεις κατηγορίες. Σε ποιήματα σύγχρονών μου ζώντων ποιητών, σε ποιήματα κλασικών ελλήνων ποιητών και σε ποιήματα κλασικών ξένων ποιητών.Το παρόν βιβλίο αποτελεί τον πρώτο τόμο της έρευνας. Συνενώνει ποιητές τεσσάρων σχεδόν διαφορετικών γενεών.</span></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;"></span><br /></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;">2)Στην ανθολόγηση ποιημάτων με τίτλο Το θέατρο στην ποίηση αποδεικνύετε πόσο οι τέχνες αλληλεπιδρούν .Θέλετε να σχολιάσετε ; </span></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;">Αυτό είναι το ενδιαφέρον κομμάτι της ανθολογίας:Να δει κανείς πώς οι τέχνες διεισδύουν η μία στην άλλη,πώς διαλέγονται μεταξύ τους.Με ποιον τρόπο ποιητές διαφορετικών γενεών γράφουν για το ίδιο θεατρικό πρόσωπο ή στοιχείο ή πραγματεύονται το ίδιο θέμα.Πολλές φορές βλέπουμε ποιήματα που αποτελούν άρτιους θεατρικούς μονολόγους ή διαλόγους και είναι σκέτη πρόκληση για κάποιον σκηνοθέτη ή ηθοποιό.Δεν είναι λίγοι οι ποιητές που σκηνοθετούν τα ποιήματά τους δημιουργώντας την αίσθηση μέσα σε αυτά ενός σκηνικού χώρου ή μιας υποβλητικής σκηνοθεσίας. Κλασικό παράδειγμα ο Καβάφης, αλλά όχι μόνο.Αντίστροφα, δεν είναι λίγοι οι θεατρικοί συγγραφείς και σκηνοθέτες που υιοθετούν και επιβάλλουν μια ποιητική ατμόσφαιρα μέσα στο έργο ή την παράστασή τους. Εδώ θυμόμαστε τον Λόρκα με το ποιητικό του θέατρο ή τον Σαίξπηρ ή τον Τσέχωφ. Από σκηνοθέτες δεν μπορώ να μην αναφέρω τον δικό μας Λευτέρη Βογιατζή που οι παραστάσεις του χαρακτηρίζονταν από μια ιδιόμορφη ποιητική διάθεση και ένα λοξό ποιητικό βλέμμα. Οι ποιητές του τόμου εμπνέονται από τα υλικά και τις πρακτικές του θεάτρου και συνδιαλέγονται δημιουργικά με αυτά, φιλτράροντας ανάλογα και δίνοντας τις δικές τους ανοίκειες προεκτάσεις και οπτικές αναφορικά με τη μάσκα, τον θίασο, τη σκηνή, τον ηθοποιό, τους κλασικούς ήρωες του αρχαίου ή του σύγχρονου θεάτρου.</span></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;"></span><br /></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;">3)Έχετε τίτλους σπουδών φιλολογίας και θεατρολογίας,ενώ διδάσκετε θεατρολογία σε παιδιά δημοτικού σχολείου .Πόσο σημαντική θεωρείτε την ύπαρξη του συγκεκριμένου μαθήματος στα παιδιά των 6 ετών ; </span></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;"></span><br /></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;">Άκρως σημαντική,με την έννοια ότι μέσω του θεάτρου τα παιδιά μαθαίνουν να επικοινωνούν και να εκφράζονται.Μαθαίνουν να σέβονται τον εαυτό τους και τους άλλους.Να συμμετέχουν σε ομάδες και να συμβάλλουν στην καλή τους λειτουργία.Εμπειρικά βιώνουν πράγματα και καταστάσεις.Λέξεις -κλειδιά είναι οι εξής:αλληλεπίδραση,συνεργατικότητα ,διάλογος,ομαδικότητα.Η θεατρική αγωγή μπορεί να συμβάλλει καθοριστικά στην ανάπτυξη του παιδιού.Και η πείρα μού διδάσκει πως έχουν βοηθηθεί πολλά παιδιά μέσω αυτής.</span></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;"></span><br /></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;"></span><br /></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;">4)Είναι λάθος που στις μεγάλες τάξεις δεν διδάσκεται το μάθημα; </span></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;"></span><br /></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;">Τεράστιο λάθος.Τα παιδιά έχουν ανάγκη το μάθημα ,ακριβώς γιατί σε λίγο θα μπουν στην εφηβεία και έχουν φοβερές ανησυχίες.Το θέατρο δίνει διεξόδους,διαμορφώνει την προσωπικότητα,μέσα από τα παιχνίδια ρόλων βάζει τα παιδιά να σκεφτούν πάνω σε διλήμματα.Ακόμα,με τις μεγάλες τάξεις δουλεύεις αλλιώς.Έχω ανεβάσει ρεπερτόριο με παιδιά μεγάλων τάξεων και στα πλαίσια διαφόρων Φεστιβάλ.(Ρωμαίο και Ιουλιέτα,Πλούτο και Ειρήνη του δικού μας Αριστοφάνη σε διασκευή και σκηνοθεσία δική μου),μεγάλες και σε διάρκεια παραστάσεις που μόνο με μεγάλες τάξεις μπορούν να πραγματωθούν.</span></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;"></span><br /></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;">5)Υπάρχει αρκετός χρόνος για να αποδώσει όσα πρέπει; </span></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;">Ναι,αν έχεις σύστημα,πρόγραμμα,κέφι και όρεξη για δουλειά.</span></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;"></span><br /></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;">6)Παγκόσμια ημέρα θεάτρου η 27η Μαρτίου .Με γνώμονα ότι από αρχαιοτάτων χρόνων το θέατρο ήταν μάθημα για τα παιδιά ,γιατί σήμερα πρέπει να υπενθυμίζουμε την αναγκαιότητα της ύπαρξης αυτής της τέχνης;</span></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;"></span><br /></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;">Δυστυχώς πρέπει να υπενθυμίζουμε το αυτονόητο.Το θέατρο θα έπρεπε να υπάρχει σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης κανονικότατα και με τον νόμο σε μια χώρα που γέννησε το θέατρο.Δεν δίνεται ούτε έμφαση ούτε προσοχή στη θεατρική μας παράδοση όσο θα έπρεπε στο σχολείο.Κι όμως οι νέες γενιές οφείλουν να γνωρίζουν πώς ξεκίνησαν όλα για το αρχαίο θέατρο,για τους τραγικούς και κωμικούς μας ποιητές ,για το πώς επηρεάστηκαν οι Ευρωπαίοι.Οι αρχαίοι έλληνες αποκαλούσαν τις παραστάσεις Διδασκαλίες,όλοι παρακολουθούσαν θέατρο,ήταν μέρος της εκπαιδευτικής αλλά και της καθημερινής τους πρακτικής.</span></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;"></span><br /></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;">7)Μια θεατρική παράσταση σε ποιητική μορφή που ακόμα και σήμερα γοητεύει και προτείνετε ; </span></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;">Εχω δει τα τελευταία χρόνια πολλές δουλειές που απευθύνονται σε παιδιά και με έχουν κερδίσει. Οπως τον Δον Κιχώτη στο Παλλάς με τον Γιάννη Στάνκογλου και τον Γύρω του Κόσμου σε 80 μέρες στο Μέγαλο Μουσικής ,ένα επίτευγμα διασκευής,σκηνοθεσίας και υποκριτικής.Πρόσφατα είχα την τύχη να διαβάσω (δεν έχω δει ακόμα την παράσταση) ένα εξαιρετικό θεατρικό κείμενο για παιδιά ένα μουσικοθεατρικό παραμύθι, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Σοκόλη,που πραγματεύεται με μοναδικό τρόπο την απώλεια, «Το κορίτσι που επιμένει» σε στίχους και μουσική του Τηλέμαχου Τσαρδάκα.</span></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;"></span><br /></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;">8)Ηθοποιός σημαίνει ..... </span></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;">Αλήθεια.Φως!Είναι αυτός που μυεί σε νέες εμπειρίες ,που κάνει ορατό το αόρατο.</span></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;"></span><br /></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;">9)Τι είναι αυτό που θέλετε να εισπράξει ο αναγνώστης της ανά χείρας ανθολογίας;</span></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;"></span><br /></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;">Στόχος μου να δημιουργήσω μια ποιητική ανθολογία με θέμα το θέατρο, η οποία δεν υπάρχει στην ελληνική τουλάχιστον βιβλιογραφία. Μια ανθολογία που θα αποτελέσει πολύτιμη βοήθεια στον φιλόλογο, στον δάσκαλο, τον σκηνοθέτη, τον ηθοποιό, τον συνάδελφο θεατρολόγο και γενικά ένα ερέθισμα για δημιουργία και τροφή για σκέψη σε όσους αγαπούν το θέατρο και την ποίηση.</span></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;"></span><br /></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;"></span><br /></div>
<br />
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;"></span><br /></div>
</div>
Haritini Malissovahttp://www.blogger.com/profile/13175545986575302990noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-772551226592277452.post-33240474941233357512018-03-21T03:54:00.001-07:002018-03-21T03:54:10.984-07:00Μαρίκα Συμεωνίδου Δεν ξέρω αν η ποίηση δίνει λύσεις.. Είναι για να πλαταίνει τη συνείδηση <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal; margin-bottom: 8px; margin-top: 9px;">
<span style="font-family: .SFUIText;"><span style="-webkit-tap-highlight-color: rgba(0, 0, 0, 0); font-size: 22.66666603088379px;"> Μαρίκα Συμεωνίδου</span></span></div>
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal; margin-bottom: 8px; margin-top: 9px;">
<span style="font-family: .SFUIText;"><span style="-webkit-tap-highlight-color: rgba(0, 0, 0, 0); font-size: 22.66666603088379px;"> Δεν ξέρω αν η ποίηση δίνει λύσεις..</span></span></div>
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal; margin-bottom: 8px; margin-top: 9px;">
<span style="font-family: .SFUIText;"><span style="-webkit-tap-highlight-color: rgba(0, 0, 0, 0); font-size: 22.66666603088379px;"> </span></span><span style="-webkit-tap-highlight-color: rgba(0, 0, 0, 0); font-size: 22.66666603088379px;"> Είναι για να πλαταίνει τη συνείδηση </span></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal; margin-bottom: 8px; margin-top: 9px;">
<br /></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<br /><span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;"></span></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;"></span></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;">Με αφορμή την παγκόσμια ημέρα ποίησης και την νέα ποιητική της συλλογή με τίτλο «Παράξενη εξήγηση 22» (εκδ.Γαβριηλίδης)συνομιλήσαμε με την εκπαιδευτικό και ποιήτρια Μαρίκα Συμεωνίδου.</span></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;">Τι κινητοποίησε την ίδια να στραφεί στην ποίηση αλλά και με ποιο τρόπο περνά στην εκπαιδευτική διαδικασία το λογοτεχνικό είδος της ποίησης ;</span></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;">Η Μαρίκα Συμεωνίδου είναι πτυχιούχος του Παιδαγωγικού Τμήματος του Πανεπιστημίου Πατρών κι έχει δυο μεταπτυχιακούς τίτλους σπουδών στην ψυχολογία και την εξέλιξη του παιδιού στα Πανεπιστήμια του Σάρεϊ και του Λονδίνου. Εργάζεται στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Έχει ήδη στο ενεργητικό της: τις ποιητικές συλλογές "Με τα μάτια των άλλων" (2010), "Πλάνη 18" (2014), και μια συλλογή διηγημάτων με τίτλο "Ζωή".</span></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;"></span><br /></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;"></span><br /></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;">1) Παράξενη Εξήγηση 22 ,ο τίτλος της νέας (τέταρτης) ποιητικής σας συλλογής.Θέλετε να μας δώσετε κάποια στοιχεία ;</span></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;">Η ποίηση είναι ένας καθρέφτης κι εδώ όλα τα βλέπω από ένα κάτοπτρο χωροχρονικά, ο ποιητής γράφει κι ο καθένας καθρεφτίζεται στις λέξεις με τη δική του «εξήγηση» κι αυτό δεν είναι ούτε παράλληλη , ούτε υπόγεια εξήγηση αλλά για μένα παράξενη μα τόσο όμορφη όπως έτσι είναι η ποίηση. Ο δε αριθμός 22 ,που είναι κι αυτός παράξενος, θυμίζει κύκνους αλλά συμβολίζει ίσως μια ημερομηνία, ένα κώδικα, 2+2 ,κάτι που μόνο αν το διαβάσεις το βιβλίο ίσως να βρεις μια «εξήγηση».</span></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;"></span><br /></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;">2) Οι τέσσερις υποενότητες απέχουν χρονικά μεταξύ τους ;</span></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;">Οι τέσσερις ενότητες απέχουν χρονικά μεταξύ τους και συνάμα όχι, μπλέκονται θα έλεγα αφού η πρώτη μιλάει για τις ρίζες , την Πόλη , την οικογένεια ,τις μνήμες κι είναι η πρώτη φορά που αφιερώνω ένα πεζοποίημα στους γονείς μου . Συνεχίζω με τον έρωτα , την φιλία, τα «ανείπωτα» κι όμως πολύ σημαντικά. Είναι όλες αυτές οι σφραγίδες που μας καθορίζουν και μας θυμίζουν το μεταχθές και το προαύριο όπως έλεγε ο αγαπημενος μου ποιητής Νικόλας Κάλας.</span></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;"></span><br /></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;">3) Πώς και πότε προέκυψε η ανάγκη σας να εκφράζεστε μέσω της ποίησης;</span></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;">Εκεί κάπου στα 14, στην εφηβεία , αρκετά κλειστός χαρακτήρας,στρείδι , όπως λένε οι άλλοι ,τελειώνοντας το Γυμνάσιο. Μου άρεσε να παρατηρώ τα πάντα με τις ώρες,.Ένας συμμαθητής μου καθόταν πολλά χρόνια δίπλα μου , με κοίταζε , τον κοίταζα, δε μιλούσαμε , με ρωτούσε «καλά;» του απαντούσα «καλά» και το καλοκαίρι εκείνης της χρονιάς ,θυμάμαι , έρχεται μου δίνει ένα ποίημα του William Carlos Williams λέγοντάς μου ότι μετακομίζουν στην Αμερική. Εκείνο το καλοκαίρι διάβασα όλο τον Καβάφη κι άρχισα να κουτσογράφω .</span></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;"></span><br /></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;">4)Ποιοι ήταν οι ποιητές που καθόρισαν ή και καθοδήγησαν ενδόμυχα τη δική σας πένα ;</span></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;">Νομίζω πως ήδη έχω πει τρεις: Καβάφης, Κάλας, William Carlos Williams.Επίσης ο Καρούζος , ο Άρης Αλεξάνδρου , ο Kavanagh , ο Μαλαρμέ, ο Μπέκετ και ο Μπέρνχαρντ· αυτοί είναι οι φάροι μου. Υπάρχουν όμως κι άλλοι.</span></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;"></span><br /></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;">5)Παρόλο που η ποίηση είναι ένα δύσκολο είδος γραφής που προϋποθέτει μεγάλη οικονομία λόγου ,πολλοί την παρεξηγούν,τη χλευάζουν ή και τη συγχέουν με την ακατάσχετη και ακαταλαβίστικη φλυαρία .Τι απαντάτε σε αυτούς ;</span></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;">«Ίσως να μην έχεις ακόμη κοιταχτεί στον δικό σου καθρέφτη», αυτό απαντώ ακόμα και σε φίλους που μου λένε «δεν καταλαβαίνω την ποίηση , είναι δύσκολη». Σίγουρα δεν έχει διαβάσει κάτι που να τον αγγίξει και να το απολαύσει ή να ακούσει μέσα από τη φωνή του ποιητή τη δική του ή της αγαπημένης/ου του/της. «Η ποίηση μπορεί να σου αρέσει προτού να γίνει κατανοητή» ,αυτά τους απαντώ. Χαρίζω λοιπόν σε αυτούς μόνο ποίηση που πιστεύω ότι θα τους αρέσει κι έρχονται μετά και μου λένε «γιατί τόσο καιρό δεν διάβαζα ποίηση , και πόσο δίκιο είχα κι αν έχω κάτι άλλο από ποίηση να τους προτείνω».</span></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;"></span><br /></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;">6) Τι νομίζετε ότι λείπει από το σύγχρονο σχολείο και τα παιδιά δεν έχουν επαφή και εξοικείωση με τον ποιητικό λόγο ;</span></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;">Ο τρόπος που δίνεται η ποίηση στα παιδιά είναι λάθος , την ποίηση την απολαμβάνεις , την τραγουδάς , δεν την κακομεταχειρίζεσαι , κάνοντας την απαράδεκτη ερώτηση «τι θέλει να πει ο ποιητής ;» . « Ό,τι θέλει ας πει ο ποιητής» , το ποίημα στον καθένα λέει το δικό του μυστικό , την δική του αλήθεια , τη δική του «Παράξενη εξήγηση». Επίσης λείπουν βιβλία και βιβλιοθήκες με σύγχρονη ελληνική και ξένη ποίηση.</span></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;"></span><br /></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;">7) Ως εκπαιδευτικός και ποιήτρια τι κάνετε για να αγαπήσουν οι μαθητές σας την ποίηση;</span></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;">Διαβάζουν ποιήματα και γράφουν ποιήματα για θέματα που τους αφορούν . Προσκαλώ νέους ποιητές , τους ρωτούν , τους βλέπουν , υπάρχουν και ζωντανοί αξιόλογοι ποιητές όχι μόνο νεκροί και το λέω αυτό γιατί τα βιβλία τους έχουν μόνο νεκρούς ποιητές , σίγουρα θα πρέπει να υπάρχουν κι αυτοί, είναι μια κληρονομιά .Αλλά θα πρέπει να υπάρχει και το νέο, το φρέσκο,αυτό που χτυπάει με τον παλμό της εποχής τους.</span></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;"></span><br /></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;">8)Διαβάζοντας τα ποιήματα της συλλογής σας μου δημιουργείται αίσθημα ηρεμίας και αισιοδοξίας .Θέλετε να σχολιάσετε ;</span></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;"></span><br /></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;">Χαίρομαι που ένας βαθύτατα απαισιόδοξος άνθρωπος όπως είμαι πραγματικά δίνω αυτή την αίσθηση της ηρεμίας και της αισιοδοξίας με τη γραφή μου, είναι μια «Παράξενη εξήγηση» τόσο αντιφατική μα τόσο όμορφη. Θα πω μόνο πως οι ποιητές/τριες είναι άνθρωποι που μπορούν ακόμα να βλέπουν τον κόσμο με τα μάτια ενός παιδιού.</span></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;"></span><br /></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;">9) Χρειάζεται η ποίηση σε δύσκολους καιρούς;</span></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;">Είναι παντός καιρού η ποίηση. Δεν ξέρω αν η ποίηση δίνει λύσεις σε δύσκολους καιρούς ,ανεργία, φτώχεια, πόλεμοι,ή είναι απαραίτητη, αλλά σίγουρα δεν μπορώ να φανταστώ έναν κόσμο χωρίς ποίηση, η ποίηση είναι για να πλαταίνει τη συνείδηση. «Είναι το καταφύγιο που όλοι φθονούμε» λέει ο Καρυωτάκης , γι αυτό λέω «κρατήστε αυτόν τον ήχο, τις βροντές, τη καταιγίδα, μέχρι να τα σημειώσω κάπου».</span></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;"></span><br /></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;"></span><br /></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;">Στάλθηκε από το iPhone μου</span></div>
<br />
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal; margin-bottom: 8px; margin-top: 9px;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;"><img alt="mail_1.jpeg" src="file:///mail_1.jpeg" /></span></div>
<div>
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;"><br /></span></div>
</div>
Haritini Malissovahttp://www.blogger.com/profile/13175545986575302990noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-772551226592277452.post-3340150389327343492018-02-25T00:27:00.001-08:002018-02-25T00:27:34.271-08:00Ηλίας Καλλές «Η κοινωνία μας έχει μια πορεία αντιρατσιστική. Απαιτείται ακόμα αρκετός χρόνος και προσπάθεια.»<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;"> <b>Ηλίας Καλλές </b></span></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;"><br /></span></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;"><br /></span></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;">«Η κοινωνία μας έχει μια πορεία αντιρατσιστική. Απαιτείται ακόμα αρκετός χρόνος και προσπάθεια.»</span></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;"></span><br /></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;"></span><br /></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;">Το έκτο βιβλίο του ,με τίτλο Μη διώχνεις τα χελιδόνια,ένα μυθιστόρημα γεμάτο ανθρώπινη αλληλεγγύη είναι η αφορμή της συζήτησής μας με τον φιλόλογο και συγγραφέα κ.Ηλία Καλλέ.</span></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;">Το βιβλίο παρουσιάζεται την Τετάρτη 28 Φεβρουαρίου ,στις 7 το απόγευμα στο ξενοδοχείο Κυψέλη με κεντρικό ομιλητή τον επίτιμο σχολικό σύμβουλο φιλολόγων ,κ.Γιώργο Πατελοδήμο.</span></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;"></span><br /></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;"></span><br /></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;"></span><br /></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;">1)’’Μη διώχνεις τα χελιδόνια’’ είναι ο τίτλος του νέου σας μυθιστορήματος. Θέλετε να μας δώσετε μερικά στοιχεία;</span></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;"></span><br /></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;">Το βιβλίο μου ‘’Μη διώχνεις τα χελιδόνια’’ είναι ένα κοινωνικό μυθιστόρημα. Τα ‘’χελιδόνια’’ συμβολίζουν τον κάθε κατατρεγμένο, τον δυστυχισμένο, τον πρόσφυγα, τον μετανάστη, που έχει την ανάγκη του συνανθρώπου. Αυτά τα χελιδόνια θα καταφθάνουν, θα κατακλύζουν και τη χώρα μας όλες τις εποχές. Να τα προσεγγίσουμε με ανθρωπιά και να αγωνιστούμε για ειρηνική συνύπαρξη, για αναγνώριση δικαιωμάτων, για συνεργασία με γνώμονα το εφικτό. Να πάψουν οι διακρίσεις και να τα δούμε ως ανθρώπους που έχουν ανάγκη βοήθειας.</span></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;"></span><br /></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;">2)Η πρόσφατη επέλαση μεταναστών στη χώρα μας ήταν αφορμή για να γράψετε το βιβλίο σας;</span></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;">Αν κάποιος θα έλεγε ότι το φαινόμενο της μετανάστευσης, και μάλιστα με τη σημερινή μορφή και ένταση , τον έχει αφήσει αδιάφορο, δεν τον έχει αγγίξει, θα έλεγε, προφανώς, ψέματα. Μπροστά σε μια τέτοια δυστυχία, που δεν την προκάλεσαν, δεν την επιδίωξαν οι ίδιοι, δεν μπορεί να παραμένει κάποιος απαθής. Σε τέτοιες περιπτώσεις θα πρέπει να αφουγκραζόμαστε τον κάθε κατατρεγμένο. Μετανάστες, πρόσφυγες και κατατρεγμένοι πάντοτε υπήρχαν και θα υπάρχουν. Απλώς σήμερα η κατάσταση ξέφυγε από τον έλεγχο και πήρε απειλητικές διαστάσεις. Παρακολουθώντας και από παλιότερα τις κοινωνικο- πολιτικές ανακατατάξεις, αλλά και τα οικονομικά και ιδεολογικά δρώμενα, γενικότερα, πάντοτε βρισκόμουνα σε προβληματισμό γι’ αυτή την κατάσταση, που γινόταν όλο και πιο έκρυθμη. Στην εποχή μας, όμως, ξεχείλισε το ποτήρι και η εσωτερική φωνή, η συνείδηση με παρότρυνε να αντιδράσω. Έτσι οδηγήθηκα στο να γράψω αυτό το βιβλίο και να συστρατεύσω τον εαυτό μου σε μια προσπάθεια αναγνώρισης του διαφορετικού.</span></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;"></span><br /></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;">3)Είναι εύκολο στην εποχή μας να περιθάλψει κάποιος τους πρόσφυγες χωρίς συναισθήματα φόβου και επιφυλακτικότητας;</span></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;">Ο άνθρωπος σήμερα βρίσκεται μπροστά σε ομάδες ανθρώπων διαφορετικών χωρών, που, κι όταν ακόμα γνωρίζει την προέλευσή τους, δεν παύουν να του είναι άγνωστοι, να μη γνωρίζει τον εσωτερικό τους κόσμο. Ο Θουκυδίδης τονίζει: ’’αιδώς τε και φόβος έμφυτα τοις ανθρώποις’’. Το άγνωστο, όπως και οι πρόσφυγες ‘’εν προκειμένω’’, είναι φυσικό να τον φοβίζει και επιστρατεύοντας τη λογική να οδηγείται σε επιφυλακτικότητα. Ο φόβος λειτουργεί ενστικτωδώς. Θορυβημένος ο άνθρωπος ανατρέχει στη λογική που περιορίζει το φόβο και φέρνει το δίλημμα: να προχωρήσει ή όχι; Αλλά και η εγκληματικότητα, που βρίσκεται σε έξαρση είναι με τη σειρά της κατάσταση που δημιουργεί φόβο και επιφυλακτικότητα. Την έννοια της προσφοράς τη δυσχεραίνει πολύ και η οικονομική κρίση. Με κανένα, όμως, τρόπο δε θα πρέπει να ταυτίζουμε το φόβο και την επιφυλακτικότητα, που είναι φυσικές καταστάσεις του ανθρώπου, με το ρατσισμό που είναι επιλογή του για αρνητική στάση απέναντι στον πρόσφυγα. Δεν είναι εύκολο να περιθάλψει κάποιος τους πρόσφυγες, όπως πρέπει και όσο πρέπει, αλλά βλέποντας τη δυστυχία τους ας μην είναι κάθετα αρνητικός. Η συνεργασία συναισθημάτων και λογικής κρίνεται αναγκαία. Τότε επικρατεί η ‘’Αριστοτελική μεσότητα’’.</span></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;"></span><br /></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;">4)Οι συνθήκες κάτω από τις οποίες ζουν οι πρόσφυγες από τη Συρία στα Hot Spots της Ελλάδας, πόσο θεωρείτε ότι απέχουν από τις πραγματικές ανθρώπινες αξίες;</span></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;">Όταν λέμε ‘’ανθρώπινες αξίες’’, εννοούμε ότι προσφέρουμε στον άλλο, και μάλιστα στον πρόσφυγα, όλα εκείνα που δεν εξευτελίζουν την ανθρώπινη οντότητα. Οι συνθήκες, όμως, που επικρατούν και οι υπηρεσίες που προσφέρονται στα Hot Spots, σύμφωνα με αυτά που κατά καιρούς έρχονται στο φως, στην επικαιρότητα, πιστεύω ότι απέχουν παρασάγγας ακόμα και από το αυτονόητο. Βέβαια, δε θα πρέπει να διαφεύγουν της προσοχής μας και οι οικονομικές συνθήκες της χώρας μας, αλλά και ο αριθμός των προσφύγων, που απαιτείται να περιθάλψει. Αυτό, όμως, με κανένα τρόπο δεν μπορεί να αποτελεί επαρκή δικαιολογία για την τραγική κατάσταση που βιώνουν οι πρόσφυγες. Είναι μια κατάσταση που αποτελεί προσβολή για τη χώρα μας, τη χώρα του ‘’Ξένιου Δία’’.</span></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;"></span><br /></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;">5)Ζούμε σε αντιρατσιστική κοινωνία; Είμαστε ώριμοι και έτοιμοι να δεχτούμε τα διαφορετικό;</span></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;">Μια απόλυτα θετική ή αρνητική απάντηση θα ήταν πολύ ευάλωτη. Και τούτο επειδή επικρατεί κάποια ενδιάμεση κατάσταση. Σε σύγκριση με παλιότερες εποχές, που συμπορεύονταν με ταμπού και στερεότυπα, σήμερα έχουμε κάποιες ενδείξεις ότι η κοινωνία αναμορφώνεται, μεταλλάσσεται, απορρίπτει κάποια αναχρονιστικά στοιχεία και αποδέχεται κάποια άλλα, όπως είναι ο αντιρατσισμός. Έτσι η κοινωνία μας έχει μια πορεία αντιρατσιστική. Απαιτείται ακόμα αρκετός χρόνος και προσπάθεια, αλλά και πιο γοργά και σταθερά βήματα. Όσον αφορά στο κατά πόσο είμαστε ώριμοι και έτοιμοι, θα έλεγα ότι απέχουμε πολύ. Άλλωστε αποδεχτήκαμε προηγουμένως ότι υπάρχει φόβος και επιφυλακτικότητα απέναντι στο διαφορετικό. Αυτό από μόνο του αποδεικνύει ότι δεν υπάρχει η απαιτούμενη ωριμότητα και ετοιμότητα. Όταν αποκτήσουμε αυτά τα στοιχεία, τότε θα χαρακτηρίσουμε και την κοινωνία ‘’αντιρατσιστική’’.</span></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;"></span><br /></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;">6)Ποια χαρακτηριστικά που έχει ο ήρωάς σας χρειάζεται να έχει ένας άνθρωπος την εποχή της παγκοσμιοποίησης, της κρίσης και των κοινωνικών κατατάξεων;</span></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;">Η παγκοσμιοποίηση, η κρίση και οι κοινωνικές κατατάξεις αποτελούν ένα σοβαρό και σύνθετο πρόβλημα. Ο ήρωας έχει υπόψη του αυτό το πρόβλημα και αγωνίζεται να αντιμετωπίσει τις συνέπειές του. Επιβάλλεται ο κάθε άνθρωπος να έχει γνώση του αντικειμένου, να είναι αγωνιστικός, να μην παραιτείται από τον στόχο του, να αποδέχεται το διαφορετικό, να δίνει αγώνες για δικαιώματα, ισοτιμία, ισότητα, ελευθερία, συνεργασία και ειρηνική συνύπαρξη. Να έχει πνεύμα προσφοράς προς αυτόν που έχει ανάγκη, μακριά από κάθε είδους διακρίσεις, πνεύμα αυτοθυσίας για το κοινωνικό σύνολο. Με μια φράση:’’ Να είναι ‘Άνθρωπος’’, όπως διαλαλεί και ο Μένανδρος:’’ ως χαρίεν άνθρωπος, όταν Ά ν θ ρ ω π ο ς η’’.</span></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;"></span><br /></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;">7)Ποια μηνύματα θέλετε να περάσετε μέσα από το βιβλίο σας στον αναγνώστη;</span></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;">Θα έλεγα ότι πρέπει να μάθει ο άνθρωπος να συνυπάρχει με το διαφορετικό, να δημιουργήσει μια κοινωνία χωρίς διακρίσεις και ανισότητες. Να έχει πνεύμα συνεργασίας και να είναι πρόθυμος να απαλύνει τον πόνο του κάθε κατατρεγμένου. Να αντιληφθεί ότι θα βρίσκεται σε συχνή επαφή με ανθρώπους άλλων χωρών και θα υπάρχει πάντρεμα διαφορετικής κουλτούρας. Να εντάξει και να αφομοιώσει ομαλά τα νέα μέλη κάνοντάς τα κοινωνούς της ελληνικής παιδείας με τα πανανθρώπινα ιδεώδη. Έτσι θα δικαιώσει τις δημοκρατικές αξίες της Ελλάδας και το πνεύμα φιλοξενίας.</span></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;"></span><br /></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;">8)Το ανά χείρας είναι το έκτο βιβλίο σας(δεύτερο μυθιστόρημα).Γράφετε κάτι αυτόν τον καιρό;</span></div>
<br />
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;">Επειδή πολλές είναι οι προκλήσεις στον κοινωνικό, ηθικό, πνευματικό φυσιολατρικό και γενικά το χώρο των αξιών, δε θα μπορούσα να μείνω απαθής. Άλλωστε το γράψιμο έχει ταυτιστεί με τον εαυτό μου. Ναι… ήδη μια ποιητική συλλογή βρίσκεται σε πολύ καλή πορεία.</span></div>
</div>
Haritini Malissovahttp://www.blogger.com/profile/13175545986575302990noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-772551226592277452.post-67640862569972665842018-02-18T00:50:00.000-08:002018-02-18T00:50:00.231-08:00Μάρω Μπέλλου «Ο έρωτας θεραπεύει τη συνεχώς ανοικτή πληγή της διαφοράς των δύο φύλων»<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: ".SFUIText-Bold"; font-size: 17pt; font-weight: bold;"> Μάρω Μπέλλου </span></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: ".SFUIText-Bold"; font-size: 17pt; font-weight: bold;">«Ο έρωτας θεραπεύει τη συνεχώς ανοικτή πληγή της διαφοράς των δύο φύλων»</span></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;"></span><br /></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;"></span><br /></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;"></span><br /></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;">Σε μια διασταύρωση Ψυχανάλυσης και Κοινωνιολογίας η Κλινικός Ψυχολόγος Μάρω Μπέλλου καταδεικνύει στο δοκίμιό της μια νέα κοινωνική συνθήκη,αυτή που ονομάζει Γκατζετ-Eros.</span></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;">Ποιες λοιπόν είναι οι διαφορές ανάμεσα στα δυο φύλα ,πόσο στοιχίζει η απώλεια του έρωτα αλλά και πότε χρειάζεται η παρέμβαση ενός ειδικού ;</span></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;">Πόσο σημαντικό είναι το συναίσθημα του έρωτα και ποια η σημασία του στην εποχή της τεχνολογίας ;Αυτά είναι μερικά από τα σημεία της συζήτησής μας με τη συγγραφέα του βιβλίου που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ι.Σιδέρη .</span></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;"></span><br /></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;"></span><br /></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: ".SFUIText-Bold"; font-size: 17pt; font-weight: bold;">Στο βιβλίο σας με τίτλο Ο Γκατζετ-Eros βάζετε τον έρωτα (με αφορμή τη χρήση της τεχνολογίας) κάτω από το πρίσμα της ψυχανάλυσης.Τι ακριβώς θέλατε να καταδείξετε;</span></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;"></span><br /></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;">Ο γκατζετ-Eros δηλώνει μία νέα εμπειρία σχέσεων που αναδύεται στον σύγχρονο κόσμο και έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την σταθερότητα του χθες. Στο παρελθόν άντρες και γυναίκες παρέμεναν μαζί μέχρι να τους χωρίσει ο θάνατος υπό τα ιερά δεσμά του γάμου. Σήμερα άντρες και γυναίκες καλούνται να εξοικειωθούν με την ιδέα ενός ζευγαριού που έχει ημερομηνία λήξης. Ο γκατζετ-Eros είναι μία υβριδική μορφή σχέσης στην οποία το κυρίαρχο στοιχείο δεν είναι η απόπειρα αμοιβαίας εμβάθυνσης της δέσμευσης, αλλά η διερεύνηση της δυνατότητας μίας συνεύρευσης στην οποία οι εμπλεκόμενοι τείνουν να επιβεβαιώνουν διαρκώς τον βαθμό μηδέν της δέσμευσής τους σε αυτήν. Βρισκόμαστε ενώπιον της ανάδυσης μίας νέας κοινωνικής συνθήκης, της οποίας φαίνεται να μην έχουμε ακόμη πλήρη επίγνωση. Τη συνθήκη αυτή, τις ποικίλες παραμέτρους που τη συνθέτουν καθώς και τις συνέπειές της στη ζωή του καθενός από εμάς επιδιώκει να αναλύσει το βιβλίο. Η μέθοδος που ακολουθήθηκε είναι η διασταύρωση της Ψυχανάλυσης με την Κοινωνιολογία.</span></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<br /></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: ".SFUIText-Bold"; font-size: 17pt; font-weight: bold;">Πόσο σημαντικό είναι το συναίσθημα του έρωτα για τον άνθρωπο ;</span></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;">Ο έρωτας είναι αυτός που θεραπεύει τη συνεχώς ανοικτή πληγή της διαφοράς των δύο φύλων. Το ερωτικό συναίσθημα είναι μία ουσιώδης και διαρκής μορφή αναζήτησης του Έτερου στον οποίο απευθύνομαι σε εκείνον γιατί υποθέτω ότι ξέρει κάτι από την αλήθεια μου. Ο Έτερος μου φαίνεται διαφορετικός από όλους τους άλλους παρτενέρ, γιατί αυτός και μόνο μου φανερώνει το πιο μυστικό μου κέντρο. Ο Έτερος είναι πάντα η μορφή μιας διαφοράς που με φέρνει πιο κοντά στον εαυτό μου. Ενώ, αντίθετα, ο γκατζετ-Eros χαρακτηρίζεται από την πλήρη απουσία του Έτερου: ο παρτενέρ τείνει να συρρικνωθεί στις συντεταγμένες ενός γκάτζετ, προορισμένου να εκπληρώσει το πεπρωμένο ενός απορρίματος.</span></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<br /></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: ".SFUIText-Bold"; font-size: 17pt; font-weight: bold;">Στο δοκίμιό σας αναφέρετε τον διαφορετικό τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνονται τα δυο φύλα τον έρωτα. Θέλετε να μας δώσετε λίγα στοιχεία;</span></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;"></span><br /></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;">«Το γυναικείο πάθος έχει τόση σχέση με το αντρικό, όση ένα έπος με ένα επίγραμμα". Πράγματι, κάθε φύλο απολαμβάνει με τον δικό του αυτοερωτικό τρόπο. Στον άντρα η ερωτική επιθυμία περνά συνήθως από την απόλαυση του σώματος και συρρικνώνεται στη φαντασίωση, ενώ στη γυναίκα η ερωτική επιθυμία είναι αδιαχώριστη από την απόλαυση της ομιλίας. Η γυναικεία επιθυμία περνά από την ερωτική εξομολόγηση, την ποιητική του λόγου, τον ίδιο τον έρωτα. Εκτός και αν εκείνη παριστάνει τον άντρα και φορέσει το ένδυμα της συλλέκτριας, φαινόμενο διόλου σπάνιο στις μέρες μας. Επομένως, τα πράγματα είναι πιο απλά για τον άντρα, καθώς του αρκεί η απόλαυσή του, ενώ για τη γυναίκα είναι αναγκαία μία απόλαυση συμπληρωματική, πέραν της σεξουαλικής απόλαυσης και συνδέεται με την επιθυμία του έρωτα. </span></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<br /></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: ".SFUIText-Bold"; font-size: 17pt; font-weight: bold;">Τι έχετε να πείτε σε όσους δαιμονοποιούν τα γκάτζετς;</span></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;">Όπως κάθε δαιμονοποίηση, έτσι και η δαιμονοποίηση των γκάτζετς δηλώνει τον εγκλωβισμό σε έναν αρχαϊκό τρόπο σκέψης. Αυτό που πρέπει να κατανοήσουμε είναι ότι τα γκάτζετς δεν καθιστούν απλώς ταχύτερη την επικοινωνία, απεναντίας δημιουργούν νέες μορφές επικοινωνίας και άρα νέες μορφές σχέσεων ασύμμετρες προς τις παλιές. Δεν θα πρέπει ωστόσο να σπεύσουμε να υιοθετήσουμε άκριτα αυτές τις νέες μορφές σχέσεων, οι οποίες χαρακτηρίζονται από ένα είδος προθεσμιακής ερωτικής επένδυσης.</span></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<br /></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: ".SFUIText-Bold"; font-size: 17pt; font-weight: bold;">Και τι θα λέγατε σε όσους τα χρησιμοποιούν με λάθος τρόπους;</span></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;">Δεν είναι βέβαιο ότι υπάρχει ένας λάθος και ένας σωστός τρόπος χρήσης των γκάτζετς. Στην περίπτωσή τους εμφανίζεται το εξής παράδοξο: οι οδηγίες χρήσης δεν προηγούνται αλλά έπονται. Είναι η χρήση που παράγει τους κανόνες της. Και αυτό είναι που ταυτόχρονα εκπλήσσει και φοβίζει.</span></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<br /></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: ".SFUIText-Bold"; font-size: 17pt; font-weight: bold;">Ο έρωτας στα χρόνια της Κρίσης. Πόσο επηρεάζει η άσχημη οικονομική κατάσταση;</span></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;"> Η κρίση φαίνεται να επιτελεί μία διττή λειτουργία: άλλοτε δημιουργεί ρωγμές στη ζωή ενός ζευγαριού, άλλοτε όμως, και αυτό συμβαίνει τις περισσότερες φορές, διευρύνει ρωγμές ήδη υπάρχουσες.</span></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<br /></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: ".SFUIText-Bold"; font-size: 17pt; font-weight: bold;">Υπάρχουν άνθρωποι που δεν ερωτεύονται; Πόσο επικίνδυνο είναι για την σωματική και ψυχική τους υγεία;</span></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;"></span><br /></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;">Υπάρχουν άνθρωποι που γνωρίζουν και ασκούν επιτυχημένα την ars amandi, την τέχνη του έρωτα, χωρίς όμως να ερωτεύονται οι ίδιοι. Η τέχνη τους περιορίζεται στο να προκαλούν αυτό το συναίσθημα σε άλλους. Στην περίπτωση αυτή την κοινή ερωτική απόλαυση υποκαθιστά η μονόπλευρη απόλαυση της χειραγώγησης. Αργά ή γρήγορα όμως, η ψευδαίσθηση πληρότητας και αυτάρκειας που συνοδεύει αυτές τις απόπειρες χειραγώγησης συναντά τα όριά της. Οι κατά συρροήν εραστές έρχονται αντιμέτωποι με το αίσθημα του ανικανοποίητου και του κενού διότι, αποφεύγοντας το ρίσκο του έρωτα, στερούνται επίσης την ευχαρίστησή του.</span></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;"></span><br /></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: ".SFUIText-Bold"; font-size: 17pt; font-weight: bold;">Η απώλεια ενός έρωτα ,πόσο μπορεί να στοιχίσει ;</span></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;">Ο πόνος που δημιουργεί μία τέτοια απώλεια δεν είναι πάντα ο ίδιος. Όταν υιοθετώ τη μορφή σχέσης που δηλώνει ο γκατζετ-Eros, αντιστέκομαι στα μακρόπνοα σενάρια και τότε το πέρασμα στην διακοπή της σχέσης γίνεται ανεμπόδιστα και χωρίς δεύτερη σκέψη. Προχωρώ έτσι στη δημιουργία μίας νέας σχέσης καταδικασμένης να έχει την ίδια κατάληξη με τις προηγούμενες, παραμένοντας όμως αλώβητος από τις πληγές ενός επώδυνου χωρισμού. Ενώ στην περίπτωση της απώλειας του έρωτα με τον Έτερο ο πόνος μπορεί να είναι αφόρητος. Όλα περνούν ασφαλώς, αλλά χρειάζεται χρόνος.</span></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;"></span><br /></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: ".SFUIText-Bold"; font-size: 17pt; font-weight: bold;">Και ποια είναι τα θετικά για τον έρωτα στα χρόνια της τεχνολογίας;</span></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;">Θα ήταν δύσκολο να συντάξουμε έναν κατάλογο γενικής ισχύος που θα περιλάμβανε τα θετικά και τα αρνητικά σημεία του έρωτα στην εποχή μας. Και τούτο γιατί δεν υπάρχει μία οικουμενική ερωτική αλήθεια που να εκφράζει το πλήθος των ατομικοτήτων που κατοικούν πάνω σε αυτόν τον πλανήτη. Δεν υπάρχει μία προκάτ συνταγή, καθώς καθένας καλείται στη σύγχρονη εποχή να επινοήσει μόνος του το σενάριο της απόλαυσής του.</span></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<br /></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: ".SFUIText-Bold"; font-size: 17pt; font-weight: bold;">Σε ποιες περιπτώσεις χρειάζεται η γνώμη - βοήθεια ενός ειδικού;</span></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: ".SFUIText"; font-size: 17pt;">Όταν η επιθυμία κάποιου είναι ασαφής και συγκεχυμένη, όταν αυτός βρίσκεται σε κατάσταση εσωτερικής σύγκρουσης ή αμφιταλάντευσης από την οποία, παρά τις προσπάθειες του ίδιου και του άμεσου περιβάλλοντός του, δεν κατορθώνει να ξεφύγει, τότε η βοήθεια ενός ειδικού μπορεί να παίξει αποφασιστικό ρόλο. Σε τι ακριβώς συνίσταται ο ρόλος αυτός; Κυρίως στην αποσαφήνιση της επιθυμίας του και στην κατανόηση των λόγων της αμφιταλάντευσης. Έτσι, αποκτώντας συνείδηση των σύνθετων διαδρομών που ακολουθεί η επιθυμία του, μπορεί κάποιος να επινοήσει μία ολότελα δική του διάνοιξη και έναν δικό του προσανατολισμό στην κατά τα άλλα πολυδαίδαλη εμπειρία των σχέσεων. </span></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<br /></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<br /></div>
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<br /></div>
<br />
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<br /></div>
</div>
Haritini Malissovahttp://www.blogger.com/profile/13175545986575302990noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-772551226592277452.post-19820602767485287092018-01-28T10:07:00.003-08:002018-01-28T10:19:30.994-08:00Σοφία Κανταράκη: «Ακόμη και σήμερα η Ευρώπη συνεχίζει να υποκλίνεται στο Βυζαντινό πολιτισμό»<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<b> <span style="color: #e06666;">Σοφία Κανταράκη </span></b><br />
<b><span style="color: #e06666;"><br /></span></b>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjDqJyHoD4ggNOngPwHTjdiIABF8tsbvrG9n14SQdsDBrBK3uaPybnoQ4-x3nmfm3I4WX4eS2WyyGUdot4TKBA_wjAFc3vQrKk9bBK93o2Gs6nBcBTqvfPO8m1jxIq21Kj_g0001OGPB4Tf/s1600/%25CE%25BA%25CE%25B1%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25B1%25CF%2581.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1200" data-original-width="723" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjDqJyHoD4ggNOngPwHTjdiIABF8tsbvrG9n14SQdsDBrBK3uaPybnoQ4-x3nmfm3I4WX4eS2WyyGUdot4TKBA_wjAFc3vQrKk9bBK93o2Gs6nBcBTqvfPO8m1jxIq21Kj_g0001OGPB4Tf/s320/%25CE%25BA%25CE%25B1%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25B1%25CF%2581.jpg" width="192" /></a></div>
<br />
<b><span style="color: #e06666;"><br /></span></b>
<br />
<div style="background-color: white; font-family: arial, sans-serif;">
<b><span style="color: #222222;"><span style="font-size: 12.8px;"> </span></span><i><span style="color: #990000;">«Ακόμη και σήμερα η Ευρώπη συνεχίζει να υποκλίνεται στο Βυζαντινό πολιτισμό»</span></i></b></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
<b><br /></b></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
Ένα μεσαιωνικό ιστορικό μυθιστόρημα με κεντρική ηρωίδα την Άννα την Κομνηνή και αφηγήτρια τη θεραπαινίδα της παραδίδει στο αναγνωστικό κοινό η φιλόλογος ,συγγραφέας και υπεύθυνη Σχολικών Δραστηριοτήτων Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης Μαγνησίας <b><br /></b></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
Σοφία Κανταράκη είναι η αφορμή της συζήτησής μας .</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
Τίτλος του «Η προφητεία του αίματος»,(Εναλλακτικές εκδόσεις )ένα εξαιρετικά καλοδουλεμένο βιβλίο,το οποίο,μας μεταφέρει σε μια ενδιαφέρουσα ιστορική περίοδο.</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
