Προτάσεις βιβλίων για το 2016
Το 2015 εκπνέει σε λίγες μέρες αφήνοντας μια περίεργη γεύση σε όλους.
Δύσκολη χρονιά σε όλα τα επίπεδα.
-Και στα βιβλία;,αναρωτιούνται πολλοί..
Υπάρχουν αρκετά καλά βιβλία που διάβασα τη χρονιά που πέρασε και παρέλαβα πλήθος άλλων αξιόλογων τίτλων που μόλις κυκλοφόρησαν.
Από τα νέα αυτά βιβλία πεζογραφίας,ποίησης και μεταφρασμένης λογοτεχνίας διάλεξα όσα πρόλαβα να διαβάσω και σας τα προτείνω,αιτιολογώντας με λίγα λόγια το λόγο για τον οποίο και προτείνω το καθένα.
Εννοείται πως το θέμα « βιβλίο» είναι απόλυτα προσωπικό και το μόνο που δεν επιχειρούμε είναι να κατευθύνουμε τους αναγνώστες.Εξάλλου πόσες φορές δεν πήγαμε να επιλέξουμε ένα βιβλίο που μας πρότειναν και στην πορεία επιλέξαμε κάποια άλλα;
Το ζητούμενο είναι η αναγνωστική απόλαυση -πρωτίστως.
Καλή αναγνωστική χρονιά,λοιπόν.
Εύχομαι το 2016 να είναι μια καλή,δημιουργική χρονιά για αναγνώστες,συγγραφείς και εκδότες.
Χαριτίνη Μαλισσόβα
Ελληνική λογοτεχνία
«Άντρας που πέφτει»,Νικόλας Σεβαστάκης, (Πόλις),επειδή είναι μια συλλογή δέκα διηγημάτων σε χαμηλούς τόνους ,με μία εξαίρετη γραφή στην οποία θάλλει η ευαισθησία.
Το φαράγγι,Ιωάννα Καρυστιάνη,(Καστανιώτης) επειδή με έναν όρκο σιωπής χτίζει ένα καταπληκτικό μυθιστόρημα (με τη συγγραφική δεινότητα της καταξιωμένης συγγραφέως).
«Νυχτερινό ρεύμα»,Κώστας Κατσουλάρης, (Πόλις),γιατί είναι μια συλλογή τεσσάρων διηγημάτων με ήρωες που προσπαθούν να μαντέψουν ο ένας το πρόσωπο του άλλου.
«Βερονάλ»,Τάκης Θεοδωρόπουλος(Μεταίχμιο),επειδή δίνει μια ευκαιρία για να τεθούν τα μεγάλα ερωτήματα: η συνειδητότητα του σημερινού Ελληνα και ειδικά του πνευματικού ανθρώπου· οι δυνατότητες, οι ευκαιρίες και τα λάθη του.
Γραφείον ο φόβος» Σταυρούλα Σκαλίδη,(Πόλις) γιατί πρόκειται για μια ιστορία ως επιμνημόσυνη δέηση στον κόσμο των εφημερίδων που εκλείπει.
Κόκκινες νύχτες,Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης , Γαβριηλίδης),για την ιδιαιτερότητα της γραφής του αλλά και για τις αναφορές στα πρώτα του βιβλία που έγραψε στην πόλη του Βόλου.
Το βιβλίο της Βροχής,Αλέξης Σταμάτης(Καστανιώτης) επειδή μια καταιγίδα στο πέρασμά της αλλάζει όλους τους ήρωές του-κάτω από μια εκπληκτική συγγραφική ενορχήστρωση.
Από το πουθενά,Μισέλ Φάις (Πατάκης),επειδή με μοτίβο, σχεδόν μουσικό, στις συναντήσεις του άντρα και της γυναίκας της ιστορίας του παρεμβάλλει, με διάθεση αυτοσχεδιαστική, στιγμιότυπα, ιστορίες και διαλόγους, τρίτων προσώπων, διαφόρων ηλικιών και χαρακτηριστικών, με ετερόκλητες προσλαμβάνουσες και απόψεις, από διάφορα μέρη του κόσμου, φροντίζοντας να δίνει σκηνοθετικές οδηγίες σχετικά με τον χρόνο και τον χώρο, ορίζοντας το πλαίσιο, πριν δώσει τον λόγο στους χαρακτήρες του.
