21 Μαρτίου 2018

Μαρίκα Συμεωνίδου Δεν ξέρω αν η ποίηση δίνει λύσεις.. Είναι για να πλαταίνει τη συνείδηση

                           Μαρίκα Συμεωνίδου
              Δεν ξέρω αν η ποίηση δίνει λύσεις..
         Είναι για να πλαταίνει τη συνείδηση 


Με αφορμή την παγκόσμια ημέρα ποίησης και την νέα ποιητική της συλλογή με τίτλο «Παράξενη εξήγηση 22» (εκδ.Γαβριηλίδης)συνομιλήσαμε με την εκπαιδευτικό και ποιήτρια Μαρίκα Συμεωνίδου.
Τι κινητοποίησε την ίδια να στραφεί στην ποίηση αλλά και με ποιο τρόπο περνά στην εκπαιδευτική διαδικασία το λογοτεχνικό είδος της ποίησης ;
Η Μαρίκα Συμεωνίδου είναι πτυχιούχος του Παιδαγωγικού Τμήματος του Πανεπιστημίου Πατρών κι έχει δυο μεταπτυχιακούς τίτλους σπουδών στην ψυχολογία και την εξέλιξη του παιδιού στα Πανεπιστήμια του Σάρεϊ και του Λονδίνου. Εργάζεται στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Έχει ήδη στο ενεργητικό της: τις ποιητικές συλλογές "Με τα μάτια των άλλων" (2010), "Πλάνη 18" (2014), και μια συλλογή διηγημάτων με τίτλο "Ζωή".


1) Παράξενη Εξήγηση 22 ,ο τίτλος της νέας (τέταρτης) ποιητικής σας συλλογής.Θέλετε να μας δώσετε κάποια στοιχεία ;
Η ποίηση είναι ένας καθρέφτης κι εδώ όλα τα βλέπω από ένα κάτοπτρο χωροχρονικά, ο ποιητής γράφει κι ο καθένας καθρεφτίζεται στις λέξεις με τη δική του «εξήγηση» κι αυτό δεν είναι ούτε παράλληλη , ούτε υπόγεια εξήγηση αλλά για μένα παράξενη μα τόσο όμορφη όπως έτσι είναι η ποίηση. Ο δε αριθμός 22 ,που είναι κι αυτός παράξενος, θυμίζει κύκνους αλλά συμβολίζει ίσως μια ημερομηνία, ένα κώδικα, 2+2 ,κάτι που μόνο αν το διαβάσεις το βιβλίο ίσως να βρεις μια «εξήγηση».

2) Οι τέσσερις υποενότητες απέχουν χρονικά μεταξύ τους ;
Οι τέσσερις ενότητες απέχουν χρονικά μεταξύ τους και συνάμα όχι, μπλέκονται θα έλεγα αφού η πρώτη μιλάει για τις ρίζες , την Πόλη , την οικογένεια ,τις μνήμες κι είναι η πρώτη φορά που αφιερώνω ένα πεζοποίημα στους γονείς μου . Συνεχίζω με τον έρωτα , την φιλία, τα «ανείπωτα» κι όμως πολύ σημαντικά. Είναι όλες αυτές οι σφραγίδες που μας καθορίζουν και μας θυμίζουν το μεταχθές και το προαύριο όπως έλεγε ο αγαπημενος μου ποιητής Νικόλας Κάλας.

3) Πώς και πότε προέκυψε η ανάγκη σας να εκφράζεστε μέσω της ποίησης;
Εκεί κάπου στα 14, στην εφηβεία , αρκετά κλειστός χαρακτήρας,στρείδι , όπως λένε οι άλλοι ,τελειώνοντας το Γυμνάσιο. Μου άρεσε να παρατηρώ τα πάντα με τις ώρες,.Ένας συμμαθητής μου καθόταν πολλά χρόνια δίπλα μου , με κοίταζε , τον κοίταζα, δε μιλούσαμε , με ρωτούσε «καλά;» του απαντούσα «καλά» και το καλοκαίρι εκείνης της χρονιάς ,θυμάμαι , έρχεται μου δίνει ένα ποίημα του William Carlos Williams λέγοντάς μου ότι μετακομίζουν στην Αμερική. Εκείνο το καλοκαίρι διάβασα όλο τον Καβάφη κι άρχισα να κουτσογράφω .

4)Ποιοι ήταν οι ποιητές που καθόρισαν ή και καθοδήγησαν ενδόμυχα τη δική σας πένα ;
Νομίζω πως ήδη έχω πει τρεις: Καβάφης, Κάλας, William Carlos Williams.Επίσης ο Καρούζος , ο Άρης Αλεξάνδρου , ο Kavanagh , ο Μαλαρμέ, ο Μπέκετ και ο Μπέρνχαρντ· αυτοί είναι οι φάροι μου. Υπάρχουν όμως κι άλλοι.