Η συζήτησή μας δεν θα μπορούσε να μη συμπεριλαμβάνει φυσικά και θέματα που αφορούν την εκπαίδευση ,αλλά και τη άλλη ,μεγάλη της αγάπη ,τον Αλ.Παπαδιαμάντη .</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiZNW6A7Km529G6R75Jmw7afi6LH08JhPDT8ja97MObMmtI_UM3LQQsnEIN-6k9fFTmBHOxnjUhxEHA_j-21wVWk8UCmnE-z_88WMDR1n2SexLvz8DNG99uGTX6EtZBrbxJ8GNFSxuJEsrb/s1600/%25CE%25BA%25CE%25B1%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25B1%25CF%2581%25CE%25B1%25CE%25BA%25CE%25B7.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="542" data-original-width="367" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiZNW6A7Km529G6R75Jmw7afi6LH08JhPDT8ja97MObMmtI_UM3LQQsnEIN-6k9fFTmBHOxnjUhxEHA_j-21wVWk8UCmnE-z_88WMDR1n2SexLvz8DNG99uGTX6EtZBrbxJ8GNFSxuJEsrb/s320/%25CE%25BA%25CE%25B1%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25B1%25CF%2581%25CE%25B1%25CE%25BA%25CE%25B7.jpg" width="216" /></a><b>Η προφητεία του αίματος το πρώτο μυθιστόρημά σας στην εποχή της Άννας της Κομνηνής. Δώστε μας κάποια στοιχεία .</b></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
Καταρχάς επιτρέψτε μου να σας ευχαριστήσω για την εξαιρετική συνέντευξη που θα μας ταξιδέψει στον κόσμο της βυζαντινής ιστορίας. Πρόκειται, λοιπόν, για ένα μεσαιωνικό ιστορικό μυθιστόρημα που σε κάνει να αναρωτιέσαι μέχρι πού μπορεί να φτάσει η ανθρώπινη μισαλλοδοξία και φαυλότητα. Βρισκόμαστε στο Βυζάντιο τον 11ο αι. επί αυτοκρατορίας Αλέξιου Α’ του Κομνηνού, όταν η αυτοκρατορία κλυδωνίζεται από τις ανηλεείς επιθέσεις των Νορμανδών. Η πιστή υπηρέτρια της πριγκίπισσας Άννας Κομνηνής, ως πρωταγωνίστρια, ζωντανεύει από το μοναστήρι της Κεχαριτωμένης πλήθος ιστορικών γεγονότων με αρκετή δόση μυθοπλασίας. Οι περιγραφές της ουσιαστικά αντικατοπτρίζουν τις σκέψεις και μεταφέρουν τη φωνή της Κομνηνής, η οποία τροφοδοτείται από μια σειρά περίεργων συγκυριών και καταστάσεων με πρωταγωνιστές τους βάρβαρους Δυτικούς. Μέσα από παραστατικές ανακλήσεις αληθινών γεγονότων, όπως οι νορμανδικές επιθέσεις και η άφιξη των πρώτων Σταυροφόρων, αλλά και μυθοπλαστικών, κατακεραυνώνει με το διεισδυτικό μάτι μιας σκληρής κριτικής, Νορμανδούς, Βενετούς, και Σταυροφόρους, σκιαγραφώντας με τα πιο ζοφερά χρώματα τα χαρακτηριστικά τους, αλλά και ο,τιδήποτε προέρχεται από το Βορρά και τη Δύση και απειλεί πολιτιστικά, πνευματικά και στρατιωτικά το ζωτικό χώρο της Αυτοκρατορίας, προοιωνίζοντας ένα αβυσσαλέο αντιλατινικό μίσος.</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
Ούσα αυτόπτης μάρτυρας πολλών εκ των δρώμενων προβάλλει λεπτομερώς τη Δυτική ματαιοδοξία, υποκρισία, και φαυλότητα, τις οποίες και θεωρεί εγγενές στοιχείο του χαρακτήρα των Δυτικών. Αφήνει ουσιαστικά να διαφανεί η ύπουλη συμπεριφορά των Νορμανδών, του Ροβέρτου, κυρίως όμως του γιου του Βοημούνδου, για τον οποίο η Κομνηνή νιώθει μια ιδιαίτερη έλξη, εκφράζοντας περίεργα συναισθήματα. Αντιλαμβάνεστε ότι οι σπόροι του αντιλατινικού μένους φαίνεται να καρποφορούν.</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
Ωστόσο, η άφιξη των πρώτων Σταυροφόρων στη βασιλεύουσα επιβεβαιώνει τις υποψίες για τις αδηφάγες ορέξεις τους, τον άξεστο τρόπο τους και τον «ευσεβή» τυχοδιωκτισμό τους. Κυρίαρχη κι ηγετική φυσιογνωμία αποτελεί ο Νορμανδός Βοημούνδος, ο οποίος φαίνεται να επιβεβαιώνει τη δυτική πανουργία, αφερεγγυότητα και ταυτόχρονα αφέλεια απέναντι στον Αλέξιο και την αυτοκρατορία. Ένας σκηνοθετημένος θάνατος και άλλες ενέργειες ολοκληρώνουν το πάζλ της αρνητικής εικόνας λειτουργώντας ως οιωνός όσων θα επακολουθήσουν από τους Δυτικούς, μεγαλώνοντας παράλληλα το χάσμα Ανατολικών και Δυτικών.</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
Για τους Βυζαντινούς η ανωτερότητα τους έναντι των βάρβαρων Δυτικών, με τους ενδόμυχους λογισμούς, φαίνεται δεδομένη!!!<br />
<br />
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
<b>Η διπλωματική σας διατριβή έχει ανάλογο θέμα .Λογικά ήταν και το ερέθισμα για τη συγγραφή του ανά χείρας βιβλίου</b> .</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
Το βυζάντιο είναι η μεγάλη μου αδυναμία, μαζί με τον Παπαδιαμάντη...Βεβαίως οι μεταπτυχιακές μου σπουδές ήταν το ερέθισμα για τη συγγραφή του μυθιστορήματος, αφού χρησιμοποίησα πολλά στοιχεία, για να είμαι ακριβής μέχρι κεραίας στις ιστορικές μου αναφορές. Απαιτήθηκε εξαντλητική ιστορική έρευνα για να μπορέσω να συναρμολογήσω έναν κορμό ιστορίας που θα έχει παρακλάδια μύθου.<br />
<br />
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
<b> Ποιο ήταν το στοιχείο εκείνο που σας γοήτευσε ώστε να ασχοληθείτε με τη συγκεκριμένη εποχή και το συγκεκριμένο πρόσωπο ;</b></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
Να ξεκαθαρίσω ότι δεν χρησιμοποιώ το Βυζάντιο ως ιστορικό πλαίσιο για να εντάξω δακρύβρεχτες ιστορίες. Είναι ένας κόσμος που έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί, αλλά εξακολουθεί να γοητεύει, να διδάσκει χωρίς ποτέ να είναι πληκτικός. Μέγας υπερασπιστής του Πολιτισμού επί αιώνες βοήθησε την Δύση να ανδρωθεί και να μεγαλουργήσει, εισπράττοντας με δόλο την απληστία και την φαυλότητα της, αν και της προσέφερε το πολιτιστικό του κεφάλαιο. Αυτό το έκανε πάντα να ξεχωρίζει και να τραβά σαν μαγνήτης το δυτικό φθόνο. Στο πλαίσιο αυτό και η Άννα Κομνηνή κατακεραυνώνει αυτή τη μικρότητα που τους διατρέχει και τους στιγματίζει ως προπομπούς της Άλωσης. Η γυναικεία της δυναμικότητα, η μόρφωση της, η ισχυρή της προσωπικότητα σηματοδοτούν το μεγαλείο της Κομνήνειας Δυναστείας, προαναγγέλοντας μια ειρηνική επανάσταση θηλυκού γένους. Αυτό με συναρπάζει σε εκείνη!<br />
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
<b> Αφηγήτρια είναι η θεραπαινίδα και όχι η ίδια η Άννα. Για</b>τί;</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
Προτίμησα να παρουσιάσω τα γεγονότα μέσα από τη ματιά της πιστής υπηρέτριας, γιατί ήθελα να προβάλω μια παράλληλη εικόνα των καταστάσεων. Η πιστή της θεραπινίδα προβαίνει πολλές φορές σε κριτική και προσπαθεί να προφυλάξει την κυρία της από στραβοπατήματα. Ουσιαστικά αυτή είναι που συνθέτει το μωσαϊκό της προσωπικότητας της πριγκιπίσσας με έναν ευρηματικό ψυχογραφικό τρόπο. Πάντως ιδεολογικά δεν παρεκκλίνει των απόψεων του Παλατιού, στιγματίζοντας με το δικό της λεκτικό οπλοστάσιο τη στάση των Δυτικών, τους οποίους στυγνά κατακεραυνώνει.<br />
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
<b>Η μυθοπλασία σε σχέση με τα ιστορικά στοιχεία τι ποσοστό καταλαμβάνει στο βιβλίο;</b></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
Η προσωποποιία είναι ιδιαίτερα προσεγμένη, οι πρωταγωνιστές, εκτός της υπηρέτριας, είναι πραγματικά πρόσωπα. Το μεγαλύτερο μέρος του βιβλίου δεν είναι μυθοπλασία, παρά γεγονότα που προέρχονται από την Αλεξιάδα της Άννας Κομνηνής, της πρώτης γυναίκας ιστορικού. Όμως, αρκετά στοιχεία μύθου έρχονται να πλαισιώσουν καταστάσεις τραγικές με αρκετές δόσεις αλήθειας. Να ξεκαθαρίσουμε ότι η παραποίηση της ιστορικής αλήθειας δεν σημαίνει για μένα μυθοπλασία. Ιστορικά γεγονότα μιας ταραγμένης περιόδου στο Βυζάντιο έρχονται να μας συγκλονίσουν και να υπενθυμίσουν ότι η ιστορία διδάσκει. Μέσα στον κυκεώνα της δράσης των ηρώων αναπαρίσταται, προάγοντας και υπηρετώντας τη μυθοπλασία, η ανθρωπογεωγραφία, και το λαογραφικό μωσαϊκό της περιόδου αυτής, με στόχο να μεταφερθούμε σε εκείνη την εποχή, να κατανοήσουμε τον τρόπο ζωής και σκέψης των ανθρώπων συμμετέχοντας παραστατικά στα δρώμενα.<br />
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
<b>Παρόλο που αναφέρεστε στο 1100,διαβάζοντας το βιβλίο σας ένιωσα πως θα μπορούσαν να έχουν διαδραματιστεί και στη σημερινή εποχή . Έχουν το στοιχείο της διαχρονικότητας τελικά κάποιες ιστορικές στιγμές;</b></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
Αναμφίλεκτα υπάρχει το στοιχείο της διαχρονικότητας και αυτό άλλωστε ήθελα να αναδείξω. Το Βυζάντιο κρύβει διαχρονικές αλήθειες! <i><u>Θεωρώ ανεπίτρεπτο να επικαλείται κάποιος την αξία του Βυζαντίου ή και το αντίθετο και να είναι ιστορικά και θεολογικά αδαής</u></i>. Το χθες πολλές φορές φαίνεται να ακουμπά το σήμερα. Πρωτοστατεί η δυτική υπονόμευση, η δίψα για εξουσία, ο δόλος, η εξαπάτηση, η μικρότητα και η αχαριστία τα οποία εν τέλει συνθέτουν το πάζλ της διαχρονικής ανθρώπινης φαυλότητας. Η γενναιοδωρία των ορθόδοξων Βυζαντινών Αυτοκρατόρων ερέθιζε τη Δυτική ματαιοδοξία. <i><u>Παρόλα αυτά</u></i><u> α</u><i><u>κόμη και σήμερα η Ευρώπη συνεχίζει να υποκλίνεται στο Βυζαντινό πολιτισμό!</u></i><br />
<i><u><br /></u></i></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
<b> «Η ιστορία επαναλαμβάνεται» και ποια είναι αυτά τα στοιχεία που επιβεβαιώνουν αυτή την άποψη στο μυθιστόρημά σας;</b></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
Στρέφοντας κανείς το βλέμμα του στο παρελθόν ειδικά στο μακρινό, μαθαίνει, οπλίζεται, μπορεί να δει πιο καθαρά τις σημερινές αλήθειες και πιο αισιόδοξα το μέλλον. Το βιβλίο αντανακλά στο σήμερα, καθώς πραγματεύεται ποικίλους θεματικούς πυρήνες που έχουν σχέση με τη διαχρονική ανθρώπινη πορεία, και πραγματεύεται ζητήματα όπως η αλαζονεία της εξουσίας, της ματαιοδοξίας. Το ζητούμενο είναι μέσα από την εχθρότητα και την αντιπαλότητα που μεταλλάσσει τον άνθρωπο σε άγριο, άπληστο και φαύλο θηρίο που διψά για αίμα, εκδίκηση, εξουσία, κυριαρχία να παραμείνει <b>Άνθρωπος</b>, με αξιοπρέπεια, αρχές και αξίες!<br />
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
<b> Ως εκπαιδευτικός θεωρείτε ότι οι μαθητές αγαπούν την ιστορία ;Αν όχι ,γιατί ;</b></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
Κατηγορηματική απάντηση δεν υπάρχει. Υπάρχουν συνάδελφοι που αποφεύγουν το στοίβαγμα στη μνήμη χρονολογιών και γεγονότων, επιδιώκοντας κυρίως την καλλιέργεια της κριτικής ιστορικής σκέψης. Και έτσι πρέπει. Έχω επανειλλημένως υποστηρίξει ότι η ιστορία δεν είναι μετάδοση πληροφορίας και γνώσης, αποστήθιση και παπαγαλία, είναι ανακάλυψη, τριβή με το γίγνεσθαι και κέντρισμα της περιέργειας. Δεν επιβάλλεται, γιατί τότε την έχεις καταδικάσει στην αδιαφορία. Όταν αυτό γίνει κατανοητό τότε θα κερδίσει το μάθημα της ιστορίας μια θέση στις καρδιές των μαθητών και θα μπορούν μέσα από κριτική επεξεργασία των γεγονότων να συνάγουν μόνοι τους έμπεδα συμπεράσματα.<br />
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
<b> Πρόσφατα αναλάβατε καθήκοντα υπεύθυνης Σχολικών Δραστηριοτήτων Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης Μαγνησίας. Πόσο μπορείτε από τη θέση αυτή να συμβάλλετε στην καλλιέργεια της προώθησης και της αγάπης του μαθήματος της ιστορίας ;</b></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
Ως ιστορικός διατρανώνω απερίφραστα την αξία της ιστορίας στην εκπαίδευση μέσα από μια σωστή διδακτική προσέγγιση η οποία δεν εγκλωβίζεται στη στείρα απομνημόνευση. Στα πολιτιστικά προγράμματα η ιστορία κατέχει έναν σημαντικό ρόλο, καθώς επισημαίνεται η πολιτισμική ανοχή, η δημιουργική σκέψη και η αναζήτηση της αλήθειας, προάγοντας έτσι έναν μεθοδολογικό πλουραλισμό. Προσπαθώ να προωθήσω αυτή τη δυναμική της ιστορικής γνώσης, ώστε να διαφανεί ότι η Ιστορία συμβάλλει καθοριστικά στην αρτίωση της προσωπικότητας του μαθητή.<br />
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
<b> Και το δεύτερο βιβλίο για τον Παπαδιαμάντη ;Σε ποιο στάδιο βρίσκεται η συγγραφή του ;</b></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
Σχεδόν έχω τελειώσει. Ο Παπαδιαμάντης είναι ανεξάντλητη πηγή πληροφοριών και πάντα με εκπλήττει ευχάριστα. Έχω επικεντρωθεί στη σχολική πραγματικότητα και ερευνώ κάποιες πηγές. Φέτος η ΔΔΕ διοργανώνει το πρώτο μαθητικό συνέδριο για τον πεζογράφο, οπότε οι εκπλήξεις μας περιμένουν.</div>
</div>
Haritini Malissovahttp://www.blogger.com/profile/13175545986575302990noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-772551226592277452.post-54825644652361091722018-01-28T09:29:00.002-08:002018-01-28T10:09:37.847-08:00 Παντελής Μπουκάλας:"Το μείζον πρόβλημα δεν είναι το πόσο γνωρίζουμε την ιστορία μας αλλά πώς τη γνωρίζουμε."<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div>
<div class="p2" style="line-height: normal; margin: 0px;">
<span class="s1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"> <b>Παντελής Μπουκάλας</b></span></div>
<div class="p1" style="line-height: normal; margin: 0px; min-height: 20.3px;">
<span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"></span></div>
<div class="separator" style="clear: both;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj6IpfzMMVXYQb3M5nQ6KAtIrDu5G4-ilW1D-oPIgo9d41dWtu4AsJX4VTAYWggklhb8kNgtYEcrS1duZ4o6jVEl9zA4uTZTy0B2L5tDgpFLDpUwDfzqmZlzISSqmpfEmsHVPPJW65mJI25/s640/blogger-image-348899466.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj6IpfzMMVXYQb3M5nQ6KAtIrDu5G4-ilW1D-oPIgo9d41dWtu4AsJX4VTAYWggklhb8kNgtYEcrS1duZ4o6jVEl9zA4uTZTy0B2L5tDgpFLDpUwDfzqmZlzISSqmpfEmsHVPPJW65mJI25/s640/blogger-image-348899466.jpg" /></a></div>
<div class="p2" style="line-height: normal; margin: 0px;">
<span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><b><br /></b></span></div>
<div class="p2" style="line-height: normal; margin: 0px;">
<span class="s1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0); color: #660000;"><b>"Το μείζον πρόβλημα δεν είναι το πόσο γνωρίζουμε την ιστορία μας αλλά πώς τη γνωρίζουμε."</b></span></div>
<div class="p1" style="line-height: normal; margin: 0px; min-height: 20.3px;">
<span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><span class="s1"></span><br /></span></div>
<div class="p1" style="line-height: normal; margin: 0px; min-height: 20.3px;">
<br /></div>
<div class="p2" style="line-height: normal; margin: 0px;">
<span class="s1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Οι περισσότεροι γνωρίζουμε τον Παντελή Μπουκάλα από τις επιφυλλίδες του στην εφημερίδα Καθημερινή και από την ιδιότητα του ποιητή,ωστόσο η σημερινή μας συνομιλία έχει ως αφορμή τον πρώτο τόμο (από τους αρκετούς που θα ακολουθήσουν,όπως αποκάλυψε) μιας σειράς δοκιμίων για το δημοτικό τραγούδι.Ο πρώτος τόμος έχει τίτλο "Όταν το ρήμα γίνεται όνομα" και κυκλοφορεί από τις εκδ. Άγρα .</span></div>
<div class="p2" style="line-height: normal; margin: 0px;">
<span class="s1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Ο Παντελής Μπουκάλας γεννήθηκε το 1957 στο Λεσίνι του Μεσολογγίου. Αποφοίτησε από την Οδοντιατρική Αθηνών. Από το 1989 επιμελείται την ανά Τρίτη σελίδα του βιβλίου στην εφημερίδα "Καθημερινή", όπου επίσης δημοσιεύει καθ' εκάστην επιφυλλίδες κοινωνικού και πολιτικού σχολιασμού. Είναι διορθωτής και επιμελητής εκδόσεων. Από το 1980 έχει δημοσιεύσει στις εκδόσεις "Άγρα" τα βιβλία ποίησης "Αλγόρυθμος", "Η εκδρομή της Ευδοκίας", "Ο μέσα πάνθηρας", "Σήματα λυγρά", "Ο μάντης", "Οπόταν πλάτανος", καθώς ένα τόμο δοκιμίων και βιβλιοκριτικών, υπό τον τίτλο "Ενδεχομένως: Στάσεις στην ελληνική και ξένη τέχνη του λόγου". Έχει μεταφράσει, για τον ίδιο εκδοτικό οίκο, τον ελληνιστικό "Επιτάφιο Αδώνιδος του Βίωνος του Σμυρναίου" και τα ποιήματα του τόμου "Επιτάφιος λόγος: αρχαία ελληνικά επιτύμβια επιγράμματα".</span></div>
<div class="p2" style="line-height: normal; margin: 0px;">
<span class="s1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Το 2010 βραβεύτηκε με το Κρατικό Βραβείο Ποίησης για την ποιητική του συλλογή "Ρήματα".</span></div>
<div class="p1" style="line-height: normal; margin: 0px; min-height: 20.3px;">
<span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><span class="s1"></span><br /></span></div>
<div class="p2" style="line-height: normal; margin: 0px;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgCGbwgW0jChjZCkNoLH5Lh51GXwlsi4LPW_MiPS1vgDVRgne3XL7lZhj38WR0F4WDpYHpW9ihwjit8JjXuUx8gH3pqv21LjJ1ioQXiXWi5cflqwzbFCNZrb5wG9HWmLEu3WsJGxx2gCUby/s640/blogger-image-276920741.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgCGbwgW0jChjZCkNoLH5Lh51GXwlsi4LPW_MiPS1vgDVRgne3XL7lZhj38WR0F4WDpYHpW9ihwjit8JjXuUx8gH3pqv21LjJ1ioQXiXWi5cflqwzbFCNZrb5wG9HWmLEu3WsJGxx2gCUby/s640/blogger-image-276920741.jpg" /></a></div>
<br />
<div class="p1" style="line-height: normal; margin: 0px; min-height: 20.3px;">
<span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><span class="s1"></span><br /></span></div>
<div class="p2" style="line-height: normal; margin: 0px;">
<span class="s1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><b>"Όταν το ρήμα γίνεται όνομα",ο τίτλος του δοκιμίου σας πάνω στο δημοτικό τραγούδι . Σε ποιους απευθύνετε το ανά χείρας βιβλίο σας;</b></span></div>
<div class="p2" style="line-height: normal; margin: 0px;">
<span class="s1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><br /></span></div>
<div class="p2" style="line-height: normal; margin: 0px;">
<span class="s1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Κάθε βιβλίο ονειρεύεται ότι θα το υποδεχτούν, θα το ξεφυλλίσουν, θα το χαϊδέψουν, θα υπογραμμίσουν κάποιες αράδες του πάμπολλα χέρια, αν όχι όλα. Το δικό μου απευθύνεται καταρχάς σε όσους αγαπούν το δημοτικό τραγούδι, την ποίηση γενικότερα, αρχαιοελληνική και νεοελληνική, καθώς και την ποίηση των σύνοικων και των περίοικων λαών, προπαντός την ανώνυμη, τη λαϊκή. Απευθύνεται όμως και σε όσους δεν έτυχε να διασταυρωθούν με το δημοτικό και θα ήθελαν ίσως να το γνωρίσουν. Πρόκειται άλλωστε για τον πρώτο τόμο μιας σειράς δοκιμίων που θα εκδώσω (περίπου ένα κάθε χρόνο), με τον γενικότερο τίτλο "Πιάνω γραφή να γράψω: Δοκίμια για το δημοτικό τραγούδι". Πόσοι θα είναι τελικά οι τόμοι της σειράς, δεν το ξέρω ακόμα. Σίγουρα πάνω από δέκα, πρώτα ο Καιρός.</span></div>
<div class="p2" style="line-height: normal; margin: 0px;">
<span class="s1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><br /></span></div>
<div class="p1" style="line-height: normal; margin: 0px; min-height: 20.3px;">
<span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><span class="s1"></span><br /></span></div>
<div class="p2" style="line-height: normal; margin: 0px;">
<span class="s1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><b>Η εμπειρία σας,η έρευνά σας και η επαφή σας με τους ανθρώπους για τη συγγραφή του βιβλίου απέδωσαν θετικό πρόσημο σχετικά με την ενασχόληση των Ελλήνων με το δημοτικό τραγούδι ;</b></span></div>
<div class="p2" style="line-height: normal; margin: 0px;">
<span class="s1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><br /></span></div>
<div class="p2" style="line-height: normal; margin: 0px;">
<span class="s1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Απολύτως. ΄Οσοι με βοήθησαν, και συνεχίζουν να με βοηθούν στην ολοένα διευρυνόμενη συλλογή υλικού, γνωστοί μου αλλά και άγνωστοι, αποτελούν μια κοινότητα αγάπης, που με στηρίζει και με θερμαίνει. Μια άλλη κοινότητα, ευρύτερη, και επίσης θερμή και γενναιόδωρη, είναι οι πολλοί άνθρωποι που εμψύχωσαν τις παρουσιάσεις του βιβλίου σε πολλές πόλεις της πατρίδας μας, σε ορισμένες μάλιστα μετά μουσικής. Ούτε με τις παρουσιάσεις βιβλίων μου ήμουν εξοικειωμένος ούτε με τις συνεντεύξεις. Τα μηνύματα λοιπόν -και δεν τα μεταφράζω λάθος, νιώθω βέβαιος- δείχνουν όχι μόνο αγάπη και έγνοια αλλά και επιθυμία να συναρμοστεί η αγάπη αυτή με την γνώση. Να αποκτήσουν δηλαδή τα αυθόρμητα αισθήματα και κάποιον αντικειμενικό, φιλολογικό χαρακτήρα.</span></div>
<div class="p1" style="line-height: normal; margin: 0px; min-height: 20.3px;">
<br /></div>
<div class="p2" style="line-height: normal; margin: 0px;">
<span class="s1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><b>«Το σφρίγος της ποιητικής γλώσσας των δημοτικών τραγουδιών» είναι ο δεύτερος τίτλος του βιβλίου .Πόσο θεωρείτε ότι <span class="Apple-converted-space"> </span>η γνώση του ποιητικού λόγου των δημοτικών τραγουδιών ολοκληρώνει έναν λογοτέχνη ;</b></span></div>
<div class="p2" style="line-height: normal; margin: 0px;">
<span class="s1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><br /></span></div>
<div class="p2" style="line-height: normal; margin: 0px;">
<span class="s1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Το πρώτο βήμα είναι να αποδεχτούμε ότι η γλώσσα των δημοτικών είναι γλώσσα υψηλού ποιητικού επιπέδου, με απαιτητικά τεχνάσματα και με διαρκή όρεξη υπέρβασης των ορίων. Δεν είναι δηλαδή μια γλώσσα φτωχή, ρηχή και μονότονα επαναλαμβανόμενη, όπως θέλουν (ή ήθελαν) να πιστεύουν ακόμα και ορισμένοι από τους μελετητές τους, που όμως φαίνεται ότι γνώριζαν μια μικρή μόνο περιοχή της <span class="Apple-converted-space"> </span>πάρα πολύ μεγάλης επικράτειάς τους, γι΄ αυτό και αστόχησαν στην κρίση τους. Και μόνο τα επίθετα που έπλασε ο λαϊκός ποιητής για να ζωγραφίσει με διαύγεια και ευθυβολία την αγαπημένη, είναι ένα μάθημα πλούτου και κυριολεξίας. Για τους νεοέλληνες ποιητές η ρυθμική ποιητική γλώσσα του δημοτικού, με την απλή χάρη της, είναι τέρψη και όφελος ταυτόχρονα. Μας το έδειξε ο γενάρχης της νεοελληνικής ποίησης, ο Διονύσιος Σολωμός (περίπου με τον ίδιο τρόπο που το έδειξε και ο γενάρχης της αρχαιοελληνικής προσωπικής ποίησης, ο ΄Ομηρος). Φαίνεται όμως ότι δεν ήταν όλα τα μάτια έτοιμα ή πρόθυμα να δουν το προφανές.</span></div>
<div class="p2" style="line-height: normal; margin: 0px;">
<span class="s1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><br /></span></div>
<div class="p1" style="line-height: normal; margin: 0px; min-height: 20.3px;">
<br /></div>
<div class="p2" style="line-height: normal; margin: 0px;">
<span class="s1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><b>Είναι το δημοτικό τραγούδι με τις παραλλαγές του ένας τρόπος κι ένας λόγος να διδαχθούμε (χωρίς ιδιοτέλεια και διδακτισμό ) την ιστορία ;</b></span></div>
<div class="p2" style="line-height: normal; margin: 0px;">
<span class="s1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Το ίδιο το δημοτικό είναι τμήμα σπουδαιότατο της νεοελληνικής ιστορίας. Της ιστορίας των συναισθημάτων μας, της πνευματικής μας στάσης, των αξιών μας, των ηθών μας, των ποιητικών αναζητήσεων. Εκτός από ιστορία όμως, το δημοτικό είναι ταυτόχρονα και ιστορητής. Ιστορεί τα πάθη του λαού, είτε για τη σκλαβιά πρόκειται είτε για τον ξενιτεμό ή τη σκληρή δουλειά. «Ηλιε μου, γιατί άργησες να πας να βασιλέψεις; / Σε καταριέται η αργατιά κι οι ξενοδουλευτάδες» λέει για παράδειγμα ένα τραγούδι, δίνοντάς μας, και αυτό, την πληροφορία ότι οι φτωχοί δούλευαν από ήλιο σε ήλιο. Ακόμα και για τη βαριά και άδικη φορολόγηση έχουν δημιουργηθεί τραγούδι. Δεν ισχύει λοιπόν το θρυλούμενο ότι η λαϊκή ποίηση δεν παραενδιαφερόταν για τον πραγματικό βίο.</span></div>
<div class="p2" style="line-height: normal; margin: 0px;">
<span class="s1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Με τα ιστορικά λεγόμενα δημοτικά και με τα κλέφτικα οδηγούμαστε συχνά στον πυρήνα της ιστορίας. <span class="Apple-converted-space"> </span>Κι αν είναι κάπως δύσκολο να τα χρησιμοποιήσουμε όλα σαν αδιάψευστες μαρτυρίες για τη μια ή την άλλη μάχη, μπορούμε σίγουρα να τα δούμε και να τα μελετήσουμε σαν αυθεντικές μαρτυρίες του πνεύματος των πολεμιστών. Το ίδιο το πνεύμα της δημοτικής ποίησης άλλωστε, με την ευρύτητά του και τη δικαιοσύνη του, με την ανοιχτοσύνη του ακόμα και απέναντι σε εκδοχές του βίου που φαίνονται αντικανονικές ή και αντεθνικές, είναι το κατεξοχήν δίδαγμά της, το κέλευσμά της προς εμάς.</span></div>
<div class="p2" style="line-height: normal; margin: 0px;">
<span class="s1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><br /></span></div>
<div class="p1" style="line-height: normal; margin: 0px; min-height: 20.3px;">
<span style="background-color: rgba(255 , 255 , 255 , 0); font-family: "helvetica neue light" , , "helvetica" , "arial" , sans-serif;"><b>Λίγες δεκαετίες πριν η αστυφιλία επέφερε και την απομάκρυνση πολλών από τα χωριά και τη λαϊκή παράδοση σε βαθμό που να αποποιούνται τα δημοτικά τραγούδια ως υποδεέστερο είδος λόγου .Πώς το σχολιάζετε ;</b></span></div>
<div class="p1" style="line-height: normal; margin: 0px; min-height: 20.3px;">
<span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><span class="s1"></span><br /></span></div>
<div class="p2" style="line-height: normal; margin: 0px;">
<span class="s1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Σαν να νιώθαμε επί δεκαετίες ντροπιασμένοι με τα «βλάχικα», που τα ΄χε φθείρει βέβαια, τα είχε νοθέψει η καπηλική «πατριδογνωσία», και σαν να ήμασταν αλλεργικοί με το κλαρίνο. Κλαρίνο; Ετσι πιστεύουν όλοι. Οτι δημοτικό = κλαρίνο και κλαρίνο = δημοτικό. <span class="Apple-converted-space"> </span>Λοιπόν, ακούστε ζουρνά, θα απαντούσε κανείς, ή γκάιντα, λύρα λαούτο, βιολί κτλ. Αλλά δεν είναι εκεί το θέμα. Βεβαίως και είναι δημοτικό, δημοτικότατο το κλαρίνο. Είναι άλλο όμως το κλαρίνο των χουνταίων, που βασάνιζαν κρατούμενους με τα ψευτοδημοτικά τέρμα στο πικάπ ή στο μαγνητόφωνο για να μην ακούγονται οι κραυγές του πόνου (νά ένας λόγος για την κάποια αποστροφή, αν όχι συνολικά της Αριστεράς, σίγουρα αρκετών αριστερών) και άλλο το κλαρίνο του δικού σου χωριού ή του διπλανού. Με τον Γύφτο (ναι, δεν τον λέγαμε Ρομά, αλλά και το όνομα Γύφτος δεν ήταν οπωσδήποτε απαξιωτικό και ονειδιστικό, δεν το νιώθαμε όλοι έτσι) να συνεχίζει μια δουλειά, μια υπηρεσία, που την άρχισε πολλά πολλά χρόνια πριν: όχι μόνο να παίζει τα τραγούδια αλλά και να τα μεταφέρει από τόπο σε τόπο.</span></div>
<div class="p2" style="line-height: normal; margin: 0px;">
<span class="s1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Αν ξέραμε βαθύτερα και περισσότερο τα δημοτικά, αν οι λόγιοι και οι λογοτέχνες μας τα ήξεραν το ένα τρίτο απ΄ όσο τα ήξερε ο Καβάφης, κι αν τα αγαπούσαν το ένα χιλιοστό απ΄ όσο τα αγαπούσε ο Σολωμός ή ο Παλαμάς, το όφελος θα ήταν πολύ μεγάλο. Και δεν θα περιοριζόταν στον τομέα των γραμμάτων.</span></div>
<div class="p2" style="line-height: normal; margin: 0px;">
<span class="s1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><b><br /></b></span></div>
<div class="p1" style="line-height: normal; margin: 0px; min-height: 20.3px;">
<span style="background-color: rgba(255 , 255 , 255 , 0); font-family: "helvetica neue light" , , "helvetica" , "arial" , sans-serif;"><b>Είναι ανάγκη σήμερα να γνωρίζουμε την ιστορία του τόπου μας και τον πολιτισμό των προγόνων μας ;</b></span></div>
<div class="p2" style="line-height: normal; margin: 0px;">
<span class="s1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><br /></span></div>
<div class="p2" style="line-height: normal; margin: 0px;">
<span class="s1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Το μέλλον έρχεται από το παρελθόν. Από τη γνώση του παρελθόντος. Αλλά <span class="Apple-converted-space"> </span>εκείνη τη βαθιά γνώση που θεμελιώνεται στην τιμιότητα, όχι στην προκρούστεια διαχείριση των δεδομένων ώστε να ψευτοταιριάξουν βίαια στα προκατασκευασμένα δόγματα και σχήματά μας. Μόνο έτσι θα απαγκιστρωθούμε από τον παραλυτικό δογματισμό, είτε στον εξωραϊσμό του παρελθόντος απολήγει, διά του κλισέ «εδώ γεννήθηκαν όλα, άρα μας χρωστάνε όλοι», είτε στον μηδενισμό, διά του κλισέ «στην Ελλάδα ζεις, δεν υπάρχει ελπίς».</span></div>
<div class="p2" style="line-height: normal; margin: 0px;">
<span class="s1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><br /></span></div>
<div class="p1" style="line-height: normal; margin: 0px; min-height: 20.3px;">
<span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><span class="s1"></span><br /></span></div>
<div class="p2" style="line-height: normal; margin: 0px;">
<span class="s1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"> <b>Οι Έλληνες δεν γνωρίζουν την Ιστορία τους,παρόλο που υπερηφανεύονται γι'αυτήν. Τι φταίει γι' αυτό;</b></span></div>
<div class="p2" style="line-height: normal; margin: 0px;">
<span class="s1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><br /></span></div>
<div class="p2" style="line-height: normal; margin: 0px;">
<span class="s1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Ξέρουμε και από έρευνες σε άλλες χώρες πως οι νεότερες γενιές πολύ συχνά αδιαφορούν για την ιστορία της πατρίδας τους ή ξέρουν ελάχιστα πράγματα. Δεν είμαστε λοιπόν ανάδελφοι ούτε ως προς αυτό. Το μείζον πρόβλημα δεν είναι η ποσότητα της γνώσης μας αλλά η ποιότητά της. Δεν είναι δηλαδή το πόσο γνωρίσουμε την ιστορία μας αλλά πώς τη γνωρίζουμε.</span></div>
<div class="p2" style="line-height: normal; margin: 0px;">
<span class="s1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Πρέπει λοιπόν κάποια στιγμή η επίσημη ιστορία, η κρατικοποιημένη και διδασκόμενη, να ταυτιστεί με την επιστημονική. Ωστε να δούμε τους περασμένους αιώνες με κριτικότερο και αυτοκριτικότερο πνεύμα. Η εθνική μας αυτοεκτίμηση δεν έχει ανάγκη θρύλους και μύθους. Το τίμιο βλέμμα έχει ανάγκη, και τα δίκαια μέτρα και σταθμά, όχι τα εθνοκαπηλικώς πειραγμένα.</span></div>
<div class="p2" style="line-height: normal; margin: 0px;">
<span class="s1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><br /></span></div>
<div class="p1" style="line-height: normal; margin: 0px; min-height: 20.3px;">
<span class="s1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"> </span><span style="background-color: rgba(255 , 255 , 255 , 0); font-family: "helvetica neue light" , , "helvetica" , "arial" , sans-serif;"> <b>Ως εκπαιδευτικός διερωτώμαι συχνά ποια είναι τα όρια ανάμεσα στην αγάπη για την πατρίδα και τον εθνικισμό ...Θέλετε να σχολιάσετε ;</b></span></div>
<div class="p2" style="line-height: normal; margin: 0px;">
<span class="s1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Αγαπάω την πατρίδα μου γι΄ αυτό που όντως είναι, όχι γι΄ αυτό που κατασκευάζουν οι φαντασιώσεις μου - φαντασιώσεις υπεροχής, ανωτερότητας δοσμένης από τους θεούς ή από τα γονίδια. Για να την αγαπήσω, δεν μου χρειάζεται <span class="Apple-converted-space"> </span>να πω πως "είναι η ομορφότερη χώρα του κόσμου", πως έχουμε την καλύτερη κουζίνα, τις ωραιότερες παραλίες και τα πιο ανόθευτα γονίδια, πως η γλώσσα μας είναι μητέρα όλων των άλλων γλωσσών, πως μόνο αμυντικούς πολέμους έχουμε στο μακρότατο ιστορικό μας, πως οι άλλοι συνωμοτούν πάντοτε εναντίον των δικαίων μας κτλ. κτλ.</span></div>
<div class="p2" style="line-height: normal; margin: 0px;">
<span class="s1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Αν τα χρειάζομαι όλα αυτά, η αγάπη μου είναι ψεύτικη, η φιλοπατρία μου κούφια και δημοκοπική, κι εγώ ένας σωβινιστής.</span></div>
<div class="p1" style="line-height: normal; margin: 0px; min-height: 20.3px;">
<span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><span class="s1"></span><br /></span></div>
<div class="p2" style="line-height: normal; margin: 0px;">
<span class="s1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><b>Άφησα -σκόπιμα-το ρήμα "Αγαπώ "που βρίσκεται στο κέντρο του εξωφύλλου .Πώς μπορεί ένα παιδί που είναι σχεδόν εξαρτημένο από το διαδίκτυο τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης να αγαπήσει το δημοτικό τραγούδι;</b></span></div>
<div class="p2" style="line-height: normal; margin: 0px;">
<span class="s1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><br /></span></div>
<div class="p2" style="line-height: normal; margin: 0px;">
<span class="s1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Ν΄ αγαπήσουν όλα μα όλα τα παιδιά το δημοτικό (ή οτιδήποτε άλλο) δεν είναι εφικτό, ποτέ δεν ήταν, και δεν ξέρω αν είναι και επιθυμητό. Κι ωστόσο, το αγαπούν ήδη πολλά παιδιά, και έφηβοι και ενήλικοι. Βλέπουμε στα πανηγύρια πόσο φυσικά συντονίζεται με τη λαϊκή ορχήστρα το σώμα, ακόμα και το σώμα ανθρώπων που ζουν σε πόλεις πια. Σαν να δουλεύει μια βαθιά μνήμη ρυθμού. Βλέπουμε επίσης νέους ανθρώπους να προσεγγίζουν με τα μουσικά συγκροτήματά τους το δημοτικό με αγάπη αλλά και με δημιουργική διάθεση πειραματισμού και αναψηλάφησης. Σε πολλές περιπτώσεις τα αποτελέσματα είναι πολύ ενδιαφέροντα (λόγου χάρη στους "Θραξ Πανκς" ή στους "Villagers of Ioannina City"), έστω κι αν δεν αποσπούν την προσοχή των ΜΜΕ, που είναι αλλού ταμένα. Και βλέπουμε ακόμα ότι τα Μουσικά σχολεία μάς πρόσφεραν πολλούς ικανότατους νέους παίχτες λαϊκών οργάνων, οι οποίοι μπορούν να μας βοηθήσουν να αντιμετωπίσουμε τον συρμό των πιασάρικων δημοτικοφανών που στιχουργικά ερωτοτροπούν με το κιτς και μουσικά απλώς ξεπατικώνουν ό,τι πιο εύκολο.</span></div>
<div class="p2" style="line-height: normal; margin: 0px;">
<span class="s1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Όσο για το διαδίκτυο, ενώ χαίρομαι να πετυχαίνω αναρτημένα τραγούδια από πανηγύρια ή από παλαιότατους δίσκους, με πιάνει κατάθλιψη όταν διαβάζω από κάτω τα σχόλια κάποιων βλακωδώς φανατισμένων. Όλοι αυτοί χώνονται για να πετάξουν και εκεί το σωβινιστικό τους δηλητήριο, χαρακτηρίζοντας όλους τους υπόλοιπους λαούς, κυρίως τους γειτονικούς, είτε κλέφτες της μουσικής μας είτε εκ γονιδίων κατώτερους.</span></div>
<div class="p1" style="line-height: normal; margin: 0px; min-height: 20.3px;">
<span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><span class="s1"></span><br /></span></div>
<div class="p2" style="line-height: normal; margin: 0px;">
<span class="s1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><b>Σας γνωρίζουμε ως ποιητή,αρθρογράφο,συγγραφέα,μεταφραστή και δημοσιογράφο.Ετοιμάζετε κάποιο νέο βιβλίο ;</b></span></div>
<div class="p2" style="line-height: normal; margin: 0px;">
<span class="s1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Ετοιμάζω τον δεύτερο τόμο της σειράς δοκιμίων για τη δημοτική ποίηση, που θα εκδοθεί έως το τέλος του 2017. Τίτλος του: «Το αίμα της αγάπης: Ο πόθος και ο φόνος στο δημοτικό τραγούδι». Το υλικό είναι απέραντο, συναρπαστικό και αποκαλυπτικό. Και ίσως εκδοθεί και κάποια ή κάποιες από τις μεταφράσεις αρχαιοελληνικών δραμάτων που υπάρχουν έτοιμες από καιρό στο συρτάρι μου, είτε παίχτηκαν στο θέατρο, όπως οι Τρωάδες του Ευριπίδη και οι Αχαρνής του Αριστοφάνη, είτε όχι, όπως οι Ορνιθες.</span></div>
<div class="p1" style="line-height: normal; margin: 0px; min-height: 20.3px;">
<br /></div>
<div class="p1" style="line-height: normal; margin: 0px; min-height: 20.3px;">
<br /></div>
<div class="p1" style="line-height: normal; margin: 0px; min-height: 20.3px;">
<br /></div>
<div class="p1" style="line-height: normal; margin: 0px; min-height: 20.3px;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjwpuNKnzwlvjhSBWbOk3Ym0vcqFu8A-BenNgLL4kPvvSz4jXGnpzH-yuU3Dlu-J3jr1vjDj8LVQrg4K8KB3TmiZkw_v5DAndh2yGBHSG9lTZsHm72tA72pDt2Z2f-PqdPJ1maaSSGKPiuQ/s640/blogger-image-2048892782.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjwpuNKnzwlvjhSBWbOk3Ym0vcqFu8A-BenNgLL4kPvvSz4jXGnpzH-yuU3Dlu-J3jr1vjDj8LVQrg4K8KB3TmiZkw_v5DAndh2yGBHSG9lTZsHm72tA72pDt2Z2f-PqdPJ1maaSSGKPiuQ/s640/blogger-image-2048892782.jpg" /></a></div>
</div>
<div>
<span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><br /></span></div>
<div>
<span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><br /></span></div>
</div>
Haritini Malissovahttp://www.blogger.com/profile/13175545986575302990noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-772551226592277452.post-20782984877928023142018-01-28T09:21:00.006-08:002018-01-28T10:10:11.333-08:00Θωμάς Ψύρρας: Το παρελθόν είναι η πηγή της Τέχνης.Το μέλλον οπλοστάσιο της ρητορικής.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="background-color: white; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
<span style="color: #990000;"><br /></span></div>
<div style="background-color: white; font-family: arial, sans-serif;">
<span style="color: #990000;"><span style="font-size: 12.8px;"> </span><b>Θωμάς Ψύρρας</b></span></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjZUl3kFEjqiYnCUrCAo2JwFWo-40zQS3VN4EYXyCMasnMce-boiJCJ7lDcoiLyLA0mn2yD45HcgwnlqBu5DXbk_K660wpqSWMopGMlZv9Wt7QynmdYjba-VVqDLhZLVl-rxWYZzZ5fQt8i/s1600/%25CF%2588%25CF%2585%25CF%2581%25CF%2581%25CE%25B1%25CF%25821.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1334" data-original-width="750" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjZUl3kFEjqiYnCUrCAo2JwFWo-40zQS3VN4EYXyCMasnMce-boiJCJ7lDcoiLyLA0mn2yD45HcgwnlqBu5DXbk_K660wpqSWMopGMlZv9Wt7QynmdYjba-VVqDLhZLVl-rxWYZzZ5fQt8i/s320/%25CF%2588%25CF%2585%25CF%2581%25CF%2581%25CE%25B1%25CF%25821.png" width="179" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; font-family: arial, sans-serif;">
<span style="color: #222222; font-size: 12.8px;"> </span><b><span style="color: #783f04;">Το παρελθόν είναι η πηγή της Τέχνης.Το μέλλον οπλοστάσιο της ρητορικής.</span></b></div>
<br />
<br />
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh9Tpd9KOZAE6TP3g7unV_ZDg3Q3vUJuuNEsXm9FOPkdzyng036vmURV9NIWN0A8yczbxkT2-2ihP5KP93ThYLl-vVLu01o90qXKTPaHoHnvTEuz8eKUmN3lEQVkyklGwbCx1Kg01PHz6pJ/s1600/%25CF%2588%25CF%2585%25CF%2581%25CF%2581%25CE%25B1%25CF%2583.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="935" data-original-width="1200" height="249" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh9Tpd9KOZAE6TP3g7unV_ZDg3Q3vUJuuNEsXm9FOPkdzyng036vmURV9NIWN0A8yczbxkT2-2ihP5KP93ThYLl-vVLu01o90qXKTPaHoHnvTEuz8eKUmN3lEQVkyklGwbCx1Kg01PHz6pJ/s320/%25CF%2588%25CF%2585%25CF%2581%25CF%2581%25CE%25B1%25CF%2583.jpg" width="320" /></a>Η συνομιλία με τον Θωμά Ψύρρα έγινε με αφορμή την κυκλοφορία της συλλογής διηγημάτων με τίτλο <i>Θα βοσκήσω το μαύρο που κυκλοφορεί από τις εκδ.Μεταίχμιο,</i><i>αμέσως </i><i>μετ</i><i>ά την παρουσίαση του βιβλίου στη Χάρτα τον προηγούμενο μήνα .</i><i><br /></i></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
<i></i>Ο Θωμάς Ψύρρας γεννήθηκε το 1954 στον Τύρναβο της Θεσσαλίας, όπου και έζησε τα παιδικά του χρόνια. Σπούδασε Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης. Υπήρξε εκδότης του εκπαιδευτικού περιοδικού "Σημείο", μέλος της συντακτικής ομάδας του περιοδικού "Αυτό" και μέλος της συντακτικής επιτροπής του λογοτεχνικού περιοδικού "Γραφή" της Λάρισας. Διδάσκει Νεοελληνική Λογοτεχνία στην επιμόρφωση των καθηγητών της Μέσης Εκπαίδευσης. Μελέτες και άρθρα του δημοσιεύτηκαν στα περιοδικά "Γραφή", "Σημείο", "Διάλογος", "Αντί" και στις εφημερίδες "Ελευθερία", "Αυγή", "Ελευθεροτυπία" και "Καθημερινή".</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
<i><br /></i></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
<b> Η συλλογή διηγημάτων σας με τίτλο «Θα βοσκήσω το μαύρο», με ιστορίες ανθρώπων κάθε ηλικίας σε διάφορες προσωπικές αλλά και στιγμές της ιστορίας του τόπου μας. Πείτε μας λίγα λόγια.</b></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEigXCpW-7qkY_gJeha0IZTe9r6aFn6_KHdQhxFUFzZZ9yHQJsNkMNjiUMCsydft4R4ih00GA7kth7RYWSqJN11KQkhhQv-rDUaWP_6Fotdtj5YQMmRjzmABm8YvEPO3-UqbPATySoZsFkUM/s1600/%25CF%2588%25CF%2585%25CF%2581%25CF%2581%25CE%25B1%25CF%2583+%25CE%25B2%25CE%25B9%25CE%25B2%25CE%25BB%25CE%25B9%25CE%25BF.png" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="699" data-original-width="481" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEigXCpW-7qkY_gJeha0IZTe9r6aFn6_KHdQhxFUFzZZ9yHQJsNkMNjiUMCsydft4R4ih00GA7kth7RYWSqJN11KQkhhQv-rDUaWP_6Fotdtj5YQMmRjzmABm8YvEPO3-UqbPATySoZsFkUM/s320/%25CF%2588%25CF%2585%25CF%2581%25CF%2581%25CE%25B1%25CF%2583+%25CE%25B2%25CE%25B9%25CE%25B2%25CE%25BB%25CE%25B9%25CE%25BF.png" width="220" /></a>Πρόκειται για διηγήματα στα οποία σημερινοί, σύγχρονοί μας, αφηγητές αναλαμβάνουν να ιστορήσουν κομμάτια της δικής τους ζωής ή τμήματα από ζωές άλλων που αφορούν δεκατρείς “μαύρες” περιόδους της νεοελληνικής ιστορίας: μεσοπόλεμος, κατοχή, εμφύλιος, δικτατορία, μεταπολίτευση, καταναλωτισμός, μετανάστευση εσωτερική κι εξωτερική, τρομοκρατία, κρίση... </div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
<b> Στα διηγήματά σας είναι ευδιάκριτο ότι και ο πιο απλός άνθρωπος μπορεί να κρύβει μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα ιστορία. Θέλετε να σχολιάσετε ;</b></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
Όντως οι ήρωες των διηγημάτων είναι απλοί άνθρωποι. Αυτό δε σημαίνει ότι αφηγούνται μια απλοϊκή ιστορία. Κάθε άλλο... Οι αφηγητές των διηγημάτων χρησιμοποιούν το παρελθόν. Άλλωστε ας μην το ξεχνάμε: το παρελθόν είναι η πηγή της Τέχνης (το μέλλον είναι το οπλοστάσιο της ρητορικής). Δίχως διάθεση νοσταλγίας ή εξωραϊσμού (πράγμα που συμβαίνει συχνά στις ηθογραφήσεις) αναστοχάζονται και συνδέουν την τωρινή τους κατάσταση με το παρελθόν και κυρίως με τα μεγάλα γυρίσματα της Ιστορίας. Οι απλοί άνθρωποι βιώνουν την Ιστορία ως μια μορφή της δικής τους “μοίρας”, καθώς αντιλαμβάνονται εκ των υστέρων ότι η Ιστορία θάβει χωρίς να λύνει τα προβλήματα που εγείρει. Συνεπώς ο αναστοχασμός για όσα συνέβησαν είναι η βάση από την οποία εκκινούν οι αφηγητές μου.</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