Οι Θεές,Ελένη Λαδιά,(Εστία), γιατί είναι ένα βιβλίο που μεταφέρει τα αποτυπώματα χιλιάδων χρόνων ελληνικής τοπογραφίας,με τη μοναδική άνεση που μπορεί να συναναστρέφεται τον Όμηρο και τον σημερινό μετανάστη στην ίδια φράση.
«Οι χυδαίες ορχιδέες».’Ελενα Μαρούτσου(Κίχλη), επειδή αποτελούνται από έντεκα διηγήματα που το καθένα τους συνομιλεί με ένα γνωστό λογοτεχνικό έργο, αναδεικνύοντας έτσι τη διακειμενικότητα σε θεμελιώδες συστατικό στοιχείο του κειμένου.
«Την Κυριακή έχουμε γάμο»,Γιάννης Ξανθούλης(Διόπτρα), γιατί με έναν γάμο όλα μπαίνουν σε ένα οξύμωρο σχήμα μεταξύ πανηγυριού και τραγωδίας.
"ΣΑΟΣ",Γιάννης Καλπούζος,(Ψυχογιός),επειδή η ανάβαση σε ένα βουνό και η διαμονή σε ένα νησί,μέσω της συγγραφικής δεινότητας του Καλπούζου, αντιλαμβανόμαστε ότι θα μπορούσαν να είναι η Ελλάδα ή και ο κόσμος ολόκληρος
«Θα ερχόσουν μαζί μου στη Νορβηγία;»,Μαγδαληνή Θωμά,(Vakxikon),επειδή είναι μια καθηλωτική νουβέλα με άξονα τα ταξίδια στην άκρη του κόσμου και όσα χάθηκαν στη δίνη του χρόνου που μας βάζει να βουτήξουμε στους δικούς μας εσωτερικούς ωκεανούς.
"Φόνος 5 Αστέρων",Έλενα Ακρίτα,(Διόπτρα),για το απρόσμενο(ή προβλέψιμο;-από τη μέση είχα αντιληφθεί τον δολοφόνο ) τέλος,αλλά και για την αναγνωρίσιμη και αγαπημένη πένα της κ.Ακρίτα .
«Το Όνομα»,Φίλιππος Πλιάτσικας(Καστανιώτης),η πρώτη συγγραφική απόπειρα του καταξιωμένου μουσικοσυνθέτη,διανθισμένη με δική του ποίηση,στην αναζήτηση του αληθινού ονόματος του Θεού.Μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα,σύγχρονη ιστορία πέρα και πάνω από θρησκευτικό φανατισμό.
"Αλκοόλ",Νίκος Μίχος,Γαβριηλίδης,επειδή χάρηκα την τόσο έξυπνα και ωραία δομημένη ιστορία ενός από τους νεότερους συγγραφείς μας.(Λάρισα, 1989)
Ποίηση
Τίτος Πατρίκιος «Ο Πειρασμός της Νοσταλγίας»(Κίχλη)επειδή με κάπου πεντακόσιες σημειώσεις του που επιλέγει να δημοσιεύσει, ο Τίτος Πατρίκιος κοινοποιεί τον τιτάνιο, διαρκή αγώνα του να δαμάσει τη μνήμη και το παρελθόν,με τον δικό του,ποιητικό λόγο.
"Γιατί γράφω ποίηση",Χάρης Βλαβιανός,(Άγρα),68 λόγοι που αξίζει να διαβάσουμε,επειδή εξακολουθούμε να έχουμε ανάγκη την ποίηση όσο και η ποίηση εμάς (κι επειδή η ζωή μας, είναι ένα ημιτελές ποίημα)..
«Το σωσίβιο φτερό»,Μαριάννα Παπουτσοπούλου(Γαβριηλίδης),επειδή στην ποίηση της Μαριάννας Παπουτσοπούλου φυσάει άνεμος πολύς ανάμεσα στους στίχους, κι έτσι φθάνει και σε μας η αύρα τους. Με κλιμακούμενη τη γνώση από τα πιο μακρινά και αόρατα στα πιο ασταθή και γήινα, τα ανθρώπινα.