5)Παρόλο που η ποίηση είναι ένα δύσκολο είδος γραφής που προϋποθέτει μεγάλη οικονομία λόγου ,πολλοί την παρεξηγούν,τη χλευάζουν ή και τη συγχέουν με την ακατάσχετη και ακαταλαβίστικη φλυαρία .Τι απαντάτε σε αυτούς ;
«Ίσως να μην έχεις ακόμη κοιταχτεί στον δικό σου καθρέφτη», αυτό απαντώ ακόμα και σε φίλους που μου λένε «δεν καταλαβαίνω την ποίηση , είναι δύσκολη». Σίγουρα δεν έχει διαβάσει κάτι που να τον αγγίξει και να το απολαύσει ή να ακούσει μέσα από τη φωνή του ποιητή τη δική του ή της αγαπημένης/ου του/της. «Η ποίηση μπορεί να σου αρέσει προτού να γίνει κατανοητή» ,αυτά τους απαντώ. Χαρίζω λοιπόν σε αυτούς μόνο ποίηση που πιστεύω ότι θα τους αρέσει κι έρχονται μετά και μου λένε «γιατί τόσο καιρό δεν διάβαζα ποίηση , και πόσο δίκιο είχα κι αν έχω κάτι άλλο από ποίηση να τους προτείνω».

6) Τι νομίζετε ότι λείπει από το σύγχρονο σχολείο και τα παιδιά δεν έχουν επαφή και εξοικείωση με τον ποιητικό λόγο ;
Ο τρόπος που δίνεται η ποίηση στα παιδιά είναι λάθος , την ποίηση την απολαμβάνεις , την τραγουδάς , δεν την κακομεταχειρίζεσαι , κάνοντας την απαράδεκτη ερώτηση «τι θέλει να πει ο ποιητής ;» . « Ό,τι θέλει ας πει ο ποιητής» , το ποίημα στον καθένα λέει το δικό του μυστικό , την δική του αλήθεια , τη δική του «Παράξενη εξήγηση». Επίσης λείπουν βιβλία και βιβλιοθήκες με σύγχρονη ελληνική και ξένη ποίηση.

7) Ως εκπαιδευτικός και ποιήτρια τι κάνετε για να αγαπήσουν οι μαθητές σας την ποίηση;
Διαβάζουν ποιήματα και γράφουν ποιήματα για θέματα που τους αφορούν . Προσκαλώ νέους ποιητές , τους ρωτούν , τους βλέπουν , υπάρχουν και ζωντανοί αξιόλογοι ποιητές όχι μόνο νεκροί και το λέω αυτό γιατί τα βιβλία τους έχουν μόνο νεκρούς ποιητές , σίγουρα θα πρέπει να υπάρχουν κι αυτοί, είναι μια κληρονομιά .Αλλά θα πρέπει να υπάρχει και το νέο, το φρέσκο,αυτό που χτυπάει με τον παλμό της εποχής τους.

8)Διαβάζοντας τα ποιήματα της συλλογής σας μου δημιουργείται αίσθημα ηρεμίας και αισιοδοξίας .Θέλετε να σχολιάσετε ;

Χαίρομαι που ένας βαθύτατα απαισιόδοξος άνθρωπος όπως είμαι πραγματικά δίνω αυτή την αίσθηση της ηρεμίας και της αισιοδοξίας με τη γραφή μου, είναι μια «Παράξενη εξήγηση» τόσο αντιφατική μα τόσο όμορφη. Θα πω μόνο πως οι ποιητές/τριες είναι άνθρωποι που μπορούν ακόμα να βλέπουν τον κόσμο με τα μάτια ενός παιδιού.

9) Χρειάζεται η ποίηση σε δύσκολους καιρούς;
Είναι παντός καιρού η ποίηση. Δεν ξέρω αν η ποίηση δίνει λύσεις σε δύσκολους καιρούς ,ανεργία, φτώχεια, πόλεμοι,ή είναι απαραίτητη, αλλά σίγουρα δεν μπορώ να φανταστώ έναν κόσμο χωρίς ποίηση, η ποίηση είναι για να πλαταίνει τη συνείδηση. «Είναι το καταφύγιο που όλοι φθονούμε» λέει ο Καρυωτάκης , γι αυτό λέω «κρατήστε αυτόν τον ήχο, τις βροντές, τη καταιγίδα, μέχρι να τα σημειώσω κάπου».


Στάλθηκε από το iPhone μου

mail_1.jpeg