<b>Παλαιότερα βλέπαμε να αντιμετωπίζεται σχεδόν χλευαστικά η χρήση της ντοπιολαλιάς -τόσο στον προφορικό όσο και στον γραπτό λόγο. Στα βιβλία σας την υπερασπίζεστε.</b></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
Η κάθε διαδικασία μυθοποίησης συνδέεται αναπόφευκτα με συγκεκριμένο τόπο, συγκεκριμένο χώρο και συγκεκριμένους αφηγητές. Ο συγγραφέας οφείλει να σεβαστεί τα όρια που τίθενται από αυτές τις πρωταρχικές επιλογές του, οι οποίες είναι, ευτυχώς, δεσμευτικές. Λειτουργούν ως “προσωπικοί κανόνες” και τον βοηθούν να περιμαζέψει το χάος των αφηγηματικών ψηφίδων που γυρνούν στο μυαλό του, τον βοηθούν να βάλει τάξη τα επεισόδια, τον τρόπο της οργάνωσης, την λεκτική εκφορά... Αυτό το δοκίμασα στα μυθιστορήματα “Πυκνός καιρός” και περισσότερο στο “Μαράν Αθά”. Στα τωρινά διηγήματά μου επέλεξα οι αφηγητές να κινούνται ή να εκκινούν από τη Λάρισα, τον Τύρναβο, τον κάμπο. Κατά συνέπεια ο λόγος τους -και για λόγους αληθοφάνειας και πειστικότητας- δεν μπορούσε παρά να διανθίζεται από γλωσσικά στοιχεία της περιοχής. Πάντως δεν πρόκειται ακριβώς για μεταφορά (φωνητικά τουλάχιστον) της θεσσαλικής ντοπιολαλιάς. Απλώς στο λόγο των ντόπιων αφηγητών παρεισφρέουν κάποια χαρακτηριστικά τοπικά ιδιόλεκτα. Πάντως το διαρκές ζητούμενο είναι πώς ενώ εστιάζεις στο τοπικό, επιθυμείς να προκύψει το πανανθρώπινο και το παγκόσμιο.</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
<b> Οι αναγνώστες σας, ενώ αγαπούν στο σύνολ</b><b>ό του </b><b>το βιβλίο, καθένας έχει και και διαφορετική αγαπημένη ιστορία.Τι σημαίνει αυτό για εσάς;</b></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
Αυτό κι αν είναι!.. Όντως, σε όσους διάβασαν όλα τα διηγήματα του βιβλίου, ρωτώ: “Ποιο σ’ άρεσε περισσότερο;”. Ο καθένας επιλέγει διαφορετικό διήγημα (και μάλιστα αυτό συμβαίνει σε ανθρώπους του συναφιού). Αυτό σημαίνει, μάλλον, ότι έγραψα ένα καλό βιβλίο!...</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
<b> Αγαπάτε περισσότερο τη μικρή φόρμα ;</b></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
Δεν έχω ιδιαίτερη προτίμηση. Δηλαδή δεν πιέζομαι να γράψω σε μικρή ή σε μεγάλη. Αν και έχω την εντύπωση πως μάλλον με βολεύει η μεγάλη φόρμα. Άλλωστε και τα δεκατρία διηγήματα δεν ανήκουν σ’ αυτό που κάποιος θα έλεγε short story. Το αντίθετο μάλλον. Κάποια, για τα σημερινά δεδομένα του διηγήματος, είναι ιδιαίτερα εκτεταμένα. Θέλω άπλα γιατί μάλλον μπορώ να στρίβω καλύτερα!... Α, και κάτι άλλο: η άπλα με βοηθάει να δουλεύω το λόγο γιατί θεωρώ ότι καλός πεζός λόγος είναι εκείνος που, όταν τον διαβάζει ο προικισμένος αναγνώστης, να μην παρατηρεί ότι είναι καλογραμμένος.</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
<b>Ποιοι είναι οι συγγραφείς που σας κινητοποίησαν να ασχοληθείτε με τη συγγραφή;</b></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
Αν σας πω ότι δεν μπορώ να απαντήσω... θα φανεί γελοίο; Αλλά έτσι είναι. Σε ένα μεγάλο βαθμό. είμαστε τα διαβάσματά μας. Κι επειδή είμαι παμφάγος ως αναγνώστης και ως ακροατής θα μπορούσα να σας αραδιάσω τα πλέον αντιφατικά: από τα λαϊκά παραμύθια, τα φωτορομάντσα των λαϊκών περιοδικών, από τις αφηγήσεις στα καφενεία, έως τον Σολωμό, τον Βιζυηνό και τον Παπαδιαμάντη, τον Δημοσθένη Βουτυρά, τον Τσιφόρο, τον Άρη Αλεξάνδρου, τον Βαλτινό, τον Νόλλα, τον Σωτήρη Δημητρίου, τον Μπαλζάκ, τον Τσέχωφ, τον Κορτάσαρ, τον Μαρκές, τον Σάλιντζερ, το Μπόρχες, τον Τόμας Πύντσον, τον Μίλαν Κούντερα ... Μάλλον δεν θα βγάλετε άκρη!</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
<b>Υπάρχουν νέοι Έλληνες συγγραφείς που θεωρείτε ότι συνεχίζουν άξια την πορεία των παλαιότερων λογοτεχνών ;</b></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
Ευτυχώς υπάρχουν και είναι αρκετοί. Υπάρχει μια νέα φουρνιά, σαραντάρηδες και κάτω, που είναι ιδιαίτερα αξιοπρόσεκτη, αφηγηματικά προκλητική και ιδίως πολυφωνική: για παράδειγμα η Λένα Κιτσοπούλου, η Κάλλια Παπαδάκη, η Μαρία Κουγιουμτζή, ο Νίκος Αδάμ Βουδούρης, η Βάσια Τζανακάρη, η Μαρία Τσολακούδη, ο Χρήστος Αρμάντο Γκέζος, ο Μάκης Τσίτας, ο Κωνσταντίνος Τζαμιώτης, ο Στάθης Ιντζές, ο Θάνος Γώγος... Το ζητούμενο απ’ αυτούς είναι να ανανεώσουν τη θεματογραφία και να ανοίξουν τη νεοελληνική πεζογραφία σε διεθνείς δρόμους... (συγγνώμη απ’ όσους ξεχνώ).</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
<b>Έχετε υπηρετήσει στη δημόσια εκπαίδευση ως φιλόλογος· κείμενά σας έχουν ανθολογηθεί σε βιβλία των νέων ελληνικών. Τι πιστεύετε ότι γίνεται λάθος στο σχολείο και τα παιδιά δεν αγαπούν τη λογοτεχνία;</b></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
Θα μπορούσα να σας μιλώ για ώρες. Απλώς επισημαίνω: α) για να διδάξει ο δάσκαλος λογοτεχνία πρέπει να διαβάζει λογοτεχνία (πόσοι διαβάζουν;) β) για να υπάρχει μαθητικό κοινό με ενδιαφέρον στη λογοτεχνία πρέπει να υπάρχει μαμά και μπαμπάς που να διαβάζουν λογοτεχνία (πόσοι γονείς διαβάζουν;) γ) για να χαίρεται ο μαθητής τη λογοτεχνία δεν πρέπει να του σερβίρεται ως “γνωστικό αντικείμενο” δ) για να απολαμβάνει ο μαθητής τη λογοτεχνία πρέπει να υπάρχει σχολείο που να λειτουργεί ως “σχολείο” που να διευκολύνει την ανάγνωση και την προσωπική ανακάλυψη. Και το πιο σημαντικό: το ρήμα “διαβάζω” δεν πρέπει να έχει προστακτική. Κανείς δεν αγάπησε τη λογοτεχνία επειδή του την επέβαλε κάποιος.</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
<b style="font-size: 12.8px;"> Ποια είναι κατά την άποψή σας τα χαρακτηριστικά του καλού (επαρκούς) αναγνώστη ;</b></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
Θα αριθμήσω τρία χαρακτηριστικά αναγνωστικής προδιάθεσης :</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
α) Η ανοιχτότητα στα αναγνώσματα: για να εκτιμήσεις ένα αριστούργημα πρέπει να έχεις διαβάσει πρωτύτερα αρκετά σκύβαλα ώστε να έχεις μέτρο σύγκρισης.</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
β) Η διάθεση ανακάλυψης: να ψάχνεις τα ράφια για να βρεις και να χαρείς αυτό που βρήκες. </div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
γ) Η βεβαιότητα ότι η λογοτεχνία “μορφώνει”, δηλαδή ότι μορφοποιεί το εσωτερικό σου άγαλμα και μπορεί να σου αλλάξει τον τρόπο που αντιμετωπίζεις τη ζωή.</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
<b>Γιατί τα καλά βιβλία δεν είναι συνήθως ευπώλητα ;</b></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
Δεν ισχύει αυτό με τρόπο απόλυτο. Υπάρχουν εξαιρετικά βιβλία που ευθύς εξαρχής έγιναν ευπώλητα. Υπάρχουν κι άλλα, που έπρεπε να περιμένουν το χρόνο τους. Το καλό δεν χάνεται. Αργά ή γρήγορα θα ρθει στην επιφάνεια και θα τραβήξει το ενδιαφέρον. Βέβαια οι μηχανισμοί της λογοτεχνικής κριτικής στην Ελλάδα είναι υποτυπώδεις, ευκαιριακοί και αθηνοκεντρικοί. Αλλά αυτό δεν είναι τωρινό φαινόμενο. Έτσι πορευτήκαμε κι ως φαίνεται έτσι θα πάμε για καιρό ακόμα...</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
<b>Η γενιά που πήγαμε στο σχολείο μετά το 80 ζήσαμε τον «δικομματισμό» και ως αναγνώστες: οι μεν μιλούσαν για την ξύλινη γλώσσα των αριστερών, οι δε υπαινίσσονταν ότι μόνο οι αριστεροί είναι καλοί συγγραφείς - κάτι που βλέπουμε να συμβαίνει και στον κινηματογράφο. Πώς σχολιάζετε;</b></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
Είμαστε ευτυχώς αρκετά μακριά και από την εποχή του σοσιαλιστικού ρεαλισμού που επέβαλε συγκεκριμένη νόρμα συγγραφής, ή την εποχή που η λογοτεχνία κρινόταν αποκλειστικά με κριτήρια ιδεολογικοπολιτικά ή την εποχή που επικέντρωνε μόνο στο “αισθητικό”. Οι περιπέτειες του 20ου αιώνα πρέπει να μας κάνουν λίγο πιο σοφούς. Όποιος εξετάζει το καλλιτέχνημα μόνον ως αισθητικό αντικείμενο το κολοβώνει. Όποιος εξετάζει ένα έργο τέχνης μόνο με βάση την “πολιτική” του θέση το στραγγαλίζει. Το σημερινό ζητούμενο είναι η δραστικότητα του έργου. Και όσο πιο δραστικά επιχειρείται η μεταφορά ενός μύθου σε ιδέες (για να μιλήσω για την πεζογραφία), τόσο μεγαλύτερη είναι η απομάκρυνση από λογής “αλήθειες”. Άλλωστε για σημαντικά πράγματα δεν μπορείς να αποδεικνύεις αλλά μόνο να δείχνεις.</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
<b> Εσείς έχετε λίγη περισσότερη αδυναμία σε κάποιο από τα διηγήματα του βιβλίου ;</b></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
Όχι. Αν είχα τέτοιες αδυναμίες θα έπρεπε να βγάλω μια συλλογή μόνο με ένα διήγημα! </div>
<div>
<br /></div>
</div>
Haritini Malissovahttp://www.blogger.com/profile/13175545986575302990noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-772551226592277452.post-72962433374129309842018-01-28T09:12:00.001-08:002018-01-28T10:10:46.137-08:00Λένα Διβάνη :«Αρκεί να βρεθείς μια στιγμή στην ατελείωτη σαβάνα της Παταγονίας για να αντιληφθείς ότι δεν είσαι παρά ένα μυρμήγκι στην πατούσα του σύμπαντος και να πάψεις να παριστάνεις τον σπουδαίο.»<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div style="background-color: white; font-family: arial, sans-serif;">
<span style="color: #222222; font-size: 12.8px;"> <b> </b></span><span style="color: #990000;"><b>Λένα Διβάνη </b></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgR_munpEfOzwvZPJ8swrtR6HUNbb_66_piwEqqbduKdHvX7Iy3VFjVFBRKvw50ZgZsJmJgBdruBrBYX8NggfLdbDBMtu1p7UVegUKIQovlCDjqPWcdY5uqy3ZB7GtUAo7IEK9c1MTVffBe/s1600/%25CE%25B4%25CE%25B9%25CE%25B2%25CE%25B1%25CE%25BD%25CE%25B7.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="960" data-original-width="640" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgR_munpEfOzwvZPJ8swrtR6HUNbb_66_piwEqqbduKdHvX7Iy3VFjVFBRKvw50ZgZsJmJgBdruBrBYX8NggfLdbDBMtu1p7UVegUKIQovlCDjqPWcdY5uqy3ZB7GtUAo7IEK9c1MTVffBe/s320/%25CE%25B4%25CE%25B9%25CE%25B2%25CE%25B1%25CE%25BD%25CE%25B7.png" width="213" /></a></div>
<div style="background-color: white; font-family: arial, sans-serif;">
<span style="color: #990000;"><b><br /></b></span></div>
<div style="background-color: white; font-family: arial, sans-serif;">
<span style="color: #990000;"><b><br /></b></span></div>
<div style="background-color: white; font-family: arial, sans-serif;">
<i><span style="color: #783f04;"><b>«Αρκεί να βρεθείς μια στιγμή στην ατελείωτη σαβάνα της Παταγονίας για να αντιληφθείς ότι δεν είσαι παρά ένα μυρμήγκι στην πατούσα του σύμπαντος και να πάψεις να παριστάνεις τον σπουδαίο.»</b></span></i></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
Τι έμαθε περπατώντας στον κόσμο μοιράζεται μαζί μας η Λένα Διβάνη στο νέο της βιβλίο που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Καστανιώτη .</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
Ένα βιβλίο με περιγραφές τοπίων ,πολιτισμών και ηθογραφικών στοιχείων από Ελβετία ,Νέα Ζηλανδία ,Αιθιοπία,Κούβα,Βιετνάμ,<wbr></wbr>Βενεζουέλα,Ινδία και Παταγονία με την χαρακτηριστική γραφή της αγαπημένης συγγραφέα .</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
Η Λένα Διβάνη άφησε τη γενέτειρά της,τον Βόλο,στα 18 της χρόνια και ακολούθησε σπουδές και ακαδημαϊκή καριέρα στην Αθήνα.</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
Διδάσκει Ιστορίας εξωτερικής πολιτικής στη Νομική σχολή της Αθήνας,ενώ παράλληλα οργώνει τον κόσμο.</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
Κι ενώ μας αποκαλύπτει την επόμενη εξόρμησή της στο Περού,δηλώνει πως ο Βόλος είναι για εκείνη η πρώτη της αγάπη και η παντοτινή .</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjpDf2OxcaEGzed3NuLNzKm-t693Lo8j95EZOap-vTwgUCgDBZYqfiBsWQyxgG3aclWaShPr_WiiCJnb3v9N8m0nTP4NQ9ZU362fRJDSzrtIXd0l9695JBqnh94aBnGjk8HoTCFzf7zHtEL/s1600/%25CE%25B4%25CE%25B9%25CE%25B2%25CE%25B1%25CE%25BD%25CE%25B7+%25CE%25B2%25CE%25B9%25CE%25B2%25CE%25BB%25CE%25B9%25CE%25BF.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="650" data-original-width="441" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjpDf2OxcaEGzed3NuLNzKm-t693Lo8j95EZOap-vTwgUCgDBZYqfiBsWQyxgG3aclWaShPr_WiiCJnb3v9N8m0nTP4NQ9ZU362fRJDSzrtIXd0l9695JBqnh94aBnGjk8HoTCFzf7zHtEL/s320/%25CE%25B4%25CE%25B9%25CE%25B2%25CE%25B1%25CE%25BD%25CE%25B7+%25CE%25B2%25CE%25B9%25CE%25B2%25CE%25BB%25CE%25B9%25CE%25BF.jpg" width="217" /></a><b>Τι έμαθα περπατώντας στον κόσμο,ένα βιβλίο σας που συγκαταλέγεται στις ταξιδιωτικές εντυπώσεις με τη γνώριμη αυτοβιογραφούμενη γραφή σας.Θέλετε να μας δώσετε κάποια στοιχεία;</b></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
Είναι ένα βιβλίο που ανοίγοντάς το ανοίγεις μια πόρτα σ΄ένα δρόμο, ξεκινάς μια περιπέτεια, ακολουθώντας τη συγγραφέα, εμένα δηλαδή, καθώς οργώνει τις πέντε γωνιές της γης, από το Βιετνάμ μέχρι τη Γη του πυρός. Κλαις λίγο, γελάς πολύ, μαθαίνεις, σκέφτεσαι. Αυτός ήταν ο στόχος μου όταν αποφάσισα να μοιραστώ τις απίστευτες ιστορίες που έζησα με τους αναγνώστες μου.</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
<b>Διαβάζοντας το τόσο ενδιαφέρον βιβλίο σας σκεφτόμουν ότι συνήθως βιαζόμαστε να μοιραστούμε τις δυνατές εμπειρίες μας .Εσείς,ωστόσο, περιμένατε αρκετά μέχρι να τις καταθέσετε στους αναγνώστες ....</b></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
Πράγματι, περίμενα αρκετά. Δεν ήθελα να είμαι συγγραφέας όταν έκανα αυτά τα ταξίδια, ήθελα να αδειάσω το μυαλό μου, να ξεκουραστώ από τον εαυτό μου, να είμαι μια ταξιδιώτισσα και τίποτα άλλο. Αλλά ποιόν πήγαινα να κοροϊδέψω; Συγγραφέας είμαι από κούνια, μάζευα λοιπόν τις ωραιότερες εμπειρίες και τελικά δεν άντεξα. Ήταν βλέπετε πολύ ωραίες για να τις κρατήσω μόνο για τον εαυτό μου!</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
<b>Πόσο δύσκολο ήταν ως άνθρωπος της πόλης και των βιβλίων να αφήσετε την καρέκλα του γραφείου σας για τα ταξίδια που κάνατε ;</b></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
Καθόλου δύσκολο. Όταν γράφω βιδώνομαι στην καρέκλα μου για ώρες, μέρες, μήνες. Αλλά όταν δεν γράφω είμαι συνέχεια στο δρόμο. Η οικογένειά μου λέει ότι γεννήθηκα με τη βαλίτσα στο χέρι -όπως άλλωστε και όλη η οικογένειά μου. Αλλωστε μην ξεχνάμε: πέτρα που κυλάει δεν χορταριάζει!</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
<b>Το χιούμορ και ο αυτοσαρκασμός είναι βασικά στοιχεία της γραφής σας .Είναι και στάση ζωής ,να υποθέσω ;</b></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
Ναι, ναι, είναι συνειδητή απόφαση όσο και έμφυτη κλίση. Νομίζω κατάλαβα σε μικρή ηλικία ότι η ζωή είναι μικρή κι εμείς οι άνθρωποι ασήμαντοι. Γιατί να παίρνουμε τον εαυτό μας τόσο σοβαρά; Τα ταξίδια μου το επιβεβαίωσαν. Αρκεί να βρεθείς μια στιγμή στην ατελείωτη σαβάνα της Παταγονίας για να αντιληφθείς ότι δεν είσαι παρά ένα μυρμήγκι στην πατούσα του σύμπαντος και να πάψεις να παριστάνεις τον σπουδαίο.</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
<b>Οι διαφορετικές νοοτροπίες και πολιτικές που συναντήσατε σε τι σας έκαναν να εκτιμήσετε τη χώρα μας;</b></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
Όταν πάει κανείς στα χωριά της Αφρικής και δει την απόλυτη εγκατάλειψη, την πιο έσχατη φτώχεια, την πιο απίστευτη περιφρόνηση στην ανθρώπινη ζωή, θα νιώσει ευγνωμοσύνη που γεννήθηκε στην Ελλάδα, όσο πτωχευμένη και άθλια αν του φαίνεται. Είμαστε προνομιούχοι, πρέπει να το καταλάβουμε αυτό.</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
<b>Και ποια προβλήματα θεωρείτε ότι δεν θα επιλυθούν ποτέ λόγω της δικής μας νοοτροπίας ;</b></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
Φοβάμαι ότι αντιστεκόμαστε στην αλλαγή, δεν θέλουμε να αλλάξει τίποτα, είμαστε βολεμένοι όσο και να παριστάνουμε τους εξεγερμένους. Ούτε αξιολόγηση θέλουμε να γίνει στα πανεπιστήμια για να βελτιωθούν, ούτε το δημόσιο να αλλάξει, ούτε οι πολιτικοί μας να αλλάξουν. Θέλουμε να ακούμε υποσχέσεις και γλυκά ψέματα. Γι αυτό και οι κυβερνήσεις πέφτουνε μα η αθλιότητα παραμένει.</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
<b>Ως συγγραφέα (γιατί έχετε κι άλλες ιδιότητες) το αναγνωστικό κοινό σας αγάπησε μέσα από τα μυθιστορήματά σας.Πώς κρίνετε την παραγωγή των μυθιστορημάτων σήμερα ;</b></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
Νομίζω πως βγαίνουν ωραία πράγματα και από τους γνωστούς συγγραφείς αλλά και από τους νέους που ξεκινάνε τώρα. Το βλέπει κανείς και στα βιβλιοπωλεία. Το μόνο κομμάτι στην ελληνική παραγωγή όπου υπάρχει ανάπτυξη είναι τα βιβλία!</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
<b>Αλήθεια ,τι ήταν αυτό που σας έκανε να στραφείτε στη συγγραφή βιβλίων ;</b></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
Δεν ξέρω. Νομίζω ότι γεννήθηκα γι αυτό. Σίγουρα πάντως ζω γι αυτό, για να σας διηγούμαι τον κόσμο.</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
<b>Η ακαδημαϊκή σας καριέρα τι γεύση σας έχει αφήσει;</b></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
Το πανεπιστήμιο από την αρχή που μπήκα ως φοιτήτρια μέχρι σήμερα που είμαι καθηγήτρια μου έχει αφήσει την πιο πικρή και την πιο γλυκιά γεύση του κόσμου. Η πικρή είναι οι αθλιότητες που λαμβάνουν χώρα εκεί μέσα και η γλυκιά είναι οι φοιτητές μου. Τίποτα δεν με κάνει πιο χαρούμενη από το μπαίνω το πρωί μέσα σε μια γεμάτη αίθουσα από χαμογελαστά και θορυβώδη 18χρονα έτοιμα να μάθουν τα πάντα για τα πάντα.</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
<b><br /></b></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
<b>Ποιο βιβλίο που διαβάσατε πρόσφατα σας άγγιξε και θα θέλατε να μας προτείνετε ;</b></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
Πολύ ενδιαφέρουσα ήταν η αλληλογραφία του Καποδίστρια με τη Ρωξάνδρα Στούρτζα, έργο ζωής της Ε. Κούκκου. Μια άλλη εποχή, η Ελλάδα που προσπαθεί να γεννηθεί αλλά από τότε σκοτώνει τα παιδιά της.</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
<b>Το ταξίδι στον κόσμο το σταματήσατε ή έχετε κι άλλα ταξίδια κατά νου;</b></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
Αστειεύεστε; Το ταξίδι δεν θα σταματήσει ποτέ, όσο έχω πόδια να περπατάω και μάτια να βλέπω. Το επόμενο μεγάλο είναι για τον Ιούλιο, το Περού των Ίνκας.</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
<b>Εκτός από τη φυσική φθορά που επιφέρει ο χρόνος ,τι νομίζετε ότι γερνά έναν άνθρωπο ;</b></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
Η επανάληψη, η ρουτίνα που σε κάνει άνθρωπο-τρόλευ. Αυτήν αποφεύγω σαν το διάολο με το θυμίαμα και γι αυτό δεν πρόκειται να γεράσω εύκολα!</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
<b>Ο Βόλος,εκτός από γενέτειρά σας,τι άλλο σημαίνει για εσάς;</b></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
Ο Βόλος για μένα είναι η ΙΟΝ αμυγδάλου μου: Η πρώτη αγάπη και παντοτινή!</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
<b>Θα θέλατε να κλείσουμε με μια ευχή ;</b></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
Εύχομαι σε όλους μας την καινούρια χρονιά που ξημερώνει να τα αφήσουμε όλα τα μαύρα πίσω μας και να ταξιδέψουμε μακριά με αεροπλάνα, με βαπόρια, με τρένα ή έστω με το μυαλό μας (που είναι και δωρεάν).</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
<br /></div>
</div>
Haritini Malissovahttp://www.blogger.com/profile/13175545986575302990noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-772551226592277452.post-40070312288636366672018-01-28T08:31:00.000-08:002018-01-28T10:11:11.247-08:00Τατιάνα Αβέρωφ «Όπου υπάρχουν άνθρωποι, υπάρχουν πάθη, μίση, μικρές ή μεγάλες «αμαρτίες», άρα και μυστικά, ένοχα ή αθώα.»<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div>
<span style="color: red;"><b><span style="color: #222222; font-family: "arial" , sans-serif;"><span style="background-color: white; font-size: 12.8px;"> </span></span><span style="color: red;">Τατιάνα Αβέρωφ</span></b></span></div>
<div style="background-color: white; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
<b><span style="color: #4c1130;"><br /></span></b></div>
<div style="background-color: white; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px; text-align: center;">
<b><i><span style="color: #4c1130;">«Όπου υπάρχουν άνθρωποι, υπάρχουν πάθη, μίση, μικρές ή μεγάλες «αμαρτίες», άρα και μυστικά, ένοχα ή αθώα.»</span></i></b></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhDciISSA6x9jdm7bxQgv5GsCx0tXfrLkVJzEYp4N20JORQ95orCeVVHEUeUQ_geal3XId2OOaHd0gayuQ2gIL4fVIT_jW3ivWmQCMXBwv_VZWnjhLpeVwbI9VEUqdSMhLMQni4wtDVSZzW/s1600/%25CE%25B1%25CE%25B2%25CE%25B5%25CF%2581%25CF%2589%25CF%2586+%25CF%2586%25CF%2589%25CF%2584%25CE%25BF.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1067" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhDciISSA6x9jdm7bxQgv5GsCx0tXfrLkVJzEYp4N20JORQ95orCeVVHEUeUQ_geal3XId2OOaHd0gayuQ2gIL4fVIT_jW3ivWmQCMXBwv_VZWnjhLpeVwbI9VEUqdSMhLMQni4wtDVSZzW/s400/%25CE%25B1%25CE%25B2%25CE%25B5%25CF%2581%25CF%2589%25CF%2586+%25CF%2586%25CF%2589%25CF%2584%25CE%25BF.jpg" width="266" /></a></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
<b><br /></b></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
Το πρώτο αστυνομικό μυθιστόρημά της με τίτλο «Έγκλημα στον Παράδεισο» (εκδ.Μεταίχμιο) είναι η αφορμή της συζήτησής μας με την Τατιάνα Αβέρωφ.</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
Η συγγραφέας μιλά για το βιβλίο της,για τους λόγους που την έστρεψαν στη συγγραφή ενός αστυνομικού μυθιστορήματος ,καθώς και για τη συνέχεια του μυθιστορήματος Δέκα ζωές σε μία,που αναφέρεται στη ζωή του πατέρα της ,πολιτικού Ευάγγελου Αβέρωφ.</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
<b><br /></b></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
<b>Έγκλημα στον Παράδεισο», ο τίτλος του βιβλίου σας. Θέλετε να μας δώσετε κάποια στοιχεία;</b></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
Πρόκειται για μια αστυνομική ιστορία τοποθετημένη σ’ ένα χωριό της ορεινής Ελλάδας, σε εποχή σημερινή. Η υπόθεση με δυο λόγια: Ο αστυνόμος Περικλής Γαλάνης έρχεται απ’ τα Γιάννενα για να εξιχνιάσει τον μυστηριώδη θάνατο του δημάρχου Κωλέττη, ενός ξεχωριστού ανθρώπου που όλοι πίνουν νερό στο όνομά του. Τα ερωτήματα που προκύπτουν είναι πολλά: Τι είδους συναναστροφές είχε ο δήμαρχος και ποιος μπορεί να ήθελε το κακό του; Πώς εμπλέκεται στην υπόθεση η επικίνδυνα ελκυστική αγροτική γιατρός που αυτή πρώτη εξέτασε την σορό; Τι ρόλο παίζει η χήρα του δημάρχου; Τι κρύβουν οι μοναχοί του κοντινού μοναστηριού και ποιος είναι ο ρόλος της εκκλησίας; Πώς θα αντιμετωπίσει ο Γαλάνης τα επίμονα εμπόδια που του θέτει ο ντόπιος αστυνομικός; Θα καταφέρει να διεισδύσει σ’ αυτή την παράξενη μικρή κοινότητα με τα μυστικά της και τα ψέματά της ώστε να λύσει την υπόθεση; Η ιστορία ξεδιπλώνεται σε γρήγορους ρυθμούς, στο επίκεντρο είναι το έγκλημα και η διαλεύκανσή του, ενώ βέβαια σημαντικό ρόλο παίζουν και οι γνωστοί πάντα «συνεργοί» μου: οι χαρακτήρες, η ψυχολογία τους, ο τόπος, η ατμόσφαιρα, ο μικρόκοσμος του χωριού.</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
<br />
<b>Πώς προέκυψε η συγγραφή ενός αστυνομικού μυθιστορήματος;</b></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
Μου αρέσει γενικά να καταπιάνομαι με διαφορετικά είδη γραφής. Το αστυνομικό ήταν για μένα μια ενδιαφέρουσα πρόκληση. Επίσης, ήθελα να «ξεκουραστώ» μετά την μακριά περίοδο συναισθηματικής φόρτισης που βίωσα γράφοντας το προηγούμενό μου μυθιστόρημα, το <i>Δέκα ζωές σε μία</i>,που αναφέρεται στη ζωή του πατέρα μου.</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
<b>Υπάρχουν συγγραφείς που κινητοποίησαν και τη δική σας «πένα»;</b></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
Πολλοί και διάφοροι συγγραφείς, σε διαφορετικές ηλικίες και φάσεις της ζωής μου, δεν είναι εύκολο να σας απαντήσω αναλυτικά. Πολλά οφείλω νομίζω στα παιδικά και εφηβικά μου αναγνώσματα που χάρη σ’ αυτά γνώρισα την απόλυτη χαρά της αναγνωστικής απόλαυσης. Πολύ αργότερα πάλι, όταν άρχισα να γράφω, μου ταίριαξαν συγκεκριμένοι συγγραφείς (Βιρτζίνια Γουλφ, Τόμας Μπέρνχαρντ, Τζον Μπάνβιλ, Ιαν Μακγιούαν, Τζ. Μ. Κουτσύ) που με κινητοποιούσαν και με ενέπνεαν, χωρίς να μπορώ να πω ότι αναγνωρίζω συγκεκριμένες επιρροές στο ύφος της δικής μου γραφής.</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
<b>Πόσο σας βοήθησαν οι σπουδές και η καριέρα σας ως ψυχολόγος, στη συγγραφή του βιβλίου;</b></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
Δεν ασκώ πια την ψυχολογία, αλλά είναι κομμάτι του εαυτού μου, τρόπος σκέψης, φιλοσοφία ζωής. Άρα, θέλω δε-θέλω, εκφράζεται αυτόματα σε όλα μου τα βιβλία μου, μέσα από τους χαρακτήρες, στην όλη σύλληψη, στα βαθύτερα μοτίβα, με χίλιους δυο τρόπους.</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
<b>Οι κεντρικοί σας ήρωες, η γιατρός Μαρία και ο αστυνόμος Περικλής γράφουν μια δική τους παράλληλη με την εξέλιξη της επίλυσης των εγκλημάτων ιστορία, ως αντιστάθμισμα στο κακό, τον θάνατο, το έγκλημα;</b>Θα μπορούσατε να το πείτε κι έτσι, αν και δεν ήταν κάτι που σκέφτηκα συνειδητά. Απλώς οι ήρωες ενός μυθιστορήματος είναι για μένα στο επίκεντρο πάντα του ενδιαφέροντός μου, αυτούς με ενδιαφέρει να ανακαλύψω και να γνωρίσω από κοντά. Ένα μυθιστόρημα κατά τη γνώμη μου είναι όσο «δυνατό» είναι οι ήρωές του, που τους παρακολουθούμε συνήθως σε μια στιγμή σύγκρουσης ή εξέλιξης στην προσωπική τους πορεία, όχι σε μια στιγμή στατική. Στην προκειμένη περίπτωση, το έγκλημα και ο εγκληματίας, ναι μεν το κεντρικό νήμα του σασπένς που τροφοδοτεί το αναγνωστικό ενδιαφέρον, αλλά προσφέρει και το πλαίσιο της πλοκής όπου ξεδιπλώνονται οι ανθρώπινες ιστορίες.</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
<b>Οι μικρές κοινωνίες κρύβουν συχνά μεγάλα μυστικά. Συμφωνείτε;</b>Απόλυτα. Όπου υπάρχουν άνθρωποι, υπάρχουν πάθη, μίση, μικρές ή μεγάλες «αμαρτίες», άρα και μυστικά, ένοχα ή αθώα.</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
<b>Μιλάτε ανοιχτά για «προβλήματα» στα μοναστήρια, ένα θέμα ταμπού, βάζοντας ωστόσο (τουλάχιστον αυτό ανέγνωσα εγώ) και το στοιχείο του χιούμορ (πικρό μεν, αλλά χιούμορ). Θέλετε να σχολιάσετε;</b></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
Ενδιαφέρουσα ερώτηση, σωστά το αναγνώσατε. Το χιούμορ είναι ένα στοιχείο που διεισδύει νομίζω στη γραφή μου σε όλα μου τα βιβλία. Μου βγαίνει αυτόματα, άλλοτε με αγάπη, άλλοτε με πίκρα, άλλοτε διακριτικά ή με ένα στοιχείο υπερβολής ή ειρωνείας. Είναι ο τρόπος που βλέπω τον κόσμο, ο τρόπος που αντιλαμβάνομαι και σχολιάζω τα κακώς κείμενα ‒ που συνήθως συνυπάρχουν με τα «καλώς κείμενα», στον κάθε άνθρωπο και στον κάθε θεσμό της κοινωνίας μας. Έτσι και σε τούτο το βιβλίο, υπάρχει νομίζω μια λεπτή ειρωνεία που διατρέχει όχι μόνο τα κακώς κείμενα της εκκλησίας, αλλά και της αστυνομίας, της δημοτικής αρχής, της εξουσίας γενικά και της προσωπικότητας όλων των ηρώων του βιβλίου.</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
<b>Η αστυνομική λογοτεχνία έχει άξιους εκπροσώπους στη χώρα μας;</b>Πιστεύω πως ναι. Όλοι ξέρουμε τον Πέτρο Μάρκαρη που είναι επιτυχημένος και στο εξωτερικό, υπάρχουν όμως και άλλοι, η Χίλντα Παπαδημητρίου, η Μαρλένα Πολιτοπούλου, ο Πέτρος Μαρτινίδης και πολλοί ακόμα αξιόλογοι συγγραφείς που ασχολούνται με το αστυνομικό μυθιστόρημα. Το ότι οι ξένοι συγγραφείς του είδους είναι πιο ευπώλητοι θεωρώ ότι είναι θέμα μάρκετιγκ μάλλον και μεγέθους αγοράς. Εμείς είμαστε μια μικρή χώρα, γράφουμε σε μια γλώσσα που μιλάνε ελάχιστοι στον πλανήτη και δεν έχουμε το καλύτερο όνομα σαν χώρα ώστε να ενδιαφερθεί ο υπόλοιπος κόσμος να μεταφράσει και να διαβάσει σύγχρονη ελληνική λογοτεχνία οποιουδήποτε είδους. Παράλληλα, εμείς ως αναγνώστες, καταναλώνουμε τα ξένα μπεστ-σέλερς θεωρώντας τα σημαντικότερα απ’ τα δικά μας, αφού η φήμη τους έχει προπορευτεί και διαβάζονται ήδη από χιλιάδες ξένους αναγνώστες.</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
<br />
<b>Ποιο βιβλίο διαβάσατε πρόσφατα και θα θέλατε να μας προτείνετε;</b>Το καινούργιο μυθιστόρημα του Κωνσταντίνου Τζαμιώτη «Ίσως την επόμενη φορά», την εξαιρετική συλλογή διηγημάτων «Μηδενική Γωνία» της Μαρίας Μαραγκουδάκη, το εναλλακτικό και περιέργως αναπτερωτικό «Ταξίδι του Οδυσσέα για τη Σύμη» του Τζώρτζη Μηλιά, και πάντα οι σταθερές αξίες: Φίλιπ Ροθ, Ίαν ΜακΓιούαν, Τζον Μπανβιλ, καθώς βέβαια και τα μεγάλα κλασσικά έργα.</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
<br />
<b>Γράφετε κάτι αυτό τον καιρό; Θέλετε να μας πείτε;</b>Δειλά-δειλά έχω ξεκινήσει τη συνέχεια του «Δέκα ζωές σε μία» ‒ μια μυθιστορική βιογραφία δηλαδή του πολιτικού πια Αβέρωφ, από το 1946 που πρωτοβγήκε βουλευτής ως το θάνατό του το 1990. Είμαι ακόμα σε ένα αρχικό στάδιο έρευνας και δεν είμαι καθόλου σίγουρη αν θα προχωρήσει το όλο εγχείρημα. Θα πρέπει να βρω τρόπο να αναφερθώ στα κυρίως χρόνια του πατέρα μου ως πολιτικού, και αυτό να το συνδυάσω με μία προσωπική ματιά και ένα δέσιμο αφηγηματικό που να συνιστά λογοτεχνία. Έχω δώσει διορία ως το καλοκαίρι στον εαυτό μου για να αποφασίσω αν είναι εφικτό ή αν θα καταπιαστώ με κάτι άλλο.</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
<b>Είναι δυνατό να συμβεί έγκλημα ακόμα και στον παράδεισο;</b></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
Μα υπάρχει παράδεισος;</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #222222;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><u><br /></u></span></div>
<div style="background-color: white; text-align: center;">
<b><i><span style="color: #4c1130; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><u>Παρουσίαση του βιβλίου στον Βόλο</u></span></i></b></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
<b><i><u><br /></u></i></b></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
<b><i><u><br /></u></i></b></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgZppaqGT4E9CSQ33rlkvKt_gNDPg-9swtUXy7BUCOz_G4D4BNDrM7NbQU9SHhLMZojaBjNCTaBe9pEOkBnL3E6JBAsBSuNhYEe9Xoo2dugdsN0CEyYldGOnCylS0JNajePOfUBHT65j3_d/s1600/%25CE%25B1%25CE%25B2%25CE%25B5%25CF%2581%25CF%2589%25CF%2586+%25CE%25B2%25CE%25B9%25CE%25B2%25CE%25BB%25CE%25B9%25CE%25BF.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="700" data-original-width="500" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgZppaqGT4E9CSQ33rlkvKt_gNDPg-9swtUXy7BUCOz_G4D4BNDrM7NbQU9SHhLMZojaBjNCTaBe9pEOkBnL3E6JBAsBSuNhYEe9Xoo2dugdsN0CEyYldGOnCylS0JNajePOfUBHT65j3_d/s320/%25CE%25B1%25CE%25B2%25CE%25B5%25CF%2581%25CF%2589%25CF%2586+%25CE%25B2%25CE%25B9%25CE%25B2%25CE%25BB%25CE%25B9%25CE%25BF.jpg" width="228" /></a></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
<b><i><u><br /></u></i></b></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
Η Τατιάνα Αβέρωφ θα επισκεφτεί τον Βόλο για να παρουσιάσει το νέο της μυθιστόρημα με τίτλο “Έγκλημα στον Παράδεισο”.</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
Η παρουσίαση θα γίνει την Τετάρτη, 31 Ιανουαρίου 2018, στις 6:30 μ.μ., στο Public Βόλου (Ογλ 28). Θα μιλήσει η Χαριτίνη Μαλισσόβα, εκπαιδευτικός-αρθρογράφος λογοτεχνίας. Συντονίζει ο δημοσιογράφος Σωτήρης Πολύζος. Η συγγραφέας θα συνομιλήσει με το κοινό και θα υπογράψει αντίτυπα του βιβλίου της.</div>
<div>
<br /></div>
</div>
Haritini Malissovahttp://www.blogger.com/profile/13175545986575302990noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-772551226592277452.post-47671176150669040822017-11-12T03:34:00.000-08:002018-01-28T10:11:31.545-08:00Δημήτρης Σωτάκης «Υγιείς σχέσεις δεν ζουν μέσα σε ένα κατασκευασμένο παραμύθι, σε μια επίφαση ευτυχίας.»<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="color: #454545; font-family: ".SF UI Text"; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<span style="font-family: ".sfuitext"; font-size: 17pt;"></span><br /></div>
<div style="font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="color: #454545; font-family: ".sfuitext"; font-size: 17pt;"> </span><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: #454545;"> </span><span style="color: #990000;"> </span><span style="color: #990000; font-weight: bold;">Δημήτρης Σωτάκης </span></span></div>
<div style="font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="color: #b45f06; font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-style: italic; font-weight: bold;">«Υγιείς σχέσεις δεν ζουν μέσα σε ένα κατασκευασμένο παραμύθι, σε μια επίφαση ευτυχίας.»</span></div>
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="font-weight: bold;"></span><br /></span></div>
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhATeV-9RaASCPCs8TdVnRRmvuT_PDRdG5aTTcJ0IhxQcqrDnSTqjErC3fArpvwvIFjE3Teuk0BnUo0Dq0IxJUz5VHm9PXX5b4DPxLSfNiI4EtwaleNUkeYvujayf1VQotZ2WIej7CxKcMI/s1600/%25CF%2583%25CF%2589%25CF%2584%25CE%25B1%25CE%25BA%25CE%25B7%25CF%2582.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="184" data-original-width="275" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhATeV-9RaASCPCs8TdVnRRmvuT_PDRdG5aTTcJ0IhxQcqrDnSTqjErC3fArpvwvIFjE3Teuk0BnUo0Dq0IxJUz5VHm9PXX5b4DPxLSfNiI4EtwaleNUkeYvujayf1VQotZ2WIej7CxKcMI/s1600/%25CF%2583%25CF%2589%25CF%2584%25CE%25B1%25CE%25BA%25CE%25B7%25CF%2582.jpg" /></a></div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Είκοσι χρόνια μετά το πρώτο του μυθιστόρημα,ο Δημήτρης Σωτάκης παραδίδει στο αναγνωστικό κοινό το 11ο βιβλίο του με τον εξαιρετικά πρωτότυπο τίτλο «Ο Κανίβαλος που έφαγε έναν Ρουμάνο»,μέσα από τις σελίδες του οποίου ο αναγνώστης έρχεται σε επαφή με απανωτές ανατροπές ,ενδιαφέρουσα πλοκή και καλοδουλεμένη μυθοπλασία.</span></div>
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Με αφορμή το βιβλίο συζητούμε με τον συγγραφέα για την αναζήτηση του έρωτα, τη ματαιότητα των βεβαιοτήτων αλλά και για έννοιες όπως «αδιανόητο» «υπερφυσικό» και «ψυχολογικό κανιβαλισμό» στις ανθρώπινες σχέσεις.</span></div>
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-weight: bold;">«Ο κανίβαλος που έφαγε έναν Ρουμάνο» ,ο εξαιρετικά πρωτότυπος τίτλος του νέου σας μυθιστορήματος.Θέλετε να μας πείτε λίγα λόγια ;</span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjPDB1tvTpqQCMSYX3Ccj18pBuLH1ceH3OkUqCqYpHH4LmJYuroX5GHQj_lDw9wAD6FhaGbItrjAZ9HEx61SMQM6gbB44tADnZ_6EAILMqQiMWaJXyrw4O3BP29o6H1_ziTAXk1dBVs99nj/s1600/%25CE%25BA%25CE%25B1%25CE%25BD%25CE%25B9%25CE%25B2%25CE%25B1%25CE%25BB%25CE%25BF%25CF%2583.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="270" data-original-width="186" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjPDB1tvTpqQCMSYX3Ccj18pBuLH1ceH3OkUqCqYpHH4LmJYuroX5GHQj_lDw9wAD6FhaGbItrjAZ9HEx61SMQM6gbB44tADnZ_6EAILMqQiMWaJXyrw4O3BP29o6H1_ziTAXk1dBVs99nj/s1600/%25CE%25BA%25CE%25B1%25CE%25BD%25CE%25B9%25CE%25B2%25CE%25B1%25CE%25BB%25CE%25BF%25CF%2583.jpg" /></a></div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-weight: bold;"><br /></span></div>
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-style: italic;">Πρόκειται για την ιστορία ενός 40χρονου εύπορου άνδρα, του Ζέριν, κατοίκου μιας μικρής παραθαλάσσιας πόλης, ο οποίος σταδιακά ερωτεύεται μια οικογένεια από τη Ρουμανία, με αφορμή την ανεξήγητη αγάπη του για την συγκεκριμένη χώρα. Από αυτή την αλλόκοτη αρχικά συνθήκη, ξεδιπλώνεται το κουβάρι του βιβλίου με κύριο άξονα τον έρωτα και την λαχτάρα για ευτυχία. Μέσα από την πλοκή, εκφράζεται η αγωνία των ηρώων για μια ζωή που ποτέ δεν έζησαν, αλλά θα ήθελαν να ζήσουν και για τους ρόλους που όλοι έχουμε υιοθετήσει στις κοινωνικές μας σχέσεις. Θα έλεγα ότι πρόκειται για ένα μυθιστόρημα για τη ματαιότητα των βεβαιοτήτων, που ψευδώς σχηματοποιούνται καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής μας.</span></div>
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-weight: bold;">Αλήθεια,γιατί επιλέξατε τη συγκεκριμένη εθνικότητα και όχι κάποια άλλη ;</span></div>
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"> <span style="font-style: italic;">Δεν υπήρχε ξεκάθαρη πρόθεση για αυτή μου την απόφαση. Δεν ήθελα να επιλέξω μια χώρα πολύ μακρινή, δηλαδή όχι εκτός Ευρώπης, από την άλλη όμως δεν ήθελα και μια χώρα του γνωστού λεγόμενου Δυτικού κόσμου. Η Ρουμανία ήταν μια καλή λύση, διέθετε τις σωστές ισορροπίες στο μυαλό μου. Για κάποιον ασαφή λόγο, μου φάνηκε κάποιος πιο βατό, να φάει κανείς έναν Ρουμάνο, παρά-για παράδειγμα-έναν Βέλγο. Δεν έχω ιδέα γιατί.</span></span></div>
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="font-style: italic;"></span><br /></span></div>
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-weight: bold;">Πόσο σημαντικό είναι να διαφυλάττουμε τα πρόσωπα που αγαπάμε και μέχρι ποίου σημείου;</span></div>
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-style: italic;">Δεν ξέρω πώς μπορεί κανείς να διαφυλάττει ένα πρόσωπο, ίσως ο μόνος τρόπος είναι στ’ αλήθεια η αγάπη. Τις περισσότερες φορές η σχέση μας με τα αγαπημένα μας πρόσωπα είναι ένας συνδυασμός χειροπιαστών και μεταφυσικών παραγόντων, σχεδόν ανεξήγητων, ένας λαβύρινθος, στον οποίον είμαστε συνεχώς εγκλωβισμένοι . Δε μου αρέσει πολύ η ιδέα του να πρέπει να προστατεύουμε τις σχέσεις μας, αυτό κρύβει μια ψυχολογική, ψυχαναγκαστική, κατά κάποιο τρόπο, πίεση, προτιμώ μια φυσική ροή των σχέσεων, η οποία να συμβαίνει με μια δική της ταχύτητά, μοναδική και αυθύπαρκτη. </span></div>
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="font-style: italic;"></span><br /></span></div>
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-weight: bold;">«Θυματοποίηση και αφέλεια» ή «εθελοτυφλισμός και βόλεμα» διακατέχουν τον ήρωά σας,τον Ρουμάνο σύζυγο ;</span></div>
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-style: italic;">Είναι σωστή η παρατήρησή σας περί αφέλειας, αφού πολλοί από τους ήρωες μου και στα προηγούμενα βιβλία διακατέχονται από το στοιχείο της αφέλειας. Ωστόσο, αυτή τη φορά ο Ρουμάνος σύζυγος δέχεται τα πυρά μιας πολύ έντονης κατάστασης, η οποία υποσυνείδητα τον εξαναγκάζει να στρέψει το βλέμμα του προς μία συγκεκριμένη κατεύθυνση. Ακόμη και όταν σε κάποιο σημείο εθελοτυφλεί, αυτό το γεγονός είναι μια λογική συνέπεια, αν δεχθούμε ότι όσο εξωφρενικά κι αν είναι αυτά που συμβαίνουν στο βιβλίο, τον οδηγούν μαθηματικά σε αυτές τις αποφάσεις. Θα έλεγα ότι πέφτει και θύμα της ευφυΐας του «ανταγωνιστή» του, αυτή την εντύπωση έχω. </span></div>
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-weight: bold;">Ξεκινώντας την ανάγνωση του βιβλίου ο αναγνώστης βρίσκεται απέναντι σε εξελίξεις σχετικά γνώριμες και αυτονόητες που στην πορεία γίνονται ανατρεπτικές και αδιανόητες .Μήπως εντέλει τίποτε δεν πρέπει να θεωρούμε αδιανόητο ;</span></div>
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="font-style: italic;">Σαφώς. Όσο κι αν ακουστεί ως κλισέ, η ζωή είναι αδιανόητη. Κάτι που θεωρούσαμε αδιανόητο εχθές, αύριο μπορεί να είναι αυτονόητο και λογικό, η μαθηματική εξίσωση που οδηγεί στην πραγματικότητα είναι ιδιαιτέρως πολύπλοκη. Συνεπώς οι εξελίξεις του βιβλίου, είναι εν δυνάμει πραγματικές.</span> </span></div>
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-weight: bold;">Μόνο καθαρά υπαρξιακά μπορεί να αντιμετωπίσει κάποιος την εξέλιξη μέχρι και τις πέντε τελευταίες σελίδες .Η ανατροπή της ανατροπής με επιτυχημένο τρόπο ,που αφήνει άφωνο τον αναγνώστη·αυτό θεωρώ ότι κάνει ξεχωριστό το βιβλίο σας,πέρα από τις σκέψεις που καλούμαστε να κάνουμε κατά τις διάρκεια της ανάγνωσης .Θέλετε να σχολιάσετε ;</span></div>
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-style: italic;">Ναι, σωστή αυτή η σκέψη σας περί ανατροπής της ανατροπής, θα καταλάβουν καλύτερα οι αναγνώστες, όταν διαβάσουν το βιβλίο. Θεωρώ ότι το εύρημα μιας ανατροπής στη Λογοτεχνία είναι πια ένα σχήμα προβλέψιμο, επομένως επέλεξα συνειδητά να τραβήξω μια «ευθεία γραμμή» και να περιγράψω μια ιστορία ευθύβολη και επιβλητική, χωρίς πολλές διακυμάνσεις, ωστόσο με έντονο το ψυχικό άλγος, αλλά και τον οργασμό, την έκρηξη μιας ευτυχίας που πλησιάζει. Οι ήρωες παρακολουθούν, παρατηρούν όσα τους συμβαίνουν με ψυχραιμία και σύνεση, χωρίς να διαλύονται ψυχολογικά από τα παράλογα γεγονότα. Ήταν μια συνειδητή μου απόφαση. </span></div>
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="font-style: italic;"></span><br /></span></div>
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-weight: bold;">Ποιοι είναι οι δικοί σας αγαπημένοι εγχώριοι συγγραφείς ;</span></div>
<div style="font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: #454545; font-weight: bold;"> </span><span style="color: #454545;"><i>Από τον Ροΐδη στον Βιζυηνό, από τον Καρυωτάκη στον Μάτεσι. </i></span></span></div>
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-weight: bold;">Έχετε δεχθεί επιρροές στη γραφή σας από συγγραφείς της «ξένης» λογοτεχνίας;</span></div>
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="font-style: italic;">Σαφώς. Νομίζω ότι όλοι οι συγγραφείς της γενιάς μου είναι επηρεασμένοι από ξένους λογοτέχνες. Είναι μοιραίο αυτό στα χρόνια που διανύουμε, έχοντας πίσω μας μια τεράστια βιβλιοπαραγωγή και με τις προηγούμενες δεκαετίες φορτωμένες με παγκόσμια αριστουργήματα. Αυτό είναι ένα φαινόμενο που παρατηρείται σε όλες μορφές της Τέχνης, όχι μόνο στη Λογοτεχνία, αλλά και στο Θέατρο, στη Μουσική, παντού. Και είναι απολύτως υγιές, αν ο δημιουργός ξέρει να εκμεταλλευτεί με έξυπνο τρόπο τις επιρροές του.</span> </span></div>