«’Εξι Ευρωπαίοι Ποιητές»,σε μετάφραση Αλ,Ίσαρη(Gutenberg),επειδή όλοι όσοι αγαπάμε την ποίηση θέλουμε έναν τόμο με Τρακλ,Ταρκόφσκι,Ρίλκε,Μπερνχαρντ,Γκολ και Μπεν μαζί…
Γ.Χ Ώντεν,"Πένθιμο Μπλουζ"(Κίχλη),επειδή στο δίγλωσσο βιβλίο o Eρρίκος Σοφράς (που εδώ και είκοσι πέντε χρόνια μεταφράζει απαιτητικά ποιητικά έργα: Ντίκινσον, Μπωντλαίρ, Πέννα) ανθολογεί, μεταφράζει και σχολιάζει δώδεκα αντιπροσωπευτικά ποιήματα του Ώντεν, κυρίως από τη σημαντικότερη συλλογή του "Another Time" / "Μια άλλη φορά" (1939). Ποιήματα ερωτικά και πολιτικά, άλλα έμμετρα και άλλα σε ελεύθερο στίχο, ελεγειακά, στοχαστικά και κάποια ανάλαφρα (γραμμένα για να μελοποιηθούν).
«Διάσπαρτες φωνές»,Ηλίας Καλλές(Το Δόντι),επειδή οδηγεί τον αναγνώστη σε ταξίδι πνευματικό και συναισθηματικό με τρόπο κατανοητό, όσο το επιτρέπει το είδος του ποιήματος, σε ταξίδι ηρεμίας, γαλήνης ψυχικής, αγαλλίασης, μηνύματος.
Μεταφρασμένη Λογοτεχνία
«Ομαδικό πορτρέτο με μία κυρία»,Χάινριχ Μπελ. Μετάφραση: Μαργαρίτα Ζαχαριάδου,εκδ.Πόλις,επειδή Ο Μπελ πίστευε πως ένα μυθιστόρημα, όσο υποκειμενικό κι αν παρουσιάζεται, βρίσκεται πιο κοντά στην ιστορική αλήθεια από ένα βιβλίο Ιστορίας. Αυτό μοιάζει υπερβολικό, όμως επιβεβαιώνει την πίστη του στη δύναμη της λογοτεχνίας - και το Ομαδικό πορτρέτο με μία κυρία συνιστά την καλύτερη απόδειξη. Είναι σπουδαίο έργο - και περισσότερο επίκαιρο από ποτέ.
"Μωρό από ατόφιο χρυσάφι".Margaret Drabble,εκδ.ΠόλιςΜυθιστόρημα,Μετάφραση: Κατερίνα Σχινά επειδή η αναπηρία περιγράφεται εδώ από την Ντραμπλ, όχι μόνο ως πρόβλημα για την Τζες και τις φίλες της αλλά εξίσου και ως δυνατότητα ευτυχίας και με τον μοναδικό αφηγηματικό της τρόπο, τον απέριττο και καθαρό, η συγγραφέας μάς ζητά να σκεφτούμε τι σημαίνει να ζεις μια ζωή που να αξίζει τον κόπο.
"Πόλη στις Φλόγες",ΧΑΛΜΠΕΡΓΚ, ΓΚΑΡΘ ΡΙΣΚ,(Κέδρος) Μετάφραση: Κυριαζής, Γιώργος,επειδή στην αφήγηση, που χωρίζεται σε 7 μέρη/βιβλία, μπαίνουν εμβόλιμες σελίδες με φωτοαντίγραφα από ένα χειροποίητο φανζίν, χειρόγραφες επιστολές και σελίδες από ένα δακτυλόγραφο κείμενο λεκιασμένο με ουίσκι. Το βιβλίο είναι ιδιαίτερα προσεγμένο όχι μόνο ως προς το κείμενό του, αλλά και συνολικότερα, εκδοτικά.
«Το Μυθιστόρημα του Δον Σανδάλιο,σκακιστή» ,,Miguel deUnamuno,σε μετάφραση Αχιλλέα Kυριακίδη(Άγρα),επειδή,παρόλο που το αφήγημα παρουσιάζει έναν μισάνθρωπο που δεν αντέχει άλλο τη βλακεία και γι αυτό αποσύρεται και παίζει μανιωδώς και σιωπηλά σκάκι με τον δον Σανδάλιο,οι αναγνώστες νιώθουμε πως είμαστε(;) πολλά περισσότερα από παίκτες σκακιού.