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-weight: bold;">Συνταγογραφείται ο ψυχικός κανιβαλισμός ;</span></div>
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-style: italic;">Κι αν ακόμα μπορούσε να υπάρξει ολοκληρωτική θεραπεία, είμαι βέβαιος ότι ο ασθενής θα υποτροπίαζε. Η ανθρώπινη φύση είναι φτιαγμένη να κανιβαλίζει και να κανιβαλίζεται, συνεπώς, όσο κι αν πασχίζουμε, πάντα θα έχουμε την τάση να καταβροχθίζουμε κάποιον γύρω μας. Από την άλλη, η επιθυμία για ψυχικό κανιβαλσμό, όσο κι αν είναι βάρβαρη, είναι κάπως δικαιολογήσιμη, μιας και μια εσωτερική διαστροφή μάς ωθεί στην ανάγκη να κατακτούμε τους ανθρώπους με οποιονδήποτε τρόπο, χωρίς να υπολογίζουμε τις συνέπειες.</span></div>
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-weight: bold;">Υπάρχουν υγιείς σχέσεις και ευτυχισμένες οικογένειες ;Ποια είναι τα χαρακτηριστικά τους;</span></div>
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-style: italic;">Υπάρχουν. Οι υγιείς σχέσεις και αντίστοιχα οι ευτυχισμένες οικογένειες δεν είναι οι σχέσεις και οι οικογένειες που ζουν μέσα σε ένα κατασκευασμένο παραμύθι, σε μια επίφαση ευτυχίας. Είναι οι άνθρωποι που έχουν κατανοήσει τις αδυναμίες της ανθρώπινης λειτουργίας, που γνωρίζουν πόσο δύσκολο είναι το θαύμα της συνύπαρξης, της συντροφικότητας, κι όμως πεισματικά επιμένουν να μοιράζονται τις ζωές του, με υπομονή και τρυφερότητα. Αυτή είναι η πραγματική ευτυχία, η πίστη στην αγάπη, ακόμα κι όταν έχουμε τη γνώση της δυσκολίας και της κόντρας με την ίδια μας την ύπαρξη.</span></div>
</div>
Haritini Malissovahttp://www.blogger.com/profile/13175545986575302990noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-772551226592277452.post-47054880556762964412017-10-15T09:30:00.001-07:002017-10-15T09:30:31.351-07:00Σάββας Καράμπελας "Η ακαδημαϊκή προσέγγιση στην τέχνη αντένδειξη για
την πρωτότυπη δημιουργία"<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"></span><br></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"> <b>Σάββας Καράμπελας </b></span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"></span></p><div class="separator" style="clear: both;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhr0je2IMDXb7p8vPnbpBPgB0FGkIsKk69hzwYBXbpoddf3V4Z6BcVOfO28IoySq2QVX1nI1AzY3s00jpCQVorBIO7nESULQYQGI1FCbxV-HO9FDJI47ns-3UbgBJ0DOh7UZEX1pWJrIhqe/s640/blogger-image-1293830673.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhr0je2IMDXb7p8vPnbpBPgB0FGkIsKk69hzwYBXbpoddf3V4Z6BcVOfO28IoySq2QVX1nI1AzY3s00jpCQVorBIO7nESULQYQGI1FCbxV-HO9FDJI47ns-3UbgBJ0DOh7UZEX1pWJrIhqe/s640/blogger-image-1293830673.jpg"></a></div><br><p></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"><b>"Η ακαδημαϊκή προσέγγιση στην τέχνη αντένδειξη για την πρωτότυπη δημιουργία"</b></span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"></span><br></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"></span><br></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Ο Σάββας Καράμπελας είναι πτυχιούχος και αριστούχος διδάκτωρ Νεοελληνικής Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Έχει συμμετάσχει σε συνέδρια στο εξωτερικό και έχει δημοσιεύσει επιστημονικές μελέτες. Έχει εργαστεί σε ερευνητικά προγράμματα Α.Ε.Ι. και έχει διδάξει στο Πανεπιστήμιο Πατρών, το Τ.Ε.Ι. Αθήνας, σε δημόσια Ι.Ε.Κ. και επιμορφωτικά σεμινάρια ενηλίκων. Από το 2008 εργάζεται στο Ιστορικό Αρχείο της Εθνικής Τράπεζας στην Αθήνα.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Η συνομιλία μας έγινε με αφορμή την παρουσίαση της ποιητικής του συλλογής "Στο θάλαμο του μεταφραστή " (εκδ.Μανδραγόρας)την Παρασκευή 20 Οκτωβρίου στις 8.30 το βράδυ , στη Χάρτα .(Σκενδεράνη 16)</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Ο εγγγονός του αείμνηστου δικηγόρου Σάββα Σταθόπουλου μιλά και για τη σχέση του με τον παππού του και για τους δεσμούς που διατηρεί με την πόλη του Βόλου και τη Μαγνησία.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"></span><br></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span></p><div class="separator" style="clear: both;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg9sP2d_pgdKHUysNLC5xSr28luCQObiUoK4LUfDMPeOAC4vLlOLJbWP6147FT0eS_lpsCqUq1Q08-9mr1zC2ZN5Cfz7lI0DEV3d3C7o6tuBqxVKVGKdH7x7jYN_JboL7F_fwxRFjQ7g7Ky/s640/blogger-image-891523675.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg9sP2d_pgdKHUysNLC5xSr28luCQObiUoK4LUfDMPeOAC4vLlOLJbWP6147FT0eS_lpsCqUq1Q08-9mr1zC2ZN5Cfz7lI0DEV3d3C7o6tuBqxVKVGKdH7x7jYN_JboL7F_fwxRFjQ7g7Ky/s640/blogger-image-891523675.jpg"></a></div><p></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"></span><br></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">1) "Στο θάλαμο του μεταφραστή" η ποιητική σας συλλογή που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μανδραγόρα. Θέλετε να μας πείτε λίγα λόγια;</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Το βιβλίο μου κυκλοφόρησε το Δεκέμβριο του 2016 και χαίρομαι που το επόμενο λιμάνι στο ταξίδι του είναι ο Βόλος από τον οποίο κατάγομαι. Ως τώρα η συλλογή μου έχει παρουσιαστεί δημόσια τόσο στην Αθήνα όσο και στη «14η Διεθνή Έκθεση Βιβλίου» στη Θεσσαλονίκη και έχει προκαλέσει το ενδιαφέρον των κριτικών σε εφημερίδες και ηλεκτρονικά περιοδικά. Όσον αφορά τον εκδότη μου, ο Κώστας Κρεμμύδας υπηρετεί την τέχνη τόσο με τα βιβλία όσο και με το περιοδικό Μανδραγόρας που βγάζει τρεις φορές το χρόνο.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">2) Το βιβλίο χωρίζεται σε τρία μέρη, από τις πρώτες ποιητικές σας απόπειρες μέχρι σήμερα. Διαπιστώνετε αλλαγές στον τρόπο γραφής σας;</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Η συλλογή των ποιημάτων μου αποτυπώνει μία διαδρομή μέσα στο χρόνο και αλλαγές προκύπτουν τόσο στη μορφή, τα μέσα έκφρασης που χρησιμοποιώ, όσο και στο περιεχόμενο, τα θέματα που με απασχολούν. Παράλληλα, όμως, υπάρχουν κοινοί τόποι, που παραμένουν αναλλοίωτοι κάτω από τη μεταβαλλόμενη επιφάνεια.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">3) Εντυπωσιακά καλαίσθητα είναι τα έργα από ρητίνες και γραφίτη που κοσμούν το εξώφυλλο αλλά και αρκετές σελίδες της συλλογής. Θέλετε να μας δώσετε κάποια στοιχεία;</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Πάντα με ενδιέφερε ο διάλογος μεταξύ των τεχνών. Η ζωή με έφερε πριν από χρόνια στο Παρίσι, όπου με ενέπνευσε η ώσμωση μεταξύ των ποιητών και των ζωγράφων και εντυπωσιάστηκα από τις κοινές εκδόσεις των έργων τους, θυμηθείτε μόνο τα Grands Livres του Έλληνα Tériade. Λίγο πριν εκδοθούν τα ποιήματά μου, τα εμπιστεύτηκα στη γνωστή εικαστικό Γεωργία Δαμοπούλου, η οποία εμπνεύστηκε τόσο το εξώφυλλο όσο και πέντε πρωτότυπα σχέδια. Στις σελίδες του βιβλίου ο αναγνώστης αντικρύζει τη συνομιλία μας.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">4) Τι σας κινητοποίησε να ασχοληθείτε με την ποίηση;</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Η ίδια η ποίηση. H μυστηριακή διαδικασία της συγγραφής αποκαλύφθηκε στο πρώτο ποίημά μου πριν είκοσι χρόνια. Ακόμη δεν γράφω κατά βούληση, αλλά όταν ένα βίωμα με παρασύρει στο χορό των λέξεων. Η γλώσσα της ποίησης προκαλεί τον αυτοσχεδιασμό μου.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">5) Το λογοτεχνικό περιοδικό Τα Νέα Γράμματα ως εκφραστικό όργανο της γενιάς του ’30 ήταν το θέμα της διδακτορικής διατριβής σας. Η γενιά αυτή έχει δώσει εκπροσώπους των οποίων το στίγμα έχει επηρεάσει και τους σύγχρονους λογοτέχνες. Σε ποιο βαθμό υπάρχει η επιρροή τους στη δική σας ποίηση;</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Είναι αλήθεια ότι η λεγόμενη ‘γενιά του 1930’ σύσσωμη καθιέρωσε τον ελεύθερο στίχο και λίγα μέλη της εμπνεύστηκαν από τον υπερρεαλισμό, επιδρώντας στις επόμενες γενιές. Από την άλλη, θεωρώ την ακαδημαϊκή προσέγγιση στην τέχνη αντένδειξη για την πρωτότυπη δημιουργία. Η επιρροή αξίζει όταν είναι ασυνείδητη. Θα υπάρχει στο έργο μου, όπως με ρωτάτε, αλλά και από ποιητές έξω από τον δογματικό κανόνα της γενιάς του ’30. Τα διαβάσματά μου τόσο στο πανεπιστήμιο όσο και στο σπίτι ποικίλλουν από το 19ο αιώνα έως τη δική μας εποχή.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">6) Ποιοι είναι οι δικοί σας αγαπημένοι ποιητές;</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Δύσκολη ερώτηση και όμορφη! Προτάσσει το συναισθηματικό κριτήριο έναντι του αξιολογικού, που επικρατεί στο πανεπιστημιακό ή κριτικό περιβάλλον. Δεν θα έλεγα ότι αγαπώ πρόσωπα, αλλά ποιήματα από κάθε ποιητή, ανεξάρτητα από την επωνυμία του. Για να μην υπεκφύγω, πάντως, μου έχει ασκήσει γοητεία ο Νίκος Εγγονόπουλος, μέσω και του ζωγραφικού έργου του, και ο Ε. Χ. Γονατάς, όταν κάποτε διάβασα την Κρύπτη του. Αγαπημένα ποιήματα θα μπορούσα να σας πω, περισσότερα ή λιγότερα δεν έχει σημασία, από όλους τους ποιητές, το επαναλαμβάνω.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">7) Πόσο σημαντικός ή αδιάφορος είναι για έναν ποιητή ο τρόπος που διαβάζει ή μεταφράζει ο αναγνώστης τα ποιήματά του;</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Πριν εκδοθούν τα ποιήματά μου δεν είχα συνείδηση της επίδρασής τους σε άλλους ανθρώπους. Η μετουσίωση του προσωπικού βιώματος σε ποιητική έκφανση πυροδοτεί στον αναγνώστη εντυπώσεις, συναισθήματα, στοχασμούς, συνειρμούς, ανάλογα με τις εμπειρίες και τις προσλαμβάνουσες του καθενός. Αν δεν προκαλεί αυτή τη διέγερση, τότε δεν αποτελεί ποίημα. Προτιμώ την αφαιρετική γραφή, την υπαινικτική γλώσσα και τα πολυσήμαντα σύμβολα, επειδή βοηθούν το ποίημα να αποχωριστεί το δημιουργό του και να εναποτεθεί στην ερμηνεία του αναγνώστη του. Είναι ο ιδανικός προορισμός.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">8) Αφιερώνετε ένα ποίημα στον παππού σας, συμπολίτη μας και γνωστό δικηγόρο Σάββα Σταθόπουλο, ο οποίος δεν βρίσκεται εν ζωή. Τι σήμαινε για εσάς και ποιο είναι το αποτύπωμά του στη ζωή σας;</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Με συγκινεί η ερώτησή σας. Από τον Σάββα Σταθόπουλο πήρα το μικρό μου όνομα στην εκκλησία της Μεταμόρφωσης και για μένα υπήρξε ό,τι για κάθε εγγόνι ο παππούς που είναι παρών στη ζωή του από τη γέννηση έως την τρίτη δεκαετία του και φροντίζει να εξωτερικεύει το συναίσθημα της αγάπης και να μεταλαμπαδεύει γνώσεις και αξίες με το διακριτικό παράδειγμά του. Μεγάλα διαστήματα της παιδικής ηλικίας μου πέρασα στην οδό Κοραή 86 του Βόλου. Το αποτύπωμα του παππού Σάββα είναι βαθύ και ανεξίτηλο και αυτό δηλώνεται στο ποίημα του βιβλίου μου με τίτλο «Γενεαλογικό Δέντρο» που έχω αφιερώσει στη μνήμη του.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">9) Ποιοι είναι οι σημερινοί σας δεσμοί με την πόλη του Βόλου και τους ανθρώπους της;</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Ο δεσμός με την πόλη είναι ψυχικός, δηλαδή, βαθύς και μόνιμος και στο βιβλίο μου δηλώνω την καταγωγή μου από το Βόλο. Διατηρώ τους δεσμούς με συγγενείς και φίλους, όπως τη Λίνα Φυτιλή, με την οποία θα παρουσιάσουμε από κοινού τα βιβλία μας την προσεχή Παρασκευή στη φιλόξενη Χάρτα της οδού Σκενδεράνη. Το Σάββατο με περιμένει ο Βύρων για να μαζέψουμε τις ελιές στο κτήμα του παππού στην Πλατανιά, την Κυριακή θα περάσω από το μπακάλικο του Θωμά και την καφετέρια του Άκη και της Ζωής στην παραλία του χωριού και, αν προλάβω, θα πεταχτώ έως την παραλία Μικρό με τη βάρκα του Θοδωρή.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">10) Γράφετε κάτι νέο αυτό το διάστημα ;</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Στο τέλος του καλοκαιριού έγραψα ένα ποίημα στο καΐκι από την Πλατανιά έως τη Σκιάθο. Η Μαγνησία βρίσκεται μέσα μου.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText-Bold'; font-weight: bold;">Δυο συγγραφείς που ενώνει ο Βόλος.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span></p><div class="separator" style="clear: both;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEidDAGtKjLeMZOGzBeYfDdmkgD5n3i1sNVO31pmvAYhw0GiDkqfjMAlinDNXHp1GVplEOqwKFYyCEvBapPw68YCbJT0DSJ-EYHT6zUM25KZZYFex0qpBqoKOEDZvwAncsp_zatnyY12W7og/s640/blogger-image--500461451.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEidDAGtKjLeMZOGzBeYfDdmkgD5n3i1sNVO31pmvAYhw0GiDkqfjMAlinDNXHp1GVplEOqwKFYyCEvBapPw68YCbJT0DSJ-EYHT6zUM25KZZYFex0qpBqoKOEDZvwAncsp_zatnyY12W7og/s640/blogger-image--500461451.jpg"></a></div><p></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Το βιβλιοπωλείον της Εστίας, οι εκδόσεις Μανδραγόρας και το βιβλιοπωλείο Χάρτα στο Βόλο, σας προσκαλούν στην παρουσίαση της ποιητικής συλλογής του Σάββα Καράμπελα "Στο θάλαμο του Μεταφραστή" και του βιβλίου διηγημάτων της Λίνας Φυτιλή "Παράξενο καλοκαίρι", την Παρασκευή 20 Οκτωβρίου 2017 και ώρα 830μμ. Για τα βιβλία θα μιλήσουν οι συγγραφείς, ενώ τη συζήτηση θα συντονίσει η εκπαιδευτικός Χαριτίνη Μαλισσόβα. Αποσπάσματα θα διαβάσει ο ηθοποιός Δημήτρης Δακτυλάς.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span></p>Haritini Malissovahttp://www.blogger.com/profile/13175545986575302990noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-772551226592277452.post-71517423195853762332017-09-24T01:17:00.001-07:002017-09-24T01:17:33.947-07:00Αργυρώ Πιπίνη "Τα βιβλία είναι ο πιο ανέξοδος κι ανταποδοτικός τρόπος
να ταξιδεύεις"<div><p class="p1" style="margin: 0px; line-height: normal;"><span class="s1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><br></span></p><p class="p1" style="margin: 0px; line-height: normal;"><span class="s1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"> <span class="Apple-converted-space"> <b>Αργυρώ Πιπίνη </b></span></span></p><p class="p1" style="margin: 0px; line-height: normal;"><span class="s1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><span class="Apple-converted-space"><b><br></b></span></span></p><p class="p1" style="margin: 0px; line-height: normal;"><span class="s1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><span class="Apple-converted-space"><b>"Τα βιβλία είναι ο πιο ανέξοδος κι ανταποδοτικός τρόπος να ταξιδεύεις" </b></span></span></p><p class="p2" style="margin: 0px; line-height: normal; min-height: 20.3px;"><span class="s1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"> </span></p><div class="separator" style="clear: both;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjOGEaPja15ooJayujYH-LwArzf2TZo33hTisrT9Bn-pPomnx3FDpiUEXH8AkvoSzPk1rkM1qzXYP9Eim_DRBKdiBEJcIsEZMVTDKilvGOyXp-HxfaurRWOkr7HgC3O9hvuoz91nZETOrUN/s640/blogger-image--1495456288.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjOGEaPja15ooJayujYH-LwArzf2TZo33hTisrT9Bn-pPomnx3FDpiUEXH8AkvoSzPk1rkM1qzXYP9Eim_DRBKdiBEJcIsEZMVTDKilvGOyXp-HxfaurRWOkr7HgC3O9hvuoz91nZETOrUN/s640/blogger-image--1495456288.jpg"></a></div><p></p><p class="p2" style="margin: 0px; line-height: normal; min-height: 20.3px;"><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><span class="s1"></span><br></span></p><p class="p1" style="margin: 0px; line-height: normal;"><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><span class="s2" style="font-weight: bold;"><br></span></span></p><p class="p1" style="margin: 0px; line-height: normal;"><br></p><p class="p1" style="margin: 0px; line-height: normal;"><span class="s1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"> Η βράβευση του βιβλίου της "Μελάκ ,μόνος"ήταν η αφορμή της συζήτησής μας με τη συγγραφέα Αργυρώ Πιπίνη .Με άξονα το πλούσιο έργο της η Αργυρώ Πιπίνη μιλά για τη συγγραφή και την εικονογράφηση των βιβλίων ,για τους στόχους της φιλαναγνωσίας και τον απόηχο <span class="Apple-converted-space"> </span>των βραβεύσεων .</span></p><p class="p1" style="margin: 0px; line-height: normal;"><span class="s1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">H Αργυρώ Πιπίνη σπούδασε πολιτικές επιστήμες και θέατρο. Γράφει, διδάσκει θέατρο, μεταφράζει λογοτεχνία, κείμενα για το θέατρο, παιδικά βιβλία. Έχει βραβευτεί για τα βιβλία της και τις μεταφράσεις της. </span></p><p class="p2" style="margin: 0px; line-height: normal; min-height: 20.3px;"><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><span class="s1"></span><br></span></p><p class="p1" style="margin: 0px; line-height: normal;"><br></p><p class="p2" style="margin: 0px; line-height: normal; min-height: 20.3px;"><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><span class="s1"></span><br></span></p><p class="p1" style="margin: 0px; line-height: normal;"><span class="s1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">1)Το εκτενές και αξιόλογο συγγραφικό και μεταφραστικό σας έργο αφορά κυρίως τα παιδικά βιβλία. Τι ήταν αυτό που σας έκανε να θέλετε να ασχοληθείτε περισσότερο με το παιδικό βιβλίο;</span></p><p class="p2" style="margin: 0px; line-height: normal; min-height: 20.3px;"><span class="s1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"> </span></p><p class="p1" style="margin: 0px; line-height: normal;"><span class="s1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Δεν ήταν ακριβώς θέμα απόφασης. Το παιδικό βιβλίο με διάλεξε. Τα χρόνια του πανεπιστήμιου τριγύριζα στα βιβλιοπωλεία, ξεφύλλιζα, χάιδευα, μύριζα, αγόραζα και διάβαζα παιδικά βιβλία. Το λαίμαργο παιδί μέσα μου λαχταρούσε να ανήκει σ’ αυτόν τον πολύχρωμο κόσμο. Και ακόμα πιο παλιά, στα χρόνια του σχολείου, σκάρωνα ιστορίες και ανέβαζα στον κήπο μας παραστάσεις βασισμένες σ’ αυτές. Η προοπτική να ζήσω μέσα σ’ αυτόν τον κόσμο με μάγευε. Είχα ανάγκη το ‘Έζησαν αυτοί καλά’.</span></p><p class="p2" style="margin: 0px; line-height: normal; min-height: 20.3px;"><span class="s1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"> </span></p><p class="p1" style="margin: 0px; line-height: normal;"><span class="s1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">2)Για το βιβλίο σας Μελάκ, μόνος (εκδόσεις Καλειδοσκόπιο-εικονογράφηση Αχιλλέας Ραζής) σας απονεμήθηκε το βραβείο Εικονογραφημένου Παιδικού Βιβλίου (Αναγνώστης ). Η πολιτική επικαιρότητα στο παιδικό βιβλίο έχει σκοπό να αφυπνίσει και να ευαισθητοποιήσει το παιδικό αναγνωστικό κοινό;</span></p><p class="p2" style="margin: 0px; line-height: normal; min-height: 20.3px;"><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><span class="s1"></span><br></span></p><p class="p1" style="margin: 0px; line-height: normal;"><span class="s1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Ο κόσμος αλλάζει ταχύτατα. Τα παιδιά γίνονται μάρτυρες μεγάλων κοινωνικών αλλαγών. Δε θα μπορούσε λοιπόν παρά να επηρεαστεί και η θεματολογία των βιβλίων για παιδιά στην οποία τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μεγάλη διεύρυνση.</span></p><p class="p1" style="margin: 0px; line-height: normal;"><span class="s1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"> <span class="Apple-converted-space"> </span>Το καλοκαίρι του 2015 στις θάλασσες όπου κολυμπούσαμε πνίγονταν άνθρωποι. Στις ίδιες αυτές θάλασσες. Και η ζωή συνεχιζόταν. Αναρωτιόμουν πώς θα μπορούσα να μιλήσω στα παιδιά που βλέπουν, νιώθουν, ρωτούν για κάτι που κι εγώ ως ενήλικας δυσκολευόμουν να διαχειριστώ. Έγραψα την ιστορία του Μελάκ θέλοντας να μιλήσω για την αξία της ζωής, θέλοντας να απλώσω το χέρι μου σ’ αυτούς τους ανθρώπους για να κρατηθούν.</span></p><p class="p2" style="margin: 0px; line-height: normal; min-height: 20.3px;"><span class="s1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"> </span></p><p class="p2" style="margin: 0px; line-height: normal; min-height: 20.3px;"><span class="s1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"> </span></p><p class="p1" style="margin: 0px; line-height: normal;"><span class="s1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">3)Το Βραβείο Ελληνικού τμήματος της IBBY σας απονεμήθηκε για το βιβλίο Καλοκαίρι, φθινόπωρο, χειμώνας, άνοιξη, καλοκαίρι… (εκδόσεις Πατάκη-εικονογράφηση Ίρις Σαμαρτζή). Μια ιστορία για τη συνέχεια της ζωής των πραγμάτων και των ανθρώπων αλλά και για τις δεύτερες ευκαιρίες. Θέλετε να σχολιάσετε;</span></p><p class="p2" style="margin: 0px; line-height: normal; min-height: 20.3px;"><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><span class="s1"></span><br></span></p><p class="p1" style="margin: 0px; line-height: normal;"><span class="s1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Πιστεύω στις δεύτερες ευκαιρίες. Ίσως επειδή ήμουν τυχερή και βρέθηκα κοντά σε σοφούς ανθρώπους που μου τις χάρισαν απλόχερα, που με ενθάρρυναν, με στήριξαν και, το σημαντικότερο, μου πρόσφεραν το σπίτι που τόσο είχα ανάγκη. Θα μπορούσα να κουβεντιάζω ώρες ολόκληρες για τη χαρά και τη συγκίνηση που μου έδωσε το γράψιμο, η προετοιμασία, η έκδοση και οι αναγνώστες αυτού του βιβλίου. Μου μιλούσαν τόσο τα παιδιά όσο και οι ενήλικες για πράγματα που ένιωθαν και δεν ήταν καν στις δικές μου προθέσεις όταν έγραφα την ιστορία. «Γιατί κάθε φορά που διαβάζει κάποιος ένα κείμενο, αυτό γεννιέται ξανά και ξανά σε μια αέναη διαδικασία νοηματοδότησής του» _διάβασα κάπου. Και συμφωνώ απόλυτα.</span></p><p class="p2" style="margin: 0px; line-height: normal; min-height: 20.3px;"><span class="s1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"> </span></p><p class="p1" style="margin: 0px; line-height: normal;"><span class="s1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">4)Η Βιολέτα και ο Ιππότης (εκδόσεις Μεταίχμιο-εικονογράφηση Έφη Λαδά) είναι ένα μεταφυσικό παραμύθι για την αγάπη που λειτουργεί θεραπευτικά. Πόσο προσεκτικός οφείλει να είναι ένας συγγραφέας παιδικών βιβλίων στην απόδοση των συναισθημάτων;</span></p><p class="p2" style="margin: 0px; line-height: normal; min-height: 20.3px;"><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><span class="s1"></span><br></span></p><p class="p1" style="margin: 0px; line-height: normal;"><span class="s1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Νομίζω πως έναν συγγραφέα τον απασχολεί η ακρίβεια στις αποχρώσεις των συναισθημάτων. Δε μου αρέσουν οι ιστορίες που εκβιάζουν τα συναισθήματα για να προκαλέσουν συγκίνηση, γέλιο, δάκρυ. Προτιμώ να υπονοώ κάτι από το να δείχνω. Στα παραμύθια λέμε την αλήθεια, μιλάμε για θαύματα, όπως είναι το θαύμα του έρωτα που γιατρεύει το σώμα και την ψυχή.</span></p><p class="p2" style="margin: 0px; line-height: normal; min-height: 20.3px;"><span class="s1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"> </span></p><p class="p1" style="margin: 0px; line-height: normal;"><span class="s1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">5)Τι σημαίνουν οι βραβεύσεις για έναν συγγραφέα και για εσάς προσωπικά;</span></p><p class="p2" style="margin: 0px; line-height: normal; min-height: 20.3px;"><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><span class="s1"></span><br></span></p><p class="p1" style="margin: 0px; line-height: normal;"><span class="s1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Τα βραβεία ανεβάζουν στη σκηνή ένα βιβλίο σε ρόλο πρωταγωνιστικό. Τραβούν την προσοχή σε βιβλία συγγραφέων που, για διάφορους λόγους, δεν έχουν βρει τον δρόμο τους προς το ευρύ κοινό. Βοηθούν τους εκδοτικούς οίκους να προωθήσουν τα βιβλία. Οι επιτροπές των βραβείων θα έπρεπε να υποδαυλίζουν το ενδιαφέρον των αναγνωστών προς αξιόλογους συγγραφείς που για ποικίλους λόγους δεν έχουν προσέξει ακόμα οι αναγνώστες. Ως βραβείο βέβαια λογίζεται και η αγάπη των αναγνωστών. Και είναι μεγάλο δώρο αυτή η αγάπη. Βραβείο είναι ακόμα τα καλά λόγια που γράφουν για τα βιβλία σου άνθρωποι που τη διαδρομή τους τιμάς. Όσο για μένα, αυτές οι βραβεύσεις με βοηθούν να συνεχίσω αυτό που κάνω: να γράφω. Είναι ωραίο να ξέρεις ότι εκτιμούν τη δουλειά σου οι ομότεχνοί σου γιατί εκείνοι γνωρίζουν από πρώτο χέρι τις αμφιβολίες, τις δυσκολίες, τον αγώνα με τις λέξεις.</span></p><p class="p2" style="margin: 0px; line-height: normal; min-height: 20.3px;"><span class="s1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"> </span></p><p class="p2" style="margin: 0px; line-height: normal; min-height: 20.3px;"><span class="s1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"> </span></p><p class="p1" style="margin: 0px; line-height: normal;"><span class="s1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">6)Θεωρείτε ότι η <span class="Apple-converted-space"> </span>παιδική λογοτεχνία οφείλει να έχει ως στόχο να δημιουργηθεί <span class="Apple-converted-space"> </span>παιδικό αναγνωστικό κοινό με επάρκεια;</span></p><p class="p2" style="margin: 0px; line-height: normal; min-height: 20.3px;"><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><span class="s1"></span><br></span></p><p class="p1" style="margin: 0px; line-height: normal;"><span class="s1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Γιατί διαβάζουμε λογοτεχνία; Για μένα ο κόσμος των βιβλίων είναι ένας τρόπος να βλέπω τα πράγματα. Η ζωγραφική, το θέατρο, ο κινηματογράφος είναι μερικοί ακόμα τρόποι. Ζώντας τις ζωές των χάρτινων ηρώων, πλοηγούμαστε στις δικές μας ζωές. Και θα ήταν τρισμέγιστη χαρά για μένα αν ένα παιδί που ξεκινάει το ταξίδι της ανάγνωσης μέσα από ένα δικό μου βιβλίο, αγαπήσει τα βιβλία. Τα βιβλία είναι ο πιο ανέξοδος και ανταποδοτικός τρόπος για να ταξιδεύεις.</span></p><p class="p2" style="margin: 0px; line-height: normal; min-height: 20.3px;"><span class="s1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"> </span></p><p class="p2" style="margin: 0px; line-height: normal; min-height: 20.3px;"><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><span class="s1"></span><br></span></p><p class="p1" style="margin: 0px; line-height: normal;"><span class="s1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">7)Η εικόνα είναι αυτή που ελκύει τα παιδιά να επιλέξουν ένα βιβλίο. Πόσο νιώθει <span class="Apple-converted-space"> </span>ο συγγραφέας ότι μοιράζεται την επιτυχία ενός βιβλίου με τον εικονογράφο του;</span></p><p class="p2" style="margin: 0px; line-height: normal; min-height: 20.3px;"><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><span class="s1"></span><br></span></p><p class="p1" style="margin: 0px; line-height: normal;"><span class="s1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Ο εικονογράφος και ο συγγραφέας, έτσι όπως βλέπω εγώ τα πράγματα, περπατάνε χέρι-χέρι, είτε συνεργάζονται στενά είτε ο καθένας δημιουργεί το κομμάτι που του αναλογεί πριν ο γραφίστας παντρέψει τις ζωγραφιές με το κείμενο και δημιουργήσει το βιβλίο. Θεωρώ ότι είναι τσιγκουνιά να επιμερίζεις την επιτυχία, να θεωρείς ότι σου ανήκει το πιο μεγάλο της κομμάτι. Για μένα αποτελεί τεράστια χαρά να ξεφυλλίζει ο αναγνώστης το βιβλίο, να το αγοράζει, να το δανείζεται, να το διαβάζει και να νιώθει ότι δε θα μπορούσε να παρασταθεί αλλιώς αυτή η ιστορία, ότι μόνο μ’ αυτή τη μορφή μπορεί να ταξιδέψει και να αγαπηθεί.</span></p><p class="p2" style="margin: 0px; line-height: normal; min-height: 20.3px;"><span class="s1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"> </span></p><p class="p1" style="margin: 0px; line-height: normal;"><span class="s1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">8)Η συνάφεια του θεάτρου και των βιβλίων....Ρωτώ γνωρίζοντας ότι ασχολείστε και με <span class="Apple-converted-space"> </span>αυτό.</span></p><p class="p2" style="margin: 0px; line-height: normal; min-height: 20.3px;"><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><span class="s1"></span><br></span></p><p class="p1" style="margin: 0px; line-height: normal;"><span class="s1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Το θέατρο, τα κείμενα, οι σπουδές, οι παραστάσεις στις οποίες έχω πάρει μέρος οργάνωσαν το ψυχικό χάος και μου πρόσφεραν καλύτερη θέαση σε κόσμους εσωτερικούς. Το ίδιο πράγμα σου προσφέρουν η ανάγνωση και το γράψιμο των βιβλίων.</span></p><p class="p2" style="margin: 0px; line-height: normal; min-height: 20.3px;"><span class="s1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"> </span></p><p class="p1" style="margin: 0px; line-height: normal;"><span class="s1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">9)Έχετε δεχθεί επιρροές από άλλους συγγραφείς;</span></p><p class="p1" style="margin: 0px; line-height: normal;"><span class="s1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Οι επιρροές μου είναι κυρίως εικαστικές και ποιητικές. Ένα ποίημα ―οι λέξεις, ο ρυθμός του―, ένας πίνακας, μια φωτογραφία αποτελούν έμπνευση για μια ιστορία. Όταν διαβάζω λογοτεχνία, θαυμάζω τον τρόπο που στήνεται και δομείται η ιστορία από τον συγγραφέα. Το διάβασμα είναι η κλωστή που με ενώνει με τους ανθρώπους με τους οποίους νιώθω ότι μοιραζόμαστε τον ίδιο δρόμο. Και αγαπώ απεριόριστα τα παραμύθια, όλα τα παραμύθια, τη μικρή φόρμα ―διήγημα, νουβέλα― αλλά και τα πολύφυλλα μυθιστορήματα, τον Ντίκενς, τον Φλωμπέρ, τον Χάρντυ.</span></p><p class="p2" style="margin: 0px; line-height: normal; min-height: 20.3px;"><span class="s1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"> </span></p><p class="p2" style="margin: 0px; line-height: normal; min-height: 20.3px;"><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><span class="s1"></span><br></span></p><p class="p1" style="margin: 0px; line-height: normal;"><span class="s1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">10) Αλήθεια, υπάρχουν ευπώλητα παιδικά βιβλία που δεν πληρούν τις προϋποθέσεις που χαρακτηρίζουν καλό ένα βιβλίο;</span></p><p class="p2" style="margin: 0px; line-height: normal; min-height: 20.3px;"><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><span class="s1"></span><br></span></p><p class="p1" style="margin: 0px; line-height: normal;"><span class="s1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Εκδίδονται τόσο πολλά βιβλία. Δε θα ήθελα να ενοχοποιήσω ένα βιβλίο από τις πωλήσεις και τη διαδρομή του στα βιβλιοπωλεία. Ένα ευπώλητο βιβλίο δεν είναι απαραίτητα ένα κακό βιβλίο. Από την άλλη, με στενοχωρεί βαθιά η έλλειψη αισθητικής που με χαστουκίζει όταν μπαίνω σ’ ένα βιβλιοπωλείο και βλέπω αραδιασμένα στους πάγκους βιβλία κάθε λογής, βιβλία ακαλαίσθητα, τυπωμένα πρόχειρα, σε κακής ποιότητας χαρτί, με κακόγουστα εξώφυλλα, αν και τα τελευταία χρόνια διαπιστώνουμε πως γράφονται και εκδίδονται όλο και περισσότερα βιβλία υψηλής αισθητικής και επιπέδου. Αυτό που εμένα με ξενίζει, είναι η συγγραφή βιβλίων πάνω σ’ ένα θέμα ώστε να ‘αξιοποιηθεί’ το βιβλίο. Η λειτουργία αξιοποίησης της ιστορίας έπεται της απόλαυσης της ανάγνωσης και θα την επιτελέσει το ίδιο το βιβλίο χωρίς να υπογραμμίζουμε τη χρηστικότητά του.</span></p><p class="p2" style="margin: 0px; line-height: normal; min-height: 20.3px;"><span class="s1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"> </span></p><p class="p2" style="margin: 0px; line-height: normal; min-height: 20.3px;"><span class="s1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"> </span></p><p class="p1" style="margin: 0px; line-height: normal;"><span class="s1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">11)Πώς θα αποδίδατε τη σημασία της συγγραφής για εσάς με λίγες λέξεις;</span></p><p class="p2" style="margin: 0px; line-height: normal; min-height: 20.3px;"><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><span class="s1"></span><br></span></p><p class="p1" style="margin: 0px; line-height: normal;"><span class="s1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Οργάνωση ψυχής, ευφορία, πράξη κατάφασης σε μια εποχή κοινωνικής οδύνης, τρόπος κατανόησης του κόσμου μου και του κόσμου των άλλων.</span></p><p class="p2" style="margin: 0px; line-height: normal; min-height: 20.3px;"><span class="s1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"> </span></p><p class="p2" style="margin: 0px; line-height: normal; min-height: 20.3px;"><span class="s1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"> </span></p><p class="p2" style="margin: 0px; line-height: normal; min-height: 20.3px;"><span class="s1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"> </span></p><div class="separator" style="clear: both;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjkKN3GhlnP-TtMkL1M4n5UI1RC4CZy0lISxg2yCmxyPKo_kEXfjoU6aDihGqLC85iSVaPB6LeznjwZnYjlp9CI-1KC4rCQx61oMFXmfP2gDU90uAGAnk0w6xqu72OHMHg7IY89LXOssxzY/s640/blogger-image-1603665964.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjkKN3GhlnP-TtMkL1M4n5UI1RC4CZy0lISxg2yCmxyPKo_kEXfjoU6aDihGqLC85iSVaPB6LeznjwZnYjlp9CI-1KC4rCQx61oMFXmfP2gDU90uAGAnk0w6xqu72OHMHg7IY89LXOssxzY/s640/blogger-image-1603665964.jpg"></a></div><p></p></div><div><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><br><br>Στάλθηκε από το iPhone μου</span></div>Haritini Malissovahttp://www.blogger.com/profile/13175545986575302990noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-772551226592277452.post-51906893125040664322017-09-03T02:53:00.001-07:002017-09-03T03:11:38.001-07:00Ισίδωρος Ζουργός στον απόηχο της παρουσίασης του βιβλίου Λίγες και μια
νύχτες ,στον Βόλο<p style="margin: 0px; line-height: normal;"><span style="color: rgb(69, 69, 69); font-family: '.SFUIText-Bold'; font-weight: bold;"></span></p><div class="separator" style="clear: both;"><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"> <b>Ισίδωρος Ζουργός</b></span></div><div class="separator" style="clear: both;">(στον απόηχο της παρουσίασης του βιβλίου Λίγες και μια νύχτες ,στον Βόλο )</div><div class="separator" style="clear: both;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhZPKJk9MQbOzRfk_r5m0jPgZPyBA7X67GkENtlffLzKw3NOA9BySaZqJP8Y5KM1zk5SFHIAGAsBhGsu0LFKMjNNLceUYiTplRMddgoGPTEa-_kd0gonXcaURO2sqK8la-ugRIKAVxovm7s/s640/blogger-image--902414750.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhZPKJk9MQbOzRfk_r5m0jPgZPyBA7X67GkENtlffLzKw3NOA9BySaZqJP8Y5KM1zk5SFHIAGAsBhGsu0LFKMjNNLceUYiTplRMddgoGPTEa-_kd0gonXcaURO2sqK8la-ugRIKAVxovm7s/s640/blogger-image--902414750.jpg"></a></div><div class="separator" style="clear: both;">(Φωτό:Ελένη Παπαθανασίου)</div><br>"<b>Η γραφή είναι ένα φιλοσοφικό πέλαγος, ένας ωκεανός στον οποίο εμπλέκονται πολλές ειδικότητες ναυτοσύνης. "</b><p></p><div><p class="p1" style="margin: 0px; line-height: normal;"><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Συναντηθήκαμε με τον Ισίδωρο Ζουργό λίγες ώρες πριν την παρουσίαση του βιβλίου του "Λίγες και μια νύχτες" στο Αρχοντικό Ζαφειρίου,που πραγματοποιήθηκε στις αρχές του προηγούμενου μήνα παρουσία πλήθους κόσμου.</span></p><p class="p1" style="margin: 0px; line-height: normal;"><span class="s1" style="font-weight: bold; -webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"></span></p><p class="p1" style="margin: 0px; line-height: normal;"><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Πέρα από το βιβλίο που ήδη γνωρίζει πολύ μεγάλη επιτυχία ,μιλήσαμε για το μυθιστόρημα στην Ελλάδα ,το ανδρικό αναγνωστικό κοινό και το ρόλο της οικογένειας στη ζωή ενός συγγραφέα, για τα δικά του αναγνωστικά ενδιαφέροντα αλλά και για την άποψή του για τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που δεν χρησιμοποιεί και για την επιτυχία του Survivor ....Οι ιδιότητες του εκπαιδευτικού και του συγγραφέα αποτέλεσαν ένα πολύ σημαντικό λόγο ώ</span></p></div><p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText-Bold'; font-weight: bold;"><br></span></p><p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText-Bold'; font-weight: bold;"><br></span></p><p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText-Bold'; font-weight: bold;">Υπάρχουν όρια ανάμεσα στον συγγραφέα και στον ήρωά του, λοιπόν; Δεν μπορεί να τον χειρίζεται όπως θέλει.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Αυτό είναι γεγονός. Στην συγκεκριμένη όμως περίπτωση δεν μιλάμε για έναν ήρωα που έχει επινοήσει ο συγγραφέας αλλά έναν άνθρωπο που έχει διηγηθεί τη ζωή του σε κάποιον φιλόδοξο συγγραφέα και αυτός την αλλάζει σύμφωνα με τη βούλησή του. Άρα έχουμε και τις πρώτες νύξεις και υπαινιγμούς για την εξουσία της γραφής για μια πιθανή δικτατορία της και για τη σχετικότητα της απεικόνισης των πραγμάτων. Σε κάποια στιγμή ο συγγραφέας δηλώνει απερίφραστα στον Λευτέρη Ζεύγο που είναι πια γέρος: "Θα μείνει αυτό που έχω γράψει εγώ κι όχι αυτό που θυμάσαι εσύ ότι έχει γίνει μ’ αυτόν τον τρόπο". Μπαίνουν νομίζω μέσα από τα κεφαλαία που ονομάζω "στάσιμα" πάρα πολλά θέματα που αφορούν τη φύση και τη δημιουργία της γραφής, φιλοσοφικά και γραμμματολογικά ερωτήματα και μια γενικότερη συζήτηση η οποία είναι εν είδει ιντερμέδιο στην αφήγηση της ζωής του Λευτέρη Ζεύγου.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"></span><br></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText-Bold'; font-weight: bold;">Ο Ζαχάρωφ και ο Γιούγκερμαν. Γιατί επιλέξατε να εμπλέξετε αυτά τα δύο συγκεκριμένα πρόσωπα στο μυθιστόρημά σας;</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Κοιτάξτε, οι συγγραφείς είναι εμμονικά όντα .Όταν έχεις εμμονή με ένα βιβλίο και έναν ήρωα μπαίνει ο πειρασμός να κάνεις ένα νεύμα και να τον εντάξεις και στον δικό σου βιβλίο σε έναν άλλο μυθιστορηματικό κόσμο. Το έχω κάνει και στις σκηνές από τον Βίο του Ματίας Αλμοσίνο... Δείτε το σαν μία συνάντηση δύο κόσμων όπου όμως όταν αλλάξει το κεφάλαιο ο κάθε ένας κόσμος γυρνάει στη θέση του και συνεχίζουν ξεχωριστές πορείες. Ήθελα ο Γιούγκερμαν να είναι ο φίλος του ήρωά μου, ζώντας κι εγώ λίγο από Γιούγκερμαν, μια και ο Καραγάτσης μας έχει αφήσει χρόνους, και από την άλλη έκανα το παιδικό μου όνειρο πραγματικότητα. Έμπαινα κι εγώ σε κόσμους που σε άλλη περίπτωση δεν θα μπορούσα να μπω.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Όσο για τον Ζαχάρωφ ,όποιος κοιτάξει την ιστορία του 20ού αιώνα μέσα στο πρόσωπο του Ζαχάρωφ νιώθει μια ανατριχίλα,αφού είναι μία μυστηριώδης περσόνα του κακού την οποία ήθελα με κάποιον τρόπο να εντάξω ,όχι όμως με έναν τρόπο απλοϊκό που θα έλεγε ότι είναι ένας κακός έμπορος όπλων αλλά με ένα τρόπο που να κάνει τη διαπλοκή του φωτεινού με το σκοτεινό, του ηθικού με το ανήθικο μυθιστορηματικά ενδιαφέρουσα.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"></span><br></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText-Bold'; font-weight: bold;">Πόσο ένας συγγραφέας στηρίζεται από ένα σταθερό οικογενειακό περιβάλλον;</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Nομίζω ότι οι συγγραφείς είναι εκείνη η κατηγορία των δημιουργών- καλλιτεχνών που δεν ομαδοποιούνται εύκολα. Οι συγγραφείς είμαστε εμείς και το χαρτί. Και είμαστε άνθρωποι που δεν έχουμε συνηθίσει και πολύ να μοιραζόμαστε και να κοινωνούμε κατά την ώρα της δημιουργίας. Αυτό σημαίνει ότι σε κάποιους από εμάς ταιριάζει η οικογένεια, σε κάποιους άλλους δεν ταιριάζει για κάποιον λόγο .Εγώ νομίζω ότι ούτως ή άλλως η ανθρώπινη στήριξη είναι σημαντική. Άλλωστε υπάρχει εκείνο το παλιό, αξεπέραστο ρητό που λέει ότι «η μοναξιά εμπνέει και η κοινωνία διδάσκει».Ο Καζαντζάκης το έλεγε αλλιώς: «Έξι μήνες με τον κόσμο κι έξι μήνες μοναχός για να μη χάνω ούτε την έμπνευση αλλά ούτε και την επαφή με τους ανθρώπους.»</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText-Bold'; font-weight: bold;">Η ιστορική μνήμη ως κίνητρο για το συγγραφέα και η διδασκαλία της τοπικής ιστορίας. Ποια είναι η άποψή σας ως εκπαιδευτικός;</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Η τοπική ιστορία τα τελευταία χρόνια προβλέπεται ως μία παράλληλη δραστηριότητα, ως πρότζεκτ,ως μια διαθεματική προσέγγιση μέσα από τα εκπαιδευτικά προγράμματα. Θεωρώ ότι η ιστορία του σχολείου μπορεί να δώσει ένα πρώτο ερέθισμα ,μία βασική πυξίδα και γνώση ,έχει να κάνει πάρα πολύ με τον εκπαιδευτικό που διδάσκει το μάθημα και η τοπική ιστορία θα πρέπει να στηριχθεί με επιπλέον κίνητρα...Το να ξέρω τι προηγήθηκε στο άμεσο περιβάλλον όπου ζω είναι εξαιρετικά σημαντικό δομικό στοιχείο της αντίληψής μου και της συγκρότησής μου.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText-Bold'; font-weight: bold;">Τι λένε οι μαθητές σας που ο δάσκαλός τους είναι ένας τόσο γνωστός συγγραφέας;</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Αυτή είναι μία ερώτηση που έρχεται και επανέρχεται συχνά .Το να είσαι δάσκαλός είναι ρόλος και αυτό δεν θα πρέπει σε καμία περίπτωση να μπερδεύεται με τη συγγραφική ιδιότητα. Είμαι ένας δάσκαλος που αγαπά τα βιβλία κι έτσι με βλέπουν εδώ και τριάντα χρόνια τα παιδιά μου.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Από κει και πέρα προφανώς το να είσαι δάσκαλός σου δίνει και μια ευελιξία επειδή φτάνεις πολύ πιο εύκολα σ ’αυτό που θέλεις να πεις... Σε γενικές γραμμές, μπορούμε να πούμε ότι μπορεί να στηρίξει η μία ιδιότητα την άλλη ,αλλά από κει και πέρα υπάρχει πάντα ο φόβος μήπως η συγγραφή γλιστρήσει κάποια στιγμή και γίνει διδακτική. Και γι’ αυτό είναι απαραίτητο να υπάρχουν τα στεγανά ανάμεσα στις δυο δραστηριότητες.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText-Bold'; font-weight: bold;">Γιατί τα παιδιά ακόμα και της πρώτης σχολικής ηλικίας παρακολουθούσαν ανελλιπώς το Survivor;</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Νομίζω ότι οι παιδαγωγοί γνωρίζουμε για τη συμπεριφορά μέσω μίμησης. Με το Survivor από ένα σημείο και μετά συνέβη αυτό ακριβώς. Κατάλαβαν ότι αν δεν το έβλεπαν θα ήταν κοινωνικά αποσυνάγωγοι και όσο πιο ανώριμος ή μικρής ηλικίας είναι ένας άνθρωπος με όχι ισχυρά συγκροτημένη προσωπικότητα ,φοβάται να διαφέρει. </span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Αλλά δεν είναι η πρώτη φορά .Θυμηθείτε ότι ανάλογη αγελαία συνείδηση υπήρξε και στην υποδοχή του Millennium με το Big Brother.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText-Bold'; font-weight: bold;">Διαβάζουν τα παιδιά σήμερα;</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Γίνεται μια μεγάλη προσπάθεια στο Δημοτικό και στο Γυμνάσιο. Δυστυχώς το Λύκειο το εκπαιδευτικό μας σύστημα απαιτεί όλες τις δυνάμεις, την προσήλωση και την προσοχή των παιδιών. Άρα ό,τι έχει κτιστεί ως αναγνωστική συνείδηση σ αυτές τις τάξεις παίρνει μία ματαίωση, μια αναστολή στις τάξεις του Λυκείου. Σε πολλές περιπτώσεις πιστεύω ότι τα παιδιά επανέρχονται ως αναγνώστες μετά το πρώτο ή το δεύτερο έτος του Πανεπιστημίου.Δεν θα πρέπει να απογοητευόμαστε όταν βλέπουμε ότι σε σχέση με παγκόσμιο επίπεδο χάνουμε αναγνώστες γιατί μπορεί αυτοί οι αναγνώστες να μας περιμένουν σε κάποια άλλη στροφή κάπου στο κοντινό μέλλον κι εντελώς απρόσμενα να τους δούμε μπροστά μας ορεξάτους για βιβλία και για ανάγνωση.</span></p><p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"><br></span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; min-height: 22px;"><span style="color: rgb(69, 69, 69); font-family: '.SFUIText';"> </span><span style="font-weight: bold; -webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Γιατί οι άνδρες δεν διαβάζουν λογοτεχνία;</span></p><p class="p1" style="margin: 0px; line-height: normal;"><span class="s2" style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Αυτό είναι φιλοσοφικής τάξεως το ερώτημα (γέλια) ..Η αλήθεια είναι ,για να είμαστε δίκαιοι, ότι οι άνδρες διαβάζουν δοκιμιακού ιστορικού ή φιλοσοφικού περιεχομένου βιβλία. Εκεί μάλλον κατέχουν τα πρωτεία. Το ερώτημα είναι γιατί οι άνδρες δεν έχουν καλή σχέση με το μυθιστόρημα. Αυτό, ξέρετε, δεν είναι καινούργιο. Αν δούμε την ιστορία του μυθιστορήματος, στον 19ο αιώνα και νωρίτερα, το μυθιστόρημα ήταν μία απασχόληση που κυρίως αφορούσε τις εύπορες και αργόσχολες κυρίες της άρχουσας τάξης Αυτές διάβαζαν στερεότυπα βιβλία για τα οποία οι άνδρες της εποχής εκείνης εκφράζονταν περιφρονητικά. </span></p><p class="p1" style="margin: 0px; line-height: normal;"><span class="s2" style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Αξιώθηκε όμως από τους Αγγλοσάξωνες από τους Γάλλους και από τους Ρώσους να αποκτήσει υπαρκτικό βάρος και φιλοσοφικούς προβληματισμούς κι έτσι εισέρχεται στον εικοστό αιώνα με τα σκήπτρα μιας σοβαρής απασχόλησης. Ας μην ξεχνάμε ότι μέσα από το μυθιστόρημα γεννήθηκε η Τέχνη του κινηματογράφου. Σήμερα, έχει μείνει κάτι από εκείνη την κληρονομιά η οποία είχε να κάνει κυρίως με την ενασχόληση των γυναικών με το μυθιστόρημα .Δεν υπάρχουν τα ταμπού του παρελθόντος, ωστόσο οι άνδρες είτε επειδή είναι περισσότερο επιφορτισμένοι με τα εργασιακά και τον καθημερινό ρεαλισμό ίσως να διστάζουν να ονειρευθούν μέσα από τις σελίδες ενός μυθιστορήματος. Οι γυναίκες αποδεικνύονται πολύ πιο έτοιμες να ονειρευτούν και να χτίσουν νοερά κόσμους μέσα από τις σελίδες ενός μυθιστορήματος. Ας μην ξεχνάμε ότι το ζητούμενο στην πεζογραφία είναι να γίνει αυτό το κτίσιμο των κόσμων και των εικόνων στο μυαλό της κάθε αναγνώστριας .Κι εδώ θα πούμε "αναγνώστριες" τιμής ένεκεν επειδή οι γυναίκες τιμούν περισσότερο το μυθιστόρημα .</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"></span><br></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText-Bold'; font-weight: bold;">Πιστεύετε ότι υπάρχουν σήμερα στην Ελλάδα καλοί μυθιστοριογράφοι;</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Η αρχική διαπίστωση που είχε γίνει και με την οποία συμφωνώ είναι ότι η Ελλάδα έχει κυρίως ποιητική παράδοση και λιγότερο πεζογραφική .Υπάρχει μία καθυστέρηση στην παραγωγή μυθιστορηματικού πλούτου κι αυτό -όχι μόνο κατά τη γνώμη μου,αλλά και πολλών μελετητών -έχει να κάνει με την καθυστέρηση της συγκρότησης της αστικής τάξης στην Ελλάδα. Το μυθιστόρημα είναι ένα πνευματικό προϊόν της αστικής τάξης. Όσο η αστική τάξη ήταν ελλιπής,ανάλογη καθυστέρηση έχουμε και στο μυθιστόρημα .Σε σχέση με την ποίηση και το διήγημα υπάρχει μία σχετική καθυστέρηση.Νομίζω ότι το ελληνικό μυθιστόρημα παραμένει ακόμα εσωστρεφές .Θέλω να πιστεύω, όμως, ότι κάποια στιγμή θα βρει τη θέση που του αξίζει. Προσωπικά διαισθάνομαι ότι υπάρχει μία δυναμική η οποία κάποια στιγμή θα φέρει καρπούς.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText-Bold'; font-weight: bold;">Προτιμάτε τη μεγάλη φόρμα, ωστόσο, διαβάζετε διήγημα ή ποίηση;</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Διαβάζω από όλα και ποίηση και διήγημα. Βέβαια,η μεγάλη φόρμα είναι η αγάπη μου. Διαβάζω φιλοσοφία, ιστορία, θεολογικά κείμενα ,γενικά είμαι ένας βουλιμικός αναγνώστης. Η ανάγνωση εξακολουθεί να είναι όχι μόνο μια καθημερινή ενασχόληση ως συγγραφέα αλλά και μια ευχαρίστηση που δεν μπορώ να αποχωριστώ. Θεωρώ ότι η αναγνωστική συνήθεια είναι απαραίτητη και για τη φόρμα του λόγου αλλά και για τη γενικότερη αναζωογόνηση .Δεν μπορώ να φανταστώ έναν συγγραφέα που δεν είναι και αναγνώστης .</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText-Bold'; font-weight: bold;">Έχετε διαβάσει κάτι πρόσφατα που θα θέλατε να μας προτείνετε;</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Έχω διαβάσει αρκετά βιβλία.Θα σας αναφέρω αυτό που διάβασα πριν από περίπου έναν μήνα .Μαζί με τα διάφορα κριτήρια που έχω για την προσωπική αποτίμηση ενός βιβλίου έχω και το κριτήριο της απόσβεσης .Όταν οι αναγνωστικές μνήμες επιμένουν και δεν εξαλείφονται γρήγορα σημαίνει ότι αυτό το βιβλίο με αφορούσε και ορθώς το διάβασα. Αυτό που θέλω να σας προτείνω είναι «Το τραπέζι της γάτας»,του Μάικλ Οντάατζε (συγγραφέας του Άγγλου ασθενή )σε μετάφραση της Κ.Σχινά. Το δεύτερο είναι η «Σύγκρουση των πολιτισμών» του Χάντιγκτον,(εκδ.Πατάκη,μετ.Σ.Ριζοθανάση) που έχει μία θέαση του κόσμου με ένα σκεπτικό της ρεάλ πολιτίκ. Το μειονέκτημά του είναι ότι γράφτηκε σε μία εποχή που το διαδίκτυο δεν είχε τη σημερινή εξάπλωση, στα μέσα του 90.Σήμερα το διαδίκτυο έχει μεταμοφώσει όλον τον πλανήτη κι έχει διαμορφώσει καινούργιες δυναμικές και ισορροπίες.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText-Bold'; font-weight: bold;">Κι αφού μιλάμε για το διαδίκτυο δράττομαι της ευκαιρίας να σας ρωτήσω εσείς γιατί επιμένετε να μην ασχολείστε με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης..</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Ο λόγος είναι διπλός :ο πρώτος έχει να κάνει με την πρακτική πλευρά του θέματος . Όλα αυτά μου λένε ότι το να προσθέσω μία εμπλοκή μου στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης θα απέβαινε σε βάρος της δουλειάς ,της οικογένειας ,του ελεύθερου χρόνου μου.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText-Bold'; font-weight: bold;"></span><br></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText-Bold'; font-weight: bold;"></span><br></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText-Bold'; font-weight: bold;">Δεν δαιμονοποιείτε, δηλαδή, το διαδίκτυο;</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Δεν το δαιμονοποιώ, αλλά επιτρέψτε μου και να γκρινιάξω λίγο. Διότι το διαδίκτυο,ενώ είναι ένα απίστευτο μπαλκόνι στον κόσμο και θα μπορούσε να είναι ένα απίστευτο εργαλείο για τους ανθρώπους, από εκεί και πέρα σε πολλές περιπτώσεις περισσεύει η ηλεκτρονική φλυαρία, περισσεύει επίσης και μία έλλειψη αγωγής η οποία εμένα προσωπικά με ενοχλεί. Διότι πίσω από την ανωνυμία υπάρχει μία χυδαιότητα την οποία εγώ συναισθηματικά ομολογώ ότι δεν μπορώ να τη διαχειριστώ. Ίσως κάποια στιγμή αποφασίσω να ασχοληθώ ,με πολλή προσοχή, βέβαια, αλλά αυτή τη στιγμή δεν είναι στις προτεραιότητές μου. Όσο υπάρχουν οι φίλοι,οι συναντήσεις, τα ταξίδια και τα διαβάσματα νιώθω ότι δεν μου λείπει.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"></span><br></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText-Bold'; font-weight: bold;">Η εικόνα της ηρεμίας του γραφείου του συγγραφέα από τη μια σε αντιδιαστολή με την πολυτάραχη ζωή του ήρωά του μου γέννησε την απορία: Τελικά πρώτα ζούμε και μετά γράφουμε ή αρκεί το διεισδυτικό βλέμμα του συγγραφέα;</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Υπάρχει και η άλλη εκδοχή, ξέρετε: Επινοούμε για να ζήσουμε, διότι στο άμεσο βίωμα δεν το καταφέρνουμε. Γράφουμε για να μπούμε στις ζωές των άλλων. Διαβάζουμε γιατί η δικιά μας η ζωή μας δεν μας φαίνεται αρκούντως ικανοποιητική. Άρα ,ουσιαστικά έχουμε να κάνουμε με ένα παιχνίδι συσχετισμών, αλληλοεπιδράσεων ,ερίδων ανάμεσα στους συντελεστές της γραφής. Εγώ θεωρώ ότι η γραφή είναι ένα φιλοσοφικό πέλαγος, ένας ωκεανός στον οποίο εμπλέκονται πολλές ειδικότητες ναυτοσύνης. Και αλίμονο αν δεν ήταν έτσι. Ως ωκεανός έχει το βάθος, την έκταση και τη μυστηριώδη γοητεία του.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText-Bold'; font-weight: bold;">Θα ήθελα, κλείνοντας, να μας πείτε τι είναι η συγγραφή τι είναι η συγγραφή για εσάς;</span><span style="font-family: '.SFUIText';"> Νομίζω ότι δεν υπάρχει μία ικανοποιητική απάντηση και πολύ περισσότερο μία απάντηση που να καλύπτει τους περισσότερους συγγραφείς…</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"></span><br></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText-Bold'; font-weight: bold;">Εγώ θα ρωτούσα, λοιπόν, γιατί «ξανα»γράφετε;</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Νομίζω ότι τώρα τα πράγματα είναι σαφέστερα.(γέλια). Νομίζω ότι γράφουμε επειδή είναι δύσκολη η ζωή μας χωρίς αυτό και ξαναγράφουμε γιατί πιστεύουμε ότι η πρώτη κίνηση μάς ανακούφισε κι έδωσε και κάτι στους αναγνώστες και γιατί ζούμε στην αίσθηση ή στην ψευδαίσθηση ότι με τη δική μας βοήθεια οι αναγνώστες θα ζήσουν κι άλλες πολλές ζωές. Κι εμείς επίσης δε θα ζούμε μόνο τη δικιά μας ζωή αλλά θα τσαλαβουτάμε και θα επινοούμε χίλια άλλα θαυμαστά για να κρατήσουμε ζωντανή τη φλόγα του ενδιαφέροντος και του ονείρου.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span></p><p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"><br></span></p><p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"></span></p><div class="separator" style="clear: both;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEipbDQSgM6gBA6vAip6n1T0IG2LQkUxbwDQcnHGeRtn1I6JkdmakKUOk4qwKwGbwZWPr7nzOSKZIUM0WyeuiEE6b5duVkxMZBAy37-nUo2vsY0roJfUw3geCRL4TPga5LhyphenhyphenbEIMFdxneYo6/s640/blogger-image--835772119.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEipbDQSgM6gBA6vAip6n1T0IG2LQkUxbwDQcnHGeRtn1I6JkdmakKUOk4qwKwGbwZWPr7nzOSKZIUM0WyeuiEE6b5duVkxMZBAy37-nUo2vsY0roJfUw3geCRL4TPga5LhyphenhyphenbEIMFdxneYo6/s640/blogger-image--835772119.jpg"></a></div><br><p></p>Haritini Malissovahttp://www.blogger.com/profile/13175545986575302990noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-772551226592277452.post-22679354934723423922017-07-23T02:27:00.001-07:002017-07-23T02:27:37.717-07:00Νίκος Κυριαζής:Είμαστε ένας λαός υπερήφανος για την ιστορία του, που
όμως γενικά δεν την γνωρίζει.<div><p class="p1" style="margin: 0px; line-height: normal;"><span class="s1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"> <b>Νίκος Κυριαζής</b></span></p><p class="p2" style="margin: 0px; line-height: normal; min-height: 20.3px;"><br></p><div class="separator" style="clear: both;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi52xdc8zLhxEdeimzryeZ8AecJ3AWunxI8nLCzas1cG_RlNbTxEmk1wens3_j6UFR4mnelovHHU8A5KJi4pRDqIMl0M9fJI_LRJOOvfjUs28fzh6-Nqvo7zfLNfGK4ezi7z8enmajlFBaI/s640/blogger-image-505852939.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi52xdc8zLhxEdeimzryeZ8AecJ3AWunxI8nLCzas1cG_RlNbTxEmk1wens3_j6UFR4mnelovHHU8A5KJi4pRDqIMl0M9fJI_LRJOOvfjUs28fzh6-Nqvo7zfLNfGK4ezi7z8enmajlFBaI/s640/blogger-image-505852939.jpg"></a></div><p class="p1" style="margin: 0px; line-height: normal;"><br></p><p class="p1" style="margin: 0px; line-height: normal;"><span class="s1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><b>Είμαστε ένας λαός υπερήφανος για την ιστορία του, που όμως γενικά δεν την γνωρίζει.</b></span></p><p class="p2" style="margin: 0px; line-height: normal; min-height: 20.3px;"><br></p><p class="p1" style="margin: 0px; line-height: normal;"><span class="s1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Τρία χρόνια μετά το πολυδιαβασμένο και αγαπημένο μυθιστόρημα "Άννα Σικελιανού ,Ο έρωτας και το όνειρο"(εκδ.Καστανιώτη ) ,οι κ.κ Κωνσταντίνος Γουργουλιάνης και Νίκος Κυριαζής καταθέτουν στο αναγνωστικό κοινό την ενδιαφέρουσα συνέχεια της ιστορίας του <span class="Apple-converted-space"> </span>Σανατορίου και του γιατρού Καραμάνη μέσα από την ιστορία αγάπης της Αντιγόνης και του Νίκου Δενδρινού μέσα από το βιβλίο "Ο έρωτας στα χρόνια του πολέμου"(εκδ.Ωκεανός).</span></p><p class="p1" style="margin: 0px; line-height: normal;"><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><span class="s2" style="font-weight: bold;"> </span><span class="s1">Η συνομιλία μας με τον καθηγητή κ.Νίκο Κυριαζή περιστρέφεται στο ανά χείρας βιβλίο <span class="Apple-converted-space"> </span>αλλά και σε <span class="Apple-converted-space"> </span>δυο πολύ ενδιαφέρουσες ειδήσεις :Η πρώτη αφορά στο ότι ήδη γράφεται το τρίτο μέρος με τη συνέχεια της ιστορίας του Σανατορίου και η δεύτερη στη θέσπιση δυο νέων λογοτεχνικών βραβείων .</span></span></p><p class="p2" style="margin: 0px; line-height: normal; min-height: 20.3px;"><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><span class="s1"></span></span></p><div class="separator" style="clear: both;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEipbFFc1MAdvtNikZTYX1fPTpmA0F34XGZ3tyg62KFn5AHZ1aOzPMnsrg5niOQp7CzpT9qIQ0d_Otgu4BaROSskXXtjDLtMwBtoYUhx1tt12GVeMcJRKWaQ6k352duRQjp0Iz6tjA67PdgN/s640/blogger-image--759504289.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEipbFFc1MAdvtNikZTYX1fPTpmA0F34XGZ3tyg62KFn5AHZ1aOzPMnsrg5niOQp7CzpT9qIQ0d_Otgu4BaROSskXXtjDLtMwBtoYUhx1tt12GVeMcJRKWaQ6k352duRQjp0Iz6tjA67PdgN/s640/blogger-image--759504289.jpg"></a></div><br><p></p><p class="p1" style="margin: 0px; line-height: normal;"><span class="s1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><b>Ο έρωτας στα χρόνια του πολέμου ,η συνέχεια την ιστορίας του Σανατορίου μέσα από την ιστορία δύο νέων ανθρώπων .Πείτε μας λίγα λόγια .</b></span></p><p class="p2" style="margin: 0px; line-height: normal; min-height: 20.3px;"><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><span class="s1"></span><br></span></p><p class="p1" style="margin: 0px; line-height: normal;"><span class="s1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Η συνέχεια της ‘’Αννας Σικελιανού’’ <span class="Apple-converted-space"> </span>στον <span class="Apple-converted-space"> </span>‘’ Έρωτα στα χρόνια του πολέμου’’ είναι μια ευρεία τοιχογραφία του Β’ Παγκοσμίου που με κέντρο το σανατόριο, ταξιδεύει τους αναγνώστες από το αλβανικό μέτωπο, την κατοχή και την αντίσταση στην Ελλάδα, στην Β. Αφρική, στην Ρωσία και στην Ιταλία. Κοντά στην Άννα Σικελιανού και τον γιατρό Καραμάνη, υπάρχουν νέα πρόσωπα, ο ιδεαλιστής Νίκος Δενδρινός, που η αφοσίωση του στην τιμή και το καθήκον τον οδηγούν σε άφθαντες πράξεις ηρωισμού, η Αντιγόνη Γεωργίου νέα βοηθός και στήριγμα του γιατρού Καραμάνη, ο Γερμανός πιλότος Φον Χόφενμπεργκ, ο Ιταλός ταγματάρχης Μαρίνος και ο Βρετανό λοχαγός των SAS Καφτλέτζι .</span></p><p class="p1" style="margin: 0px; line-height: normal;"><span class="s1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Κεντρικό μέρος του βιβλίου είναι ο έρωτας της Αντιγόνης και του Δενδρινού μέσα στην φρίκη του πολέμου , σε ένα βιβλίο που σύμφωνα με τον συγγραφέα Γ. Λεονάρδο ‘’είναι τόσο έντονο που μυρίζει μπαρούτι και αίμα.’’</span></p><p class="p2" style="margin: 0px; line-height: normal; min-height: 20.3px;"><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><span class="s1"></span><br></span></p><p class="p1" style="margin: 0px; line-height: normal;"><span class="s1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><b>Στο βιβλίο αυτό το Σανατόριο γίνεται σταδιακά σύμβολο ειρήνης και ανθρωπισμού;</b></span></p><p class="p1" style="margin: 0px; line-height: normal;"><span class="s1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Ακριβώς. Ο Καραμάνης μετατρέπει το Σανατόριο στο μοναδικό ουδέτερο έδαφος της Ελλάδας και από εκεί ξεκινούν κύκλοι καλοσύνης.</span></p><p class="p2" style="margin: 0px; line-height: normal; min-height: 20.3px;"><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><span class="s1"></span><br></span></p><p class="p1" style="margin: 0px; line-height: normal;"><span class="s1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><b>Ο πόλεμος ως στοιχείο ανατροπής αλλά και αναδιάταξης καταστάσεων και συναισθημάτων .Θέλετε να σχολιάσετε;</b></span></p><p class="p2" style="margin: 0px; line-height: normal; min-height: 20.3px;"><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><span class="s1"></span><br></span></p><p class="p1" style="margin: 0px; line-height: normal;"><span class="s1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Ναι, παντού, αλλά ιδιαίτερα και στην Ελλάδα. Όπως φαίνεται στο βιβλίο, ενώ το Αλβανικό έφερε ομοψυχία, ήδη η κατοχή έφερε τον διχασμό και τον πρώτο εμφύλιο με τις συγκρούσεις ΕΛΛΑΣ –ΕΔΕΣ, τα Τάγματα Ασφαλείας κλπ., προοίμιο των Δεκεμβριανών και του εμφυλίου 1946 – 1949 <span class="Apple-converted-space"> </span>που τόσο στοίχισε στην Ελλάδα. Άφησε τόσο βαθιά ίχνη ώστε ακόμα και το 2015, οι υποστηρικτές του ‘’Ναι΄΄ στο δημοψήφισμα να κατηγορούνται από κάποιους ανόητους ως ‘’γερμανοτσολάδες".</span></p><p class="p2" style="margin: 0px; line-height: normal; min-height: 20.3px;"><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><span class="s1"></span><br></span></p><p class="p1" style="margin: 0px; line-height: normal;"><span class="s1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><b>Πόσο σημαντική είναι η ιστορική μνήμη σε συνδυασμό με τη τοπική ιστορία της οποίας στοιχεία δεν βρίσκουμε στη γενική ιστορία που διδασκόμαστε ;</b></span></p><p class="p2" style="margin: 0px; line-height: normal; min-height: 20.3px;"><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><span class="s1"></span><br></span></p><p class="p1" style="margin: 0px; line-height: normal;"><span class="s1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Η ιστορική μνήμη είναι πάντα σημαντική, αν και συχνά διαστρεβλωμένη, ανάλογα με τα θαύματα και τα πιστεύω του κάθε ενός. Ακόμα και τώρα μετά από σχεδόν <span class="Apple-converted-space"> </span>40 χρόνια από το τέλος του εμφυλίου , όχι μόνο απλοί πολίτες, αλλά και επιστήμονες, βλέπουν την περίοδο μέσα από ιδεολογικά πρίσματα. Ο συνάδελφος μας στο ΙΑΚΑ, καθ. Πολυμέρης Βόγλης,στο γενικά αντικειμενικό βιβλίο του ‘’Η αδύνατη επανάσταση’’ π.χ. δεν αναφέρεται ούτε μια φορά σε αυτό που η κυβερνητική πλευρά ονόμασε ‘’παιδομάζωμα’, την απαγωγή 20.000 με 30.000 παιδιών (σύμφωνα με τις εκθέσεις του ΟΗΕ) προς τις κομμουνιστικές χώρες, από τις οποίες τα περισσότερα δεν γύρισαν. Όσο για την τοπική ιστορία έχουν γραφεί αρκετά που τα χρησιμοποιήσαμε ως πηγές, αλλά και ορισμένα από τα ευρήματα του Κ.Γουργουλιάνη από το σανατόριο, όπως π.χ η καρτέλα νοσηλείας του Γερμανού πιλότου. Ως δε προς την ιστορία που διδασκόμαστε-μάλλον δεν διδασκόμαστε-με τρομάζει η φοβερή άγνοια της ιστορίας που διαπιστώνω στους φοιτητές μας. Είμαστε ένας λαός υπερήφανος για την ιστορία του, που όμως γενικά δεν την γνωρίζει. Το καλό ιστορικό μυθιστόρημα (καλό με την έννοια ότι σέβεται και δεν διαστρέφει την ιστορία) κάπως βοηθάει.</span></p><p class="p2" style="margin: 0px; line-height: normal; min-height: 20.3px;"><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><span class="s1"></span><br></span></p><p class="p1" style="margin: 0px; line-height: normal;"><span class="s1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><b>Πόσο καιρό χρειαστήκατε για να συλλέξετε τα στοιχεία του ανα χείρας βιβλίου ;(Υπάρχει μια αξιόλογη και μακριά λίστα βιβλιογραφίας στο τέλος του βιβλίου )</b></span></p><p class="p1" style="margin: 0px; line-height: normal;"><span class="s1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"> Ο κ. Γουργουλιάνης με μεγάλη προσοχή και αγάπη έσωσε ότι μπορούσε να σωθεί από το σανατόριο. Ως προς την γενικότερη ιστορία του πολέμου , εγώ διαβάζω βιβλία σχετικά από την ηλικία των 15 ετών. Έτσι δεν χρειάστηκε να ξεκινήσουμε έρευνα από την αρχή, γιατί την είχαμε ήδη κάνει στο μεγαλύτερο μέρος...</span></p><p class="p2" style="margin: 0px; line-height: normal; min-height: 20.3px;"><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><span class="s1"></span><br></span></p><p class="p1" style="margin: 0px; line-height: normal;"><span class="s1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><b>Το Σανατόριο ήταν και πόλος έλξης λογοτεχνών της εποχής.Πόσο αλληλένδετοι μπορεί να είναι οι δυο χώροι ,της ιατρικής και των γραμμάτων ;</b></span></p><p class="p1" style="margin: 0px; line-height: normal;"><span class="s1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Έχουμε πολλά παραδείγματα γιατρών συγγραφέων παγκόσμια, αλλά και σανατορίων ως τόπο που εμπνέει την λογοτεχνία, με γνωστότερο ίσως το ‘’Μαγεμένο Βουνό’’ του Τόμας Μαν.</span></p><p class="p2" style="margin: 0px; line-height: normal; min-height: 20.3px;"><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><span class="s1"></span><br></span></p><p class="p1" style="margin: 0px; line-height: normal;"><span class="s1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><b>Ο εμφύλιος πόλεμος αποτελεί τη μεγάλη πληγή της σύγχρονης ιστορίας της χώρας μας.Πόσο δύσκολο ήταν για εσάς να διατηρήσετε τις ισορροπίες καταγράφοντας ένα τόσο ευαίσθητο θέμα ;</b></span></p><p class="p1" style="margin: 0px; line-height: normal;"><span class="s1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Δύσκολο γενικά, και ακόμα ένα δύσκολο τώρα, στο τρίτο βιβλίο της σειράς, που θα έχει τίτλο ‘’Η αγάπη στα χρόνια του εμφυλίου’’. Αναφέρθηκα και πριν στην ακόμα και τώρα φορτισμένη ιστορία του εμφυλίου. Κάθε εμφύλιος , όπως είναι φυσικός είναι φορτισμένος, σε κάθε χώρα, αλλά δίνει και θαυμάσια λογοτεχνικά έργα όπως το ‘’Για ποιόν χτυπάει η καμπάνα’’ του Χέμινγουεϊ και την ‘’Ελπίδα’’ του Αντρέ Μαλρώ για το ισπανικό το ‘’Όσα παίρνει ο άνεμος’’ της Μ. Μίτσελ και το ‘’Κόκκινο Σήμα του θάρρους’’ του Στίβεν Κρειν για αμερικανικό <span class="Apple-converted-space"> </span>, τον ‘’Ήρεμο Δον’’ του Σολόχωφ τον ‘’Δόκτωρα Ζιβάγκο’’ του Πάστερνακ για τον ρωσικό, του Βαλτινού, Αλεξάνδρου, Καζαντζάκη, Αβέρωφ, Κοτζιά κλπ. Για τον δικό μας.</span></p><p class="p2" style="margin: 0px; line-height: normal; min-height: 20.3px;"><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><span class="s1"></span><br></span></p><p class="p2" style="margin: 0px; line-height: normal; min-height: 20.3px;"><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><span class="s1"></span><br></span></p><p class="p1" style="margin: 0px; line-height: normal;"><span class="s1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><b>Με τον έρωτα να θριαμβεύει ακόμα και κάτω από τις πιο αντίξοες συνθήκες θέλατε να δώσετε ένα αισιόδοξο μήνυμα για τη ζωή και τη συνέχειά της;</b></span></p><p class="p1" style="margin: 0px; line-height: normal;"><span class="s1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Ακριβώς αυτό. Ο έρωτας και η αγάπη είναι η ελπίδα και τελικά νικά.</span></p><p class="p2" style="margin: 0px; line-height: normal; min-height: 20.3px;"><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><span class="s1"></span><br></span></p><p class="p2" style="margin: 0px; line-height: normal; min-height: 20.3px;"><span class="s1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"> </span><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0); font-family: 'Helvetica Neue Light', HelveticaNeue-Light, helvetica, arial, sans-serif;"><b>Εύλογο ερώτημα των αναγνωστών πώς συνδυάζεται η συγγραφική πορεία δύο συγγραφέων στο ίδιο βιβλίο ;</b></span></p><p class="p1" style="margin: 0px; line-height: normal;"><span class="s1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Είναι η δεύτερη συνεργασία μας. Ο κ. Γουργουλιάνης ήταν ο εμπνευστής των βιβλίων, γιατί γνώριζε το σανατόριο, τον γιατρό κλπ. Με βάση τα όσα μου διηγήθηκε το υλικό που είχε συγκεντρώσει, έγγραφα το βιβλίο, και μετά το συζητήσαμε μαζί, πριν τελική του μορφή. Έτσι είναι πραγματικά ένα κοινό έργο. Χωρίς τον κ. Γουργουλιάνη δεν θα είχε γραφτεί ούτε η ‘’Άννα’’ ούτε ο ‘’ Έρωτας’’. </span></p><p class="p2" style="margin: 0px; line-height: normal; min-height: 20.3px;"><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><span class="s1"></span><br></span></p><p class="p1" style="margin: 0px; line-height: normal;"><span class="s1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><b>Θα μας πείτε για τα λογοτεχνικά βραβεία <span class="Apple-converted-space"> </span>που θεσμοθετεί το Ίδρυμα Κώστας και Άρτεμις Κυριαζή ; </b></span></p><p class="p2" style="margin: 0px; line-height: normal; min-height: 20.3px;"><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><span class="s1"></span><br></span></p><p class="p1" style="margin: 0px; line-height: normal;"><span class="s1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"> Το Ίδρυμα "Κώστας και Άρτεμις Κυριαζή" σε συνεργασία με τις εκδόσεις Ωκεανός – Ενάλιος, θεσμοθετούν δύο νέα λογοτεχνικά βραβεία. Το πρώτο ‘’Κώστας Κυριαζής΄΄ για το καλύτερο ιστορικό μυθιστόρημα νέου συγγραφέα, το δεύτερο ‘’ Άρτεμις Κυριαζή’’ για λογοτεχνικό μυθιστόρημα. Τα έργα που θα επιλέγονται θα εκδίδονται από τις εκδόσεις ‘’Ωκεανός’’ .</span></p></div><div><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><br><br><br></span></div>Haritini Malissovahttp://www.blogger.com/profile/13175545986575302990noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-772551226592277452.post-53821003898046643082017-07-07T02:19:00.001-07:002017-07-09T03:39:30.654-07:00Ισίδωρος Ζουργός:"Δίπλα στο δέος του ιερού που υπάρχει εδώ και χιλιάδες
χρόνια έχει τώρα προστεθεί το δέος της τεχνολογίας...."<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"></p><div class="separator" style="clear: both;"><br></div><div class="separator" style="clear: both;"> <i><b>Ισίδωρος Ζουργός </b></i></div><div class="separator" style="clear: both;"><br></div><div class="separator" style="clear: both;"><br></div><div class="separator" style="clear: both;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhQFvTJQFmGbYsw1Int6T24JcP5vvMbkFd3oGSMQ2vJzxknzkB5Uz-D71f-MKqlf3_QyK3YkOegMjXRZB5ZpM-YYoiuin1ODF9FJTWyRn8_alUQ0u404JUGS-g5YlGBY-vp7VljvjkdCVLm/s640/blogger-image--693550633.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhQFvTJQFmGbYsw1Int6T24JcP5vvMbkFd3oGSMQ2vJzxknzkB5Uz-D71f-MKqlf3_QyK3YkOegMjXRZB5ZpM-YYoiuin1ODF9FJTWyRn8_alUQ0u404JUGS-g5YlGBY-vp7VljvjkdCVLm/s640/blogger-image--693550633.jpg"></a></div><br><p></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><br></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"></span><br></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText-Bold'; font-weight: bold;">"Δίπλα στο δέος του ιερού που υπάρχει εδώ και χιλιάδες χρόνια έχει τώρα προστεθεί το δέος της τεχνολογίας...."</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><br></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Τρία χρόνια μετά το βραβευμένο και αγαπημένο από αναγνωστικό κοινό και κριτικούς βιβλίο του "Σκηνές από τον Βίο του Ματίας Αλμοσίνο" ο Ισίδωρος Ζουργός παραδίδει στο αναγνωστικό κοινό το βιβλίο του "Λίγες και μια νύχτες" (εκδ.Πατάκη 2017).Πρόκειται για την Ιστορία του Λευτέρη Ζεύγου,που γεννήθηκε το 1898 και έζησε δύο ζωές. Η πρώτη, ως το χαμίνι που κρυφάκουγε τις αφηγήσεις του έκπτωτου σουλτάνου Αβδούλ Χαμίτ και η δεύτερη ως ο Ευγένιος Ζιρντό, ένας κοσμοπολίτης επιχειρηματίας ελληνογαλλικής καταγωγής.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Ο Ισίδωρος Ζουργός με άξονα το βιβλίο του που έχει ήδη αγαπηθεί,στη συζήτησή μας για τους αναγνώστες της εφ.Θεσσαλία αναφέρεται μεταξύ άλλων στην αξία της ιστορικής μνήμης,στα όρια που είναι ανάγκη να τηρεί ο συγγραφέας σχετικά με το χειρισμό των ηρώων του,στις αλλαγές που επέφερε ο νέος αιώνας και στις προσωπικές του αξίες και αρχές .</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"></span><br></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><br><span style="font-family: '.SFUIText';"></span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"><b>"Λίγες και μια νύχτες", το νέο σας μυθιστόρημα με διάχυτο το άρωμα της Θεσσαλονίκης του 20ού αιώνα. Θέλετε να μας δώσετε κάποια στοιχεία για το κίνητρο της συγγραφής του;</b></span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"></span><br></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Η ιστορία της Θεσσαλονίκης έχει πολλές κόγχες και κρύπτες. Μια από αυτές ήταν και η φυλάκιση του Αβδούλ Χαμίτ του Β΄ στην πόλη ύστερα από την εκθρόνισή του από τους Νεότουρκους στα 1909. Με ενδιέφερε πάντα η συνύπαρξη της μυθοπλαστικής φαντασίας με γεγονότα της Ιστορίας. Αυτό το βιβλίο ξεκινάει με λογοτεχνικούς χαρακτήρες που ζουν δίπλα στον αιχμάλωτο σουλτάνο.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Ένα άλλο κίνητρο της συγκεκριμένης αφήγησης ήταν η πρόθεση μου να αναπλάσω μυθιστορηματικά τη μαγευτική συνοικία των Εξοχών, ένα κόσμημα της Θεσσαλονίκης στις αρχές του εικοστού αιώνα. Σήμερα μπορεί κάποιος να πάρει μια γεύση αυτής της πάλαι ποτέ συνοικίας από τα μετρημένα αρχοντικά που έχουν σωθεί στη λεωφόρο Βασιλίσσης Όλγας. Για την ακρίβεια είναι μεγάλες επαύλεις βγαλμένες από το πιο συναρπαστικό κομμάτι του παρελθόντος της πόλης. Ένα από τα ερωτήματα αφετηρίας για τη συγγραφή του βιβλίου ήταν το τι είδους άνθρωποι ζούσαν εδώ;</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Όλοι όμως αυτοί οι τόποι και τα γεγονότα που ανέφερα, είναι μόνο η αρχή, γιατί το κουβάρι της μυθιστορηματικής αφήγησης, καθώς ξετυλίγεται, φιλοδοξεί να μιλήσει για πάθη και φιλοδοξίες, που αφορούν όλους τους ανθρώπους. Εν κατακλείδι το Λίγες και μία νύχτες δεν είναι επ’ ουδενί ένα βιβλίο τοπικού ενδιαφέροντος. Η Θεσσαλονίκη είναι απλώς η εξέδρα όπου το μυθιστόρημα ανεβαίνει για να απευθυνθεί σε όλους τους αναγνώστες.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"><b>Η αέναη αναζήτηση της ευτυχίας μέσα από την απόκτηση πλούτου και η διάψευση ότι το χρήμα φέρνει την ευτυχία ,είναι δύο από τα στοιχεία που διακρίνει ο αναγνώστης. Ήταν πρόθεσή σας να το καταδείξετε ;</b></span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Δε θα ήθελα να το αποκρυσταλλώσω έτσι ακριβώς, όμως η σχέση πλουτισμού, αυτοεπιβεβαίωσης και μοναξιάς ήταν μέσα στις αρχικές στοχεύσεις του βιβλίου. Μη ξεχνάτε ότι το μυθιστόρημα αναφέρεται σε μια εποχή όπου οι κοινωνικές ανισότητες ήταν αβυσσαλέες και η μοίρα των φτωχών εργατών οικτρά προδιαγραμμένη. Η τροχιά της ζωής ενός άντρα που επιχειρεί να μεταπηδήσει σε μια ανώτερη κοινωνική τάξη είναι εκ προοιμίου μυθιστορηματική. Ο έρωτας με ένα κορίτσι της αριστοκρατίας που ζούσε στη συνοικία των Εξοχών αύξησε αυτή τη σαγήνη κι έσπρωξε τον ήρωα σε έναν τυχοδιωκτικό βίο.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"><b>Ο έρωτας ως κινητήριος δύναμη για επιβίωση, για απόκτηση πλούτου, για την εξέλιξή μας (όχι πάντα θετική).Αν ο Λευτέρης Ζεύγος δεν είχε ερωτευθεί την Μίρζα ,θα είχε την ίδια πορεία στη ζωή του;</b></span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Όπως ακριβώς στη εξιστόρηση των πραγματικών γεγονότων όπου δεν μπορούμε να απαντήσουμε στο τι θα γινόταν αν, έτσι και στη μυθιστορηματική αφήγηση απάντηση δεν υπάρχει. Αν ο Λευτέρης δεν είχε ερωτευτεί το συγκεκριμένο κορίτσι, αυτό το βιβλίο δεν θα υπήρχε.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"> <b>Τα κεφαλαία που παρεμβάλλονται στο μυθιστόρημα με τίτλο "Στάσιμα" είναι μια ανάγκη του συγγραφέα να απολογηθεί ή να αποκαλυφθεί στον ήρωά του και να "υποψιάσει" τους αναγνώστες του για τα συγγραφικά τερτίπια ;</b></span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Η επιθυμία του συγγραφέα είναι να κλείσει το μάτι στους αναγνώστες, να παίξει μαζί τους τα παιχνίδια της γραφής, να τραβήξει την κουρτίνα που κρύβει την κουζίνα του και να τους μιλήσει για τα υλικά που χρησιμοποιεί αλλά και να μην αποκρύψει την πιθανή ακαταστασία που βασιλεύει εκεί. Λέγοντας να παίξει μαζί τους διευκρινίζω πως χρησιμοποιώ αυτό το ρήμα με όλη την πραγματική του βαρύτητα και σημασία. Τα παιδιά και οι ασχολίες τους αποτελούν μεγάλο σχολείο για τους ενήλικες, το παιχνίδι άλλωστε είναι μέσα στη φύση του ανθρώπου ανεξαρτήτου ηλικίας. Στην περίπτωση της τέχνης νομίζω πως είναι το ξελαχάνιασμά της, πως ελαφραίνει το μεγαλείο της και φωτίζει και άλλους τρόπους δημιουργίας.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"><b>Πόσο χρειάζεται να συμπάσχει ή να ταυτίζεται ο συγγραφέας με τους ήρωές του, αν δεχθούμε ότι σε όλες τις σχέσεις πρέπει να υπάρχουν όρια;</b></span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"><b> </b></span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Στα πρώτα κεφάλαια κάθε βιβλίου η ταύτιση και η συνοδοιπορία είναι απαραίτητες, αλλά, ξέρετε, όσο περνούν οι σελίδες οι λογοτεχνικοί χαρακτήρες ενηλικιώνονται και στην πορεία τους ανεξαρτητοποιούνται. Κανένας συγγραφέας δεν μπορεί να κουνάει τους ήρωές του με κάθε του καπρίτσιο σαν υπάκουες μαριονέτες. Οι ήρωες πια υπάρχουν, έχουν συγκρότηση, συνοχή, ζωή αλλά και προσωπικές ιδιαιτερότητες. Ο συγγραφέας - δημιουργός τους οφείλει να τους σεβαστεί, αν δε θέλει να γελοιοποιηθεί στα μάτια των αναγνωστών του.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"><b> Η μνήμη και ο χρόνος και η τοπική ιστορία δείχνουν να παίζουν σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη της μυθοπλασίας. Η διατήρηση της ιστορικής μνήμης πόσο σημαντική θεωρείτε ότι είναι ;</b></span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"></span><br></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Νομίζω απαραίτητη παρ’ όλο που η συζήτηση για την ιστορική πρόσληψη των γεγονότων μοιάζει ατελείωτη. Δεν μπορώ να φανταστώ καμιά στερεή προσωπικότητα, κανένα δημιουργικό νου, καμιά συνείδηση πολίτη χωρίς αυτή τη συγκρότηση που δίνει η αναζήτηση και η γνώση του παρελθόντος. Άλλωστε η διαμόρφωση της κάθε λογής συλλογικής ταυτότητας προϋποθέτει μια αποδοχή και χρήση του παρελθόντος για χάρη του παρόντος.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"><b>Ο Ευγένιος Ζιρντό έχει διαπράξει πολλά ατοπήματα και αδικήματα ,ωστόσο δεν μπορεί κάποιος να του προσδώσει το επίθετο "κακός". Τι άλλο θα μπορούσε να έχει διαπράξει για να τον χαρακτηρίσουμε έτσι;</b></span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Θα ήταν νομίζω προτιμότερο να αποφύγουμε τους κάθετους διαχωρισμούς και τις στεγανές κατηγορίες. Το μυθιστόρημα είναι ένα γραμματειακό είδος που προσφέρεται σε πιο σύνθετες απεικονίσεις της ανθρώπινης συνείδησης και συμπεριφοράς. Σε όλους τους χαρακτήρες συνυπάρχουν θετικά και αρνητικά στοιχεία σε διαφορετικές φυσικά αναλογίες. Δίπλα σε αυτά προσθέστε ακόμη την παιδεία του καθενός καθώς και τα πολιτιστικά συμφραζόμενα της κάθε εποχής, οπότε η ανθρώπινη κατάσταση φαίνεται ακόμη πιο περιπλεγμένη. Το ίδιο ακριβώς όπως στα μυθιστορήματα συμβαίνει και στη ζωή, παλεύουμε κάθε μέρα με αντιθετικές δυνάμεις μέσα μας και η συνισταμένη αυτών των δυνάμεων είναι η εικόνα μας στους άλλους.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"><b>Αν, όπως αναφέρεται στο οπισθόφυλλο, ο εικοστός αιώνας προκάλεσε ανήκεστο βλάβη στην ύπαρξη, τι πιστεύετε ότι έχει αλλάξει στα πρώτα δεκαεπτά χρόνια του αιώνα που διανύουμε;</b></span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"></span><br></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Νομίζω ότι δίπλα στο δέος του ιερού που υπάρχει εδώ και χιλιάδες χρόνια στις ανθρώπινες κοινωνίες, έχει τώρα προστεθεί το δέος της τεχνολογίας και ετερόκλητοι φόβοι που συνοδεύουν τον καθημερινό της καλπασμό. Το διαδίκτυο, για να αναφέρω μόνο ένα παράδειγμα, μεταμόρφωσε μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα τον κόσμο μας. Η πραγματικότητα του skype, για να γίνουμε ακόμη πιο συγκεκριμένοι, πριν από λίγες δεκαετίες απεικονιζόταν μόνο στις ταινίες επιστημονικής φαντασίας. Ποτέ άλλοτε στην ανθρώπινη ιστορία δεν ήταν προς διάθεση τόσα πολλά αγαθά χωρίς κόπο, όπως χιλιάδες θεατρικές παραστάσεις, ταινίες, μουσικές, τόσα πολλά με το πάτημα ενός πλήκτρου. Αλήθεια όμως ποιος μπορεί όμως να διαχειριστεί όλη αυτή την πληθώρα και να ωφεληθεί πραγματικά; Κι αυτά που γνωρίσαμε δεν είναι τίποτε μπροστά σε όλα αυτά που σχεδιάζονται και προγραμματίζονται. Νομίζω ότι είναι η πρώτη φορά στην ιστορία που ο άνθρωπος νιώθει πραγματικό δέος για τον ίδιο τον άνθρωπο.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"><b>Ποιες αξίες θεωρείτε αδιαπραγμάτευτες ;</b></span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Κατ’ αρχήν την αξία του να υπάρχουν αξίες και να κατονομάζονται. Ζώντας πολύ συχνά σε έναν πολτό σχετικοκρατίας και θολούρας είναι σημαντικό να προβάλλουμε αυτά στα οποία οι περισσότεροι από μας συμφωνούμε. Η αλληλεγγύη, η ανοχή, η παιδεία, ο σεβασμός στην παιδικότητα και η αναγνώριση της ιδιαιτερότητάς της, η δημοκρατία, ο σεβασμός της παράδοσης, τόσα πολλά…</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"><b>Ασχολείστε με τη συγγραφή ενός νέου βιβλίου;</b></span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Κάτι έχει ήδη γεννηθεί αλλά βρισκόμαστε ακόμη στην ενδομήτρια περίοδο, και ,όπως γνωρίζετε, αυτό το χρονικό διάστημα χρειάζεται περισυλλογή και σιωπή. Σας ευχαριστώ πολύ.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span></p><div class="separator" style="clear: both;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhTwK_kul3GhTAnLXNse8xmOFhRcnhtufNEjE1w8mWcsszJAQUhmkJUV54NT_IDeEnRhHRnSle1hfimi6WDwr4Otx0HRQRysE12ClbwDGEn_i_YvxDpyKbpZ-gR_KTZvLJ6xyCBhr9VbeYs/s640/blogger-image--1723007586.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhTwK_kul3GhTAnLXNse8xmOFhRcnhtufNEjE1w8mWcsszJAQUhmkJUV54NT_IDeEnRhHRnSle1hfimi6WDwr4Otx0HRQRysE12ClbwDGEn_i_YvxDpyKbpZ-gR_KTZvLJ6xyCBhr9VbeYs/s640/blogger-image--1723007586.jpg"></a></div><p></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><br></p><div><span style="font-family: '.SFUIText';"><br></span></div>Haritini Malissovahttp://www.blogger.com/profile/13175545986575302990noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-772551226592277452.post-74171680184171644732017-07-02T01:43:00.001-07:002017-07-02T01:45:21.248-07:00Πέρσα Κουμούτση :Η αξία ενός δημιουργού αργεί να φανεί"<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"></span></p><div class="separator" style="clear: both;"><br></div> <b>Πέρσα Κουμούτση</b><p></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"></span></p><div class="separator" style="clear: both;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEixDpwGJA9_xkT3xOvy4EYalRRhIzYutsRvEEWFs3ffLrSeDEckO6vYpQLIqsgB3AH1fMfO64aH4sPf6plPR-wghxSmdkStIoiO96_FlO-pTTf0hg8t-PEYfy2nhsErZ7KEVrDMv_WmlfnA/s640/blogger-image--316503710.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEixDpwGJA9_xkT3xOvy4EYalRRhIzYutsRvEEWFs3ffLrSeDEckO6vYpQLIqsgB3AH1fMfO64aH4sPf6plPR-wghxSmdkStIoiO96_FlO-pTTf0hg8t-PEYfy2nhsErZ7KEVrDMv_WmlfnA/s640/blogger-image--316503710.jpg"></a></div><br><p></p><p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><br></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"><b>"Η αξία ενός δημιουργού αργεί να φανεί"</b></span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"></span><br></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Το βιβλίο της "Αλεξανδρινές φωνές στην οδό Λέψιους" που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Μεταίχμιο και παρουσιάζεται τη Δευτέρα στις 7 το απόγευμα στο Public της πόλης μας είναι η αφορμή της συνομιλίας μας με την συγγραφέα Πέρσα Κουμούτση .</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Πρόκειται για ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον </span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">και ιδιαίτερο βιβλίο με άξονα τους ανθρώπους που περιστοίχιζαν τον Κωνσταντίνο Καβάφη. Ο κάθε χαρακτήρας που περιγράφει αποτελεί στην ουσία τον καθρέφτη του άλλου,από την προσωπική ιστορία του οποίου αποκαλύπτεται η αληθινή ιστορία του προηγούμενου.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Η συγγραφέας θα συνομιλήσει με τη δημοσιογράφο Ροσσάνα Πώποτα και με το αναγνωστικό κοινό .</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"></span></p><div class="separator" style="clear: both;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhJbCNYhVbojTOYZLAxHKGQrkZetnAWkvqPf86wEGWtG-W7ZzoEC5x75S3LLdlc6tInb7ArEQVTZ-ZunEIXO7E4C6T82bVPJwFjTkNaZokk6n3QDmp7wfSRrinTHymFMEpdRRwluh2xjeB8/s640/blogger-image-50861097.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhJbCNYhVbojTOYZLAxHKGQrkZetnAWkvqPf86wEGWtG-W7ZzoEC5x75S3LLdlc6tInb7ArEQVTZ-ZunEIXO7E4C6T82bVPJwFjTkNaZokk6n3QDmp7wfSRrinTHymFMEpdRRwluh2xjeB8/s640/blogger-image-50861097.jpg"></a></div><br><p></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"><b>Οι "Αλεξανδρινές φωνές στην οδό Λέψιους", είναι ένα βιβλίο με ήρωες- πρόσωπα που ζούσαν και συναναστρεφόταν με τον Κ.Καβάφη λίγο πριν τον θάνατό του. Θέλετε να μας πείτε λίγα λόγια ;</b></span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"><b> </b></span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Το βιβλίο έχει άμεση σχέση με τη φθορά και τον Χρόνο. Ο Κ. Π. Καβάφης, όπως έλεγε ο Καζαντζάκης, ήταν ένα πρόσωπο που αντιπροσώπευε τη φθορά, την παρακμή μιας εποχής, ιδίως προς το τέλος της ζωής του, γι" αυτό ξεκινώ το βιβλίο σχεδόν από το τέλος της ζωής του. Επίσης, είναι ένα πρόσωπο που συμβολίζει την πόλη που περιγράφω, αλλά και το τέλος μια εμβληματικής εποχής, όπου τοποθετώ την πλοκή. Οι χαρακτήρες που τον πλαισιώνουν, είναι γείτονες και φίλοι του-αν και δεν είχε πολλούς φίλους ο Καβάφης. Άνθρωποι, που σαν τον ίδιο, συνεχίζουν τις ζωές τους, ρίχνονται στα πάθη τους, χωρίς να αντιλαμβάνονται ότι όλα γύρω τους αλλάζουν σιγά σιγά, μεταμορφώνονται. Είναι τόσο απορροφημένοι και δοσμένοι στον μικρόκοσμό τους , στις ανάγκες και τις βαθύτερες επιθυμίες τους, που δεν ακούν τους χτύπους του ρολογιού του Χρόνου και της Ιστορίας να χτυπά απειλητικά.. Είναι οι φωνές τους, τα πρόσωπα αλλά και κυρίως τα προσωπεία τους...</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"><b>Τι σας ώθησε να θέλετε να φωτίσετε τα πρόσωπα όλων αυτών των ανθρώπων ;</b></span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"><b> </b></span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">O Καβάφης είναι άμεσα συνδεδεμένος με τη μνήμη αυτής της πόλης, τη συλλογική μνήμη αλλά και την ατομική, διότι πολλοί ήταν αυτοί που τον γνώρισαν και τον συναναστράφηκαν στα ελληνικά στέκια της Αλεξάνδρειας- παρότι είχε και πολλούς επικριτές. Ο ίδιος την εκθείασε και τη λάτρεψε όσο κανείς, αλλά την ίδια στιγμή ένοιωθε να ασφυκτιά στα στενά όρια ενός περίκλειστου κόσμου , της ελληνικής παροικίας, στην οποία θέλοντας και μη ανήκε. Οι άνθρωποι γύρω του έπαιξαν λοιπόν σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση των επιλογών της ποίησης του, της θεματολογίας του. Διότι κι αυτοί υπήρξαν πρωταγωνιστές σε πολλά από τα ποιήματα του, αποτέλεσαν δηλαδή την ‘πρώτη ύλη’ για την έμπνευσή του. Αυτή ακριβώς την πτυχή ήθελα να αναδείξω.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"><b>Κάθε κεφάλαιο του βιβλίου περιγράφει τη ζωή ενός διαφορετικού ήρωα κάθε φορά δίνοντας πάσα για το επόμενο με πρωταγωνιστή άλλον ήρωα .Θέλατε να καταδείξετε και πόσο αλληλένδετες είναι οι ζωές μας με τις ζωές των γύρω μας ;</b></span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Τα πρόσωπα που περιγράφω ζουν στον ίδιο δρόμο, την εμβληματική οδό Λέψιους. Είναι άνθρωποι από διαφορετικά κοινωνικά στρώματα, που όμως τους ενώνει ο τόπος και η ίδια αυτή ανάγκη : να ξεφύγουν από τα στενά όρια του «περίκλειστου» και μετέωρου κόσμου που τους έχει επιβληθεί, όπου όλοι γνωρίζουν τα πάντα για όλους. Κοινό τους γνώρισμα, η ανάγκη τους να βιώσουν τον έρωτα, μια ουσιαστικότερη ζωή, να αφεθούν στη μαγεία της πόλης, τις ηδονές της, χωρίς την εποπτεία και τον φόβο της επίκρισης των άλλων, όπως συνέβη και με τον Καβάφη. Η αθέατη πλευρά των χαρακτήρων πρωταγωνιστεί εδώ σε ένα κόσμο που δεν έπαψε ποτέ να κουβαλά τις αδυναμίες του. Έτσι ο κάθε χαρακτήρας που περιγράφω αποτελεί στην ουσία τον καθρέφτη του άλλου. Μέσα από την προσωπική του ιστορία αποκαλύπτεται η αληθινή ιστορία του προηγούμενου. Μια Εκεί εντοπίζεται και η ιδιαιτερότητα του βιβλίου.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"><b>Έχετε ζήσει στην Αίγυπτο. Ποιες είναι οι λέξεις που επικρατούν μέσα σας και με τις οποίες θα περιγράφατε τη χώρα αυτή ;</b></span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Αγάπη, ευγνωμοσύνη, σεβασμός, αλλά και θλίψη γιατί κι αυτή είναι μια χώρα που έχει περάσει τα πάνδεινα.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span><span style="font-family: '.SFUIText';"><b>Έχουν γραφτεί αρκετά βιβλία με θέμα τη ζωή του Καβάφη .Ξεχωρίζετε κάποιο από αυτά ;</b></span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Αν και το δικό μου δεν είναι ένα «καθαρόαιμο» βιβλίο για τον Καβάφη, αφού ο ίδιος καταλαμβάνει ένα μόνο μέρος του βιβλίου, πιστεύω πως όσα βιβλία που έχουν γραφτεί με θέμα της ζωή του είναι αξιόλογα και δεν μπορώ να διαλέξω ένα συγκεκριμένα.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"><b>Ο Κ.Καβάφης είναι ο σημαντικότερος ο πιο πολυμεταφρασμένος Έλληνας ποιητής </b></span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"><b>με τη φήμη για την ιδιαίτερη προσωπική του ζωή να μην στέκεται εμπόδιο στην καταξίωσή του. Θέλετε να σχολιάσετε ;</b></span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Ας μην ξεχνάμε ότι ο Καβάφης δέχτηκε μεγάλο πόλεμο, όχι μόνο από πολλούς συντοπίτες του και διανοητές της τότε παροικίας, αλλά κι από ανθρώπους των γραμμάτων εδώ στην Ελλάδα. Επομένως η καταξίωση του, έτσι όπως τη γνωρίζουμε σήμερα ήλθε αργότερα. Σε κάθε περίπτωση η αξία ενός δημιουργού αργεί να φανεί, άσχετα με τη προσωπική του ζωή ή τα εμπόδια που μπορεί να αντιμετωπίζει ενώ βρίσκεται ακόμα στη ζωή.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"><b>Οι γυναικείες μορφές που βρίσκονται στο επίκεντρο της μυθοπλασίας του βιβλίου σας σκιαγραφούν τα ήθη της εποχής .Ογδόντα χρόνια μετά πόσο η γυναίκα έχει καταφέρει να ζει αυτόνομα ;</b></span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Η γυναίκα έχει καταφέρει πολλά, αλλά δυστυχώς έχει ακόμα δρόμο να διανύσει.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"><b>Ποιοι είναι οι συγγραφείς που θαυμάζατε και σας έκαναν να θέλετε να γίνετε ομότεχνή τους;</b></span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"><b> </b></span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Όλοι οι μεγάλοι ‘δάσκαλοι’ της λογοτεχνίας άφησαν κάτι μέσα μου και πολλούς έχω θαυμάσει. Τη μεγαλύτερη όμως επιρροή τη δέχτηκα από τον νομπελίστα συγγραφέα Ν. Μαχφούζ , με το έργο του οποίου ασχολήθηκα επί σειρά ετών, χαρίζοντας μου αναγνώριση και πολλές διακρίσεις.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span><span style="font-family: '.SFUIText';"><b>Ποιο βιβλίο διαβάζετε αυτή την εποχή ;</b></span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"><b> </b></span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Ολοκληρώνω την ανάγνωση του βιβλίο της Ατγουντ το παιδί της Τρικυμίας κι αμέσως μετά έχω σκοπό να διαβάσω κι άλλα πολλά. Ανάμεσα σε αυτά ο Ινδικοπλεύστης του Γ. Βέη.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span><span style="font-family: '.SFUIText';"><b>Γράφετε ή μεταφράζατε κάποιο νέο βιβλίο ;</b></span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Για την ώρα ξεκουράζομαι. Σε ένα μόλις εξάμηνο εκδόθηκαν τρία βιβλία μου. Δυο στην Ελλάδα και ένα στην Αίγυπτο. Θέλω να τα χαρώ , να τα στηρίξω όσο μπορώ, προτού αρχίσω κάτι καινούριο.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"></span><br></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"><b>Βιογραφικό</b> </span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Η Πέρσα Κουμούτση, είναι συγγραφέας και μεταφράστρια λογοτεχνίας. Γεννήθηκε στο Κάιρο, Αιγύπτου και ήρθε στην Ελλάδα αφού ολοκλήρωσε τις σπουδές της στη Φιλοσοφική Σχολή του Αιγυπτιακού Πανεπιστημίου του Καΐρου. Από το 1993 ασχολήθηκε επαγγελματικά με τη λογοτεχνική μετάφραση από τα αραβικά και τα αγγλικά. Εκτός από έργα αγγλόφωνων συγγραφέων, έχει μεταφράσει το μεγαλύτερο μέρος του έργου του Αιγύπτιου νομπελίστα λογοτέχνη Ναγκίμπ Μαχφούζ από τα αραβικά, καθώς και έργα άλλων σημαντικών Αράβων δημιουργών. Το 2001, τιμήθηκε για το σύνολο των μεταφράσεών της με το Διεθνές Βραβείο Καβάφη, ενώ το αιγυπτιακό κράτος την έχει βραβεύσει δύο φορές για τη συνεισφορά της στα γράμματα. Έχει λάβει Ειδική Διάκριση από το Τμήμα Ελληνικών και Λατινικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αλ Αζχάρ ενώ έργα της έχουν μεταφραστεί στην αραβική γλώσσα.Από το 2002 μέχρι σήμερα έχει εκδώσει έξι μυθιστορήματα πάντα με κύριο άξονα τον διαπολιτισμικό διάλογο ανάμεσα στη Δύση και την Ανατολή. Τα βιβλία της "Στους δρόμους του Καΐρου" (2014), "Δυτικά του Νείλου" (2006) και "Αλεξάνδρεια στον δρόμο των ξένων" (2002) κυκλοφορούν από τον Εθνικό Οργανισμό Βιβλίου της Αιγύπτου .</span></p><p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"><br></span></p><p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"><br></span></p><p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"><br></span></p><p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"></span></p><div class="separator" style="clear: both;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjGISUXSlhYH2Z9Z_DLhEUnA9Hbt5hkKm8S3YbrT1Q5Bv63Xa-tdRhwmmOsca8INmyrU_GAmONF41-6rjP2JEMH0v_uRhhUDGYmXoBPWkHfaGv2FagA7mb9wn2P1CRrZO0EGbySfL0MsdHU/s640/blogger-image--1619541023.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjGISUXSlhYH2Z9Z_DLhEUnA9Hbt5hkKm8S3YbrT1Q5Bv63Xa-tdRhwmmOsca8INmyrU_GAmONF41-6rjP2JEMH0v_uRhhUDGYmXoBPWkHfaGv2FagA7mb9wn2P1CRrZO0EGbySfL0MsdHU/s640/blogger-image--1619541023.jpg"></a></div><br><p></p>Haritini Malissovahttp://www.blogger.com/profile/13175545986575302990noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-772551226592277452.post-63942644460815371132017-06-25T01:46:00.001-07:002017-06-25T01:46:15.091-07:00Αλκυόνη Παπαδάκη: Το καλό αργεί να βρει την πορεία του.Δεν χάνεται.Έχει
τη δύναμη να ξεχωρίσει.<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"></span></p><p style="margin: 0px; font-size: 12px; line-height: normal; font-family: Helvetica;"> Αλκυόνη Παπαδάκη: </p><p style="margin: 0px; font-size: 12px; line-height: normal; font-family: Helvetica;"> "Το καλό αργεί να βρει την πορεία του.Δεν χάνεται.Έχει τη δύναμη να ξεχωρίσει."</p><p style="margin: 0px; font-size: 12px; line-height: normal; font-family: Helvetica;"></p><div class="separator" style="clear: both;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhqTboTchUBqJg1K6agGR3QesEhwdBddt0YwQuACAr0VduSir00l6oThlOgzoSBrsfQaxgliL0cdrS22bvUNBndjIBL16u0zKTx4J6omLFaDBC2CIe0HLuDYhREyIxcNgg5IEIQheS1cei6/s640/blogger-image--1154298407.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhqTboTchUBqJg1K6agGR3QesEhwdBddt0YwQuACAr0VduSir00l6oThlOgzoSBrsfQaxgliL0cdrS22bvUNBndjIBL16u0zKTx4J6omLFaDBC2CIe0HLuDYhREyIxcNgg5IEIQheS1cei6/s640/blogger-image--1154298407.jpg"></a></div><p style="margin: 0px; font-size: 12px; line-height: normal; font-family: Helvetica;"><br></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"></span><br></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Συναντηθήκαμε με την κυρία Αλκυόνη Παπαδάκη στον κήπο του Xenia λίγες μέρες πριν.Το ραντεβού μας ήταν για τις 6.30 το απόγευμα,αφού στις 7.30 θα έπρεπε να βρίσκεται στη Λέσχη Βόλου για την παρουσίαση του νέου της βιβλίου "Μια ατέλειωτη φυγή"</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Στις 6.15 που ήμουν εκεί τη βρήκα ήδη να με περιμένει χαλαρή και ευδιάθετη πίνοντας τον καφέ της. Ένα διεισδυτικό βλέμμα έξυπνης γυναίκας αλλά και ένας γενναιόδωρα καλός λόγος ήταν τα πρώτα που εισέπραξα από την</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">αγαπημένη και πολυγραφότατη συγγραφέα.</span></p><p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"></span></p><div class="separator" style="clear: both;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjJBggLwPsGwRnndKjwNUwNNvEDJaHocif73b9PdS1tJZ3FSz64tOC9V9sii1WplGZ7jMUa_TQJdDvRNWJYVJapK50xucerF2zDebsLV5EF_ZtK4Nx7AjxW51Rgvm-a4fGVSWRKY6vuJEzU/s640/blogger-image--721062363.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjJBggLwPsGwRnndKjwNUwNNvEDJaHocif73b9PdS1tJZ3FSz64tOC9V9sii1WplGZ7jMUa_TQJdDvRNWJYVJapK50xucerF2zDebsLV5EF_ZtK4Nx7AjxW51Rgvm-a4fGVSWRKY6vuJEzU/s640/blogger-image--721062363.jpg"></a></div><br><p></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">"Να μιλάμε στον ενικό,σε παρακαλώ",μου είπε.Από την πρώτη στιγμή αισθάνθηκα σα να μιλάω με ένα πρόσωπο που έχω συναντήσει αρκετές φορές και η συζήτησή μας κράτησε αρκετά αφού έκλεισα το κινητό όπου κατέγραφα τη συνέντευξή μας.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Όλα της τα βιβλία εκδίδονται από τον οίκο Καλέντη,που τον αισθάνεται οικογένειά της,όπως ανέφερε μεταξύ άλλων .</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Έφυγα με έντονη την εντύπωση που μου άφησε η διάθεσή της για δημιουργικότητα και ζωή και η παρότρυνσή της να ασχολούμαστε όλοι με κάτι που αγαπάμε για να αποφεύγουμε την φθορά που φέρνει ο χρόνος και να προσπαθούμε κάθε μέρα να κάνουμε κάτι καλό ...</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"></span></p><div class="separator" style="clear: both;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhEpI08r1j2wZ6GGNu4Ekg8dkLO5OInDwIG1a1H4EpTjAxJ_ZXCnspDRccoNYpMxPdlU_nShi0wCcUXNrgwWxMjRUkC-DUpaKAWXTAn8SaYNAGCRQnn1kb8VtcrMRyHv2ZzO5QwAUCt3bt9/s640/blogger-image-1524078566.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhEpI08r1j2wZ6GGNu4Ekg8dkLO5OInDwIG1a1H4EpTjAxJ_ZXCnspDRccoNYpMxPdlU_nShi0wCcUXNrgwWxMjRUkC-DUpaKAWXTAn8SaYNAGCRQnn1kb8VtcrMRyHv2ZzO5QwAUCt3bt9/s640/blogger-image-1524078566.jpg"></a></div><br><p></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"></span><br></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText-Bold'; font-weight: bold;">Δώστε μας λίγα στοιχεία για το νέο σας βιβλίο «Μια ατέλειωτη φυγή»,κυρία Παπαδάκη.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Είναι το ημερολόγιο μιας γυναίκας, η οποία, τελειώνοντας τη ζωή της, είχε αφήσει αυτό το ημερολόγιο,στο οποίο είχε περιγράψει κάποιους χαρακτήρες και την ιστορία ανθρώπων που είχε γνωρίσει .Είναι πέντε οι ιστορίες.Και είναι ιστορίες που της είχαν δημιουργήσει μια χαρακιά μέσα στην ψυχή της.Μια χαρακιά όχι με την κακή έννοια.Έγραφε στο ημερολόγιό της τις ιστορίες αυτών των ανθρώπων. Το βρήκε ,λοιπόν, η ανηψιά της αυτό το ημερολόγιο μετά από έναν περίεργο θάνατο που είχε επιλέξει η ίδια για τον εαυτό της .</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Αυτό λοιπόν είναι το ημερολόγιο της Μαγδαληνής ή Μάγδας, που περιγράφει πέντε ιστορίες,πέντε χαρακτήρες ανθρώπων που είχε γνωρίσει αυτή η γυναίκα.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText-Bold'; font-weight: bold;">Προτιμήσατε την πρωτοπρόσωπη αφήγηση σ αυτό το βιβλίο σας, λοιπόν..</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Ναι, γιατί η Μάγδα γράφει σε πρώτο πρόσωπο. Βέβαια ,τους ανθρώπους αυτούς τους είχα γνωρίσει εγώ. Η Μάγδα, σε ό,τι αφηγείται, είμαι εγώ.Έκτός από τα παιδικά της χρόνια,βέβαια,που ήταν πολύ άσχημα ,ήταν τραγικά,αποτελούν στοιχεία μυθοπλασίας,είναι από άλλη ιστορία.Βέβαια,ούτε τα δικά μου ήταν καλά,αλλά δεν ήταν τέτοια.Ήταν οι συνθήκες διαφορετικές.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText-Bold'; font-weight: bold;">Τα κεφάλαια ,ωστόσο, "συνομιλούν» μεταξύ τους,παρόλο που διαπραγματεύεται το καθένα μια διαφορετική ιστορία...</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Ναι,έχω πλάσει τα κεφάλαια με τέτοιο τρόπο ,ώστε να φαίνονται καθαρά οι χαρακτήρες και οι ιστορίες τους.Μπορεί,λοιπόν,η κάθε ιστορία να διαβαστεί και ανεξάρτητα από τις υπόλοιπες.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText-Bold'; font-weight: bold;">Έχετε μια μεγάλη και αξιόλογη πορεία στο συγγραφικό χώρο.Πέρα από τους παλαιότερους μυθιστοριογράφους και αυτούς της γενιάς σας,βλέπετε ότι υπάρχουν άξιοι συνεχιστές σήμερα;</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Πάντα υπάρχουν νέοι άνθρωποι που προχωρούν παραπέρα.Αυτό που βλέπω είναι μια έλλειψη λογοτεχνίας ,όχι μυθοπλασίας ή αφήγησης βλέπω ότι υπάρχει ένα "κόντεμα" στη λογοτεχνία.Αυτό που κάνω εγώ,το ξεχωριστό και λίγοι άλλοι,αλλά όχι όλοι όσοι γράφουν ,είναι λογοτεχνία.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText-Bold'; font-weight: bold;">Κι αυτό που αποκαλούν γυναικεία λογοτεχνία;</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Δεν ξεχωρίζω εγώ γυναικεία και ανδρικά λογοτεχνήματα.Το ταλέντο είναι ταλέντο…</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText-Bold'; font-weight: bold;">Ωστόσο,όπως είπατε πριν, βλέπετε ότι υπάρχει κάποια έκπτωση,άρα και πιθανόν στις λίστες των ευπώλητων να υπάρχουν ανάλογα βιβλία;..</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Μιλάμε για τη ροζ λογοτεχνία ,που είναι ένα άλλο είδος.Οι γυναίκες επίσης ,διαβάζουν περισσότερο αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι ορθά την αποκαλούν γυναικεία λογοτεχνία..</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText-Bold'; font-weight: bold;">Εσείς,ποιο θεωρείτε καλό βιβλίο;</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Εγώ θεωρώ καλό ένα βιβλίο που σου ανοίγει παράθυρα στην ψυχή. Που κάνει την ψυχή σου να ταξιδεύει, που δημιουργεί φως κι ελπίδα μέσα σου ,ένα όνειρο…</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText-Bold'; font-weight: bold;">Είναι ένα ηχηρό μήνυμα ελπίδας κάθε βιβλίο σας;</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Από ό,τι καταλαβαίνω είναι και θα ήταν υπερβολική σεμνοτυφία να πω ότι δεν είναι, αφού το αντιλαμβάνομαι. Και πιστεύω πως ένα βιβλίο δεν έχει λόγο να υπάρχει αν δεν δίνει ανάλογα μηνύματα Και βέβαια, εμένα επειδή μου αρέσει η λογοτεχνία, θέλω και τα κείμενά μου να είναι λογοτεχνικά. Γι' αυτό χρησιμοποιώ πολλές παρομοιώσεις ,μεταφορές και όλα τούτα..</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText-Bold'; font-weight: bold;">Ποιοι συγγραφείς έδωσαν ώθηση στη δική σας πένα;</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Διάβαζα πολύ από μικρή όλους τους κλασικούς Έλληνες συγραφείς.Ο Καζαντζάκης με επηρέασε ιδιαίτερα -ήταν και πατριώτης μου.Με έκανε να νιώσω πόση αξία είχαν οι λέξεις και το βάρος και η σημασία κάθε λέξης.Να χρησιμοποιώ την λέξη στο σημείο εκείνο που να δίνει το βάρος και την ουσία της. Διάβαζα Μυριβήλη ,Βενέζη,Λουντέμη ,όλους αυτούς, οι οποίοι φυσικά, με επηρέασαν μέχρι να βρω τον δικό μου δρόμο.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText-Bold'; font-weight: bold;">Και σήμερα, που υπάρχουν τόσα βιβλία ,κρίνετε ότι η ποσότητα είναι σε βάρος της ποιότητας;</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Η ποσότητα δεν παίζει κανέναν ρόλο γιατί η ποιότητα πάντα διακρίνεται. Και το καλό( και δεν μιλώ μόνο για το βιβλίο)αργεί ,ίσως κάποιες φορές να βρει την πορεία του, αλλά στο τέλος τη βρίσκει. Δε χάνεται το καλό. Το καλό θα ξεχωρίσει. Έχει τη δύναμη να ξεχωρίσει.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText-Bold'; font-weight: bold;">Η γυναίκα, μέσα από τη δική σας ματιά και την εμπειρία σας, τι πιστεύετε ότι κέρδισε και τι έχασε στο πέρασμα των δεκαετιών;</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Άλλαξαν πάρα πολλά.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Καταρχάς κέρδισε την προσωπικότητα της ,να υπάρχει σαν άτομο να δίνει το στίγμα της, κέρδισε κάποια από τα θέλω της .Βέβαια ,τοαρνητικό είναι ότι δεν έχει τις παροχές που έχουν γυναίκες άλλων χωρών κι έτσι,παρόλο που έχει κατακτήσει όλα όσα είπα ,είναι αναγκασμένη να κάνει πράγματα που τη δεσμεύουν και την κουράζουν,επειδή έχει επωμιστεί μεγαλύτερο βάρος ευθυνών και δουλειάς..Παρόλο που τα σημερινά ζευγάρια μοιράζονται αρκετές ευθύνες,το βάρος συνεχίζει να πέφτει στη γυναίκα.Δεν υπάρχει απόλυτη ισότητα.Ακόμα η γυναίκα το παλεύει.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText-Bold'; font-weight: bold;">Παρόλο που μεσουρανούσατε συγγραφικά στις χρυσές δεκαετίες των συγγραφέων Life style εσείς δεν μπήκατε στη διαδικασία να γίνετε κάτι ανάλογο .</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Ποτέ δεν είχα σχέση με το δήθεν και μισώ ό,τι είναι δήθεν.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText-Bold'; font-weight: bold;">Τι νομίζετε ότι λείπει σήμερα στην Ελλάδα της Κρίσης;</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Όταν είμασταν νέοι, είχαμε όραμα.Αυτό λείπει σήμερα. Κι αν δεν έχεις όραμα, δεν μπορείς να βγεις και να αγωνιστείς..</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"> Γιατί δεν φτάνει μόνο το προσωπικό μας όνειρο.Χρειάζεται ένα συλλογικό όραμα.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText-Bold'; font-weight: bold;">Ξεχωρίζετε κάποιο από τα βιβλία σας;</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Όχι ,δεν ξεχωρίζω κάποιο από τα βιβλία μου, απλώς το τελευταίο είναι πάντα πιο κοντά μου ,το θυμάμαι καλύτερα, αλλά δεν αγαπώ κάποιο περισσότερο.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"></span><br></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText-Bold'; font-weight: bold;">Είναι όλα τους παιδιά σας;</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Όχι, δεν είναι παιδιά μου, γιατί για το παιδί μου θα γινόμουν θυσία,κάτι που δεν υα έκανα για κανένα βιβλίο μου, γι αυτό και θεωρώ λάθος να αποκαλούνται τα βιβλία μας παιδιά μας.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Έιναι,όμως,κομμάτια της ψυχής μου.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Κι επειδή πάντα τη μοίραζα την ψυχή μου,σε σημείο πολλές φορές να είναι εις βάρος μου, τα βιβλία μου είναι κομμάτια της ψυχής μου που δεν είναι εις βάρος μου.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText-Bold'; font-weight: bold;">Τα βιβλία σας Χειμωνιάτικη Λιακάδα και Το χρώμα του φεγγαριού είχαν μεταφερθεί στη μικρή οθόνη.Ποια εντύπωση σας άφησε η μεταφορά τους;</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Ήταν πολύ καλές σειρές,ιδιαίτερα η Χειμωνιάτικη Λιακάδα.Δεν ήταν αυτούσια μεταφορά ,επειδή η ατμόσφαιρα και η ποίηση που υπάρχει στα βιβλία μου δεν μεταφέρεται στην τηλεόραση.Θα μπορούσε να γίνει επιτυχημένα ενδεχομένως στον κινηματογράφο από έναν καλό σκηνοθέτη. Ήταν όμως γενικά καλές σειρές με καλούς ηθοποιούς.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Δεν μου απέδωσε εμένα κάτι ιδιαίτερο όλο αυτό ,γι'αυτό και όταν μου ξαναζήτησαν βιβλία είπα όχι.Δεν ήμουνα σίγουρη τι θα γίνει.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"></span><br></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText-Bold'; font-weight: bold;">Πώς θα θέλατε να κλείσουμε τη συζήτησή μας,κυρία Παπαδάκη;</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Ήθελα να σου πω σε σχέση με την ερώτηση που μου έθεσες πριν, για τους νέους:Bλέπω, επειδή έχω νέο παιδί,ένα νέο αγόρι πως ,παρόλο που έχουν αλλάξει πολύ οι συνθήκες ζωής στα δύο φύλα, σε σχέση με τη δική μου εποχή,το βάρος συνεχίζει να το έχει η γυναίκα.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"> Και πως οι νέοι χρειάζονται όραμα.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"></span><br></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"></span><br></p><p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"></p><div class="separator" style="clear: both;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEikTFIvSs_E-TrCofVT5mvGoVsMZaanmTVGcoRFI6V47aqCa7ONBbI68nbSthPivuiSGtgAFx5A-Nf2yz24SoaU8LTe5DVrQEKhvj4KuW7kgvpDMrdlMPmPw3NsgYKeWzWgd6-bwYs3ka8k/s640/blogger-image--585035361.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEikTFIvSs_E-TrCofVT5mvGoVsMZaanmTVGcoRFI6V47aqCa7ONBbI68nbSthPivuiSGtgAFx5A-Nf2yz24SoaU8LTe5DVrQEKhvj4KuW7kgvpDMrdlMPmPw3NsgYKeWzWgd6-bwYs3ka8k/s640/blogger-image--585035361.jpg"></a></div><br><p></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span></p><p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"><br></span></p><p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"></span></p><div class="separator" style="clear: both;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiK3MuVN2Aax6K8Ffsy7QkuK6Q_QClV32hB-FqdWgHCz8YBTCHM52GdQCWGfIDEu0nmIhqvaHMwFsyWgqH98j3oK3P2tCQvPDfVt5PN0Sppc9UhCXF_6erwq1pWUa4wCjObRhL-GDenOkxv/s640/blogger-image-2113575621.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiK3MuVN2Aax6K8Ffsy7QkuK6Q_QClV32hB-FqdWgHCz8YBTCHM52GdQCWGfIDEu0nmIhqvaHMwFsyWgqH98j3oK3P2tCQvPDfVt5PN0Sppc9UhCXF_6erwq1pWUa4wCjObRhL-GDenOkxv/s640/blogger-image-2113575621.jpg"></a></div><div class="separator" style="clear: both;"><br></div><div class="separator" style="clear: both;"><br></div><div class="separator" style="clear: both;"><br></div><div class="separator" style="clear: both;"><br></div><div class="separator" style="clear: both;"><div class="separator" style="clear: both;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjzpvev3_ubRswzvYkWM99l0y44Nn17mu5aklr0GSl74Pvnt0KXsy_XcgaGJDWhuXLelYYOOxPy2N0w11ZzTchOMXdDdG_4wu7F5bf3AmFc71Gh-PPIFTtjzfFZuyz-ReY6A0jwR6Mbdjbb/s640/blogger-image-711192838.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjzpvev3_ubRswzvYkWM99l0y44Nn17mu5aklr0GSl74Pvnt0KXsy_XcgaGJDWhuXLelYYOOxPy2N0w11ZzTchOMXdDdG_4wu7F5bf3AmFc71Gh-PPIFTtjzfFZuyz-ReY6A0jwR6Mbdjbb/s640/blogger-image-711192838.jpg"></a></div><br></div><br><p></p><div><br></div><div><div class="separator" style="clear: both;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgmXJ0cYhVY_LDTOehACLOPyc0a6AIO8kUOjEanGdyatWcxvlteYWkDKV5gtJI439B5BRMzvb9damk6i7XWkQhtBx_ih5Kf90dm_TzoAMqTutAynY165S1s3xwHGQYtY75dy2W-VTRKiAHa/s640/blogger-image-1007372300.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgmXJ0cYhVY_LDTOehACLOPyc0a6AIO8kUOjEanGdyatWcxvlteYWkDKV5gtJI439B5BRMzvb9damk6i7XWkQhtBx_ih5Kf90dm_TzoAMqTutAynY165S1s3xwHGQYtY75dy2W-VTRKiAHa/s640/blogger-image-1007372300.jpg"></a></div><br></div>Haritini Malissovahttp://www.blogger.com/profile/13175545986575302990noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-772551226592277452.post-34034627227516638542017-06-22T01:10:00.001-07:002017-06-22T01:14:26.193-07:00Μαίρη Κόντζογλου Η λογοτεχνία,δεν χωρίζεται σε καλή, γυναικεία,
ανδρική, δύσπεπτη ή εύπεπτη. Από τη στιγμή που μπαίνουν προσδιορισμοί
παύει να είναι ‘λογοτεχνία’<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"></span></p><p style="margin: 0px; line-height: normal; min-height: 22px;"><b style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"> Μαίρη Κόντζογλου </b></p><p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><br></p><div class="separator" style="clear: both;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi58jBokHAjX9a2pnqoZm6kQuIwi8xuM_NeH7_fJRQKFhyphenhyphenWC717BddLtxO8A8Mpcnxdv-cglQuULFUys_xvQuZ0Zu_tsqF7nhGvv4VmABf23ptW1U1cHE4exPaxV-cawjjci79Ne3_mxBwp/s640/blogger-image-1104512644.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi58jBokHAjX9a2pnqoZm6kQuIwi8xuM_NeH7_fJRQKFhyphenhyphenWC717BddLtxO8A8Mpcnxdv-cglQuULFUys_xvQuZ0Zu_tsqF7nhGvv4VmABf23ptW1U1cHE4exPaxV-cawjjci79Ne3_mxBwp/s640/blogger-image-1104512644.jpg"></a></div><br>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"><b>"Η λογοτεχνία,δεν χωρίζεται σε καλή, γυναικεία, ανδρική, δύσπεπτη ή εύπεπτη. Από τη στιγμή που μπαίνουν προσδιορισμοί παύει να είναι ‘λογοτεχνία’</b> .</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"></span><br></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"></span><br></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Με αφορμή το βιβλίο της Οι Μαγεμένες (Las Incantadas) που παρουσιάζεται στο Βόλο την Παρασκευή, 23 Ιουνίου 2017, στις 7 μ.μ.,στο Public Βόλου (Ογλ 28 & Ι. Κονταράτου 9) συνομιλήσαμε με την Μαίρη Κόντζογλου.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Για το βιβλίο θα μιλήσει η δημοσιογράφος Ροσσάνα Πώποτα ενώ η συγγραφέας θα συνομιλήσει με το κοινό και θα υπογράψει αντίτυπα του βιβλίου.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Στη συνέντευξη που παραχώρησε για τη εφ.Θεσσαλία η Μαίρη Κόντζογλου εξηγεί ποιες είναι είναι "οι Μαγεμένες",μιλά για την ανάγκη της γνώσης της τοπικής ιστορίας και τη διαφύλαξη της πολιτιστικής μας κληρονομιάς .</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"> Η Μαίρη Κόντζογλου, που καταξιώθηκε στο αναγνωστικό κοινό από την Τριλογία "Τα παλιά Ασήμια", μιλά για τον απόηχο της επιτυχίας της,για τη δυσκολία της μεγάλης φόρμας και καταθέτει την άποψή της για την αποκαλούμενη γυναικεία λογοτεχνία και τις λίστες των ευπώλητων βιβλίων.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span></p><p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"><br></span></p><p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"></span></p><div class="separator" style="clear: both;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiXuPdTjv8oZYqolZ0FvM4Gu6xandYs7R3yFAOSiLAhBgI6A8sXyCItuL-ZSuSL-xl6sKm8YtaNjgKX5fXs3aDUl224zAyr_DQJGKgpYkrLc6JbDvuDfjEB-N10bDhNLIFglvhYZJe70ZmV/s640/blogger-image-1593128864.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiXuPdTjv8oZYqolZ0FvM4Gu6xandYs7R3yFAOSiLAhBgI6A8sXyCItuL-ZSuSL-xl6sKm8YtaNjgKX5fXs3aDUl224zAyr_DQJGKgpYkrLc6JbDvuDfjEB-N10bDhNLIFglvhYZJe70ZmV/s640/blogger-image-1593128864.jpg"></a></div><br><p></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"><b>"Οι Μαγεμένες",ο τίτλος του νέου σας βιβλίου, βασισμένο σε ιστορικά στοιχεία. Τι ακριβώς ήταν οι Μαγεμένες ;</b></span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"></span><br></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Οι Μαγεμένες - Las Incantadas στα λαντίνο, τη γλώσσα των σεφαραδιτών Εβραίων της Σαλονίκης ή Στοά των Ειδώλων για τους Έλληνες είναι ένα ρωμαϊκό μνημείο το οποίο βρισκόταν στο κέντρο της πόλης, εξαιρετικής ομορφιάς και μεγάλης καλλιτεχνικής αξίας.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Πιθανόν να ήταν μέρος ενός μεγαλύτερου συγκροτήματος, γυμναστηρίου κατά πάσα πιθανότητα.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Το μνημείο, από τα ύστερα χρόνια του 2ου μΧ αιώνα που φιλοτεχνήθηκε, το σεβάστηκαν όλοι οι κατακτητές της πόλης –και ήταν πολλοί- , όπως και οι μεγάλοι σεισμοί που την χτύπησαν.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Το 1864 ο Γάλλος παλαιογράφος Εμανουέλ Μιλλέρ , με εντολή του αυτοκράτορα της Γαλλίας Ναπολέοντα του Γ’ και τη σύμφωνη γνώμη του σουλτάνου Αμπντούλ Αζίζ - η Σαλονίκη είναι ακόμη τουρκοκρατούμενη – φτάνει στην πόλη για να πάρει το μνημείο στο Παρίσι, παρά την θέληση όλων των κατοίκων, είτε ήταν χριστιανοί, εβραίοι ή μουσουλμάνοι.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Αυτό είναι το ιστορικό γεγονός με λίγα λόγια, για το οποίο ελάχιστα πληροφορημένοι είμαστε όλοι μας.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Η «απαγωγή των Μαγεμένων» είναι η πρώτη καταγραμμένη αρχαιοκαπηλία της Ελλάδας, σαφώς έχει προηγηθεί η απαγωγή των μαρμάρων του Παρθενώνα όμως δεν είναι καταγραμμένη πουθενά. Σε αντίθεση με τις ΜΑΓΕΜΕΝΕΣ , τις ΚΑΡΥΑΤΙΔΕΣ ΤΗΣ ΣΑΛΟΝΙΚΗΣ όπως λέγονται που η απαγωγή του έχει καταγραφεί , από τον ίδιο τον απαγωγέα, στις καθημερινές σχεδόν επιστολές προς την γυναίκα του.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"></span><br></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"> <b>Πού τελειώνει η ιστορία και πού αρχίζει η μυθοπλασία στο βιβλίο σας;</b></span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Με επίκεντρο την απαγωγή των Μαγεμένων έφτιαξα μια μυθιστορία που σαν τον κισσό σκαρφάλωσε πάνω στο ιστορικό γεγονός και το σφιχταγκάλιασε.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Θέλω να πω ότι το ιστορικό γεγονός της απαγωγής δεν βρίσκεται στο φόντο του μυθιστορήματος και έχει πλεχτεί μια μυθιστορία ανεξάρτητη από αυτό, αντίθετα, έχω βάλει τους ήρωες του βιβλίου να συμμετέχουν στην απαγωγή, είτε προσπαθώντας να την αποτρέψουν, κυρίως αυτό, είτε σαν συνεργοί του Μιλλέρ.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Ακόμη και ο ίδιος ο απαγωγέας είναι ένας από τους ήρωες του βιβλίου.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Φλογεροί επαναστάτες, αρχαιολόγοι και αρχαιοκάπηλοι, ελληνολάτρες και κερδοσκόποι, γυναίκες υποταγμένες, γυναίκες μοιραίες, δυναμικές ή καθηλωμένες στα κοινωνικά πρότυπα, άνθρωποι με ιδεώδη και άνθρωποι χωρίς ιερό και όσιο είναι οι ήρωες που συνθέτουν ένα πολύχρωμο, πολύγλωσσο και πολυθεϊκό παλίμψηστο.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"></span><br></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"><b>Πόσο δύσκολη είναι η συλλογή των ιστορικών πληροφοριών και η ένταξή τους μέσα σε ένα μυθιστόρημα;</b></span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Δεν είναι δύσκολη, αν γνωρίζεις τον τρόπο να ερευνάς και αν έχεις καλές πηγές. Τώρα δε με το διαδίκτυο, όλα γίνονται ευκολότερα. Απαιτείται, όπως σε όλα τα πράγματα, αφοσίωση και σύστημα.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"></span><br></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"><b>Η τοπική ιστορία δεν διδάσκεται στα σχολικά εγχειρίδια. Πόσο σημαντική θεωρείτε την ιστορική μνήμη ως κληρονομιά στο επόμενες γενιές και πόσο η λογοτεχνία μπορεί και οφείλει να βοηθήσει σ'αυτό;</b></span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">«Σβήνοντας ένα κομμάτι από το παρελθόν, είναι σαν να σβήνεις και ένα αντίστοιχο κομμάτι από το μέλλον» έχει πει ο Σεφέρης και δεν χρειάζεται να προσθέσω τίποτα άλλο.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Πιστεύω πως ναι, η λογοτεχνία βοηθάει και στο να γνωστοποιήσει ένα ιστορικό γεγονός ή πρόσωπο αλλά και στο να δείξει και κάποια άλλη πλευρά. Η Ιστορία συνήθως δεν γράφεται για να είναι αντικειμενική…</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Επίσης, είναι γνωστό πως «μιλάει» για βασιλείς, στρατηγούς, επιφανείς τέλος πάντων ανθρώπους και για μεγάλα γεγονότα. Υπάρχουν όμως πάντα προσωπικότητες και γεγονότα που παρά λίγο δεν έγιναν γνωστά, παρά λίγο δεν άλλαξαν τον ρου της ιστορίας και του κόσμου. Μπορούμε και από αυτά να μάθουμε.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"><b>"Τα Παλιά Ασήμια" αποτελούν μια τριλογία που αγαπήθηκε (από το πρώτο βιβλίο) ιδιαίτερα πολύ από τους αναγνώστες. Πόσο </b></span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"><b>σημαντικό είναι για εσάς να συνεχίσετε να παραδίδετε βιβλία που αφορούν το ευρύ αναγνωστικό κοινό ;</b></span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Σημαντικό για μένα είναι να συνεχίσω να γράφω βιβλία με θέματα που πρώτα από όλους συγκινούν εμένα και ανοίγουν τους συγγραφικούς μου ορίζοντες.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Αν αυτά τα θέματα αφορούν και πολλές χιλιάδες αναγνώστες ακόμη καλύτερα.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"><b>Γίνεται πολύς λόγος για την "γυναικεία" λογοτεχνία που απευθύνεται σε ευρύ κοινό που διαβάζει "εύπεπτα" βιβλία . Ισχύει αυτός ο διαχωρισμός; Ποια η δική σας άποψη ;</b></span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Η λογοτεχνία, όπως το λέει και η λέξη, δεν χωρίζεται σε καλή, γυναικεία, ανδρική, δύσπεπτη ή εύπεπτη. Από τη στιγμή που μπαίνουν οι επιθετικοί προσδιορισμοί παύει να είναι ‘λογοτεχνία’ .</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Ναι, όπως πάντα και όπως σε όλο τον κόσμο, κυκλοφορούν εύπεπτα, ροζ, φουξ, μοβ, ρομαντικά , όπως θέλουμε τα λέμε, βιβλία.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Δεν κάνουν όμως μόνο αυτά μεγάλες πωλήσεις. Υπάρχουν και εξαιρετικά βιβλία που γίνονται ευπώλητα. Αναφέρω την Ιωάννα Καρυστιάνη που θαυμάζω και παρακολουθώ ή το CONFITEOR του Ζάουμε πέρυσι που ήταν ένα θαυμάσιο και πολύ δύσκολο βιβλίο.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Όμως στην Ελλάδα, δυστυχώς, υπάρχει (ακόμη μία) διαστροφή για το συγκεκριμένο θέμα. Κάποιοι, χωρίς να έχουν διαβάσει, συνήθως τίποτα!, θεωρούν τα ευπώλητα «γυναικεία».</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Γιατί αποκλείεται ένα λογοτεχνικό βιβλίο να κάνει μεγάλες πωλήσεις;</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Η τέχνη είναι για όλους δεν είναι προνόμιο κάποιων συγκεκριμένων.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"></span><br></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"><b>Η μεγάλη φόρμα (το μυθιστόρημα) έχει λιγότερους εκπροσώπους σε σχέση με τα βιβλία μικρής φόρμας(διηγήματα,νουβέλες).Θεωρείτε δυσκολότερη τη μεγάλη φόρμα ;</b></span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Προσωπικά, θεωρώ δυσκολότερο το διήγημα. Αλλά, αντικειμενικά, νομίζω πως ναι, σε ένα μυθιστόρημα πρέπει να συνθέσεις, αποσυνθέσεις και ανακατανείμεις πολύ περισσότερα πρόσωπα, γεγονότα, συναισθήματα κλπ. Επίσης η δομή είναι πολύ περισσότερο απαιτητική.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"></span><br></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"><b>Ποιοι είναι οι συγγραφείς που έδωσαν ώθηση στη δική σας πένα;</b></span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Είναι πάρα πολλοί και είμαι ευτυχής που τους έχω διαβάσει/μελετήσει. Νομίζω πως ποτέ δεν θα τολμούσα να γράψω αν δεν είχα διαβάσει –και συνεχίζω ακάθεκτη- τόσο σπουδαία βιβλία. Αν πρέπει να πω έναν θα έλεγα τον Ν.Καζαντζάκη.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"> <b>Ποια βιβλία διαβάζετε αυτή την εποχή και θα θέλατε να μας συστήσετε;</b></span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Τώρα διαβάζω το «Στου Χατζηφράγκου» του Κοσμά Πολίτη, γράφτηκε το 1962 και το βρίσκω συγκλονιστικά ωραίο. Γλώσσα, δομή, μουσικότητα, πληροφορίες. Αριστούργημα! Πώς μου είχε ξεφύγει τόσα χρόνια;</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"></span><br></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"><b>Γράφετε κάτι καινούργιο αυτή τη χρονική περίοδο ;Θέλετε να μας πείτε;</b></span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Πάντα γράφω κάτι. Που από την αρχή δεν ξέρω τι θα γίνει. Γι’αυτό και δεν ανακοινώνω μέχρι να είμαι σίγουρη πως, το κείμενο και εγώ, έχουμε βρει ο ένας το στίγμα του άλλου.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span><span style="font-family: '.SFUIText';">Σας ευχαριστώ πολύ</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"></span><br></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"></span><br></p>
<p style="margin: 9px 0px 8px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"><img src="webkit-fake-url://C7D90EB3-92E3-45F2-A66D-E80E38ABA6A3/9DB22362-3BE6-4B99-91C0-4132D7891848-1-1280x960-oriented.png" alt="9DB22362-3BE6-4B99-91C0-4132D7891848-1-1280x960-oriented.png"></span></p><div><span style="font-family: '.SFUIText';"><br></span></div>Haritini Malissovahttp://www.blogger.com/profile/13175545986575302990noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-772551226592277452.post-28774623203374159812017-06-19T06:13:00.001-07:002017-06-19T06:15:26.296-07:00Σπύρος Πετρουλάκης "Μου αρέσει να καταπιάνομαι με δύσκολα θέματα και με
προβλήματα που ταλανίζουν την ελληνική οικογένεια"<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"></span></p><div class="separator" style="clear: both;"><br></div><div class="separator" style="clear: both;"><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"> <b>Σπύρος Πετρουλάκης </b></span></div><div class="separator" style="clear: both;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi7Y7rVqp_xupov6Y5N4nyDpg9aIezv8a02JkYSgNcVoEtmVxKkuzHdVGmetoa9W0_J0DxduguhDwPhVoSjPA3eynevPqeM5nKgQHOKN53_mpnex7-NzoLZqtVv4urpjJ4fiKS1r9-L5FFs/s640/blogger-image-354643183.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi7Y7rVqp_xupov6Y5N4nyDpg9aIezv8a02JkYSgNcVoEtmVxKkuzHdVGmetoa9W0_J0DxduguhDwPhVoSjPA3eynevPqeM5nKgQHOKN53_mpnex7-NzoLZqtVv4urpjJ4fiKS1r9-L5FFs/s640/blogger-image-354643183.jpg"></a></div>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"><b>"Μου αρέσει να καταπιάνομαι με δύσκολα θέματα και με προβλήματα που ταλανίζουν την ελληνική οικογένεια" </b></span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"></span><br></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Το βιβλίο του"Το τελευταίο δαχτυλίδι" "(εκδ.Μίνωας) είναι η αφορμή της συζήτησής μας με τον Σπύρο Πετρουλάκη .</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><br></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"></p><div class="separator" style="clear: both;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg13IJtFe3NXOchCR_XMp1Pp84Z943_i67deLMBnJwi3tQv9qGAmQGxDwbF_1TX0JynuptI8H9QkL9sKK1Jls9KHMRLDP1bAuKqmuUdVjZzfk3GSchER98-Zn_Ijtjs5q6hRfkONOXfkXO_/s640/blogger-image-619599981.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg13IJtFe3NXOchCR_XMp1Pp84Z943_i67deLMBnJwi3tQv9qGAmQGxDwbF_1TX0JynuptI8H9QkL9sKK1Jls9KHMRLDP1bAuKqmuUdVjZzfk3GSchER98-Zn_Ijtjs5q6hRfkONOXfkXO_/s640/blogger-image-619599981.jpg"></a></div><br><span style="font-family: '.SFUIText';"></span><p></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"><b>"Το τελευταίο δαχτυλίδι" ,το νέο σας μυθιστόρημα,η ασυνήθιστη ιστορία ενός ζευγαριού με πέντε δαχτυλίδια να γεμίζουν με ανατροπές τη ζωή τους.Πείτε μας λίγα λόγια.</b></span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Το τελευταίο δαχτυλίδι πραγματεύεται ένα πρωτότυπο θέμα, ένα θέμα ταμπού για την ελληνική κοινωνία, αυτό της παρένθετης μητρότητας. Οι ήρωες μου απλοί,ανθρώπινοι ,καθημερινοί άνθρωποι της διπλανής πόρτας, του ίδιου μας του σπιτιού, ζουν τις ζωές τους και εμείς κοιτάζοντας ποτέ από τα ανοιχτά παράθυρα και πότε μέσα από την κλειδαρότρυπα γινόμαστε συνένοχοι και συμμέτοχοι στα πάθη και στα λάθη τους. Είναι ένα μυθιστόρημα που υμνεί τη μητρότητα, τη φιλία και την ανιδιοτέλεια. Ένα πολυδιάστατο μυθιστόρημα με πολλές ανατροπές και εκπλήξεις που οι μέχρι τώρα κριτικές των αναγνωστών με έχουν ικανοποιήσει απόλυτα.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"></span><br></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"><b>Τι ήταν αυτό που σας έκανε να ασχοληθείτε με το ζήτημα της παρένθετης μητρότητας ;</b></span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Η υπογονιμότητα και οι δυσκολίες που αντιμετωπίζουν τα σημερινά ζευγάρια να τεκνοποιήσουν ήταν το έναυσμα για αυτή την ιστορία. Μου αρέσει να καταπιάνομαι με δύσκολα θέματα και με προβλήματα που ταλανίζουν την ελληνική οικογένεια. Κυρίως όμως με προκαλεί όλη αυτή η γνώση που αποκτώ από τους «γνώστες» προετοιμάζοντας το βιβλίο μου.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"></span><br></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span><span style="font-family: '.SFUIText';"><b>Το ανά χείρας βιβλίο σας είναι το τέταρτο μυθιστόρημά σας.Τι ήταν αυτό που σας έκανε να ασχοληθείτε με τη συγγραφή;</b></span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Δεν γνωρίζω ακριβώς τι με παρακίνησε να γράψω ένα μυθιστόρημα για ενήλικες. Δεν το έχω ψάξει διότι σαν ερώτημα δεν με έχει απασχολήσει ποτέ. Αντιθέτως ξέρω πολύ καλά γιατί γράφω στίχους, γιατί γράφω μουσική, γιατί σκαρώνω παραμύθια για παιδιά και θα σας το αποκαλύψω. Η μουσική και η στίχοι είναι για την καρδιά μου ενώ τα παραμύθια για την ψυχή μου.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"></span><br></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"><b>Έχετε γράψει και εφηβικά βιβλία.Εσείς διαβάζατε ως έφηβος λογοτεχνία;</b></span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Ως έφηβος ίσως να μην είχα διαβάσει καθόλου. Κανένα λογοτεχνικό βιβλίο! Η ζωή μου ήταν σπίτι – σχολείο, σχολείο – γυμναστήριο, αφού ο πρωταθλητισμός στο άθλημα του Ταεκβοντό δεν μου άφηνε πολλά περιθώρια για ξεκούραση και ελεύθερο χρόνο. Μεγαλώνοντας όμως και αμέσως μετά τον στρατό του έδωσα και κατάλαβε. Έτσι κατά κάποιο τρόπο ισορρόπησα το χάσμα και κέρδισα το χαμένο έδαφος.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"></span><br></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"><b>Ποιος είναι ο δικός σας αγαπημένος συγγραφέας ;</b></span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Είναι η Αλκυόνη Παπαδάκη την οποία την λατρεύω ως συγγραφέα, την αγαπώ ως άνθρωπο και την ζηλεύω για όλο αυτό το μεγαλείο της ψυχής της.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"></span><br></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"><b>Ποιο βιβλίο διαβάσατε πρόσφατα και θα θέλατε να μας προτείνετε ;</b></span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Τον Ερωτόκριτο του Βιτσέντζου Κορνάρου.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"></span><br></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"><b>Γιατί οι άνδρες δεν διαβάζουν λογοτεχνία;</b></span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Πω πω τι θέμα πιάσατε! Πιστεύω ότι χρειάζεται μια σύνθετη πολιτισμική ανάλυση αλλά η προσωπική μου άποψη είναι ότι εδώ τίθεται θέμα παιδείας και προτύπων. Τα αγόρια συνήθως δεν βλέπουν τους πατεράδες ή τους παππούδες τους να διαβάζουν και αυτή εικόνα σίγουρα καθοδήγει μια μελλοντική πορεία. Τους περασμένους αιώνες οι άνδρες κυρίως ήταν αυτοί που προήγαγαν τον πολιτισμό, ενώ στη σύγχρονη εποχή παρατηρούμε μια σχεδόν ολοκληρωτική αλλαγή πλεύσης. Σίγουρα όμως αυτή η ερώτηση δεν μπορεί να απαντηθεί απόλυτα σε ένα τόσο σύντομο κείμενο.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"></span><br></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"><b>Ποια είναι τα στοιχεία εκείνα που κάνουν ένα βιβλίο να θεωρείται "καλό";</b></span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Τα κριτήρια των αναγνωστών διαφέρουν. Η προσωπική μου άποψη πάντως είναι ότι για να μου άρεσε ένα βιβλίο και να το θεωρήσω «καλό» πρέπει να με κρατάει συνέχεια σε αγωνία. Να με διδάσκει, να με ξεγελάει εντέχνως και να μου ανατρέπει τα δεδομένα. Βαριέμαι αφάνταστα τα αέναα και αναπάντητα ερωτήματα που θέτουν οι ήρωες στον εαυτό τους και μέσα από την ατέρμονη αυτοψυχοθεραπεία τους ετοιμάζονται να στείλουν εμένα στον ψυχίατρο. Όχι, τα κλείνω αυτά τα βιβλία, όπως κι εκείνα που ο από μηχανής Θεός επεμβαίνει συνεχώς για να σώσει τους ήρωες από τις δυσκολίες. </span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"></span><br></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"> <b>Ποια αξία θεωρείτε αδιαπραγμάτευτη ;</b></span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Απαντώντας μονολεκτικά θα πω: Την ανθρωπιά. Αυτό κι αν έχει αξία</span></p>Haritini Malissovahttp://www.blogger.com/profile/13175545986575302990noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-772551226592277452.post-39751394971258875442017-06-11T02:30:00.001-07:002017-06-11T02:30:41.722-07:00Έλενα Χουζούρη:"Νέοι αμόρφωτοι,ακαλλιέργητοι, χωρίς ερωτηματικά και
αμφισβητήσεις εύκολη λεία σε φανατισμούς "<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"> <b>Έλενα Χουζούρη </b></span></p><p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"><b><br></b></span></p><p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"><b></b></span></p><div class="separator" style="clear: both;"><div class="separator" style="clear: both;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgKAOBVEqeejLZdF7rACtu_WBV46LfOfP-UxLC2y2LRbaa3qefDd47vh5GolROMT4JYF7nJrV2tfXaiw9hpaPiPc3ERJcjG-U6ccoopaytGYhL_77iSajZmk8gglsREG6jQZUR8arle8u7P/s640/blogger-image--2081353407.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgKAOBVEqeejLZdF7rACtu_WBV46LfOfP-UxLC2y2LRbaa3qefDd47vh5GolROMT4JYF7nJrV2tfXaiw9hpaPiPc3ERJcjG-U6ccoopaytGYhL_77iSajZmk8gglsREG6jQZUR8arle8u7P/s640/blogger-image--2081353407.jpg"></a></div></div><b><br></b><p></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><b><span style="font-family: '.SFUIText';"></span>"Νέοι αμόρφωτοι,ακαλλιέργητοι,</b></p><p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><b>χωρίς ερωτηματικά και αμφισβητήσεις εύκολη λεία σε φανατισμούς "</b></p><p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><b><br></b></p><p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><b><br></b></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"> Το βιβλίο της "Ο θείος Αβραάμ μένει πάντα εδώ"(εκδ.Πατάκη) παρουσίασε λίγες μέρες πριν στον Βόλο η Έλενα Χουζούρη.Το βιβλίο τιμήθηκε με το Βραβείο Πεζογραφίας για το έτος 2016 από το Περιοδικό Κλεψύδρα.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"></span><br></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"></p><div class="separator" style="clear: both;"><div class="separator" style="clear: both;"><br></div></div><p style="margin: 0px; line-height: normal; min-height: 22px;"><br></p><p style="margin: 0px; line-height: normal; min-height: 22px;">Η συνομιλία μας με την Έλενα Χουζούρη:</p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><b><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span><span style="font-family: '.SFUIText';">«Ο Θείος Αβραάμ μένει πάντα εδώ»,το μυθιστόρημά σας για το Ολοκαύτωμα των Εβραίων της Θεσσαλονίκης .Θέλετε να μας δώσετε κάποια στοιχεία;</span></b></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"></span><br></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Στο μυθιστόρημά μου, μια νεαρή φοιτήτρια Ιστορίας του Πανεπιστημίου του Τελ Αβίβ έρχεται στη Θεσσαλονίκη το 2012 με αφορμή το μεταπτυχιακό της σχετικά με τον βίο και το έργο του Αβραάμ Μπεναρόγια» του Γραμματέα της Φεντερασιόν. Στην πραγματικότητα θέλει να ανακαλύψει τις ρίζες της και προπαντός την ιστορία της αγαπημένης της γιαγιάς Λούνα και της χαμένης στο Ολοκαύτωμα, οικογένειάς της. Έχει μαζί της τρεις φωτογραφίες και κάποιες χειρόγραφες σημειώσεις της γιαγιάς της. Καθώς ψάχνει στη σημερινή Θεσσαλονίκη μέσα από τις λιγοστά σημάδια που βρίσκει, αναδεικνύεται η προπολεμική Θεσσαλονίκη και η ευτυχισμένη ζωή της οικογένειας της Λούνα, έως ότου μπαίνουν οι Ναζί στην πόλη. Στο επίκεντρο των ανακαλύψεων της νεαρής φοιτήτριας είναι ο μοιραίος έρωτας της γιαγιάς της με τον αντάρτη, μη Εβραίο, Παύλο, ο αιρετικός τρόπος διάσωσής της από το Ολοκαύτωμα, η παραμονή της στο Βουνό, η επιστροφή της, μετά την απελευθέρωση, σε μια, διαφορετική από εκείνη που γνώριζε, Θεσσαλονίκη και τέλος η περιπέτειά της μέχρι να φτάσει στην Παλαιστίνη, το 1946.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"></span></p><div class="separator" style="clear: both;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh_zx2P32y2_NtWDJpjJX0VGDwKdNKJOnMj-PZBq62AWlY28j0vXCYHzt5K0vxdbd3hhXfPWatsjWjQBSJ2VsGwc17GAJ3yfLW7D2VM_Rqt8xWFnWo-xniOzzSrXh3-chYcpe_JjPZOz7qp/s640/blogger-image-2123688866.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh_zx2P32y2_NtWDJpjJX0VGDwKdNKJOnMj-PZBq62AWlY28j0vXCYHzt5K0vxdbd3hhXfPWatsjWjQBSJ2VsGwc17GAJ3yfLW7D2VM_Rqt8xWFnWo-xniOzzSrXh3-chYcpe_JjPZOz7qp/s640/blogger-image-2123688866.jpg"></a></div><br><p></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"><b>Ποια ήταν η αφορμή για να ασχοληθείτε με ένα τόσο ευαίσθητο θέμα με θρησκευτικές προεκτάσεις ;</b></span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"></span><br></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Δεν νομίζω ότι το μυθιστόρημα έχει θρησκευτικές προεκτάσεις. Ο πατέρας της Λούνα, ο κύριος Ιακώβ δεν είναι καν θρησκευόμενος . Είναι ένας υπέρμαχος του διαφωτισμού, με ευρωπαική καλλιέργεια. Το ίδιο και ο γιος του και αδελφός της Λούνα, Αλμπέρτος. Ούτε και το Ολοκαύτωμα, είτε των Ελλήνων Εβραίων, είτε των άλλων Ευρωπαίων, οφειλόταν σε θρησκευτικούς λόγους. Όσο για μένα, αποφάσισα να γράψω για τους Θεσσαλονικείς Εβραίους, για τη ζωή τους στην αγαπημένη τους πόλη, για τον αντισημιτισμό και το πογκρόμ που υπέστησαν το 1931 και τέλος για το Ολοκαύτωμά τους όταν, πριν από χρόνια, συνειδητοποίησα πόσα λίγα ήταν γνωστά για αυτούς και την ιστορία τους. Γεγονός που, ευτυχώς, τα τελευταία χρόνια έχει αρχίζει να αλλάζει.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"></span><br></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"><b>Η νεαρή ηρωίδα σας, η Αλίζα, στην προσπάθειά της να ερευνήσει το παρελθόν της οικογένειάς της ανακαλύπτει επώδυνες ιστορίες. Πόσο οφείλουμε να κληροδοτούμε την πραγματική ιστορική αλήθεια στην νέα γενιά;</b></span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"></span><br></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"> Δεν πρόκειται για ποσοτικό ζήτημα αλλά ουσίας. Η ταυτότητά μας, ατομική –δεν εννοώ την αστυνομική- και συλλογική είναι άρρηκτα δεμένη με το παρελθόν. Το να γνωρίζουμε λοιπόν αυτό το παρελθόν, την Ιστορία και τις μικροιστορίες που το αποτελούν ισχυροποιεί το βλέμμα μας απέναντι στο σήμερα. Μας κάνει πιο ανοιχτούς, πιο σοφούς θα έλεγα. Εξάλλου άνθρωπος χωρίς μνήμη είναι ένας ανύπαρκτος άνθρωπος, όπως λέει η Λούνα.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"></span><br></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"> <b>Είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακό το γεγονός ότι είστε φανερά φορτισμένη και συγκινημένη κάθε φορά που μιλάτε για το ανά χείρας βιβλίο σας, παρόλο που πέρασε καιρός από την συγγραφή του.Είναι τόσο έντονο το αποτύπωμά του;</b></span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"></span><br></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Ναι, είναι πολύ έντονο. Το να προσπαθήσεις να μπεις στο ζόφο του Ολοκαυτώματος χωρίς μάλιστα να έχεις την οποιαδήποτε βιωματική σχέση, είναι μια εξαιρετικά ζόρικη και επώδυνη ψυχική διαδικασία.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"></span><br></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"><b>Τότε το Ολοκαύτωμα με το δραματικό απόηχο να ακούγεται μέχρι σήμερα. Σήμερα οι τρομοκρατικές επιθέσεις προερχόμενες από έναν άλλο φανατισμό απέναντι στη χριστιανική Δύση. Ποιες σκοπιμότητες υπήρχαν τότε και ποιες σήμερα;</b></span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"></span><br></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Το Ολοκαύτωμα αποτελεί την κορύφωση της ανθρώπινης τερατωδίας και ως εκ δεν μπορεί να συγκριθεί με τίποτα απολύτως ούτε καν με τα όσα σήμερα διαπράττει ο ISIS, ή οι φανατικοί ισλαμιστές τρομοκράτες. Κι αν θέλετε, στην δεύτερη περίπτωση μπορούν να βρεθούν σκοπιμότητες, όπως τις λέτε, στην πρώτη υπάρχει μόνον η απόλυτη έκφραση του απόλυτου Κακού.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"><b>Ποιο θεωρείτε ότι είναι το μεγαλύτερο αγαθό στη ζωή;</b></span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Μα η ζωή, φυσικά!</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"></span><br></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"> <b>Ποιος είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος για τους νεότερους ανθρώπους;</b></span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"> Να παραμένουν αμόρφωτοι, ακαλλιέργητοι, εφησυχασμένοι, χωρίς ερωτηματικά και αμφισβητήσεις, άρα εύκολη λεία στους απανταχού φανατισμούς. </span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"></span><br></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"> <b>Είστε ποιήτρια, δοκιμιογράφος, κριτικός και αρθρογράφος λογοτεχνίας. Ποιο κομμάτι της συγγραφικής σας δραστηριότητας σας εκφράζει περισσότερο αυτή την εποχή;</b></span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Είμαι και μυθιστοριογράφος, καθώς και το ότι έχω μακράν θητεία στην δημοσιογραφία. Μ’ άλλα λόγια, είμαι μία γραφιάς. Με την έννοια ότι έχω γράψει όλα τα είδη του γραπτού λόγου. Μου είναι δύσκολο να τα ξεχωρίσω, ξέρετε. Όλα τα αγαπώ πολύ. Στην ποίηση μόνον δεν έχω μείνει πιστή αν και νομίζω ότι οι παρακαταθήκες της έχουν περάσει και στα μυθιστορήματά μου.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><b><span style="font-family: '.SFUIText';"></span><br></b></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"><b>Ποιο βιβλίο διαβάσατε πρόσφατα και σας άρεσε πολύ;</b></span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Δύο βιβλία μου άρεσαν πολύ: Το Confiteor του Ζάουμε Καμπραί και τα «Βερολινέζικα Χρονικά» του Γιόζεφ Ροτ, αγαπημένου μου συγγραφέα.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"></span><br></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"><b>Ετοιμάζετε κάποιο νέο βιβλίο;</b></span><span style="font-family: '.SFUIText';"></span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"></span><br></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Μόλις πριν ένα χρόνο, τον περσινό Ιούνιο, παρέδωσα τον Θείο Αβραάμ. Τώρα ξεκουράζομαι. Εξάλλου, αφενός δεν είμαι της τάσης «γράφω ένα βιβλίο κάθε χρόνο», αφετέρου τα μυθιστορήματά μου- τουλάχιστον όσα έγραψα έως τώρα- απαιτούν πολλή μεγάλη προετοιμασία και έρευνα πριν γραφούν. Και τέλος γράφω μόνον όταν έχω να πω κάτι. Ελπίζω αυτό να συμβεί και στο μέλλον. Διαφορετικά προτιμώ να σωπάσω.</span></p><p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"><br></span></p><p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"><br></span></p><p style="margin: 0px; line-height: normal;"><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><span style="font-weight: bold; text-decoration: underline;">Βιογραφικό</span> </span></p><p style="margin: 0px; line-height: normal;"><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"></span></p><div class="separator" style="clear: both;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjCb7kb9jdhI3bBBX4CEqbq3S4V4-qpiWxifRaRo_vbyqAA_Y-4rRqsH23GFOczpwrnZxtsYWBrl03AvsHF8gN7xzErn65EQWYIK0k0OP86KH_eoGVBkuqd24F9HDLWKF89DLc_QAmRZpL6/s640/blogger-image-157843955.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjCb7kb9jdhI3bBBX4CEqbq3S4V4-qpiWxifRaRo_vbyqAA_Y-4rRqsH23GFOczpwrnZxtsYWBrl03AvsHF8gN7xzErn65EQWYIK0k0OP86KH_eoGVBkuqd24F9HDLWKF89DLc_QAmRZpL6/s640/blogger-image-157843955.jpg"></a></div><br><p></p><p style="margin: 0px; line-height: normal;"><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Η Έλενα Χουζούρη έχει εκδώσει έξι ποιητικές συλλογές, δοκίμια και μελέτες για πρόσωπα και θέματα της ελληνικής λογοτεχνίας ,μία συγκεντρωτική έκδοση κριτικών της για Έλληνες ποιητές και μία συγκεντρωτική έκδοση των ποιημάτων της (2011). Στην πεζογραφία εμφανίζεται τον Δεκέμβριο του 2004 με το μυθιστόρημα "Σκοτεινός Βαρδάρης" (Κέδρος), υποψήφιο για το Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας (βραχεία λίστα) και υποψήφιο για το βραβείο BALKANIKA 2006 - εκπροσωπώντας την Ελλάδα. Το φθινόπωρο του 2009 κυκλοφόρησε το μυθιστόρημά της "Πατρίδα από βαμβάκι" (Κέδρος), υποψήφιο για το Βραβείο Αναγνωστών, μυθιστόρημα που συμπεριελήφθη στη βραχεία λίστα των λογοτεχνικών βραβείων του περιοδικού "Διαβάζω". "Ο Σκοτεινός Βαρδάρης" έχει μεταφραστεί στα σερβικά, βουλγαρικά και τουρκικά. Ποιήματα, διηγήματα και κριτικές της έχουν δημοσιευτεί σε συλλογικές εκδόσεις, καθώς και σε λογοτεχνικά περιοδικά. Ως κριτικός λογοτεχνίας έχει συνεργαστεί με την "Καθημερινή" (1995-2000) και τη "Βιβλιοθήκη" της "Ελευθεροτυπίας" (2000-2009). Κατά καιρούς συνεργάζεται με τις "Αναγνώσεις" της "Αυγής". Οργάνωσε και διηύθυνε τις λογοτεχνικές σειρές "Γραφές της Αθωότητας" (1998) και "Ένα γράμμα για σένα" (2001) στις εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα. Διετέλεσε σύμβουλος έκδοσης ξένης λογοτεχνίας στις εκδόσεις Πατάκη (1992-1996) και ελληνικής λογοτεχνίας στις εκδόσεις Λιβάνη (1996-1999).</span></p><p style="margin: 0px; line-height: normal;"><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Για πολλά χρόνια εργάστηκε ως δημοσιογράφος στον τομέα πολιτισμού και βιβλίου στον αθηναϊκό ημερήσιο και περιοδικό Τύπο. Για δεκαοκτώ χρόνια ετοίμαζε και παρουσίαζε την εκπομπή βιβλίου "Ο φίλος μου κ. Γουτεμβέργιος" στο Πρώτο Πρόγραμμα (ΝΕΤ 105,8) της ΕΡΑ. Συνεργάστηκε για θέματα πολιτισμού στο τηλεοπτικό μαγκαζίνο "Τέχνη και Πολιτισμός" της δημόσιας τηλεόρασης (1987-1990). Επίσης συνεργάστηκε στην παρουσίαση βιβλίων στις τηλεοπτικές εκπομπές "Βιβλιόραμα", "Πνεύμα αντιλογίας" και "Έχει γούστο". Είναι μέλος της Ένωσης Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών (ΕΣΗΕΑ) και της Εταιρείας Συγγραφέων, στο Δ.Σ. της οποίας έχει χρηματίσει Αντιπρόεδρος (2009-2011) και Γενικός Γραμματέας (2011-2013).</span></p><p style="margin: 0px; line-height: normal;"><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Είναι μέλος της συντακτικής επιτροπής του ηλεκτρονικού περιοδικού "O Anagnostis".</span></p><p style="margin: 0px; line-height: normal;"><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><br></span></p><p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"><br></span></p><p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"></span></p><div class="separator" style="clear: both;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgyJh7B_FVvE2opLgBEW0pBgcGe27TulHV9KGxAQloKdrM_L4YK-FAUcodvD_8sdEXUXgBxRKQvoPeWl0Y7LEVaqIkqzN6v7M04FqI0VAWZmD2p9Cf_UoLnxZBsXiSSmo37RpFEF7d4iUpK/s640/blogger-image-1770147033.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgyJh7B_FVvE2opLgBEW0pBgcGe27TulHV9KGxAQloKdrM_L4YK-FAUcodvD_8sdEXUXgBxRKQvoPeWl0Y7LEVaqIkqzN6v7M04FqI0VAWZmD2p9Cf_UoLnxZBsXiSSmo37RpFEF7d4iUpK/s640/blogger-image-1770147033.jpg"></a></div><br><p></p><p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"><br></span></p>Haritini Malissovahttp://www.blogger.com/profile/13175545986575302990noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-772551226592277452.post-86386411994440013102017-06-04T01:13:00.001-07:002017-06-04T01:13:21.759-07:00Κώστας Κρομμύδας " Η εκδίκηση αρκετές φορές είναι και μια πράξη
λύτρωσης και όχι μόνο για αυτόν που τη διαπράττει"<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"> <b>Κώστας Κρομμύδας</b></span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><br></p><div class="separator" style="clear: both;"><b><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjGwu7PpzxaMbuB89UeQSvzInYWIjENQ6calhv76leiizI7pkxpYmZKx8gjZvzASkeQvo5hhYpWPfoXefNjYMZALZEDcTe2dxVfBlXcyKBYo17ubY80xWncQ0QbHUTFKTRU90VnSM-rD3C1/s640/blogger-image-554947168.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjGwu7PpzxaMbuB89UeQSvzInYWIjENQ6calhv76leiizI7pkxpYmZKx8gjZvzASkeQvo5hhYpWPfoXefNjYMZALZEDcTe2dxVfBlXcyKBYo17ubY80xWncQ0QbHUTFKTRU90VnSM-rD3C1/s640/blogger-image-554947168.jpg"></a></b></div><b><br></b><p></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"><b>" Η εκδίκηση αρκετές φορές είναι και μια πράξη λύτρωσης και όχι μόνο για αυτόν που τη διαπράττει" </b></span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"></span><br></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"></span><br></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Το νέο του μυθιστόρημα "Φως μέσα στη θύελλα",που κυκλοφορεί από τις εκδ.Διόπτρα ,είναι αφορμή της συνέντευξής μας με τον πρόσφατα βραβευμένο με βραβείο Public ( Κώστα Κρομμύδα.(ήρωας-ηρωίδα έμπνευση ).</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Η συζήτησή μας επεκτάθηκε και στην ιδιότητα του ηθοποιού,αφού ξεκίνησε γυρίσματα για τον τρίτο κύκλο επεισοδίων της σειράς The Durrells (υποψήφια για βραβείο BAFTA).</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"></span><br></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><b><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span><span style="font-family: '.SFUIText';">“Φως μέσα στη θύελλα,” το νέο ,πέμπτο μυθιστόρημά σας με έντονα στοιχεία αστυνομικού μυθιστορήματος. Θα μας δώσετε μια γενική εικόνα του;</span></b></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Γενικά αποφεύγω να χαρακτηρίζω τα βιβλία μου. Θέλω ο αναγνώστης να βάζει μόνος του αφού διαβάσει το βιβλίο την όποια ταμπέλα. Το ταξίδι της ανάγνωσης είναι μια μοναχική διαδικασία και ο καθένας «διαβάζει» με πολύ διαφορετικό τρόπο το ίδιο βιβλίο, σε σχέση με κάποιον άλλο. Η γενική εικόνα του βιβλίου είναι η εξής. Μια γυναίκα βρίσκεται στο μάτι του κυκλώνα, τόσο κυριολεκτικά όσο και μεταφορικά. Μια ιστορία εκδίκησης και πάθους. Όταν η καταιγίδα σαρώσει τα πάντα στο πέρασμά της και τα στοιχεία της φύσης ενωθούν με τη μανία του δολοφόνου, η επιμονή της Φωτεινής θα γίνει το μόνο Φως μέσα στη θύελλα…</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"><b>Η ηρωίδα σας Φωτεινή Μέλιου αν και μορφωμένη γυναίκα δείχνει λίγο μπερδεμένη και αφελής. Είναι εσκεμμένη η απόφασή σας να δομήσετε με αυτά τα στοιχεία τον χαρακτήρα της για να δείξετε πόσο επικίνδυνος μπορεί να αποβεί ο έρωτας για έναν άνθρωπο άγνωστο;</b></span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Θα διαφωνήσω. Είναι άλλο πράγμα να είσαι ευαίσθητος και άλλο αφελής. Μπερδεμένη ναι είναι και μάλιστα πολύ. Οι ήρωες των βιβλίων μου δεν αγγίζουν ποτέ την τελειότητα. Το ίδιο συμβαίνει και με τη Φωτεινή η οποία παλεύει σε πολλά επίπεδα ταυτόχρονα. Σε ό,τι αφορά τον έρωτα νομίζω πως έτσι και αλλιώς όταν συμβεί, η ανθρώπινη φύση μπαίνει σε μια επικίνδυνη διαδικασία την οποία δεν ορίζει η λογική. </span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"><b>Το κακό και η εκδίκηση, στην υπερφυσική τους διάσταση διατρέχουν την εξέλιξη της μυθοπλασίας .Υπάρχει περίπτωση να εκδικηθεί κάποιος χωρίς να υποστεί και ο ίδιος τις συνέπειες;</b></span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"></span><br></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Αυτό συμβαίνει και θα συμβαίνει, όσο υπάρχουν άνθρωποι που ξέρουν να κρύβουν τις πράξεις τους. Η Ιστορία μας το έχει δείξει περίτρανα άλλωστε. Όμως στην περίπτωση άνομων πράξεων πιστεύω στη θεία δίκη. Με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο. Αλλά πάντα θα υπάρχουν κάποιοι που θα ξεφεύγουν. Ας μην ξεχνάμε όμως πως η εκδίκηση αρκετές φορές είναι και μια πράξη λύτρωσης και όχι μόνο για αυτόν που τη διαπράττει… </span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"><b>Πριν από λίγες ημέρες λάβατε βραβείο Public στην κατηγορία «ήρωας - ηρωίδα έμπνευση» για το προηγούμενο βιβλίο σας ,"Ουρανόεσσα".Τι σημαίνει για εσάς αυτή η βράβευση;</b></span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Σημαίνει πολλά. Το γεγονός ότι ένας τόσο μεγάλος αριθμός αναγνωστών ανέδειξε την Ουρανόεσσα ως το καλύτερο βιβλίο στην κατηγορία «Ηρωίδα έμπνευση» μου δίνει πολύ μεγάλη δύναμη για να συνεχίσω αυτό που ξεκίνησα οκτώ χρόνια πριν. Από την άλλη ένα βραβείο μπορεί να μην σημαίνει και τίποτα αν δεν υπάρξει συνέχεια. Θεωρώ όμως, πως αυτή η στιγμή, θα είναι μια από τις πιο ξεχωριστές στην καριέρα μου ως συγγραφέας.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"><b>Το ευρύ κοινό σας γνώρισε από την ιδιότητά σας του ηθοποιού. Τι ήταν αυτό που σας έστρεψε στη συγγραφή βιβλίων;</b></span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Γράφω πολλά χρόνια πριν εκδοθεί το πρώτο μου βιβλίο. Δεν υπήρξε κάτι συνταρακτικό το οποίο με οδήγησε στο να γράψω. Όλα ήρθαν ομαλά και να που σήμερα μετράω έξι βιβλία. Το πρώτο μου που μιλά για τα προσωπικά μου βιώματα κατά την διαδικασία ανατροφής της κόρης μας, αλλά και τα πέντε επόμενα μου μυθιστορήματα. Τα τελευταία χρόνια ζω και αναπνέω για να γράφω.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"><b>Ποιο βιβλίο διαβάσατε πρόσφατα και θα θέλετε να μας προτείνετε;</b></span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">«Το αηδόνι» της Hannah Kristin</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"><b>Η κινηματογραφικότητα είναι άλλο ένα χαρακτηριστικό της αφήγησής σας. Πιστεύετε, ωστόσο, ότι μπορεί να μεταφερθεί σωστά ένα βιβλίο στην οθόνη;</b></span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Το «σωστά» κανείς δεν το γνωρίζει εκ των προτέρων. Η μεταφορά ενός βιβλίου στην οθόνη είναι από μόνη της ένα ρίσκο. Όμως ναι, θεωρώ πως όλα μου τα βιβλία έχουν αυτό που λέμε, κινηματογραφική πλοκή και θα μπορούσαν υπό προϋποθέσεις να μεταφερθούν είτε στο σινεμά είτε στην τηλεόραση.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"><b>Κατάγεστε από τα Τρίκαλα, αλλά ζείτε στην Αθήνα. Τι σημαίνει για εσάς ο τόπος σας και πόσο συχνά τον επισκέπτεστε;</b></span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Ο τόπος μου είναι οι ρίζες μου η δύναμη μου. Όταν ξεχνάς από πού είσαι είναι πολύ πιθανόν να διαλέγεις λάθος δρόμους για να πας. Πολλά από αυτά που γράφω έχουν τις ρίζες τους σε συναισθήματα και εικόνες που έζησα και συνεχίζω να ζω όποτε επισκέπτομαι τα Τρίκαλα.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"><b>Ηθοποιός, δάσκαλος υποκριτικής και συγγραφέας. Ποια ιδιότητά σας υπερισχύει αυτή την εποχή;</b></span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Δεν είναι δύσκολο να το καταλάβει κανείς, αν δει απλά την καθημερινότητα μου η οποία συναναστρέφεται γύρω από τη συγγραφή. Εξαίρεση βέβαια αποτελεί η συμμετοχή ως ηθοποιός, στη Αγγλική σειρά «The Durrells» κάτι για το οποίο είμαι πολύ χαρούμενος διότι για πρώτη φορά στην καριέρα μου συμμετέχω σε μια τόσο μεγάλη και διεθνή παραγωγή. Γενικά όμως απέχω συνειδητά από την Ελληνική πραγματικότητα κυρίως λόγω των συνθηκών αλλά και της ποιότητας των περισσότερων παραγωγών εδώ.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span><span style="font-family: '.SFUIText';"><b>Ετοιμάζετε κάποιο νέο βιβλίο; Θέλετε να μας πείτε;</b></span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Ήδη γράφω την επόμενη ιστορία και είμαι ενθουσιασμένος καθώς, αν και η κεντρική ιστορία διαφέρει πολύ από ότι έχω γράψει μέχρι σήμερα, θα «βαδίσω» σε πολύ γνώριμα μονοπάτια με εμένα. Τα υπόλοιπα λίγο πριν την έκδοση του βιβλίου…</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"><b>Κώστας Κρομμύδας </b></span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"><b>"Φως μέσα στη θύελλα"</b></span></p><p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"><b>εκδ.Διόπτρα </b></span></p><p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"><b></b></span></p><div class="separator" style="clear: both;"><b><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg9pxSo7ob_lHCA03IpPZC5DdxRf9nut6UN5SLo3CsR3BZIJ1SvPAlKiS8CYBJU_Q01GhHXxtwL4D6X9aYXtq8A6jV-VXI-Lbe_s2Ne91kD1HroyIX-2u_nlBJA4raJPufWngDuN0XFwbAn/s640/blogger-image-565999801.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg9pxSo7ob_lHCA03IpPZC5DdxRf9nut6UN5SLo3CsR3BZIJ1SvPAlKiS8CYBJU_Q01GhHXxtwL4D6X9aYXtq8A6jV-VXI-Lbe_s2Ne91kD1HroyIX-2u_nlBJA4raJPufWngDuN0XFwbAn/s640/blogger-image-565999801.jpg"></a></b></div><b><br></b><p></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Λίγο πριν αναλάβει τα καθήκοντά της στο Πανεπιστήμιο Μπέρκλεϊ, η παλαιοντολόγος Φωτεινή Μέλιου κάνει ένα ταξίδι στην Ελλάδα, στο νησί όπου μεγάλωσε, την Άθωρα. Η γνωριμία της, όμως, με τον Γκάμπριελ αλλάζει τα δεδομένα της ζωής της και η επιβλητική παρουσία του την παρασύρει σε πρωτόγνωρες καταστάσεις.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Μια απότομη και χωρίς προηγούμενο καταιγίδα ξεσπά στο νησί, εγκλωβίζοντας κατοίκους και επισκέπτες. Η ραγδαία επιδείνωση του καιρού αποκόπτει κάθε επικοινωνία και η Φωτεινή καλείται να βοηθήσει τις Αρχές όταν ένας ιερέας βρίσκεται άγρια δολοφονημένος.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Η αποκάλυψη ότι παρόμοιες δολοφονίες έχουν γίνει και σε άλλα μέρη του κόσμου περιπλέκει την κατάσταση. Στην Άθωρα δεν παγιδεύονται μόνο οι κάτοικοι, αλλά και ο δολοφόνος.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Ποιος ο ρόλος της Σοφί, της μυστηριώδους γυναίκας που χρόνια ζει σε μια σπηλιά του νησιού, απομονωμένη και αμίλητη;</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Όταν η καταιγίδα σαρώσει τα πάντα στο πέρασμά της και τα στοιχεία της φύσης ενωθούν με τη μανία του δολοφόνου, η επιμονή της Φωτεινής θα γίνει το μόνο Φως μέσα στη θύελλα.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"></span><br></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"> <b>Βιογραφικό</b> </span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Ο Κώστας Κρομμύδας είναι απόφοιτος του Εθνικού Θεάτρου. Έχει εργαστεί ως ηθοποιός στο θέατρο, στην τηλεόραση και στο σινεμά. Το 2017 συμμετείχε στον τρίτο κύκλο της δημοφιλούς αγγλικής σειράς The Durrells.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Το 2012 εκδόθηκε το πρώτο βιβλίο του Μπαμπά, Mεγάλωσέ με και το 2013 το πρώτο μυθιστόρημά του Η Ζωή που Έλειπε, το οποίο κυκλοφορεί και στην αγγλική γλώσσα με τον τίτλο Cave of Silence. Το 2014 εκδόθηκε το δεύτερο μυθιστόρημά του με τίτλο Ογκρέσα. Ακολούθησε το μυθιστόρημα Μη με Λησμόνει, το 2015 και Ουρανόεσσα το 2016.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"> Παραδίδει μαθήματα υποκριτικής και «δημόσιου λόγου-public speech». Επίσης διατηρεί καθημερινή ραδιοφωνική εκπομπή στο Love Radio 97,5. Αρθρογραφεί σε sites, εφημερίδες και περιοδικά.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"></span><br></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"></span><br></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"> </span></p>Haritini Malissovahttp://www.blogger.com/profile/13175545986575302990noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-772551226592277452.post-53683140825414023302017-05-21T02:29:00.001-07:002017-05-21T02:38:38.945-07:00Ρέα Γαλανάκη :"Το καλό μυθιστόρημα είναι σε άνθιση σήμερα ,παρόλο που
κοντά του ανθεί και η παραλογοτεχνία."<h1 style="margin: 0px; padding: 0px; border: 0px; outline: 0px; vertical-align: baseline; font-weight: normal; line-height: 32px;"></h1><p style="margin: 0.8em 0px; padding: 0px; border: 0px; outline: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"></span></p><div class="separator" style="clear: both;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgXIodmdt5uuCQxoRHfajGbkftjdejkByATkxrSg-1CpuVDO7Uw-bgegtAY3JM_Cd2nyY4dewMVtan3LLjcPqhozWTa-xYFqUDDzbLr55tnQ_eVV6dQ8K9-WCapOc4-a1BTirrE1VG_pQtT/s640/blogger-image--1614305414.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgXIodmdt5uuCQxoRHfajGbkftjdejkByATkxrSg-1CpuVDO7Uw-bgegtAY3JM_Cd2nyY4dewMVtan3LLjcPqhozWTa-xYFqUDDzbLr55tnQ_eVV6dQ8K9-WCapOc4-a1BTirrE1VG_pQtT/s640/blogger-image--1614305414.jpg"></a></div><br>Τα εργαστήρια δημιουργικής γραφής που διοργανώνει και φέτος ο IANOS είναι η αφορμή της συζήτησής μας με τη Ρέα Γαλανάκη. Η αγαπημένη και πολυβραβευμένη συγγραφέας που διδάσκει για δεύτερη χρονιά τα μυστικά της συγγραφής αποκαλύπτει στιγμές της δικής της συγγραφικής πορείας, ενώ καταθέτει τις απόψεις της για την πορεία του μυθιστορήματος στη χώρα μας αλλά και στοιχεία για το βιβλίο που ετοιμάζει.<p></p><p style="margin: 0.8em 0px; padding: 0px; border: 0px; outline: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Η Ρέα Γαλανάκη γεννήθηκε στο Ηράκλειο Κρήτης. Σπούδασε Ιστορία και Αρχαιολογία στην Αθήνα. Έχει εκδώσει μυθιστορήματα, διηγήματα, ποιήματα και δοκίμια. Ανήκει στα ιδρυτικά μέλη της Εταιρείας Συγγραφέων (το 1981). Έχει τιμηθεί δύο φορές με το Κρατικό Βραβείο (το 1999 για το μυθιστόρημα <em style="margin: 0px; padding: 0px; border: 0px; outline: 0px; vertical-align: baseline; line-height: inherit;">Ελένη ή ο Κανένας</em> και το 2005 για τη συλλογή διηγημάτων <em style="margin: 0px; padding: 0px; border: 0px; outline: 0px; vertical-align: baseline; line-height: inherit;">Ένα σχεδόν γαλάζιο χέρι</em>). Επίσης, έχει τιμηθεί με το Βραβείο Πεζογραφίας «Κώστα και Ελένης Ουράνη» της Ακαδημίας Αθηνών (το 2003 για το μυθιστόρημα <em style="margin: 0px; padding: 0px; border: 0px; outline: 0px; vertical-align: baseline; line-height: inherit;">Ο αιώνας των λαβυρίνθων</em>), με το Βραβείο «Νίκος Καζαντζάκης» του Δήμου Ηρακλείου Κρήτης το 1987 και με το «Βραβείο Αναγνωστών» του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου το 2006 για το μυθιστορηματικό χρονικό <em style="margin: 0px; padding: 0px; border: 0px; outline: 0px; vertical-align: baseline; line-height: inherit;">Αμίλητα, βαθιά νερά</em>. Το μυθιστόρημά της <em style="margin: 0px; padding: 0px; border: 0px; outline: 0px; vertical-align: baseline; line-height: inherit;">Ο βίος του Ισμαήλ Φερίκ πασά</em> είναι το πρώτο ελληνικό βιβλίο που εντάχθηκε από την UNESCO στην «UNESCO Collection of Representative Works» (1994), ενώ το <em style="margin: 0px; padding: 0px; border: 0px; outline: 0px; vertical-align: baseline; line-height: inherit;">Ελένη ή ο Κανένας</em> διεκδίκησε το Ευρωπαϊκό Βραβείο «Αριστείον» μπαίνοντας στην τελική τριάδα των υποψήφιων έργων (1999). Έργα της έχουν μεταφραστεί σε δεκαπέντε γλώσσες: αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά, ισπανικά, ιταλικά, ολλανδικά, τσεχικά, βουλγαρικά, σουηδικά, λιθουανικά, τουρκικά, αραβικά, κινεζικά, εβραϊκά και αλβανικά.</span></p><p style="margin: 0.8em 0px; padding: 0px; border: 0px; outline: 0px; vertical-align: baseline;"><strong style="margin: 0px; padding: 0px; border: 0px; outline: 0px; vertical-align: baseline; line-height: inherit; -webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Επαναλαμβάνονται και φέτος τα εργαστήρια δημιουργικής γραφής από τον Ιανό. Τι ακριβώς προσφέρουν τα συγκεκριμένα σεμινάρια και σε ποιους απευθύνονται, κυρία Γαλανάκη;</strong></p><p style="margin: 0.8em 0px; padding: 0px; border: 0px; outline: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Τα εργαστήρια δημιουργικής γραφής είναι μια σύγχρονη μορφή εκπαίδευσης που απευθύνεται σε ενήλικες. Τους προσφέρει τη δυνατότητα να καλλιεργήσουν την επιθυμία τους να γράψουν, αλλά και να προσδιορίσει καλύτερα ο καθένας με ποιο τρόπο θα προσεγγίσει το θέμα του. Μεγάλη, επίσης, σημασία έχει και η ενίσχυση της αυτοπεποίθησης, ανάλογα με την προσωπικότητα και τα ενδιαφέροντα του καθενός. Σ’ αυτή τη μορφή εκπαίδευσης, οι ενήλικες έχουν τη δυνατότητα να διαλέξουν οι ίδιοι τον δάσκαλό τους, σε αντίθεση με άλλες μορφές εκπαίδευσης.</span></p><p style="margin: 0.8em 0px; padding: 0px; border: 0px; outline: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Τα εργαστήρια απευθύνονται σε ανθρώπους διαφορετικής ηλικίας, μόρφωσης, επαγγέλματος και οικονομικής εμβέλειας, γεγονός που κάνει εξαιρετικά ενδιαφέρουσα και ζωντανή την όλη διαδικασία, δημιουργεί μάλιστα και ανθρώπινες σχέσεις. Κατά κάποιο τρόπο, υπάρχει μια «μικροκοινωνία» στο μάθημα. Μαθητές από προηγούμενα εργαστήρια συνεχίζουν να συναντιούνται και να συζητούν αναμεταξύ τους για τα κείμενα που γράφουν. Μερικοί μαθητές έχουν ήδη εκδώσει λογοτεχνικά βιβλία και θέλουν να προχωρήσουν ένα βήμα παραπέρα με τις γνώσεις που θα τους προσφέρει το εργαστήριο, οι περισσότεροι θέλουν να αφηγηθούν μια συγκεκριμένη ιστορία και αναζητούν τον τρόπο, κάποιοι έρχονται για να μορφωθούν και να γίνουν καλύτεροι αναγνώστες.<br></span></p><blockquote style="margin: 20px 0px 30px; padding: 0px 30px 0px 50px; border: 0px; outline: 0px; vertical-align: baseline; background-image: url(http://diastixo.gr/media/jbtype/images/coquette/quoteL.png); quotes: none; font-style: italic; line-height: 1.5em; background-repeat: no-repeat no-repeat;"><p style="margin: 0.8em 0px; padding: 0px; border: 0px; outline: 0px; vertical-align: baseline; background-image: url(http://diastixo.gr/media/jbtype/images/coquette/quoteR.png); background-position: 100% 100%; background-repeat: no-repeat no-repeat;"><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Το καλό μυθιστόρημα είναι σε άνθιση σήμερα, παρόλο που κοντά του ανθεί και η παραλογοτεχνία, αλλά μαζί βαδίζουνε στην πιο εμπορική για το βιβλίο εποχή μας, μαζί βαδίζαν πάντοτε. Δεν πειράζει, φτάνει να μπορούμε να τα ξεχωρίσουμε την ήρα από το στάρι.</span></p></blockquote><p style="margin: 0.8em 0px; padding: 0px; border: 0px; outline: 0px; vertical-align: baseline;"></p><p style="margin: 0.8em 0px; padding: 0px; border: 0px; outline: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><strong style="margin: 0px; padding: 0px; border: 0px; outline: 0px; vertical-align: baseline; line-height: inherit;">Τι είναι αυτό που έχει στρέψει τα τελευταία χρόνια ανθρώπους κάθε ηλικίας </strong><br><strong style="margin: 0px; padding: 0px; border: 0px; outline: 0px; vertical-align: baseline; line-height: inherit;">στη δημιουργική γραφή;</strong></span></p><p style="margin: 0.8em 0px; padding: 0px; border: 0px; outline: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Ίσως έχει γίνει πια συνειδητό ότι τα εργαστήρια είναι μια έγκυρη μορφή εκπαίδευσης ενηλίκων, που σχετίζεται πάντως με την εγκυρότητα των συντελεστών. Ίσως έχει πάψει να ντρέπεται ο κόσμος, προπαντός οι άντρες, για την αγάπη τους προς τη λογοτεχνία και την επιθυμία τους να γράψουν. Ίσως τα πράγματα δείχνουν πιο εύκολα σήμερα στον εκδοτικό χώρο, χωρίς να είναι πάντα. Κι εγώ η ίδια απορώ πώς, μέσα στη συνεχιζόμενη κρίση, πολλοί, ακόμη και άνεργοι, έρχονται για να καλλιεργήσουν αυτό που αγαπούν, αλλά σκέφτομαι ότι αυτό μπορεί να είναι και μια πολύ σωστή αντίδραση στο ζοφερό κλίμα που μας περιβάλλει.</span></p><p style="margin: 0.8em 0px; padding: 0px; border: 0px; outline: 0px; vertical-align: baseline;"><strong style="margin: 0px; padding: 0px; border: 0px; outline: 0px; vertical-align: baseline; line-height: inherit; -webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Το μυθιστόρημα είναι το λογοτεχνικό είδος το οποίο διδάσκετε εσείς. Με ποιο τρόπο μεταφέρετε τις γνώσεις σας;</strong></p><p style="margin: 0.8em 0px; padding: 0px; border: 0px; outline: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Έχω δώσει στο μάθημά μου τον τίτλο «Κλειδιά κι αντικλείδια». Το πρώτο προκειμένου να κατανοήσουν οι μαθητές την τεχνική, τα τεχνάσματα δηλαδή με τα οποία «κλειδώνει» ο συγγραφέας την αφήγησή του σε ένα μεγάλο κείμενο, το δεύτερο προκειμένου να μάθουν πώς να αποκρυπτογραφούν αυτά τα καλά κρυμμένα μυστικά της συγγραφής και να μπορούν να χειριστούν οι ίδιοι ό,τι τους ταιριάζει. Αυτό θα τους βοηθήσει να τολμήσουν να γράψουν ή να προχωρήσουν σε ένα ανολοκλήρωτο έργο τους. Το λιγότερο, ίσως, μα ο –πιστεύω– εξίσου σημαντικό, είναι να γίνουν πολύ καλύτεροι αναγνώστες τελειώνοντας το εργαστήριο.</span></p><p style="margin: 0.8em 0px; padding: 0px; border: 0px; outline: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Με αυτή την οπτική, αναπτύσσω με τον απλούστερο δυνατό τρόπο διάφορα θεωρητικά ζητήματα, και ζητώ –χωρίς όμως να είναι υποχρεωτικό– γραπτές ασκήσεις από τους μαθητές, οι οποίες και συζητιούνται από όλους μας μέσα στο εργαστήριο. Δεν θέλω όμως να επεκταθώ σε περισσότερα.</span></p><p style="margin: 0.8em 0px; padding: 0px; border: 0px; outline: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Επιμένω, φυσικά, στην πολύ μεγάλη σημασία που έχει η καλή λογοτεχνία στη ζωή του καθενός μας, όχι μόνο από την άποψη της γλωσσικής καλλιέργειας αλλά και για τη συγκρότηση του ίδιου του εαυτού μας.<br><img src="http://diastixo.gr/images/images/interviews/2017/ianos-ergastiria17.jpg" alt=" Ρέα Γαλανάκη: συνέντευξη στη Χαριτίνη Μαλισσόβα" style="margin: 5px; padding: 0px; border: 0px; outline: 0px; vertical-align: baseline; box-sizing: content-box; opacity: 1; visibility: visible;"></span></p><p style="margin: 0.8em 0px; padding: 0px; border: 0px; outline: 0px; vertical-align: baseline;"><strong style="margin: 0px; padding: 0px; border: 0px; outline: 0px; vertical-align: baseline; line-height: inherit; -webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Η γενιά σας έχει να επιδείξει αξιόλογους μυθιστοριογράφους. Πώς βλέπετε την πορεία του μυθιστορήματος, και γενικότερα της μεγάλης φόρμας, σήμερα;</strong></p><p style="margin: 0.8em 0px; padding: 0px; border: 0px; outline: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Όσο μπορώ να παρακολουθώ τα πράγματα, θα έλεγα ότι και το μυθιστόρημα (η μεγάλη φόρμα) και το διήγημα (η μικρή φόρμα) συνεχίζουν να έχουν αξιόλογους συγγραφείς στην Ελλάδα, και αλλού. Κατά τη γνώμη μου η μικρή φόρμα δεν ανθίζει ανεξάρτητα από τη μεγάλη, ούτε και η μεγάλη χωρίς τη μικρή. Είναι άρρηκτα δεμένες σε μια κοινή πορεία, αφού για πεζογραφία πρόκειται και στις δυο περιπτώσεις. Απορώ μάλιστα με κάποιους αβασάνιστους, επιπόλαιους αφορισμούς, που ακούστηκαν τελευταία, ότι δήθεν δεν υπάρχει μόνο μυθιστόρημα στην Ελλάδα σήμερα, αλλά μόνο διήγημα. Ύπουλοι, και με πονηρό σκοπό, μου φαίνονται αυτοί οι αφορισμοί.</span></p><p style="margin: 0.8em 0px; padding: 0px; border: 0px; outline: 0px; vertical-align: baseline;"><strong style="margin: 0px; padding: 0px; border: 0px; outline: 0px; vertical-align: baseline; line-height: inherit; -webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Υπάρχουν αξιόλογοι συνεχιστές;</strong></p><p style="margin: 0.8em 0px; padding: 0px; border: 0px; outline: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Αξιολογότατοι συνεχιστές υπάρχουν στο μυθιστόρημα, που ανήκουν στις νεότερες γενιές. Δεν θα πω εδώ ονόματα. Ας κοιτάξει όποιος θέλει στα βιβλιοπωλεία, ας διαβάσει κάποιους έγκυρους κριτικούς, ας ακούσει τις φωνές που εμπιστεύεται. Το καλό μυθιστόρημα είναι σε άνθιση σήμερα, παρόλο που κοντά του ανθεί και η παραλογοτεχνία, αλλά μαζί βαδίζουνε στην πιο εμπορική για το βιβλίο εποχή μας, μαζί βαδίζαν πάντοτε. Δεν πειράζει, φτάνει να μπορούμε να τα ξεχωρίσουμε την ήρα από το στάρι, και να μην αγοράζουμε βιβλία μόνο με βάση τα «ευπώλητα» κάποιων, πονηρών επίσης, καταλόγων στις εφημερίδες. Το ίδιο συμβαίνει και με το διήγημα.</span></p><p style="margin: 0.8em 0px; padding: 0px; border: 0px; outline: 0px; vertical-align: baseline;"><strong style="margin: 0px; padding: 0px; border: 0px; outline: 0px; vertical-align: baseline; line-height: inherit; -webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Χάρισμα, έμπνευση, τεχνική, εμπειρία, σκληρή δουλειά. Τι ποσοστό από τα πιο πάνω χρειάζεται σε κάθε συγγραφέα για να επιτύχει;</strong></p><p style="margin: 0.8em 0px; padding: 0px; border: 0px; outline: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Μακάρι να ήξερα τη συνταγή… σε όσα αναφέρετε, θα πρόσθετα μόνο την πίστη: πίστη στο βάρος της λογοτεχνίας, στο νόημα που δίνει στη ζωή του καθενός μας.</span></p><p style="margin: 0.8em 0px; padding: 0px; border: 0px; outline: 0px; vertical-align: baseline;"><strong style="margin: 0px; padding: 0px; border: 0px; outline: 0px; vertical-align: baseline; line-height: inherit; -webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Η συγγραφική σας πορεία έχει επιβραβευθεί από την αγάπη του αναγνωστικού κοινού αλλά και των κριτικών. Τι σημαίνει αυτή η αναγνώριση για εσάς;</strong></p><p style="margin: 0.8em 0px; padding: 0px; border: 0px; outline: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Σημαίνει ότι στις πιο μαύρες ώρες της ζωής μου ακουμπώ πάνω τους για να συνεχίσω, ιδίως στην αγάπη των αναγνωστών για τα βιβλία μου, όπως την εισπράττω με πολλούς τρόπους. Κατόπιν τα ξεχνώ όλα για να θέσω από την αρχή το στοίχημα ενός καινούριου έργου. Άλλωστε, μη γενικεύετε, υπάρχουν και κριτικοί που κινούνται εντελώς σε άλλο μήκος κύματος από μένα, με αποτέλεσμα να έχω πάντα και λίγες αρνητικές κριτικές. Σημειώνω ότι δεν είναι τούτο το χειρότερο, στον χώρο της κριτικής (και των βραβείων) μερικές φορές συμβαίνουν αθλιότητες, που προφανώς δεν βγαίνουν προς τα έξω για να μη χαλάσει η δήθεν «αντικειμενικότητα» της κρίσης.</span></p><p style="margin: 0.8em 0px; padding: 0px; border: 0px; outline: 0px; vertical-align: baseline;"><strong style="margin: 0px; padding: 0px; border: 0px; outline: 0px; vertical-align: baseline; line-height: inherit; -webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Τι κινητοποιεί μια καταξιωμένη συγγραφέα να «δώσει τα φώτα της» στη νέα γενιά;</strong></p><p style="margin: 0.8em 0px; padding: 0px; border: 0px; outline: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Μου έκανε δυο τρεις φορές πρόταση ο Ιανός, τελικά δέχτηκα. Όλοι μας έχουμε και οικονομικές δυσκολίες τα τελευταία χρόνια. Δεν περίμενα, ωστόσο, ότι θα μου άρεσε τόσο πολύ η διδασκαλία και η επαφή με τους μαθητές μου σ’ αυτά τα σεμινάρια.</span></p><p style="margin: 0.8em 0px; padding: 0px; border: 0px; outline: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Και δεν θα συμφωνούσα, επίσης, με την έκφραση «δίνω τα φώτα» μου. Απλώς προσπαθώ να κάνω τη δουλειά μου καλά.</span></p><p style="margin: 0.8em 0px; padding: 0px; border: 0px; outline: 0px; vertical-align: baseline;"><strong style="margin: 0px; padding: 0px; border: 0px; outline: 0px; vertical-align: baseline; line-height: inherit; -webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Τι κινητοποίησε εσάς (στα πρώτα σας βήματα) για να ασχοληθείτε με τη συγγραφή;</strong></p><p style="margin: 0.8em 0px; padding: 0px; border: 0px; outline: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Έγραφα ποιηματάκια σχεδόν μαθαίνοντας γραφή και ανάγνωση, δηλαδή από τις πρώτες τάξεις του δημοτικού. Με «οδηγούσε» πάντα η καλή λογοτεχνία, κι ευτύχησα να έχω μερικούς εξαιρετικούς καθηγητές στη Μέση Εκπαίδευση, όχι όμως στο Πανεπιστήμιο κατά τη διάρκεια της Χούντας. Κάποτε κατέστρεψα όλα τα νεανικά γραπτά μου, και μετά από λίγο ξανάρχισα να γράφω.</span></p><p style="margin: 0.8em 0px; padding: 0px; border: 0px; outline: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Σιγά σιγά το γράψιμο, ιδιαίτερα το μυθιστόρημα, έγινε ο τρόπος μου να υπάρχω ανάμεσα στους άλλους, να επικοινωνώ με τον κόσμο σαν ένα αναπόσπαστο κομμάτι του συνόλου, να ενώνομαι με τους άλλους μέσα από κοινούς προβληματισμούς, μέσα από το πείσμα να συνεχίσω, μέσα από την προσωπική μου ευαισθησία, και μέσα από πολύ, μα πάρα πολύ διάβασμα. Συγκεντρώθηκα σε αυτό, δεν δούλεψα αλλού παρά το πτυχίο μου. Πρέπει να πω ότι γι’ αυτό είχα τη μεγάλη υποστήριξη του άντρα μου Ηλία Κούβελα που, και μετά από μια πολύ επώδυνη ζωή, ενίσχυσε την επιθυμία μου να αφοσιωθώ (στην ηλικία των τριάντα πλέον) αποκλειστικά στο γράψιμο, παρά την κάθε τύπου ανασφάλεια που είχα στην αρχή. Δεν γράφω συνέχεια, δεν αισθάνομαι μηχανή παραγωγής προϊόντων προς κατανάλωση. Περνούν μεγάλα διαστήματα από το ένα μυθιστόρημα στο άλλο, κατά κάποιο τρόπο από το φως στο σκοτάδι και το αντίστροφο. Δεν λειτουργώ αλλιώς, άλλωστε είμαι ένας άνθρωπος με όλες τις φροντίδες της καθημερινής ζωής, που τρώνε ώρες και ώρες. Δεν πειράζει όμως, νομίζω πως είναι σωστό να μην ξεκόβεται όποιος γράφει από την καθημερινή ζωή, ακόμη κι από τη χειρονακτική δουλειά.</span></p><p style="margin: 0.8em 0px; padding: 0px; border: 0px; outline: 0px; vertical-align: baseline;"><strong style="margin: 0px; padding: 0px; border: 0px; outline: 0px; vertical-align: baseline; line-height: inherit; -webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Τι ανάλογο των εργαστηρίων δημιουργικής γραφής ακολουθήσατε εσείς;</strong></p><p style="margin: 0.8em 0px; padding: 0px; border: 0px; outline: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Τίποτα απολύτως. Είχα μερικούς εξαιρετικούς φιλολόγους. Διάβαζα, διάβαζα, διάβαζα μόνη μου κι επιλεκτικά, που δεν είναι πάντα το καλύτερο. Επίσης είχα κατά καιρούς την εύνοια της τύχης να γνωρίσω και να συνδεθώ με σπουδαίους ανθρώπους, ανθρώπους που διεύρυναν τους ορίζοντες της σκέψης και της ευαισθησία μου, που με άγγιξαν και με μάγεψαν. Η ίδια η λογοτεχνία μου φέρει τα σημάδια τους, παραμένοντας ωστόσο κάτι πολύ πιο βαθύ και προσωπικό, κάτι δικό μου.<br></span></p><blockquote style="margin: 20px 0px 30px; padding: 0px 30px 0px 50px; border: 0px; outline: 0px; vertical-align: baseline; background-image: url(http://diastixo.gr/media/jbtype/images/coquette/quoteL.png); quotes: none; font-style: italic; line-height: 1.5em; background-repeat: no-repeat no-repeat;"><p style="margin: 0.8em 0px; padding: 0px; border: 0px; outline: 0px; vertical-align: baseline; background-image: url(http://diastixo.gr/media/jbtype/images/coquette/quoteR.png); background-position: 100% 100%; background-repeat: no-repeat no-repeat;"><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Το καλό μυθιστόρημα είναι σε άνθιση σήμερα, παρόλο που κοντά του ανθεί και η παραλογοτεχνία, αλλά μαζί βαδίζουνε στην πιο εμπορική για το βιβλίο εποχή μας, μαζί βαδίζαν πάντοτε. Δεν πειράζει, φτάνει να μπορούμε να τα ξεχωρίσουμε την ήρα από το στάρι.Δεν γράφω συνέχεια, δεν αισθάνομαι μηχανή παραγωγής προϊόντων προς κατανάλωση. Περνούν μεγάλα διαστήματα από το ένα μυθιστόρημα στο άλλο, κατά κάποιο τρόπο από το φως στο σκοτάδι και το αντίστροφο. Δεν λειτουργώ αλλιώς, άλλωστε είμαι ένας άνθρωπος με όλες τις φροντίδες της καθημερινής ζωής.</span></p></blockquote><p style="margin: 0.8em 0px; padding: 0px; border: 0px; outline: 0px; vertical-align: baseline;"></p><p style="margin: 0.8em 0px; padding: 0px; border: 0px; outline: 0px; vertical-align: baseline;"><strong style="margin: 0px; padding: 0px; border: 0px; outline: 0px; vertical-align: baseline; line-height: inherit; -webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Ποιοι λογοτέχνες κινητοποίησαν τη δική σας πένα;</strong></p><p style="margin: 0.8em 0px; padding: 0px; border: 0px; outline: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Πολλοί, πάρα πολλοί. Και συνεχίζω να διδάσκομαι από μεγάλους συγγραφείς, δηλαδή να διαβάζω με μεγάλο σεβασμό και όση παρατηρητικότητα διαθέτω τα βιβλία τους.</span></p><p style="margin: 0.8em 0px; padding: 0px; border: 0px; outline: 0px; vertical-align: baseline;"><strong style="margin: 0px; padding: 0px; border: 0px; outline: 0px; vertical-align: baseline; line-height: inherit; -webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Τα διαδικτυακά σεμινάρια πόσο αποτελεσματικά κρίνετε ότι είναι;</strong></p><p style="margin: 0.8em 0px; padding: 0px; border: 0px; outline: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Προσωπικά με ενδιαφέρει η ολοζώντανη, η πολύ δημιουργική σχέση δάσκαλου και μαθητή, καθώς επίσης και οι σχέσεις που αναπτύσσονται μέσα στην τάξη ανάμεσα σε όλους στις τριάντα ώρες που κρατά η αναμεταξύ μας επικοινωνία. Δεν μπορώ να μιλήσω για κάτι που αγνοώ, δηλαδή για τα διαδικτυακά μαθήματα. Σκέφτομαι μόνο ότι κι αυτά ενδεχομένως είναι το ίδιο αποτελεσματικά, ή μη αποτελεσματικά, όσο και τα «διά ζώσης», τα ζωντανά μαθήματα. Σημασία έχουν και για τα δυο οι συντελεστές.</span></p><p style="margin: 0.8em 0px; padding: 0px; border: 0px; outline: 0px; vertical-align: baseline;"><strong style="margin: 0px; padding: 0px; border: 0px; outline: 0px; vertical-align: baseline; line-height: inherit; -webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Η <em style="margin: 0px; padding: 0px; border: 0px; outline: 0px; vertical-align: baseline; line-height: inherit;">Άκρα ταπείνωση</em> είναι το τελευταίο σας βιβλίο, το οποίο αγαπήθηκε από τους αναγνώστες σας. Ποιο είναι το πιο ταπεινωτικό που συμβαίνει στη χώρα μας σήμερα;</strong></p><p style="margin: 0.8em 0px; padding: 0px; border: 0px; outline: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Άλλο για τον καθένα, αλλά και μια δημόσια αίσθηση ταπείνωσης. Όμως η λέξη αντιστέκεται, δεν θέλει να την εξειδικεύσω. Σέβομαι την αντίστασή της.</span></p><p style="margin: 0.8em 0px; padding: 0px; border: 0px; outline: 0px; vertical-align: baseline;"><strong style="margin: 0px; padding: 0px; border: 0px; outline: 0px; vertical-align: baseline; line-height: inherit; -webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"></strong></p><div class="separator" style="clear: both;"><strong style="margin: 0px; padding: 0px; border: 0px; outline: 0px; vertical-align: baseline; line-height: inherit; -webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEippcHG-ZS7NlVsJmzWJ3pqM4zWApVnGsPwixH16QXmkkoOz_MzuaqO8r2An2kcv2d7HCUS3fdehIllDK_zbbFsgHWc5eRUxnBSLnaick66VgQ5ftrtgzJABeGeKR867nJ2u83rkXYxswEQ/s640/blogger-image--679865.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEippcHG-ZS7NlVsJmzWJ3pqM4zWApVnGsPwixH16QXmkkoOz_MzuaqO8r2An2kcv2d7HCUS3fdehIllDK_zbbFsgHWc5eRUxnBSLnaick66VgQ5ftrtgzJABeGeKR867nJ2u83rkXYxswEQ/s640/blogger-image--679865.jpg"></a></strong></div><strong style="margin: 0px; padding: 0px; border: 0px; outline: 0px; vertical-align: baseline; line-height: inherit; -webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><br></strong><p></p><p style="margin: 0.8em 0px; padding: 0px; border: 0px; outline: 0px; vertical-align: baseline;"><strong style="margin: 0px; padding: 0px; border: 0px; outline: 0px; vertical-align: baseline; line-height: inherit; -webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Ετοιμάζετε κάποιο καινούργιο μυθιστόρημα;</strong></p><p style="margin: 0.8em 0px; padding: 0px; border: 0px; outline: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Το φθινόπωρο, όταν θα έχω απαλλαγεί, ελπίζω, από διάφορους μπελάδες που έχω αυτή την εποχή, θα βγάλω δυο νουβέλες σε ένα βιβλίο. Ήταν να γίνει αυτό τον καιρό η έκδοση, μα το ανέβαλα για να είμαι πιο ήσυχη και να χαρώ την έκδοση του καινούριου μου βιβλίου, γιατί τα βιβλία είναι σαν τα παιδιά που γεννιούνται. Ο τίτλος είναι <em style="margin: 0px; padding: 0px; border: 0px; outline: 0px; vertical-align: baseline; line-height: inherit;">Δυο γυναίκες, δυο θεές</em>. Τα υπόλοιπα εκεί κάπου στον Οκτώβριο, υποθέτω.</span></p>Haritini Malissovahttp://www.blogger.com/profile/13175545986575302990noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-772551226592277452.post-64723487551324953672017-05-19T01:36:00.001-07:002017-05-19T01:36:39.539-07:00Βαγγέλης Παπαδόπουλος:"Σήμερα ο σύγχρονος άνθρωπος βρίσκει λύση στη
μοναξιά του σερφάροντας...."<div><span style="-webkit-text-size-adjust: auto;"> <b>Βαγγέλης Παπαδόπουλος </b></span></div><div><span style="-webkit-text-size-adjust: auto;"><b><br></b></span></div><div><span style="-webkit-text-size-adjust: auto;"><b><div class="separator" style="clear: both;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiqANe988_jfX-qS5CIKgrsFcBukRcBSxfONavHWiLTS5bNdWufQ1QPeEug29QL5rxtnu1ijK64DvYOTey3hqL0568MnwdSQLAjJ1JU_q2k3OoYnEPRsJWmaGxFscwAg2Y7bJNlKPSilJyf/s640/blogger-image-1756932584.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiqANe988_jfX-qS5CIKgrsFcBukRcBSxfONavHWiLTS5bNdWufQ1QPeEug29QL5rxtnu1ijK64DvYOTey3hqL0568MnwdSQLAjJ1JU_q2k3OoYnEPRsJWmaGxFscwAg2Y7bJNlKPSilJyf/s640/blogger-image-1756932584.jpg"></a></div><br></b></span></div><div><span style="-webkit-text-size-adjust: auto;"><b><br></b></span></div><div><span style="-webkit-text-size-adjust: auto;"><b><div class="separator" style="clear: both;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjCmuW63s4b7_-eK4noAlsqB97bc62IJj_0eXBRMFOvasstPCvykFV8x9v0Tf_Pho2OgTbDwBWi9KfMF9mg4w4Hxb5mKjdpVHtUQrxgMoZ3pu6FYFZj8Gw4lRxmmvta3n4emkdHLSYRLNHK/s640/blogger-image-1681650724.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjCmuW63s4b7_-eK4noAlsqB97bc62IJj_0eXBRMFOvasstPCvykFV8x9v0Tf_Pho2OgTbDwBWi9KfMF9mg4w4Hxb5mKjdpVHtUQrxgMoZ3pu6FYFZj8Gw4lRxmmvta3n4emkdHLSYRLNHK/s640/blogger-image-1681650724.jpg"></a></div><br></b></span></div><div><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><b>"Σήμερα ο σύγχρονος άνθρωπος βρίσκει λύση στη μοναξιά του σερφάροντας...."</b></span></div><div><br></div><div><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Όλοι γνωρίζουμε τη μακρά και πλούσια δημοσιογραφική πορεία του Βαγγέλη Παπαδόπουλου .Μέλος της Ένωσης Συντακτών, (ΕΣΗΕΑ) και από τα πιο παλιά στελέχη της ΕΡΤ.Ρεπόρτερ, συντάκτης γραφείου, αρχισυντάκτης, αρθρογράφος και διευθυντής σε εφημερίδες και περιοδικά,συντάκτης στα δελτία ειδήσεων της τηλεόρασης, πολιτικός συντάκτης και σχολιαστής, αρχισυντάκτης της πρωινής ζώνης της τηλεόρασης της ΕΡΤ.</span></div><div><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Το 1990 δημιούργησε για πρώτη φορά πρωινή τηλεοπτική εκπομπή – πρόδρομο των σημερινών πρωινών- με τίτλο ΤΑ ΠΡΩΙΝΑ,ενώ η τηλεοπτική του εκπομπή Ραντεβού το μεσημέρι πήρε το πρώτο βραβείο κοινού για την καλύτερη ενημερωτική εκπομπή το 1991.</span></div><div><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Δημοσιογραφικές αποστολές τον έφεραν στο Κάιρο για τη δολοφονία του Σαντάντ, στον πόλεμο του Κόλπου, στα γεγονότα του Ιράκ, στα γεγονότα της πτώσης του Αλία στην Αλβανία, σε συνόδους κορυφής στις Βρυξέλλες, στην υπογραφή της συμφωνίας του Μάαστριχτ, και στο διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας.</span></div><div><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Ταξίδεψε σχεδόν σ όλο τον κόσμο καλύπτοντας για την ΕΡΤ η για τις εφημερίδες στις οποίες εργάζονταν, μεγάλα γεγονότα και δημοσιογραφικές αποστολές συνοδεύοντας την εκάστοτε πολιτική ηγεσία της Ελλάδος.</span></div><div><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Τα τελευταία χρόνια δραστηριοποιείται στο χώρο της συγγραφής με πρόσφατο βιβλίο τον Οδοστρωτήρα, το οποίο παρουσιάζεται απόψε <a href="x-apple-data-detectors://1" dir="ltr" x-apple-data-detectors="true" x-apple-data-detectors-type="calendar-event" x-apple-data-detectors-result="1" style="-webkit-text-decoration-color: rgba(0, 0, 0, 0.258824);">στις 7 το απόγευμα</a>,στο Public.</span></div><div><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><br></span></div><div><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Με τη γνωστή του ευθύτητα καταθέτει στη συνέντευξή μας,που παραχώρησε για τους αναγνώστες της εφ.Θεσσαλία, τις απόψεις του για την Ελλάδα της κρίσης,για το ρόλο του δημοσιογράφου στη γραφή του βιβλίου,τη σημερινή κρατική τηλεόραση και την κοινωνική δικτύωση αλλά και για τις αξίες της ζωής .</span></div><div><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><br></span></div><div><br></div><div><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">1)Το βιβλίο σας ,"Οδοστρωτήρας",μια ερωτική ιστορία με πολλά στοιχεία του σήμερα.Πείτε μας λίγα λόγια.</span></div><div><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><br></span></div><div><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0); font-family: 'Helvetica Neue Light', HelveticaNeue-Light, helvetica, arial, sans-serif;"> Ο Οδοστρωτήρας είναι το τρίτο βιβλίο της μυθιστορηματικής μου τριλογίας: ΠΟΡΕΙΑ. Νομίζω ότι όσο υπάρχουν άνθρωποι το βιβλίο αυτό θα είναι χρήσιμο για την κοινωνία γιατί περιγράφει την πορεία των ανθρώπων και τα υπαρξιακά τους προβλήματα.Τον έρωτα,το θάνατο,την επικράτηση και διάκρισή τους,τον πόλεμο και την ειρήνη,τη στάση τους απέναντι στη ζωή,τις επιθυμίες και τα πάθη τους.</span></div><div><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Μέσα στο διάστημα των τελευταίων 100 ετών,δηλαδή από τη Μικρασιατική καταστροφή ως σήμερα, ξετυλίγεται η ζωή και οι περιπέτειες των ηρώων στο περιθώριο της πολιτικής ζωής και καταγράφεται η πρόσφατη ιστορία της χώρας.Όχι όμως όπως τη γράφουν οι ιστορικοί,οι πολιτικοί,οι διπλωμάτες και οι επιστήμονες,αλλά όπως τη βιώνουν οι πολίτες και ο λαός.Γιατί πιστεύω πως άλλο είναι η εξιστόρηση μιας πολιτικής απόφασης ή ενός γεγονότος και άλλο πώς το βίωσε ιστορικά στο πετσί του ο λαός με όσες συνέπειες συνεπάγεται αυτό.</span></div><div><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"> Το πρώτο βιβλίο "Αίμα σπέρμα ψέμα" περιγράφει την παιδική ηλικία των ηρώων στις μικρές επαρχιακές πόλεις,τους παιδικούς έρωτες και τις σκανταλιές τους.Κάτι ανάλογο με την υπέροχη ταινία "400 χτυπήματα" του Τρυφφώ.</span></div><div><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"> Το δεύτερο βιβλίο "Έρωτας στα χρόνια της κρίσης" περνά στην ενηλικίωσή τους και κυριαρχείται από τον αναπάντεχο έρωτα του 70χρονου πρωταγωνιστή και μιας πανέμορφης γυναίκας που έχει τα μισά του χρόνια.Αν ο διάσημος γιατρός από την Αθήνα που δέχεται τα βέλη του φτερωτού Θεού κατάγεται από τη Σμύρνη ή τη Θεσσαλονίκη ή την Καλαμαριά δεν έχει καμία σημασία.Όπως είναι αδιάφορο αν ή γυναίκα που τον τρελαίνει είναι από τη Δράμα,το Βόλο,τα Τρίκαλα ή τα Χανιά.Εκείνο που βαραίνει είναι το γεγονός ότι ο έρωτας ανασταίνει και τους νεκρούς.Και ευτυχώς.</span></div><div><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"> Και το τρίτο βιβλίο:"Ο Οδοστρωτήρας" είναι αυτό που σαν καταλύτης φέρνει την κάθαρση και δίνει απάντηση στα βασικά και βασανιστικά ερωτήματα για τη ζωή και πού πάμε...</span></div><div><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><br></span></div><div><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">2)Η κρίση και η κατάσταση που βιώνει η χώρα μας διανθίζουν την ιστορία του βιβλίου σας.Είναι η δημοσιογραφική σας ιδιότητα ή ο ρόλος σας ως ενεργός πολίτης που σας παρακίνησε να τα καταγράψετε;</span></div><div><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><br></span></div><div><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Βεβαίως και με ερέθισε η οικονομική κρίση,όπως και όλα τα σημαντικά γεγονότα της γενιάς μας.Και σε όλα υπάρχει πάντα ο έρωτας και η αγάπη.Και στην καταστροφή και στο διχασμό και στο έπος του 40 και στην εθνική αντίσταση,κ.λπ.Όμως ένας συγγραφέας έχει χρέος να αντιστέκεται πάντα σ'οποιονδήποτε Οδοστρωτήρα επιδιώκει να απαξιώσει,να ταπεινώσει,να αδικήσει,να σκλαβώσει και να εξαφανίσει την ιδιοπροσωπία,την ελευθερία και την προσωπική ζωή του ανθρώπου.Αυτό το χρέος με βαραίνει και με κάνει να ξαγρυπνώ με αγωνίες και φόβους και να πασχίζω μέσα από τις λέξεις και το νόημά τους,να ρίξω φως,να λευτερώσω και να λευτερωθώ,να ζωντανέψω τις μικρές σπίθες ελπίδας που κρύβονται στις στάχτες της καρδιάς των ανθρώπων αδελφών μου.Να γίνω αγέρας,να βάλω φωτιά να καίω το σύμπαν...Να ερεθίσω τον κόσμο για να μη φοβάται,να μη σκύβει το κεφάλι,να αγαπά και να ερωτεύεται...</span></div><div><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><br></span></div><div><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">3)Τι παρακίνησε έναν δημοσιογράφο με τη δική σας πορεία να ασχοληθεί με τη συγγραφή λογοτεχνικών βιβλίων;</span></div><div><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><br></span></div><div><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Με τη λογοτεχνία ασχολούμαι από το 1968.Ειναι μία παράλληλη ιδιότητα με εκείνη του δημοσιογράφου.Το ρεπορτάζ να γράφεται λογοτεχνικά ή η λογοτεχνία να γίνεται ρεπορτάζ-ντουμέντο(Βλέπε Τρούμαν Καπότε κλπ).Το πρώτο μου διήγημα κρίθηκε άσεμνο και οδηγήθηκα κατηγορούμενος για προσβολή της δημόσιας αιδούς.Είχε θέμα μία πολύ όμορφη ερωτική σχέση καθηγήτριας-μαθητή.Αθωώθηκα και πρωτοδίκως και στο Εφετείο, το 1968....</span></div><div><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><br></span></div><div><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">4)Η ΕΡΤ της δικής σας δημοσιογραφικής περιόδου και τα προβλήματα που βιώνει σήμερα.</span></div><div><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><br></span></div><div><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Η ΕΡΤ είναι το πανεπιστήμιο του λαού.Είναι η φωνή της Ελλάδας.Και παρά τα λάθη και την κακοδιοίκησή της κατά καιρούς είναι σαν το Εθνικό Θέατρο.Είναι σχολή.Παράδοση.Κύρος.Έστω κι αν καταδυναστεύεται πάντα από την εξουσία πλην μικρών χρονικών περιόδων.Είναι το ελληνικό BBC...Δούλεψα σε αυτήν πάνω από 25 χρόνια και προσέφερα πολλά,όπως και πήρα την καταξίωση και την επιτυχία.Και μόνον που ο Σαμαράς έριξε μαύρο ήταν αρκετό να χάσει τις εκλογές.Διέπραξε έγκλημα.Κακούργημα.</span></div><div><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><br></span></div><div><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">5)Υπάρχει καλή τηλεόραση σήμερα;</span></div><div><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><br></span></div><div><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Βεβαίως υπάρχει καλή τηλεόραση σήμερα.Αρκεί ο θεατής με το ζάπινγκ να κάνει το προσωπικό του πρόγραμμα επιλέγοντας τις καλές εκπομπές από όλα τα κανάλια και να περιφρονεί τα σκουπίδια....</span></div><div><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><br></span></div><div><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">6)Στο βιβλίο θίγετε την ευκολία που δημιούργησε η κοινωνική δικτύωση στις παράνομες ερωτικές σχέσεις.Είναι φαινόμενο καθαρά της εποχής μας ή απλώς έχει αλλάξει μορφή;</span></div><div><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><br></span></div><div><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Οι ανθρώπινες σχέσεις παραμένουν οι ίδιες στην ουσία τους γιατί όσο υπάρχουν άνθρωποι θα γεννιούνται,θα πεθαίνουν θα μισούν,θα αγαπούν,θα ερωτεύονται.Η επικοινωνία τους ποικίλει.Από τη γραμμική γραφή και τις βραχογραφίες(ήταν το πρώτο ίντερνετ....αστειεύομαι )ως το περιστέρι που μετέφερε το σημείωμα,το γράμμα με τα ξηραμένα λουλούδια και τα αρώματα που μετέφερε ο ταχυδρόμος,ωςτο κινητό και τα sms που αστραπιαία επικοινωνεί τους ανθρώπους,ο στόχος είναι ή επαφή,το μοίρασμα,η έκφραση, ή αποφυγή της μοναξιάς...Σήμερα ο σύγχρονος άνθρωπος βρίσκει λύση στη μοναξιά του σερφάροντας....</span></div><div><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><br></span></div><div><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">7)Η οικογένεια τι θέση έχει στον δικό σας αξιακό κώδικα;</span></div><div><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Είτε είσαι μέσα στο κάστρο του γάμου και θέλεις να βγεις,είτε είσαι έξω και θέλεις να μπεις πρέπει να είσαι έντιμος με την επιλογή σου.Δεν πρέπει η δική σου χαρά να γίνεται δυστυχία για τον άλλον.Το να προκαλέσεις λύπη και να διαλύσεις μία σχέση είναι εύκολο.Το δύσκολο και το ωραίο είναι να αντέχει.Η αγάπη για να είναι αληθινή πρέπει να έχει το στοιχείο της θυσίας...</span></div><div><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><br></span></div><div><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">8)Ποια θεωρείτε μεγαλύτερη χαρά στη ζωή;</span></div><div><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Να είσαι αυτάρκης...</span></div><div><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><br></span></div><div><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">9)Τελικά,έχουν ισοπεδωθεί αξίες και ιδανικά ή μήπως υπάρχει ελπίδα να αποφύγουμε τον Οδοστρωτήρα;</span></div><div><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><br></span></div><div><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Υπάρχει.Αν πιστεύεις στον εαυτό σου.Αν αποποινικοποίησεις τα συναισθήματα και τη γλώσσα.Αν ερωτεύεται και αγαπάς.Η αγάπη εξαγνίζει την αμαρτία.Ο Θεός αγάπη εστί . </span></div><div><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><br></span></div><div><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><div class="separator" style="clear: both;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg-tngbNS8JkcB4zj7yNTAGoF2m-1PfVtcDDYt-Ul5fF9FbpLpYTsYQdUvn8XCqNy0L4tgRqWu5eh_PcDDj5h3c5E-X8s4J3793KIH76gZZlJrvp2xD02rRB37UHrprsSxvi4Xp-gyAZiS5/s640/blogger-image-21075633.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg-tngbNS8JkcB4zj7yNTAGoF2m-1PfVtcDDYt-Ul5fF9FbpLpYTsYQdUvn8XCqNy0L4tgRqWu5eh_PcDDj5h3c5E-X8s4J3793KIH76gZZlJrvp2xD02rRB37UHrprsSxvi4Xp-gyAZiS5/s640/blogger-image-21075633.jpg"></a></div><div class="separator" style="clear: both;"><br></div><div class="separator" style="clear: both;"><br></div><div class="separator" style="clear: both;"><br></div><br></span></div><div><br></div>Haritini Malissovahttp://www.blogger.com/profile/13175545986575302990noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-772551226592277452.post-13570067408875640152017-05-14T02:30:00.001-07:002017-05-14T02:30:39.016-07:00Δημήτρης Μπουραντάς Να δούμε ξεκάθαρα και ορθά τους ρόλους μας ως
επιχειρηματίες,εργαζόμενοι,σύζυγοι,εραστές,κυρίως ως πολίτες"<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"></span><br></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"> <b>Δημήτρης Μπουραντάς</b></span></p><p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"><b></b></span></p><div class="separator" style="clear: both;"><div class="separator" style="clear: both;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgTjRwxN8CUyFX6_1aq40cOf9Qirlt34BHrH110aiIVHlFNFHIyoq-yTQR0N8rX4J9vlGb8gn9R8EMCvlliwq0zI1yVt-WJfGdKpTRoBY5mcUOVXXW_PAYXFRvWPsBE2rCx41PrdL22GYnY/s640/blogger-image-2119050624.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgTjRwxN8CUyFX6_1aq40cOf9Qirlt34BHrH110aiIVHlFNFHIyoq-yTQR0N8rX4J9vlGb8gn9R8EMCvlliwq0zI1yVt-WJfGdKpTRoBY5mcUOVXXW_PAYXFRvWPsBE2rCx41PrdL22GYnY/s640/blogger-image-2119050624.jpg"></a></div></div><p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><br></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"><b>"Να δούμε ξεκάθαρα και ορθά </b></span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"><b>τους ρόλους μας ως</b></span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"><b>επιχειρηματίες,εργαζόμενοι,σύζυγοι,εραστές,κυρίως ως πολίτες" </b></span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"></span><br></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"></span><br></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Το βιβλίο "Αν μ'άφηνες τη λέξη να σου μάθω",που παρουσιάστηκε λίγες μέρες πριν στην πόλη μας σε πολυπληθές κοινό, είναι η αφορμή της συζήτησής μας με τον καθηγητή Δημήτρη Μπουραντά.Το βιβλίο αποτελεί τη συνέχεια του πολυδιαβασμένου και πολυβραβευμένου Όλα σου τα' μαθα Μα ξέχασα μια λέξη" που γράφτηκε μιλά δεκαετία πριν .</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"></span><br></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"></p><div class="separator" style="clear: both;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjyCxvbMsAlzoPPQFqII4kujfhxmbXMOpIJA8e79F1CA9KRw7YwYaN1z4bCkUz_HAVg3W_QQdq50D-8uf2ls4L5W-84Fnv1M6-CkKOGiQxogysNDrZSd27sstEthNdZumz3Mbu12eBhT_h3/s640/blogger-image-1990256822.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjyCxvbMsAlzoPPQFqII4kujfhxmbXMOpIJA8e79F1CA9KRw7YwYaN1z4bCkUz_HAVg3W_QQdq50D-8uf2ls4L5W-84Fnv1M6-CkKOGiQxogysNDrZSd27sstEthNdZumz3Mbu12eBhT_h3/s640/blogger-image-1990256822.jpg"></a></div><br><p></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">"<b>Αν μ'άφηνες τη λέξη να σου μάθω",ο τίτλος του νέου σας βιβλίου ,που αποτελεί τη συνέχεια του πολυδιαβασμένου(9 χρόνια μετά ) "Όλα σου τα μαθα μα ξέχασα μια λέξη".Πείτε μας λίγα λόγια.</b></span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Το «Αν μ’ άφηνες τη λέξη να σου μάθω» αποτελεί μία ανατρεπτική και συγκλονιστική συνέχεια του «Όλα σου τα’ μαθα, μα ξέχασα μια λέξη αφού ανατρεπτική ήταν και η πορεία της πατρίδας μας την τελευταία δεκαετία. Σήμερα χρειαζόμαστε περισσότερες ιδέες, γνώσεις και διδάγματα για να ζήσουμε καλά σε τούτους τους ταραγμένους και δύσκολους καιρούς. Αυτά προσπαθώ να δώσω στους αναγνώστες μέσα από τις δύο κύριες και παράλληλες ιστορίες, πολιτική και ερωτκή, καθώς και μέσα από τις επιμέρους οι οποίες όλες βεβαίως συνδέονται μεταξύ τους.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"></span><br></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"><b>Τι άλλαξε στους ήρωές σας μετά από μία δεκαετία;</b></span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Οι ήρωες ως ενεργοί πολίτες, σε αυτή τη δύσκολη δεκαετία, με βάση τις θεμελειώδεις αξίες τους ακολουθούν διαφορετικούς πολιτικούς δρόμους, πράγμα που καταστρέφει και την ερωτική τους σχέση. Έτσι η συμπεριφορά του ενός μας μαθαίνει τι είναι σωστό να κάνουμε και του άλλου ποια λάθη πρέπει να αποφύγουμε αν θέλουμε να ζήσουμε καλά και διαρκώς ερωτευμένοι σε μία κοινωνία συνοχής και ευημερίας.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"></span><br></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"><b>Η δεκαετία αυτή ήταν η περίοδος κατά την οποία όλα ανατράπηκαν στην Ελλάδα.Ποιο στοιχείο του χαρακτήρα των Ελλήνων αλλοίωσε (κακώς )η κρίση που βιώνει η χώρα μας;</b></span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Δεκαετίες τώρα ξεχάσαμε τις σωστές αξίες μας και τις αντικαταστήσαμε με άλλες που μας οδήγησαν στην οικονομική, πολιτική, κοινωνική και εθνική χρεοκοπία. Χάσαμε τις αξίες της αλήθειας, της εντιμότητας, της υπευθυνότητας, της δικαιοσύνης, της αλληλεγγύης, της υγειούς επιχειρηματικότητας, της εργατικότητας, το φιλότιμο. Κάναμε θεότητα την απόκτηση και κατανάλωση υλικών αγαθών και ξεχάσαμε τον άνθρωπο. Οι επιλογές και συμπεριφορές μας προσδιορίστηκαν από την ύβρη που σημαίνει ότι υπερεκτιμήσαμε τις δυνατότητες μας, αισθανθήκαμε Θεοί και αυτό μας οδήγησε σε αλαζονεία, επιθετικότητα, ασέβεια και αυθάδεια απέναντι στους προγόνους, τη φύση, τις θεμελειώδεις αξίες και τους ανθρώπους. Ξεχάσαμε ότι μετά την Ύβρη επέρχεται η Νέμεσις, δηλαδή η τιμωρία των «Θεών». Έτσι μετά από τόσες ευκαιρίες που είχαμε τα τελευταία τριάντα χρόνια καταντήσαμε το παγκόσμιο παράδειγμα προς αποφυγή, με ένα μέρος της κοινωνίας σε εξαθλίωση, με το τρίτο μεγαλύτερο μεταναστευτικό κύμα στην ιστορία, με τεράστια ανεργία και χωρίς καμία αχτίδα αισιοδοξίας για το μέλλον των παιδιών μας.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"></span><br></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"><b>Και πού μας βοήθησε να βελτιωθούμε;</b></span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Για να βελτιωθούμε οφείλουμε να κοιταχθούμε στον καθρέφτη να συνειδητοποιήσουμε τα λάθη μας σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο, να μετανοήσουμε και να αλλάξουμε τρόπο σκέψης και συμπεριφοράς. Να δούμε πιο ξεκάθαρα και ορθά τους κοινωνικούς μας ρόλους ως γονείς, δάσκαλοι, επιχειρηματίες, εργαζόμενοι, σύζυγοι, εραστές και κυρίως ως πολίτες. Αυτός άλλωστε είναι και ο στόχος του νέου μου βιβλίου. Αν η κρίση δεν μας οδηγήσει σε αυτό, τότε θα ισχύει για πολύ η ρήση του Αντόνιο Γκράμσι που υποστηρίζει ότι όταν το παλιό πεθαίνει και δεν μπορεί να γεννηθεί το νέο είναι η εποχή των τεράτων.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"></span><br></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"> <b>Οι διαλέξεις σας είναι ένας πρωτότυπος (με μεγάλη απήχηση )τρόπος να παρουσιάζετε τα βιβλία σας.Τι σας οδήγησε να το κάνετε;</b></span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Νομίζω ότι κάθε παρουσίαση βιβλίου πρέπει να προσθέτει αξία στους ανθρώπους και όχι να γίνεται για να πουληθούν βιβλία, μέσα από παρουσιαστές που παντα λένε καλά λόγια για το συγγραφέα και το βιβλίο του. Εγώ έχω την τύχη ως καθηγητής να μπορώ μέσω των διαλέξεων μου να εκλαϊκεύω επιστημονικές γνώσεις που είναι χρήσιμες για όλους μας. Έτσι επέλεξα να κάνω διαλέξεις όπως άλλωστε κάνω διαρκώς και χωρίς αμοιβή σε Λύκεια, Συλλόγους και άλλους μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς ανεξαρτήτως των βιβλίων μου.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"></span><br></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"><b>Είχατε προβλέψει την κρίση; </b></span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"><b>Υπήρχαν σημάδια της επερχόμενης φθοράς ;</b></span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Τα σημάδια της ευθείας πορείας προς τον πάτο υπήρχαν πολλές δεκαετίες πριν και έγιναν πολύ έντονα πριν δέκα χρόνια. Με άρθρο μου στην Ελευθεροτυπία στις 9/1/1992 και με τίτλο «Ο κύκλος των χαμένων αξιών» τα είχα επισημάνει. Εκτός από εμένα, πολλοί άλλοι και πολύ νωρίς έβγαζαν κραυγές αγωνίας για την καταστροφική πορεία. Η μουσική όμως στον πάρτυ που είχαμε στον Τιτανικό έπαιζε πολύ δυνατά και κανείς δεν μας άκουγε.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"></span><br></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"><b>Θεωρείτε ότι υπάρχει τρόπος να μην ολισθήσουμε περισσότερο ;</b></span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Προηγουμένως, ανέφερα την βασική προϋπόθεση. Στο νέο μου βιβλίο υπάρχουν όλα όσα πρέπει να κάνουν οι πολιτικοί και οι πολίτες. Δυστυχώς όμως δεν είμαι αισιόδοξος ή καλύτερα είμαι αισιόδοξος στην καρδιά και απαισιόδοξος στο μυαλό.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"></span><br></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"> <b>Έλλειψη επάρκειας,σκοπιμότητα ή λάθος χειρισμοί είναι αυτά που μας οδήγησαν ως εδώ ;</b></span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Τα λάθη όταν γίνονται μια φορά είναι ανθρώπινα και μας οδηγούν σε μάθηση. Τα διαρκή λάθη όμως έχουν ως αιτία την ανεντιμότητα, την αλαζονεία, την έλλειψη κοινωνικής ευθύνης, το ατομικό και όχι το κοινό καλό κατά τον Αριστοτέλη. Αυτά είναι τα αίτια και όχι η έλλεψη επάρκειας, διότι ο Ελληνισμός διαθέτει εξαιρετικούς και πολλούς ανθρώπους που ξέρουν και μπορούν να κάνουν τα σωστά πράγματα σωστά και να εξασφαλίζουν την ανπάπτυξη, την αποτελεσματική λειτουργία των θεσμών, όπως του κράτους, της Δικαιοσύνης, της Υγείας, της Παιδείας, των Δημοσίων Επιχειρήσεων κλπ.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><span style="font-family: '.SFUIText';"></span><br></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"> <b>Πόσο σημαντικό είναι να προλαβαίνουμε μη αναστρέψιμες καταστάσεις;</b></span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Αυτό δεν είναι απλά σημαντικό αλλά είναι όρος επιβίωσης. Την προνοητικότητα μας την έχουν διδάξει οι αρχαίοι πρόγονοι μας. Όμως δεν αρκεί μόνο να προβλέπουμε. Ταυτόχρονα πρέπει να δημιουργούμε το μέλλον. Συχνά δεν μπορούμε να προβλέψουμε το μέλλον. Μπορούμε όμως να το δημιουργήσουμε.</span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69); min-height: 22px;"><b><span style="font-family: '.SFUIText';"></span><br></b></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';"><b>Ποια αξία θεωρείτε αδιαπραγμάτευτη ;</b></span></p>
<p style="margin: 0px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: rgb(69, 69, 69);"><span style="font-family: '.SFUIText';">Ο σεβασμός στον άνθρωπο. Αν αυτή η αξία αποτελεί τη βάση μας τότε από αυτή πηγάζουν άλλες σημαντικές αξίες όπως η αλήθεια, το ήθος, η δικαιοσύνη, αλληλεγγύη, συμπόνοια, ενσυνάισθηση, συνεργασία, συνέπεια, υπευθυνότητα, ο σεβασμός στη φύση και άλλες.</span></p>Haritini Malissovahttp://www.blogger.com/profile/13175545986575302990noreply@blogger.com0